Semua Bab ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย: Bab 1201 - Bab 1210

ชายหนุ่มในห้องรับรองพิเศษชื่อจูหงจื่อ ซึ่งเป็นทายาทของตระกูลใหญ่ในอาณาเขตจักรพรรดิแม้ว่าตระกูลจูจะยังห่างไกลเมื่อเทียบกับแปดตระกูลใหญ่ แต่พวกเขาก็ยังถือว่ามีอำนาจในอาณาเขตจักรพรรดิพรสวรรค์ของจูหงจื่อไม่สูงนัก ซึ่งทำให้ต้องใช้ความพยายามเป็นสองเท่าและได้ผลลัพธ์เพียงครึ่งเดียวในทางปฏิบัติ นอกจากนี้ ตัวเขาเองยังขี้เกียจและชอบผู้หญิงมาก เขาอยู่ไม่ได้แม้แต่วันเดียวหากขาดพวกเธอเขาจึงเลิกคิดที่จะพัฒนาตัวเองมานานแล้ว แทนที่จะเป็นเช่นนั้น เขากลับพึ่งพาชื่อเสียงของตระกูลเพื่อใช้ชีวิตที่เสเพลภายในอาณาเขตของพวกเขาอย่างไรก็ตาม ความสามารถของจูหงจื่อในการอยู่รอดจนถึงวันนี้ก็เป็นสิ่งที่ล้ำลึกมากเช่นกัน เขาไม่เคยยั่วยุผู้ที่มีภูมิหลังที่เขาไม่เข้าใจท้ายที่สุดแล้ว อาณาเขตจักรพรรดิในฐานะศูนย์กลางของกาแล็กซีทางช้างเผือกทั้งหมด เต็มไปด้วยผู้คนที่เขาไม่สามารถล่วงเกินได้ความผิดพลาดเพียงเล็กน้อยอาจนำไปสู่การล่มสลายของตระกูลได้เมื่อเขาด้ยินอีกฝ่ายพูดว่าเขามาจากหนึ่งในแปดตระกูลใหญ่ ตระกูลเฟิงนั่นกลับทำให้จูหงจื้อหัวเราะเขาพูดด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ย "แกมาจากตระกูลเฟิงเหรอ? แกคิดจะหลอกฉันหรือไง? ตระ

หลินตงและคนอื่นๆ ยังคงเดินหน้าไปสู่เป้าหมายโดยไม่รู้ว่าที่ตั้งของโลกถูกเปิดเผยโดยสมาชิกที่รอดชีวิตของตระกูลเฟิงเขาคิดว่าตราบใดที่สมาชิกหลักของตระกูลเฟิงถูกกำจัดไปโดยสิ้นเชิง ก็ไม่มีใครรู้ที่ตั้งของโลก แต่เขากลับเพิกเฉยต่อคนอื่นๆในขณะเดียวกัน การใช้ระบบของหลินตงเพื่อซ่อนตำแหน่งของโลกก็เป็นข้อบกพร่องที่สำคัญเช่นกันหลังจากซ่อนตัวแล้ว หมายความว่าไม่สามารถพบโลกได้บนแผนที่ระหว่างดวงดาวในกรณีนั้น ไม่มีใครรู้ว่าโลกได้กลายเป็นดาวเคราะห์อารยธรรมระดับสูงของอาณาจักรกาแล็กซีแล้วสิ่งนี้ทำให้จูหงจื่อมั่นใจยิ่งขึ้นว่าโลกเป็นดาวเคราะห์พื้นเมืองที่มีสิ่งมีชีวิตอาศัยตอนนี้เขากำลังพยายามทุกวิถีทางที่เป็นไปได้ ซื้อลูกปัดคำสาปโลหิตอย่างลับๆ และคัดเลือกยอดฝีมือที่เชื่อถือได้ในตระกูลจูมียอดฝีมือในระดับดวงดาวและแม้แต่ในจักรวาลแต่จูหงจื่อไม่สามารถบอกเรื่องนี้กับตระกูลได้ไม่อย่างนั้นสิ่งที่เป็นของเขาแต่เดิมจะถูกครอบครัวเอาไปแม้ว่าจูหงจื่อจะได้รับค่าตอบแทนบางส่วนในภายหลัง แต่ช่องว่างนั้นก็ใหญ่มากเมื่อเทียบกับการได้รับดาวเคราะห์พื้นเมืองที่มีสิ่งมีชีวิตอาศัยและยังเป็นดาวเคราะห์พื้นเมืองที่มีส

“ใครเป็นคนตัดสินใจชี้ขาดบนดาวของคุณ ปล่อยให้เขาออกมาคุยกับฉันเถอะ! คุณคงไม่เข้าใจหรอกหลังจากบอกคุณไปแล้ว! และคุณก็ไม่สามารถถตัดสินใจได้” หลินตงถาม"ขอโทษที! ถ้าคุณไม่อธิบายสถานการณ์ให้ชัดเจน เราจะไม่มีใครออกมาคุยกับคุณ เพราะเราไม่แน่ใจว่าคุณเป็นศัตรูหรือมิตร"เรื่องนี้ทำให้หลินตงงงจริงๆเขาส่ายหัวอย่างช่วยอะไรไม่ได้และพูดว่า "ฉันไม่ได้มีความคิดร้ายจริงๆ ทำไมคุณไม่เชื่อฉัน!""ถ้าคุณอ้างว่าไม่มีเจตนาเป็นศัตรู คุณต้องแสดงหลักฐาน ไม่อย่างนั้นจะไม่มีใครไว้ใจคนแปลกหน้าในสถานการณ์แบบนี้ คุณคงเข้าใจได้แน่นอน!"บางทีอาจเป็นเพราะยานรบดวงดาราดูน่าเกรงขามมากและหลินตงมาจากอารยธรรมระดับ 3แต่อีกฝ่ายพูดอย่างสุภาพมากหลินตงก็คิดว่าสิ่งที่คนๆ นี้พูดนั้นสมเหตุสมผล แต่ตอนนี้เขาสามารถเอาอะไรมาพิสูจน์ได้บ้างหลังจากคิดสักครู่ หลินตงมองไปรอบๆ และเห็นยอดเขาขนาดใหญ่หลายร้อยกิโลเมตรข้างหน้าทางขวา ซึ่งโดดเด่นเป็นพิเศษบนทุ่งหญ้าแห่งนี้ทันใดนั้น เขาก็มีความคิดดีๆเนื่องจากพวกเขาไม่ไว้ใจเขา เขาจึงใช้วิธีการที่ตรงไปตรงมาและแข็งกร้าวเปิดเผยความแข็งแกร่งและให้คนเหล่านี้รู้ว่าหากพวกเขามีความรู้สึกเป็นศั

หลินตงกำลังมุ่งหน้าไปยังเป้าหมายต่อไปงานเลี้ยงของรัฐจะจัดขึ้นในอีกสองเดือนครึ่ง และเขาจำเป็นต้องยืนยันสถานการณ์ของทั้งสองดาวเคราะห์อีกครั้งชายชราหลินตงจากอีกมิติเวลาได้มอบตำแหน่งของดาวเคราะห์หลายร้อยดวงให้กับเขา ซึ่งทั้งหมดถูกประทับด้วยตราทาสไม่ได้บอกเวลาที่แน่นอน หลินตงจำเป็นต้องยืนยันทีละดวงโดยเร็วที่สุดหากยังไม่ถูกค้นพบ ก็ต้องลงทะเบียนกับอาณาจักรโดยเร็ว ใช้เงินซื้อมันและกลายเป็นดาวเคราะห์พลเมืองระดับสูง เพื่อหลีกเลี่ยงความเป็นไปได้ที่จะถูกประทับด้วยตราทาสในอนาคตแม้ว่ากองกำลังอื่นจะค้นพบและประทับตราทาส หลินตงก็ต้องกำจัดประทับตราทาสและคืนอิสรภาพให้พวกเขาเช่นเดียวกับดาวเคราะห์ปาเค่อเมื่อเขาแข็งแกร่งขึ้นในอนาคตและพบวิธีที่จะทำลายตราทาสได้ เขาก็จะทำลายตราทาสดาวเคราะห์นับร้อยดวงเหล่านี้กระจายอยู่ทั่วทุกมุมของกาแล็กซีทางช้างเผือกหากเราต้องไปทั้งหมด อาจต้องใช้เวลาเป็นจำนวนมากแต่นี่คือสิ่งที่หลินตงสัญญาไว้ถึงแม้จะใช้เวลามากกว่านี้ เขาก็ยังต้องทำยิ่งกว่านั้น หากปราศจากการเสียสละและความพยายามของผู้คนเหล่านี้ ระบบก็จะไม่ตกอยู่ในมือของเขาชะตากรรมของโลกจะพัฒนาไปเป็นเช่นเ

หลังจากใช้วิชาลับแล้วทั้งสามคนประหลาดใจอย่างยินดีเมื่อพบว่าตำแหน่งของพวกเขามาถึงชายขอบของกาแล็กซีทางช้างเผือก"ฮ่าๆ... ง่ายเกินไปจริงๆ! ฉันคิดว่าจะต้องใช้เวลาสักพักในการไปถึงกาแล็กซีทางช้างเผือก แต่เราก็มาถึงแล้ว นี่มันน่าทึ่งมาก! ฉันแทบรอไม่ไหวที่จะลิ้มรสชาติอันแสนอร่อยของมนุษย์ มันยากที่จะห้ามใจได้!”“การเดินทางผ่านรอยแยกมิติเป็นวิธีที่เร็วที่สุดจริงๆ ไม่น่าแปลกใจเลยที่ผู้คนในอาณาจักรนิรันดรจะเพิกเฉยต่อระยะทางและทะลุผ่านอวกาศไปในทันทีเพื่อไปถึงที่ใดที่หนึ่ง น่าเสียดายที่เราไม่สามารถอยู่ที่นั่นได้นาน และเราไม่สามารถควบคุมทิศทางของเราได้ เมื่อเข้าไปข้างในแล้ว เราก็เหมือนแมลงวันไร้หัวที่เร่ร่อนไร้จุดหมาย”“มันสำคัญอะไรล่ะ! เมื่อเราไปถึงอาณาจักรนิรันดรแล้ว เราจะแหวกมิติและเดินทางได้อย่างอิสระ”"อาณาจักรนิรันดร!!! การพูดมันง่ายกว่าการทำ!!! บางทีฉันอาจไม่มีโอกาสได้ก้าวไปสู่ระดับนี้ในชีวิตของฉันเลย"“เอาล่ะ! หยุดถอนหายใจได้แล้ว ไปกันเถอะ! ฉันได้กลิ่นมนุษย์แล้ว มนุษย์เกิดมาเพื่อเป็นอาหารของเรา เมื่อเราช่วยไอ้เด็กเวรหลี่เทียนนั่นโค่นล้มอาณาจักรกาแล็กซีได้แล้ว เราก็จะมีมนุษย์ที่แสนอร่อย