"แล้วอาการบาดเจ็บของคุณล่ะ???""เป็นคนของตระกูลหวังแห่งเมืองเจียงเฉิง ผู้สนับสนุนที่พวกเขาพบเมื่อเร็ว ๆ นี้ต้องการควบคุมเจียงเฉิง และตระกูลลู่ของผมย่อมเป็นเป้าหมายหลักของอีกฝ่าย""ควบคุมเมืองเจียงเฉิง??? ตระกูลหนึ่งกล้าพูดควบคุมเมืองเจียงเฉิง ฟางเจิ้งกั๋วไม่ขัดขวางเหรอ?" หลินตงถามอย่างสงสัย"ถ้าเป็นแค่ตระกูลหวัง ผู้ว่าฟางย่อมสามารถขัดขวางพวกเขาได้ แต่ครั้งนี้ตระกูลหวังได้หาผู้สนับสนุนที่แข็งแกร่งมาก! ผู้ว่าฟางก็ไม่กล้ารุกราน" ลู่เฉินพูดจนใจเล็กน้อย"ฟางเจิ้งกั๋วก็ไม่กล้ารุกราน??? คนของตระกูลที่ซ่อนเร้น???" หลินตงถาม"ใช่!!! ตระกูลข่งจากตระกูลซ่อนเร้น!!! และพลังแข็งแกร่งจนน่ากลัว! ตอนนี้เกือบทุกตระกูลในเจียงเฉิงกล้าโกรธไม่กล้าพูด""น่ากลัวแค่ไหน???" หลินตงถามอย่างสงสัย"ว่ากันว่าตระกูลข่งมียอดฝีมือที่อยู่บนจุดสูงสุดของรายการมังกรอยู่ และไม่ได้มีแค่คนเดียวด้วย!!!" ลู่เฉินพูดด้วยสีหน้าขมขื่นจุดสูงสุดของรายการมังกร!!!ในยุครุ่งเรืองของปู่เขาก็ถึงแค่จุดสูงสุดของรายการเสือเท่านั้น ทั้งสองฝ่ายแตกต่างกันมาก ความแตกต่างสามารถอธิบายได้ด้วยคำว่าฟ้ากับเหวและตามที่ปู่ของเขาบอก แม้แต่พวก
"น้องหลิน! อันที่จริงคุณไม่จำเป็นต้องเข้ามายุ่งเรื่องนี้ แม้ว่าตระกูลข่งจะทรงพลัง แต่ถึงอย่างไรที่นี่ก็เป็นอาณาเขตของต้าเซี่ย พวกเขาก็ไม่กล้าทำอะไรมากเกินไป มากสุดตระกูลลู่เราก็แค่สละผลประโยชน์ส่วนใหญ่ ขอแค่รักษารากฐานไว้ก็พอ" ลู่เฉินกล่าวเมื่อได้ยินสิ่งที่ลู่เฉินพูด หลินตงก็รู้ว่าเขาเข้าใจผิด"พี่ลู่! คุณควรบอกผมเร็วกว่านี้ คุณเป็นเพื่อนผม ชายชราตระกูลลู่ก็มีบุญคุณกับผม ผมจะไม่เพิกเฉยต่อเรื่องนี้!!!" หลินตงพูดอย่างจริงจัง"น้องหลิน! คุณ...""พี่ลู่! คุณไม่ต้องห่วง! ต่อจากนี้ไปมีผมหลินตงคอยปกป้องตระกูลลู่ของคุณ ไม่ว่าจะเป็นในเจียงเฉิงหรือมณฑลเจียงหนานและแม้แต่ต้าเซี่ยทั้งหมดก็ไม่มีใครกล้าแตะต้องพวกคุณ!!! ในสายตาของผมตระกูลข่งเป็นเพียงตระกูลที่เหมือนหมูหมากาไก่ ดับได้แค่โบกมือ!!!"หลินตงพูดจบก็กลัวว่าลู่เฉินจะไม่เชื่อปล่อยลมหายใจออกมาเล็กน้อยทำให้คนรู้สึกว่าหลินตงมีความรู้สึกครอบงำทันทีลู่เฉินจ้องไปที่หลินตงด้วยสีหน้าตกตะลึงเล็กน้อย...แม้ว่าพรสวรรค์ด้านศิลปะการต่อสู้ของเขาจะไม่สูงนัก แต่จนถึงตอนนี้เขาก็เป็นเพียงนักรบระดับต่ำเท่านั้นแต่สิ่งนี้ไม่ได้ขัดขวางการมองเห็นของเขา
"จริงไม่จริงต้องดูก่อนถึงจะรู้ แต่อย่างน้อยก็แน่ใจแปดสิบเปอร์เซ็นต์นะ!" หลินตงมั่นใจการแพทย์แผนโบราณต้าเซี่ยไม่ใช่เรื่องล้อเล่นนี่เป็นทักษะที่เขาใช้แต้มศักดิ์สิทธิ์ถึงสามพันแต้มในการเรียนรู้แม้แต่ซ่งซือหมินชายชราที่อวัยวะล้มเหลว ร่างกายถูกฝังอยู่ในดินครึ่งหนึ่งแล้วก็สามารถช่วยชีวิตได้ไม่ต้องพูดถึงชายชราตระกูลลู่เขามีอายุเพียงเจ็ดแปดสิบปีเท่านั้น ยังห่างไกลจากขีดจำกัดมากสถานการณ์ปัจจุบันน่าจะเกิดจากอาการบาดเจ็บของเขาในตอนนั้นแค่รักษาบาดแผลที่ซ่อนอยู่ของชายชราตระกูลลู่ที่ทิ้งไว้ในปีนั้นให้หายน่าจะไม่มีปัญหาอะไรแล้วแต่ยังไงก็ต้องรีบไปดูเพราะหลินตงช่วยคนตายกลับมาไม่ได้"พี่หลินตง งั้นรีบไปเถอะ! ฉันจะพาคุณไปพบคุณปู่ของฉัน!" ลู่เซียวเซียวเร่งเร้าจากด้านข้างลู่เฉินได้ยินก็รีบลุกขึ้นจากเตียงผู้ป่วยแล้วพูดว่า "ฉันไปด้วย! ฉันไปด้วย!""พี่ลู่ คุณพักผ่อนเถอะ! เซียวเซียวพาผมไปก็พอ!" หลินตงห้ามไว้"ใช่! พี่ชาย! พี่พักผ่อนก่อนเถอะ! ฉันจะพาพี่หลินตงไปเอง!" ลู่เซียวเซียวก็พูดเช่นกัน"มันเป็นเรื่องความเป็นความตายของคุณปู่! พวกคุณให้ผมไปเถอะ! ผมนอนอยู่บนเตียงนี้ยิ่งอึดอัด และผมก
ทั้งสามคนเดินไปที่ห้องไอซียูของชายชราตระกูลลู่ด้วยกันลู่เซียวเซียวมองไปที่ชายชราตระกูลลู่ที่สวมหน้ากากออกซิเจนในหน้าต่าง น้ำตาก็เริ่มเตรียมท่วมอีกครั้งเธออาศัยอยู่กับคุณปู่และพี่ชายตั้งแต่เด็ก สองคนนี้เป็นคนที่เธอสนิทมากที่สุดตอนนี้เห็นคุณปู่เป็นแบบนี้ ในใจต้องรู้สึกไม่ดีแน่ ๆหลินตงรีบปลอบใจอย่างรวดเร็ว "เซียวเซียว! ไม่ต้องเป็นห่วง พี่หลินตงจะช่วยปู่ของคุณกลับมาเอง"เขาทนไม่ไหวที่จะเห็นสาวน้อยร้องไห้อีกต่อไป"อืม!!! ขอบคุณค่ะ! พี่หลินตง" ลู่เซียวเซียวมองหลินตงและกล่าวด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความหมายที่ลึกซึ้งหลินตงปวดหัวเล็กน้อยละสายตาจากลู่เซียวเซียวเขารู้สึกว่าถ้าตอนนี้ตัวเองช่วยชายชราตระกูลลู่และตระกูลลู่อีก สาวน้อยคนนี้จะทุ่มเทให้กับเขามากกว่านี้อีกไหม?เป็นไปได้มาก!!!แต่ในสถานการณ์แบบนี้ไม่ช่วยก็ไม่ได้จะทำยังไงดี???หลินตงปวดหัวมาก!!!ปวดหัวมาก ๆ!!!ตอนนี้เขารู้สึกจริง ๆ ว่าการเป็นคนดีเกินไปไม่ใช่เรื่องดีบางคนเขาสามารถปฏิเสธได้อย่างชัดเจนแต่มีบางคนเขาก็ใจแข็งไม่ได้จริง ๆลู่เซียวเซียวเป็นหนึ่งในนั้นช่างเถอะ! ไม่คิดแล้ว!ปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติเถอะ!ป
"ผู้อำนวยการโรงพยาบาลอันดับหนึ่งเจียงเฉิงของพวกคุณ""ผู้... ผู้อำนวยการหลิว???" พยาบาลตกตะลึงก่อนอุทานเสียงดังในเวลานี้โทรศัพท์ของลู่เฉินก็เชื่อมต่อแล้ว"หลิวชวน! มาที่ห้องปู่ผมหน่อยสิ"ลู่เฉินพูดจบก็วางสายโทรศัพท์ทันที"พวก... พวกคุณรู้จักผู้อำนวยการหลิวจริง ๆ เหรอ?" พยาบาลถามอย่างกังวลใจ"แน่นอน! จำเป็นต้องหลอกคุณด้วยเหรอ?" หลินตงกล่าว"เอ่อ... เอ่อ ต้องขอโทษทุกท่านด้วย เมื่อกี้ฉันพูดจาไม่ค่อยดี แต่... แต่ห้องไอซียูเข้าออกตามใจชอบไม่ได้จริง ๆ" พยาบาลพูดอย่างสับสนเล็กน้อยในใจเธอสับสนมากจริง ๆปล่อยพวกเขาเข้าไปและหากมีอะไรผิดปกติกับคนไข้ เธอจะไม่สามารถเป็นพนักงานประจำได้อย่างแน่นอนและจะถูกไล่ออกแต่ถ้าไม่ให้พวกเขาเข้าไปและทำให้ผู้อำนวยการหลิวขุ่นเคือง ผลที่ตามมาก็จะเหมือนเดิมทำยังไงดี? ? ?หรือว่าฉันถูกลิขิตให้ไม่สามารถทำงานที่ชอบนี้ได้เหรอ?นี่เป็นโรงพยาบาลแห่งที่สามที่เธอฝึกงานแล้วผู้อำนวยการโรงพยาบาลแห่งแรกเป็นคนนิสัยไม่ดีและมักจะลงไม้ลงมือกับเธอ สิ่งเหล่านี้เธออดทนหมดแล้ว สุดท้ายบอกเธอว่าถ้าอยากเป้นพนักงานประจำต้องนอนกับเขาคืนหนึ่งนี่เป็นสิ่งที่เธอรับไม่ได้อย่าง
หลินตงเข้าไปในห้องไอซียูและมองดูชายชราตระกูลลู่ที่นอนใส่หน้ากากออกซิเจนอยู่บนเตียงวางมือไว้บนมือชายชราตระกูลลู่ เริ่มใช้วิชาการแพทย์แผนโบราณต้าเซี่ย สังเกตอย่างละเอียดไม่นานเขาก็ทราบอาการป่วยของชายชราตระกูลลู่คล้ายกับที่เขาคาดเดาไว้คือบาดแผลที่ทิ้งไว้เมื่อหลายสิบปีก่อน ปัจจุบันเริ่มมีปัญหาอย่างช้า ๆ เมื่ออายุมากขึ้นตอนอายุน้อยยังปราบปรามได้ แต่เมื่ออายุมากขึ้นก็เริ่มปราบปรามไม่ได้บ้างแต่ชายชราตระกูลลู่ยังไม่แก่เกินไป ยังมีทางรอดอายุเฉลี่ยของมนุษย์ในปัจจุบันสามารถสูงถึงประมาณแปดเก้าสิบปี และซ่งซือหมินมีความแข็งแกร่ง แถมยังมักจะใช้สนามแม่เหล็กเพื่อปรับสภาพร่างกายและมีชีวิตอยู่ถึงร้อยสามสิบปีหลังจากตรวจอาการแล้วหลินตงก็พอรู้แล้วยังดีที่สมุนไพรที่จำเป็นไม่ได้แพงมากเป็นพิเศษ ด้วยความสามรถของตระกูลลู่ทุกวันนี้น่าจะหาได้ไม่ยากหลินตงวางมือของชายชราตระกูลลู่ลงหันกลับมาทำท่าทางให้พวกลู่เฉินสามคนออกไปข้างนอก แล้วออกจากห้องไอซียูอย่างเงียบ ๆตอนนี้ร่างกายชายชราตระกูลลู่อ่อนแอมาก ดังนั้นอย่ารบกวนเขาจะดีกว่าเมื่อมาถึงทางเดิน พยาบาลก็กลับไปที่ตำแหน่งของเธอแล้วแต่เมื่อเห็นพว
เขาแค่รวบรวมสมุนไพรให้เรียบร้อย สุดท้ายไม่ว่าชายชราตระกูลลู่จะช่วยกลับมาได้หรือไม่ โรงพยาบาลอันดับหนึ่งของเขาก็ไม่น่าจะต้องรับผิดชอบแล้วมั้ง!"ได้! งั้นก็รบกวนคุณแล้ว หลิวชวน! แต่คุณต้องรีบหน่อย ถ้าตระกูลลู่ของผมสามารถผ่านความยากลําบากนี้ไปได้ จะไม่ลืมคุณเลย" ลู่เฉินส่งกระดาษให้หลิวชวนแล้วพูด"ขอบคุณครับนายน้อยลู่! ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้! พวกคุณรอสักครู่!"หลิวชวนพูดจบก็รีบถือกระดาษวิ่งเหยาะ ๆ ออกไปประโยคนี้ของลู่เฉินทำให้หัวใจที่ปิดผนึกไว้เป็นเวลานานของเขากลับมาอบอุ่นอีกครั้งหลิวชวนอายุเพียงห้าสิบกว่าปี เป็นผู้อำนวยการโรงพยาบาลอันดับหนึ่งมาเกือบสิบปีแล้วเคยมีโอกาสเลื่อนขั้น แต่เพราะครอบครัวต่ำต้อย ไม่มีภูมิหลัง สุดท้ายถูกคนที่มีคุณสมบัติต่ำกว่าเขาแย่งไปก่อนหากได้รับความช่วยเหลือจากตระกูลลู่ เขาจะสามารถปีนขึ้นไปได้อย่างแน่นอนจริง ๆ แล้วเขาไม่อยากได้เงินทองสาวสวย เขาแค่หวังที่จะยืนอยู่ในตำแหน่งที่สูงขึ้นและมองทิวทัศน์ด้านบนก่อนจะเกษียณคำพูดของลู่เฉินจุดประกายความหวังอันไม่มีที่สิ้นสุดในตัวเขาอย่างไม่ต้องสงสัย"พวกเราไปรอที่ห้องผู้ป่วยของคุณกันเถอะ! ถือโอกาสเล่าเรื่องตระกู
หลังจากผ่านไปหนึ่งชั่วโมง...หลินตงรู้สึกว่าเวลานั้นพอสมควรแล้วก็ผลักประตูเดินเข้าไป ลู่เฉินสองพี่น้องรีบวิ่งตามหลังมาเมื่อชายชราตระกูลลู่ได้ยินเสียงเปิดประตูก็ลืมตาขึ้นเช่นกัน รู้สึกอย่างเห็นได้ชัดว่าผิวพรรณแตกต่างไปหลินตงดึงเข็มเงินออกจากตัวชายชราตระกูลลู่แล้วถามว่า "ชายชราตระกูลลู่! รู้สึกยังไงบ้าง?""ดีขึ้นมาก! ขอบคุณคุณนะ หลินตง!" ลู่รุ่ยกล่าวแม้ว่าเขาจะเพิ่งฟื้นคืนสติได้ไม่นาน แต่เขาก็ยังมองออกว่าเป็นหลินตงที่ช่วยชีวิตเขาไม่คิดว่าการเดิมพันที่วางไว้เมื่อหลายเดือนก่อนจะถูกจริง ๆและยังได้ผลลัพธ์เร็วขนาดนี้ชายชราตระกูลลู่ก็เต็มไปด้วยอารมณ์มากมาย"ชายชราตระกูลลู่ไม่ต้องเกรงใจครับ! นี่คือสิ่งที่ผมควรทำ!"หลินตงพูดจบก็หันไปมองลู่เฉินกับลู่เซียวเซียวแล้วพูดว่า "ร่างกายของชายชรายังอ่อนแอมาก พวกคุณมีอะไรก็รีบพูดเถอะ! พยายามให้เขาพักผ่อนให้เยอะ ๆ ใช้ยาทุกสี่ชั่วโมง ภายในสามวันเขาน่าจะหายเป็นปกติ""ขอบคุณค่ะ! พี่หลินตง!" ลู่เซียวเซียวร้องไห้พูด"ขอบคุณ!!!" ลู่เฉินก็ขอบคุณเขาเช่นกัน"เวลาที่เหลือพวกคุยกันเถอะ! ฉันจะออกไปก่อน!"หลินตงพูดจบก็ออกจากห้องผู้ป่วย หลิวชวนตั้งส