แม้ว่าลุงซ่งจะไม่อยู่แล้วก็ยังมีเขาอยู่ต้าเซี่ยจะวุ่นวายไม่ได้!!!ต่อให้ในอนาคตโลกจะวุ่นวายไปหมดต้าเซี่ยก็วุ่นวายไม่ได้!!!หลินตงไปหายุนซีและพูดกับเธอว่า "ยุนซี! เรากลับกันเถอะ! ผมจะส่งคุณกลับบ้านก่อน เพื่อบอกลาป้ากวนและลุงยุน พรุ่งนี้ผมมีธุระต้องกลับไปมณฑลเจียงหนาน!""อ๊า??? พรุ่งนี้คุณก็จะไปแล้วเหรอ?" ยุนซีถามด้วยความไม่เต็มใจ"อืม!!! มีเรื่องบางอย่างที่ผมต้องกลับไปจัดการ! ไม่ต้องห่วง! ผมจัดการเสร็จแล้วจะรีบกลับมา""ก็ได้!!!" ยุนซีตอบด้วยอารมณ์ที่ค่อนข้างหดหู่เดิมทีวันนี้เธอมีความสุขมากได้ยินไอดอลของตัวเองเหลิ่งชิงชิวร้องเพลงที่แฟนตัวเองเขียน แถมยังไพเราะขนาดนี้แต่พอได้ยินว่าหลินตงจะจากไปในวันพรุ่งนี้ อารมณ์ก็ไม่ดีทันทีเธอก็รู้ว่าหลินตงมีความสามารถมากและต้องมีเรื่องยุ่งมากมายแต่ในใจก็รู้สึกเสียใจ ตัวเธอเองก็ควบคุมไม่ได้ราวกับว่าเมื่อหลินตงจากไป โลกของเธอก็เริ่มมืดมนลงแล้ว"อย่าเศร้าไป! พอผมยุ่งเสร็จก็จะกลับมา และผมสัญญากับคุณ! พอเรียนจบแล้วผมจะพาคุณไปด้วยทุกที่เลย!" หลินตงปลอบใจ"ค่ะ!!! พูดแล้วนะ!!" ในที่สุดยุนซีก็รู้สึกดีขึ้นเมื่อได้ยินสิ่งที่หลินตงพูดในใจตั
หลังจากที่หลินตงจากไป ชายชราคนหนึ่งก็เดินออกจากฉากกั้นห้อง"คุณปู่สาม! เป็นยังไงบ้าง?" เหลิ่งชิงชิวถาม"ไม่พบอะไรเลย!!! เขาเป็นแค่คนธรรมดา ชิงชิว ฉันคิดว่าไม่จำเป็นต้องเสียเวลากับเขา ตระกูลเหลิ่งฉันแค่เอ่ยปาก ตระกูลจำนวนมากก็รอที่จะร่วมมือกับเรา" ชายชรากล่าว"เป็นไปไม่ได้!!!" เหลิ่งชิงชิวปฏิเสธทันที"ชิงชิว! ความสามารถของปู่สามเธอยังไม่เชื่ออีกเหรอ? ตราบใดที่เขาเป็นนักรบ แม้ว่าเขาจะเป็นแค่นักรบชั้นต่ำ ไม่มีทางที่ฉันจะรู้สึกอะไรเลย""ฉันเชื่อสัญชาตญาณของตัวเองมากกว่า!!!"เหลิ่งชิงชิวพูดจบก็หยิบวิทยุสื่อสารเครื่องหนึ่งออกมา แล้วพูดกับวิทยุสื่อสารว่า "ลงมือ!!!"มีคนตอบในวิทยุสื่อสารทันทีว่า "ครับ!!! คุณหนู!!!"จากนั้นเหลิ่งชิงชิวก็เดินไปอีกห้องหนึ่งและจ้องมองไปที่หน้าจอขนาดใหญ่ โดยมีชายชราติดตามไปด้วยชายชราคนนี้คือเหลิ่งหงจางปู่คนที่สามของเหลิ่งชิงชิวไม่เพียงแต่ทรงพลังเท่านั้น แต่ความสามารถในการตรวจจับยังเป็นเอกลักษณ์อีกด้วยมีฐานะสูงมากในตระกูลเหลิ่ง คนรุ่นใหม่ไม่มีใครกล้าคุยกับเขาแบบนี้นอกจากเหลิ่งชิงชิวหัวหน้าตระกูลในอนาคตของตระกูลเหลิ่งคนนี้แน่นอนว่านี่ก็คือเหตุผลว่าทำไ
เหลิ่งชิงชิวไม่ได้ถามต่อแต่เดินไปที่หน้าจอใหญ่แทนเริ่มปรับภาพหลินตงในขณะนั้นขึ้นมาเธอก็ไม่เชื่อว่าความแข็งแกร่งของหลินตงจะเหนือกว่าปู่สามของเธอต้องรู้ว่าปู่สามของเธอคือระดับครึ่งเทพเหนือกว่าปู่สามของเธอ???งั้นไม่ใช่ผู้พิทักษ์ระดับเทพแล้วเหรอ?หลินตงอายุเพียงยี่สิบต้น ๆ เท่านั้นดังที่คุณปู่สามพูด แม้ว่าเขาจะเริ่มฝึกศิลปะการต่อสู้ในครรภ์ แต่ก็ไม่สามารถไปถึงระดับนี้ได้ดังนั้นเธอจึงเลือกที่จะเชื่อสิ่งที่ปู่สามพูดหลินตงต้องได้เรียนรู้เทคนิควิชาตัวเอาชั้นยอดอย่างแน่นอน และยังได้ฝึกฝนจนบรรลุผลสำเร็จแล้ว จึงจะบรรลุผลเช่นนั้นได้แค่นี้ก็เพียงพอที่จะทำให้เธอตกใจแล้ว เธอรู้ดีว่ามันยากแค่ไหนในการฝึกฝนศิลปะการต่อสู้ระดับสูงให้สมบูรณ์แบบแม้แต่ตอนนี้เธอก็ไม่ได้ฝึกศิลปะการต่อสู้ใด ๆ ที่ตระกูลเหลิ่งถ่ายทอดให้ประสบความสำเร็จและเธออายุมากกว่าหลินตงเกือบสิบปีเธอต้องชะลอภาพลงและมองย้อมกลับไปมาสองสามครั้ง เพื่อดูว่าหลินตงทำสิ่งที่แม้แต่คุณปู่สามคนในระดับครึ่งเทพก็ไม่สามารถทำได้อย่างไรวิชาตัวเบาอะไรเก่งขนาดนี้ภาพถอยกลับไปหยุดตอนที่หลินตงปรากฏตัวที่ประตูห้องโถง แล้วช้าลงเพื่อเริ่
"ดูไม่ออก! ทุกคนซ่อนเร้นมาหลายสิบปีเกือบร้อยปีแล้ว ตอนที่ฉันเกิดตระกูลเหลิ่งก็อยู่ในโลกที่ซ่อนเร้น ฉันจะมองออกได้ยังไง" เหลิ่งหงจางยิ้มอย่างขมขื่นแล้วส่ายหัว"มองไม่ออกก็ช่างมันเถอะ!!! อันนี้ไม่สำคัญ!!! สิ่งสำคัญคือหลินตงสามารถแสดงวิชาที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้ได้ ความแข็งแกร่งก็จะไม่อ่อนแอแน่นอน! ทำไมคุณปู่สามกลับไม่สามารถสัมผัสลมหายใจของเขาได้ล่ะ?""นี่ก็เป็นจุดที่ฉันสงสัยมาก! ตัดสินจากวิชาที่เขาสามารถแสดงได้ ความแข็งแกร่งไม่แย่แน่นอน และอายุยังน้อยขนาดนี้ พรสวรรค์ก็มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว แต่ฉันสัมผัสไม่ได้เลย นี่แสดงให้เห็นว่าในตัวเขาน่าจะมีวิธีซ่อนตัวเองอยู่""เมื่อกี้คุณปู่สามเพิ่งบอกว่าหลินตงเป็นแค่คนธรรมดา บอกฉันว่าไม่จำเป็นต้องเสียเวลากับเขาเลย" เหลิ่งชิงชิวพูดด้วยรอยยิ้ม"ปู่สามแก่แล้ว! ตอนนี้เป็นโลกของคนหนุ่มสาวอย่างพวกเธอแล้ว โลกแห่งความวุ่นวายกำลังจะมาถึง คนรุ่นพวกเธอเป็นวีรบุรุษมากจริง ๆ เหนือฟ้ายังมีฟ้า เหนือคนยังมีคนที่เก่งกว่าจริง ๆ!!!" เหลิ่งหงจางถอนหายใจเด็กที่เขามองว่าเป็นคนธรรมดา จู่ ๆ ก็ระเบิดความเร็วแบบนี้ออกมามากพอที่จะทำให้เขาตกใจจริง ๆเหลิ่งชิงชิวมองไปที่ร่างขอ
หลินตงส่งยุนซีกลับบ้าน กล่าวทักทายกวนเหม่ยหลิงและยุนจงไห่แล้วก็กลับวันนี้เขาจะไม่พักที่บ้านของยุนซี เขาต้องรีบกลับมณฑลเจียงหนานในเช้าวันพรุ่งนี้ระหว่างทางกลับ หลินตงนึกถึงตอนที่คุยกับเหลิ่งชิงชิวตามลำพังในวันนี้ พลังจิตวิญญาณของเขาพบลมหายใจที่คลุมเครือแม้ว่าอีกฝ่ายจะซ่อนตัวได้ดี แต่ก็ยังหนีความรู้สึกทางจิตวิญญาณที่แข็งแกร่งของเขาไม่ได้น่าจะเป็นยอดฝีมือระดับครึ่งเทพ และอยู่ห่างจากพวกเขาเพียงกำแพงกั้นพูดตามหลักเหตุผลงานเลี้ยงร่วมมือกันของสองตระกูลแบบนี้จะมีผู้แข็งแกร่งระดับครึ่งเทพก็เป็นเรื่องปกติแต่ทำไมเหลิ่งชิงชิวถึงต้องเดินไปไกลขนาดนี้เพื่อพาตัวเองไปที่ห้องนั้น?อาจต้องการให้ผู้แข็งแกร่งระดับครึ่งเทพตรวจสอบตัวเอง???แต่ฟังก์ชั่นซ่อนเร้นของระบบตัวเองแม้แต่ซ่งซือหมินก็ไม่สามารถค้นพบได้เขาเป็นเพียงระดับครึ่งเทพจะค้นพบความแข็งแกร่งของเขาได้อย่างไร!!!รอเดี๋ยว!!!ทันใดนั้นหลินตงก็คิดได้ว่า...หากเหลิ่งชิงชิวทำเพื่อทดสอบตัวเองหลังจากระดับครึ่งเทพของตระกูลเหลิ่งไม่พบอะไรเลยให้พนักงานจงใจลื่นล้มสาดไวน์แดงในมือใส่ยุนซีและตัวเองก็เห็นพอดี ใช้วิธีนี้เพื่อทดสอบปฏิกิริยาของต
เหลิ่งชิงชิวไม่น่าจะเผยแพร่สู่ภายนอก เธอจะเพิ่มความพยายามในการกระตุ้นให้ตัวเองร่วมมือกับตระกูลเหลิ่งของเธออย่างแน่นอนแต่หลินตงไม่ต้องการร่วมมือกับตระกูลเหลิ่งจริง ๆหลินตงไม่ค่อยชอบผู้หญิงเจ้าเล่ห์อย่างเหลิ่งชิงชิวมันเหนื่อยมากในการรับมือ!!!เขายังค่อนข้างชอบความน่ารักที่เรียบง่ายอย่างยุนซีไม่เจ้าเล่ห์วันรุ่งขึ้น...หลินตงเดินทางออกจากจิงตูโดยเครื่องบินตั้งแต่เช้ามืด เพื่อกลับไปยังเมืองเจียงเฉิง มณฑลเจียงหนานลงจากเครื่องบิน หลินตงก็ตรงไปที่โรงพยาบาลอันดับหนึ่งของเจียงเฉิงแม้ว่าเมื่อวานลู่เซียวเซียวไม่ทันพูดทางโทรศัพท์ว่าลู่เฉินและชายชราตระกูลลู่อยู่โรงพยาบาลไหน แต่หลินตงรู้สึกว่าน่าจะเป็นโรงพยาบาลอันดับหนึ่งของเจียงเฉิงหลังจากมาถึงโรงพยาบาลอันดับหนึ่งของเจียงเฉิงแล้ว หลินตงก็ตรงไปที่ห้องทำงานของผู้อำนวยการหลิวชวนหลินตงก็ขี้เกียจเคาะประตูและผลักประตูเข้าไปโดยตรงด้วยตัวตนที่สูงขึ้น หลินตงได้ค่อย ๆ ปรับตัวเข้ากับการเปลี่ยนแปลงนี้แค่ผู้อำนวยการโรงพยาบาลเท่านั้นไม่สมควรได้รับการปฏิบัติอย่างสุภาพเนื่องจากตอนนี้หลินตงเป็นสมาชิกสภาต้าเซี่ย แม้ว่าฟางเจิ้งกั๋วผู้ว่าราชกา
การมาถึงของหลินตงได้ดึงดูดความสนใจของลู่เฉินบนเตียงผู้ป่วยทันที"น้องหลิน!!!" ลู่เฉินเรียกด้วยความตกใจ"พี่ลู่!!! ไม่เจอกันนานเลย!!!" หลินตงก็พูดด้วยรอยยิ้มในเวลานี้ลู่เซียวเซียวหันไปมองหลินตงและเรียกด้วยความประหลาดใจ "พี่หลินตง???""เซียวเซียว!!! ไม่เจอกันนาน! ในที่สุดคุณก็โตแล้ว!" หลินตงพูดด้วยความเข้าใจเขาไม่คิดจริง ๆ ว่าลู่เซียวเซียวจะเปลี่ยนแปลงไปมากขนาดนี้ เหมือนเปลี่ยนเป็นคนละคนเลยการเปลี่ยนแปลงนี้ไม่เพียงแต่เปลี่ยนเสื้อผ้าเท่านั้น แต่ยังรวมถึงการเปลี่ยนแปลงบุคลิกภาพด้วยช่างเป็นสาวน้อยที่น่าประทับใจจริง ๆ!!!"พี่หลินตง! ในที่สุดพี่ก็มาแล้ว!"ลู่เซียวเซียววางแอปเปิ้ลที่กำลังปอกไว้ทันทีและวิ่งไปกอดหลินตงนาทีนี้ลู่เซียวเซียวในที่สุดก็ระงับอารมณ์ของตัวเองไม่ได้ น้ำตาก็เริ่มแตกประสบการณ์ในช่วงนี้ทำให้เธอซึ่งเป็นเด็กสาวอายุสิบเจ็ดสิบแปดปีแทบจะทนไม่ไหวพี่ชายได้รับบาดเจ็บนอนโรงพยาบาลคุณปู่เข้าห้องไอซียูญาติ ๆ ที่บ้านรวมถึงพ่อแม่ที่ขาดความรับผิดชอบของเธอไม่ได้มาเยี่ยมที่โรงพยาบาลทันที แต่กำลังวางแผนว่าจะแบ่งทรัพย์สินของครอบครัวอย่างไรหลังจากชายชราเสียชีวิตเธอรู้ว
"แล้วอาการบาดเจ็บของคุณล่ะ???""เป็นคนของตระกูลหวังแห่งเมืองเจียงเฉิง ผู้สนับสนุนที่พวกเขาพบเมื่อเร็ว ๆ นี้ต้องการควบคุมเจียงเฉิง และตระกูลลู่ของผมย่อมเป็นเป้าหมายหลักของอีกฝ่าย""ควบคุมเมืองเจียงเฉิง??? ตระกูลหนึ่งกล้าพูดควบคุมเมืองเจียงเฉิง ฟางเจิ้งกั๋วไม่ขัดขวางเหรอ?" หลินตงถามอย่างสงสัย"ถ้าเป็นแค่ตระกูลหวัง ผู้ว่าฟางย่อมสามารถขัดขวางพวกเขาได้ แต่ครั้งนี้ตระกูลหวังได้หาผู้สนับสนุนที่แข็งแกร่งมาก! ผู้ว่าฟางก็ไม่กล้ารุกราน" ลู่เฉินพูดจนใจเล็กน้อย"ฟางเจิ้งกั๋วก็ไม่กล้ารุกราน??? คนของตระกูลที่ซ่อนเร้น???" หลินตงถาม"ใช่!!! ตระกูลข่งจากตระกูลซ่อนเร้น!!! และพลังแข็งแกร่งจนน่ากลัว! ตอนนี้เกือบทุกตระกูลในเจียงเฉิงกล้าโกรธไม่กล้าพูด""น่ากลัวแค่ไหน???" หลินตงถามอย่างสงสัย"ว่ากันว่าตระกูลข่งมียอดฝีมือที่อยู่บนจุดสูงสุดของรายการมังกรอยู่ และไม่ได้มีแค่คนเดียวด้วย!!!" ลู่เฉินพูดด้วยสีหน้าขมขื่นจุดสูงสุดของรายการมังกร!!!ในยุครุ่งเรืองของปู่เขาก็ถึงแค่จุดสูงสุดของรายการเสือเท่านั้น ทั้งสองฝ่ายแตกต่างกันมาก ความแตกต่างสามารถอธิบายได้ด้วยคำว่าฟ้ากับเหวและตามที่ปู่ของเขาบอก แม้แต่พวก
ป้าเทียนหลบหมัดดาวสวรรค์สยบมารของเฉินจิงจื่อหานได้เพียงฉิวเฉียด แต่ยังไม่ทันได้โต้กลับ หมัดอีกข้างของเฉินจิ้งจื่อหานหมัดอีกข้างก็พุ่งเข้าใส่ทันทียังคงเป็นหมัดดาวสวรรค์สยบมารอันทรงพลัง ป้าเทียนถึงกับมองเห็นอย่างลางๆ ที่เหนือหมัดดาวสวรรค์สยบมารของเฉินจิงจื่อหานมีดาวเคราะห์สีแดงเพลิงขนาดมหึมาความร้อนแผ่ซ่าน ทำให้เขารู้สึกว่าผิวหนังกำลังร้อนแสบหมัดนี้ เขาหลบไม่ทัน จึงทำได้แค่รับมันไว้อย่างเต็มแรงหมัดราชันย์!!!แต่ป้าเทียนก็ไม่ยอมแพ้สวนกลับด้วยหมัดราชันย์ สุดยอดไม้ตายของมังกรทลายฟ้าฟาดใส่เเฉินจิงจื่อหานเต็มแรงเฉินจิงจื่อหานเผยสีหน้าเหยียดหยามถึงหมัดของป้าเทียนจะดูทรงพลังไม่น้อยแต่หากเทียบกับ หมัดดาวสวรรค์สยบมาร หนึ่งในสุดยอดวิชาของสำนักดาวสวรรค์แล้ว ยังห่างกันเกินไป และไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันด้วยซ้ำและที่สำคัญ ตอนนี้เฉินจิงจื่อหานยังมีศาสตราเทพมายาที่พ่อมอบให้---เปลวตะวันสนับมือถูกสร้างขึ้นมาโดยเฉพาะ เพื่อใช้คู่กับหมัดดาวสวรรค์สยบมาร เมื่อทั้งสองผสานรวมกัน พลังจะยิ่งรุนแรงยิ่งกว่าเดิมแม้จะยังเทียบไม่ได้กับตอนที่หลินตงใช้ดาบกำราบมารร่ายวิชาดาบกำราบมารแต่ถึงอย่างนั
ไม่แน่อาจจะมีชิ้นที่สาม หรือชิ้นที่สี่ก็ได้และคนที่ดีใจที่สุดท่ามกลางทุกคน คงหนีไม่พ้นป้าเทียนแห่งมังกรทลายฟ้าเขามีวิชาหมัดราชันย์ ซึ่งต้องอาศัยสนับมือช่วยเสริมพลัง จึงจะสามารถปลดปล่อยพลังออกมาอย่างเต็มที่ไม่ทันได้ออกแรง ก็มีคนเอามาประเคนถึงหน้าสนับมือศาสตราเทพมายาคู่นั้น ต้องเป็นของเขาป้าเทียนเมื่อได้สนับมือมาครอบครองแล้ว พลังของหมัดราชันย์ จะต้องเพิ่มขึ้นแบบก้าวกระโดดอย่างแน่นอน“ฮ่าๆ นึกไม่ถึงจริงๆ พวกแกรู้ได้ยังไงว่า ฉันกำลังต้องการสนับมือศาสตราเทพมายาอยู่? ถึงกับรีบเอามาส่งให้ฉันถึงที่ ถ้าเป็นแบบนี้ ฉันก็ไม่เกรงใจล่ะนะ สนับมือคู่นี้ ใครก็ห้ามแย่ง ส่วนของอย่างอื่น ฉันไม่ต้องการ” ป้าเทียนพูดพร้อมหัวเราะเสียงดัง“ได้เลย! ป้าเทียน! สนับมือคู่นี้ให้คุณ ส่วนศาสตราเทพมายาชิ้นอื่น ไม่ว่าจะมีอีกกี่ชิ้น คุณห้ามแตะต้องเด็ดขาด”“ใช่! ป้าเทียน สนับมือคู่นั้นให้คุณ แล้วต่อให้หลินตงไม่มีศาสตราเทพมายาเหลืออีก เราก็จะไม่แย่งกับคุณ แต่คุณก็ต้องให้สัญญาว่า จะเอาแค่สนับมือเท่านั้น”“ตกลง!!! ฉันจะเอาแค่สนับมือ ส่วนของชิ้นอื่นให้พวกคุณ” ป้าเทียนตอบกลับ"สัญญา!!!""สัญญา!!!"“ดูท่าพวกแก
ท่ามกลางฝูงอสูรยักษ์สีทองอาณาจักรนิรันดระดับเซียนเดินดินกว่าสิบตัวที่ล้อมรอบอยู่ ทุกตัวดูฮึกเหิมและพร้อมเปิดฉากโจมตีหลินตงไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวแม้แต่น้อย และพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย "ฉันคิดไว้อย่างดีแล้ว ก็อยากให้พวกนายได้ศาสตราเทพมายามากกว่านี้เหมือนกัน แต่มันก็ช่วยไม่ได้! หามาได้แค่อันเดียวเอง ฉันก็ไม่ใช่นักมายากล จะเสกของตามใจพวกนายได้ยังไง""ทุกคน! ดูท่าหลินตงจะไม่คิดยกศาสตราเทพมายาให้ พวกเราจะรออะไรกันอีก ลงมือเลยเถอะ! แค่ฆ่าหลินตงให้ได้ ไม่ว่าเขาจะมีศาสตราเทพมายากี่ชิ้น สุดท้ายก็เป็นของพวกเราทั้งนั้นแหละ!" หยวนหมิงที่อยู่ข้างๆ เร่งเร้าเขาอยากจัดการหลินตงให้จบๆ โดยเร็วถ้าปล่อยไว้นานเกินไป อาจมีเรื่องไม่คาดคิดเกิดขึ้นก็ได้เพราะหยวนหมิงสังเกตเห็นบางอย่างผิดปกติเมื่อต้องเผชิญหน้ากับปรมาจารย์ระดับเดียวกันมากมายขนาดนี้หลินตงไม่เผยความกลัวแม้แต่น้อย มีเพียงความเยือกเย็นส่วนชายหนุ่มที่มากับเขา ก็แสดงสีหน้าเหยียดหยามออกมาแค่แวบเดียวแม้สีหน้านั้นจะปรากฏเพียงแวบเดียว แต่ก็ยังถูกหยวนหมิงสังเกตเห็นที่เกิดสถานการณ์แบบนี้ไม่อย่างนั้นสองคนนี้ก็ซื่อบื้อมากหรือไม่ก็ยังไม่ได้เอาไ
แผนฆ่าคนไม่ให้มือตัวเองเปื้อยนเลือด เรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบแทบไม่ต้องเปลืองแรงใด ๆ ก็สามารถกำจัดมังกรเก้าหัวได้อย่างไรก็ตาม วิกฤตนั้นได้รับการแก้ไขอย่างง่ายดายโดยหยวนหมิงหลินตงมองดูท่าทางของอสูรยักษ์สีทองมากกว่าสิบตัวที่อยู่รอบตัวเขาเขารู้ว่าคำพูดของหยวนหมิงมีอิทธิพลต่อพวกเขาแล้วศาสตราเทพมายาชิ้นเดียว ก็สามารถทำให้พวกเขาต่อสู้จนตายได้ไม่ต้องพูดถึงหลายชิ้นหรือแม้แต่สิบชิ้นประเด็นสำคัญคือหลินตงไม่มีทางอธิบายสถานการณ์นี้ได้เดิมทีตั้งใจจะยืมมีดฆ่าศัตรู แต่จู่ ๆ ก็ถูกตลบหลังโดยไม่ทันตั้งตัวตอนนี้กลับกลายเป็นเขาเองที่จนมุม ไม่มีทางให้ถอยแล้วหลินตงส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้แน่นอนว่าหยวนหมิง ผู้ซึ่งสามารถขึ้นสู่อาณาจักรนิรันดรและกลายเป็นผู้นำเผ่ามังกรเก้าหัว ไม่ใช่คนโง่ในขณะเดียวกัน เฉินจิงจื่อหานเฝ้าดูทุกอย่างดำเนินไปด้วยความสนใจอย่างยิ่งด้วยฐานะของเขา จึงไม่จริงจังกับอารยธรรมระดับกลางเช่นนี้มากนักแม้ว่าคู่ต่อสู้จะมีจำนวนมากและทรงพลัง แต่ถ้าเขาต่อสู้อย่างจริงจังและใช้ไพ่เด็ดทั้งหมด เขาก็ไม่กลัวสัตว์ร้ายมากกว่าสิบตัวเหล่านี้ท้ายที่สุดแล้ว อารยธรรมระดับสูงนั้นเกินกว่าที่
ปรมาจารย์อาณาจักรนิรันดรของอสูรกาแล็กซีต่างก็พยักหน้ารับรู้ขณะที่พวกเขากำลังเตรียมโจมตีและสังหารหยวนหมิงและหยวนเซิงจู่ๆ หยวนหมิงก็คิดวิธีที่ดีในการหาทางออกขึ้นมาเขาตะโกนทันที "ทุกคน ได้โปรดอย่าหลงกลอุบายของหลินตง เป้าหมายของเขา คือการใช้ศาสตราเทพมายาเพื่อล่อพวกเราอสูรกาแล็กซีให้ต่อสู้กันเอง ตราบใดที่เราร่วมมือกันฆ่าเขา ศาสตราเทพมายาก็จะเป็นของทุกคนไม่ใช่เหรอ? มังกรเก้าหัวของฉันสัญญาว่าจะไม่เข้าร่วมการแย่งชิงนี้ พวกคุณได้ไตร่ตรองยัง? มีศาสตราเทพมายาเพียงหนึ่งเดียว แล้วทุกคนจะแบ่งกันอย่างไร? มันจะเป็นการต่อสู้ที่ดุเดือดอีกครั้งภายใอสูรกาแล็กซี ซึ่งหลินตงได้วางแผนไว้แล้ว จิตใจของเขาชั่วร้ายเกินกว่าจะปล่อยไว้ได้"หลังจากหยุดชั่วครู่ หยวนหมิงก็พูดต่อ "นอกจากนี้ หลินตงยังเจอศาสตราเทพมายาในซากปรักหักพังโบราณอีกด้วย ใครเล่าจะรับประกันได้ว่าเขาเจอเพียงชิ้นเดียว? ถ้าเขาเจอเพียงชิ้นเดียวจริง ๆ แล้วศาสตราเทพมายาล้ำค่าขนาดนี้ เขาจะเต็มใจเอาออกมาให้ทุกคนเหรอ? ฉันคิดว่า เขาต้องพบหลายชิ้นแน่ๆ ตอนนี้เอาออกมาเพียงชิ้นหนึ่งเพียง เพื่อกระตุ้นความขัดแย้งภายในอสูรกาแล็กซีของเรา"“สิ่งที่เราควรทำตอนน
พวกมันก็ไม่จำเป็นต้องซ่อนตัวอีกต่อไป"หลินตง! ในเมื่อแกรู้แล้ว ก็จงคิดให้ดีและมอบศาสตราเทพมายาในมือของแกมา ด้วยวิธีนี้ แกจะยังสามารถรักษาชีวิตของแกได้ อย่ารอให้พวกเราลงมือ มิฉะนั้นแล้ว แม้ว่าแกจะอยู่ในอาณาจักรนิรันดร แกก็จะไม่สามารถหยุดยั้งการโจมตีของผู้แข็งแกร่งมากมายเช่นเราได้""ใช่แล้ว! หลินตง ตราบใดที่แกมอบศาสตราเทพมายาในมือของแก เราสัญญาว่าจะไม่ทำร้ายแกและจะส่งแกออกจากอสูรกาแล็กซีอย่างปลอดภัย ไม่อย่างนั้นก็อย่าโทษเราที่หยาบคาย""มอบศาสตราเทพมายามา แล้วจะไว้ชีวิตแก!!!"กลุ่มปรมาจารย์ทรงพลังแห่งอาณาจักรนิรันดรพูดขึ้นบังคับให้หลินตงส่งมอบดาบกำราบมารในมือของเขาหยวนหมิงรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติถ้าหลินตงส่งมอบศาสตราเทพมายาจริงๆ เขาจะได้รับอนุญาตให้ออกจากอสูรกาแล็กซีได้หรืออย่างไรแล้วมังกรเก้าหัวของเขาจะเกิดอะไรขึ้น?ไม่เพียงแต่พวกเขาต้องเสียหายอย่างหนักเท่านั้น แถมยังปล่อยเสือกลับเข้าป่าอีก เท่ากับว่าทิ้งปัญหาไว้ให้ระเบิดทีหลังไม่แน่นอน!!!ไม่สามารถปล่อยให้หลินตงมอบศาสตราเทพมายาได้!ในขณะนั้น หลินตงก็พูดขึ้นอย่างกะทันหัน "ถ้าพวกแกทุกคนต้องการดาบเล่มนี้ ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็
"พี่หง หลินตงจะตกอยู่ในอันตรายหรือเปล่า? ได้โปรดช่วยหลินตงด้วยพี่หง" หวงฝู่ซีเยว่พูดเสียงดังคำพูดของเธอทำให้ยุนซีและคนอื่นๆ นึกขึ้นได้คนเดียวที่สามารถช่วยหลินตงได้ในตอนนี้ คงจะเป็นไป๋หลี่เหยียนหงผู้แสนจะลึกลับทุกคนพูดขึ้นเพื่อขอความช่วยเหลือจากเธอ"พี่หง ได้โปรดช่วยหลินตงด้วย""ใช่แล้ว! พี่หง! ได้โปรดช่วยหลินตงด้วย...."เมื่อทุกคนรีบร้อนขอความช่วยเหลือเสียงของไป๋หลี่เหยียนหงก็ดังก้องอยู่ในหูของทุกคน"ไม่ต้องกังวล ในเมื่อมีจื่อหานอยู่ที่นี่ หลินตงก็จะไม่เป็นไรแน่นอน พวกเขาไม่มีความกล้าที่จะทำร้ายหลินตง"เมื่อได้ยินคำพูดของไป๋หลี่เหยียนหงทุกคนสามารถคลายความกังวลได้ชั่วคราวอย่างไรก็ตาม พวกเธอยังคงจ้องมองร่างของหลินตงข้างหน้าด้วยความกังวลหลินตงมองไปที่อสูรยักษ์สีทองมากกว่าสิบตัวรอบตัวเขาอย่างอธิบายไม่ถูกสถานการณ์แบบนี้มันอะไรกัน?เมื่อสักครู่ไม่มีใครสนใจคำพูดของหยวนหมิงทำไมทุกคนถึงเปลี่ยนใจกะทันหัน?อาจเป็นเพราะการโจมตีก่อนหน้านี้ของเขามีรัศมีกว้างเกินไปงั้นเหรอ?แต่จากข้อมูลที่หลินตงได้รับมาอาณาจักรนิรันดรอันสูงส่งเหล่านี้ไม่สนใจความเป็นหรือความตายของสิ่งมีชีวิ
คนแบบเดียวกันมักจะดึงดูดกันเองเผ่ามังกรเก้าหัวก็ไม่ได้ดีไปกว่ากันมากนักไม่ต้องพูดถึงสองคนนี้หากอยู่บนโลก คงทำให้เด็กๆ กลัวจนร้องไห้กลางดึกแน่ๆ แถมอาจใช้เป็นยันต์กันเลยทีเดียวหยวนหมิงมองอสูรยักษ์สีทองทั้งสองตัว ที่เข้าร่วมสนามรบด้วยความรู้สึกขุ่นเคืองในใจพวกเขาคงมาถึงนานแล้ว แต่เพิ่งจะลงมือตอนนี้ถ้าไม่ใช่เพราะหลินตงหยิบศาสตราเทพมายาออกมา ก็ยังไม่แน่ใจว่าพวกเขาจะปรากฏตัวหรือไม่!ล้วนเป็นพวกเลวทรามทำได้ทุกอย่างถ้าแลกกับผลประโยชน์แต่หยวนหมิงลืมคิดไปว่ามังกรเก้าหัวก็เหมือนกันไม่ใช่เหรอ?ต่างก็ไม่มีใครดีไปกว่าใครสถานการณ์ปัจจุบันกลายเป็นสี่ต่อสามแม้ว่าหยวนเซิงจะได้รับบาดเจ็บบ้าง แต่ก็ยังมีแรงเหลือพอสู้ได้แม้ว่าในใจจะไม่พอใจ แต่หยวนหมิงก็พูดอย่างสุภาพว่า "ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณ! หากวันนี้ฉันฆ่าศัตรูได้ มังกรเก้าหัวของฉันจะตอบแทนคุณอย่างงาม""ฮ่าๆ พี่หยวนหมิงไม่ต้องทำแบบนั้นก็ได้ สองเผ่าของเราเป็นเพื่อนเก่ากัน เผ่ามังกรเก้าหัวของคุณกำลังมีปัญหา เราจะยืนดูเฉยๆ ได้อย่างไร!" หมาป่านรกสามหัวหัวเราะและพูด"พี่หมาป่า! มิตรภาพก็ส่วนมิตรภาพ แต่บุญคุณก็ต้องชดใช้ให้ชัด
หลินตงใช้ศาสตราเทพมายาโจมตีเพียงครั้งเดียว จนทำให้มังกรเก้าหัวได้รับความเสียหายอย่างหนัก ซ้ำยังทำให้พวกเขาเสียหน้าหนักมากในอสูรกาแล็กซี“หลินตง! แกดูถูกกันเกินไปแล้ว!!! ที่นี่คืออสูรกาแล็กซี ไม่ใช่กาแล็กซี่ทางช้างเผือก แกอยากจะจุดชนวนสงครามหรือไง?” หยวนหมิงจ้องเขม็งไปยังหลินตงที่ยืนอยู่ไกล พูดพร้อมกัดฟันด้วยความโกรธหลินตงเหวี่ยงดาบกำราบมารในมือเป็นวง และเก็บเข้าฝักไป เขาหัวเราะอย่างเย็นชา จากนั้นตอบกลับด้วยเสียงเรียบนิ่งว่า "หยวนหมิง! แกเลิกขู่ได้แล้ว! คิดว่าตัวเองเป็นแทนอสูรกาแล็กซีทั้งหมดเหรอ! แล้วที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ ฉันก็แค่ป้องกันตัวเท่านั้นเอง ส่วนผลที่ตามมา ไม่ใช่ความผิดของฉัน แต่เป็นพวกแกต่างหาก ที่แกว่งเท้าหาเสี้ยนเอง"“แก…”หยวนหมิงถึงจุกจนพูดไม่ออก เมื่อโดนหลินตงตอกกลับจากนั้นหันไปยังความว่างเปล่า ตะโกนดังเสียงหนักแน่นว่า "ทุกท่าน! หลินตง ไอ้คนนอกผู้นี้ ได้กระทำการอุกอาจในอสูรกาแล็กซีของฉัน! ยิ่งไปกว่านั้น ยังทำให้มังกรเก้าหัวของฉันตายเจ็บนับไม่ถ้วน เพื่อชำระแค้นให้แก่พี่น้องของฉัน และเพื่อรักษาศักดิ์ศรีของอสูรกาแล็กซีแห่งนี้ ฉันหยวนหมิง ขอวิงวอนต่อทุกท่าน ได้โปรดร่วมม