เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 1210
บทที่เกี่ยวข้อง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1211
อาณาเขตจักรพรรดิ ดวงดาวจักรพรรดิ อาณาจักรแห่งความลับของพระราชวังจักรพรรดิเซี่ยจิ่วโหยวเพิ่งรักษาอาการบาดเจ็บของเซี่ยอวิ๋นชวนเสร็จเซี่ยอวิ๋นชวนถอนหายใจยาวด้วยความโกรธและถามว่า "ลุงจิ่ว! ตอนนี้ฉันรู้สึกดีขึ้นมากแล้ว และฉันน่าจะฟื้นตัวได้หลังจากผ่านไปอีกสองสามครั้งใช่ไหม?""หากคุณต้องการฟื้นตัวโดยไม่ทิ้งผลสืบเนื่องใดๆ ไว้ ต้องใช้เวลาอย่างน้อยอีกหนึ่งเดือน และในช่วงเวลานี้ คุณยังไม่สามารถดำเนินการใดๆ ได้ ไม่อย่างนั้นเวลาอาจขยายออกไป" เซี่ยจิ่วโหยวกล่าว“ฉันไม่สามารถนิ่งเฉยได้! ฉันอดทนมาเป็นเวลานาน และฉันก็ทนมันไม่ได้อีกต่อไปแล้ว เศษซากอาณาจักรสวรรค์เริ่มกล้าบ้าบิ่นมากขึ้นเรื่อยๆ บนผิวเผิน พวกมันกำลังถูกอาณาจักรบดขยี้ แต่พวกมันก็แค่พวกปลาซิวปลาสร้อยที่ตาย ในขณะเดียวกัน ยอดฝีมือที่แท้จริงของพวกมันกำลังบ่อนทำลายกองกำลังอื่นๆ ภายในอาณาเขตจักรพรรดิอย่างลับๆ หากเราไม่โจมตีพวกมันให้เด็ดขาด พวกมันจะคิดว่าอาณาจักรของเราเป็นเป้าหมายที่ง่าย!” เซี่ยอวิ๋นชวนขมวดคิ้วด้วยความหงุดหงิด"อวิ๋นชวน! เหตุผลที่เศษซากอาณาจักรสวรรค์ถึงได้กระทำการที่บ้าบิ่นในตอนนี้ก็เพื่อล่อลวงคุณให้ลงมือและป้องกันไม่ให้คุณ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1212
ดังนั้นอาจกล่าวได้ว่าเซี่ยอวิ๋นชวนได้ฝึกฝนกับเซี่ยจิ่วโหยวมาตั้งแต่เด็กความสามารถของเขามากกว่าครึ่งหนึ่งได้เรียนรู้จากเซี่ยจิ่วโหยวความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองนั้นชัดเจนในตัวเองเนื่องจากพวกเขาเป็นทั้งลุงและหลาน รวมถึงเป็นอาจารย์และศิษย์ด้วยไม่ใช่เรื่องเกินจริงที่จะบอกว่าความสัมพันธ์ของเซี่ยอวิ๋นชวนกับเซี่ยจิ่วโหยวดีกว่าความสัมพันธ์ของเขากับพ่อหลังจากออกจากห้องลับ เซี่ยอวิ๋นชวนเพิ่งกลับมาที่ห้องทำงาน ไม่นานหลังจากนั้นก็มีคนมาเคาะประตู"ก๊อกๆ!!""ใครกัน? "เซี่ยอวิ๋นชวนนถาม"เสด็จพ่อ! ผมเอง!" องค์ชายเซี่ยหวู่ตอบ"เข้ามา!"ประตูห้องทำงานถูกเปิดออกชายหนุ่มคนหนึ่งเดินเข้ามาเป็นมกุฎราชกุมารเซี่ยหวู่"มีอะไรเหรอ?" เซี่ยอวิ๋นชวนถามโดยไม่เงยหน้าขึ้นมอง"เสด็จพ่อ! เมื่อไม่นานนี้ เศษซากอาณาจักรสวรรค์ค่อนข้างคลุ้นคลั่ง ก่อเรื่องวุ่นวายในอาณาเขตจักรพรรดิ แม้ว่าพวกมันดูเหมือนจะถูกอาณาจักรบดขยี้บนผิวเผิน แต่ยอดฝีมือที่แท้จริงของพวกมันกำลังวางแผนลับๆ เพื่อบ่อนทำลายกองกำลังอื่น การทำแบบนี้ต่อไปจะส่งผลเสียต่ออาณาจักรของเรามาก เราจะจัดการกับมันอย่างไรดี?” เซี่ยหวู่ถาม“ดีที่ลูกมองเห็นสิ่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1213
ในกาแล็กซีทางช้างเผือก ผู้คนส่วนใหญ่ไม่รู้ตัว ยกเว้นตัวตนระดับท่านผู้เฒ่าจำนวนน้อยมากอันที่จริง ห้องโถงหลักทั้งสี่ของอาณาจักรกาแล็กซี ได้แก่ มังกรฟ้า พยัคฆ์ขาว หงส์เพลิง และพญาเต่า แบ่งออกเป็นห้องโถงชั้นนอกและห้องโถงชั้นในห้องโถงชั้นนอกเป็นห้องโถงหลักทั้งสี่ที่ทุกคนมองเห็นได้จากผิวเผิน ในขณะที่ห้องโถงชั้นในซ่อนตัวอยู่ในความมืดความแตกต่างของความแข็งแกร่งระหว่างห้องโถงชั้นในและชั้นนอกมีแตกต่างกันมากปรมาจารย์ห้องโถงชั้นนอกทั้งสี่อยู่ในระดับสูงสุดของระดับปรมาจารย์ห้วงอาณาจักรเท่านั้นอย่างไรก็ตาม ปรมาจารย์ห้องโถงชั้นในทั้งสี่นั้นเป็นสิ่งมีชีวิตที่มีพลังเหนือมนุษย์ โดยแต่ละแห่งอยู่ในขั้นสูงสุดของปรมาจารย์มหาจักรวาลช่องว่างของอาณาจักรทั้งหมดเน้นย้ำถึงความแตกต่างที่สำคัญระหว่างห้องโถงชั้นนอกและชั้นในห้องโถงชั้นในของห้องโถงใหญ่ทั้งสี่นั้นน่าเกรงขามยิ่งกว่าองครักษ์เกราะจักรพรรดิแม้ว่าจำนวนคนในห้องโถงชั้นในจะน้อย แต่มาตรฐานก็สูงอย่างน่ากลัว ทำให้ผู้คนนับไม่ถ้วนลังเลในการเข้าร่วมห้องโถงชั้นใน ไม่เพียงต้องผ่านการคัดเลือกหลายชั้นเท่านั้น แต่คุณยังต้องมีพลังการต่อสู้อย่างน้อยระดับปร
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1214
ทั้งสองสบตากันและมองเห็นความกลัวในดวงตาของกันและกันหนี!!!ทั้งสองแยกกันหนีโดยไม่ลังเล กลายเป็นสายรุ้งและหนีไปอย่างบ้าคลั่งในฐานะศัตรูของอาณาจักรกาแล็กซีมาเป็นเวลานับพันปีอาณาจักรสวรรค์ไม่รู้เกี่ยวกับการมีอยู่ของห้องโถงชั้นในที่ยิ่งใหญ่ทั้งสี่ได้อย่างไรพวกมันคืออาวุธที่คมที่สุดของอาณาจักรกาแล็กซีหลังจากต่อสู้มานานหลายปี อาณาจักรสวรรค์ต้องประสบกับความสูญเสียในมือของห้องโถงชั้นในทั้งสี่นี้เมื่อได้ยินมาว่าอีกฝ่ายมาจากห้องโถงชั้นในมังกรฟ้าแม้แต่คนระดับปรมาจารย์มหาจักรวาลของอาณาจักรสวรรค์ก็ต้องวิ่งหนีโดยไม่ลังเลเพราะไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าชีวิตการเอาชนะความเจ็บปวดจากการผสานยีนของมังกรเก้าหัวและไปถึงระดับปรมาจารย์มหาจักรวาลในด้านพลังการต่อสู้นั้นไม่ใช่เรื่องง่ายอาณาจักรสวรรค์กำลังจะโค่นล้มอาณาจักรกาแล็กซีและเข้าควบคุมกาแล็กซีทางช้างเผือกทั้งหมดในเวลานั้น เจ้าหน้าที่ระดับสูงของอาณาจักรสวรรค์เหล่านี้จะยืนอยู่บนจุดสูงสุด โดยได้รับความรู้สึกชื่นชมจากผู้คนมากมายพวกเขายังไม่อยากตายตอนนี้ถ้าเป็นแบบนั้น มันก็จะไม่เกิดประโยชน์"ฮึ่ม!!! คิดหนีเหรอ? คิดว่าจะหลบหนีได้เหรอ? ไอ้พวก
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1215
ในเวลาต่อมา ดูเหมือนว่าจะพบจุดสมดุลระหว่างอาณาจักรสวรรค์และอาณาจักรอาณาเขตจักรพรรดิก็กลับมาสงบสุขชั่วคราวเศษซากอาณาจักรสวรรค์ซ่อนตัวและจะไม่สร้างสถานการณ์ในอาณาเขตจักรพรรดิอีกต่อไปอาณาจักรกาแล็กซีก็ไม่จำเป็นต้องเสียพลังงานในการค้นหาพวกมันอย่างไรก็ตาม บรรยากาศที่ตึงเครียดไม่เคยถูกขจัดไปทุกคนรู้ดีว่าเศษซากอาณาจักรสวรรค์กำลังมาพร้อมกับพลังอันยิ่งใหญ่และจะต่อสู้กับอาณาจักรอย่างแน่นอนพวกเขาไม่รู้ว่าทำไมคนพวกนี้ถึงหายตัวไปหลายร้อยปี แล้วทำไมพวกเขาถึงคิดว่าพวกเขามีความแข็งแกร่งที่จะต่อสู้กับอาณาจักรได้?เวลาผ่านไปวันแล้ววันเล่าไม่นานก็จะเกือบยี่สิบวันแล้วยานรบดวงดารามาถึงขอบอาณาเขตจักรพรรดิและแล่นเข้าไปข้างในมีหลินตง เย่ชิงหวู่ และคนอื่นๆหลังจากเดินทางเกือบหนึ่งเดือน ในที่สุดพวกเขาก็เข้าสู่อาณาเขตจักรพรรดิเหลือเวลาอีกเกือบครึ่งเดือนก่อนงานเลี้ยงระดับรัฐในเวลาต่อมา หลินตงวางแผนที่จะกลับไปหาตระกูลเย่กับเย่ชิงหวู่ก่อน จากนั้นจึงไปที่ดวงดาวจักรพรรดิท้ายที่สุดแล้ว ตระกูลเย่เป็นผู้ดูแลสมาคมการค้าตงไหลให้หลินตง และถือเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของหลินตงได้แม้ว่าจะเป็นเจ้าของร้
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1216
มีใครขวางทางอยู่งั้นเหรอ?หลินตงปล่อยพลังจิตวิญญาณของเขาออกไปทันทีเพื่อตรวจสอบไม่นานก็พบว่าชายชุดดำห้าคนล้อมรอบยานรบดวงดาราคนสองคนอยู่ข้างหน้า คนหนึ่งอยู่ทางซ้าย คนหนึ่งอยู่ทางขวา และอีกคนอยู่ข้างหลังและสองคนแรกนั้นอยู่ในระดับปรมาจารย์มหาจักรวาล ในขณะที่อีกสามคนที่เหลือก็อยู่ในระดับสูงสุดของปรมาจารย์ห้วงอาณาจักรจากเครื่องแต่งกายของพวกเขา หลินตงรู้ว่าคนเหล่านี้อาจเป็นเศษซากอาณาจักรสวรรค์เมื่อไหร่กันที่จำนวนบุคคลในระดับปรมาจารย์มหาจักรวาลถึงได้เพิ่มจำนวนมากขนาดนี้?มีอะไรเกิดขึ้นบ้างในช่วงเวลาที่ฉันอยู่ห่างจากอาณาเขตจักรพรรดิ?ทำไมถึงไม่มีใครบอกตัวเขาเลย?เศษซากอาณาจักรสวรรค์กล้าขวางทางในอาณาเขตจักรวพรรดิอย่างกล้าหาญได้อย่างไร อาณาจักรกาแล็กซีไม่สนใจแล้วเหรอ?คำถามนับไม่ถ้วนผุดขึ้นในใจของหลินตงแต่ก่อนอื่น ยังต้องไปดูว่าคนเหล่านี้ต้องการจะทำอะไรกันแน่หลินตงมาถึงห้องควบคุมขอยานรบดวงดาราอย่างรวดเร็ว ไม่นานหลังจากที่เขามาถึง เย่ชิงหวู่ก็มาถึงเช่นกันหลินตงมองไปที่คนสวมชุดดำสองคนที่ยืนอยู่ด้วยกันข้างหน้าแล้วถามว่า "ใครกันที่ขวางทางอยู่?""คุณเป็นเจ้าของยานอวกาศลำนี้เหรอ?"
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1217
หลังจากจัดการกับพวกตัวปัญหาจากเศษซากอาณาจักรสวรรค์แล้ว ยานรบดวงดาราก็ยังคงเดินหน้าไปยังอาณาเขตจักรพรรดิ!เป้าหมายต่อไปคือดวงดาวสีน้ำเงินซึ่งเป็นที่ตั้งของตระกูลเย่ด้วยการขู่เข็ญของหลินตงในอดีต กองกำลังของดวงดาวสีน้ำเงินเกือบทั้งหมดจึงถูกตระกูลเย่ครอบงำในปัจจุบันแม้ว่าคำพูดของตระกูลเย่จะเป็นที่เชื่อฟังในดวงดาวสีน้ำเงิน แต่ภูมิหลังของพวกเขาก็เปราะบางเกินไป และพวกเขาไม่มีความสามารถในการควบคุมดวงดาวสีน้ำเงินทั้งหมดมรดกของตระกูลต้องอาศัยการพัฒนาในระยะยาวและการสะสมอย่างค่อยเป็นค่อยไปด้วยความแข็งแกร่งของตระกูลเย่ในปัจจุบัน หากพัฒนาได้ตามปกติ จะต้องใช้เวลาอย่างน้อยหลายสิบ ร้อย หรือแม้กระทั่งหลายร้อยปีจึงจะถึงจุดนั้นพวกเขายังมีหนทางอีกยาวไกลอย่างไรก็ตาม ด้วยการสนับสนุนของหลินตงซึ่งอยู่ในอาณาจักรนิรันดรครึ่งขั้น อย่างน้อยตระกูลเย่ก็สามารถหลีกเลี่ยงเส้นทางอ้อมได้มากมายและเมื่อความแข็งแกร่งของหลินตงค่อยๆ ปรากฏออกมา ตระกูลเย่ก็จะเติบโตขึ้นตามกระแสน้ำเช่นกันเมื่อวันหนึ่งความแข็งแกร่งของหลินตงถูกเปิดเผยต่อทุกคนอย่างสมบูรณ์สถานะของตระกูลเย่จะพุ่งสูงขึ้นอย่างแน่นอนแม้ว่าภูมิหลังครอ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1
"หลินตง เราเลิกกันเถอะ!"ถัดจากสนามกีฬาของมหาวิทยาลัยเจียงหนาน ในป่าเล็ก ๆ ที่ซ่อนอยู่เจียงซานพูดกับหลินตงซึ่งเป็นแฟนของเธอ"ซานซาน ทำไม? ผมทำอะไรผิด? ทำไมคุณถึงใจร้ายขนาดนี้?"หลินตงถามอย่างตื่นเต้นเขาและเจียงซานเป็นเพื่อนร่วมชั้นมัธยมปลาย และพวกเขาเป็นคู่รักกันในช่วงปีสามที่โรงเรียนมัธยมปลายแม้ว่าสภาพครอบครัวของหลินตงจะไม่ค่อยดีนัก แต่เขาหล่อและเรียนเก่ง เขาเป็นผู้ชายอบอุ่นมาตรฐาน ตอนมัธยมปลาย แน่นอนว่าเป็นที่รักของเพื่อนร่วมชั้นหญิงเจียงซานก็ไม่เลวเช่นกัน เธอเป็นสาวสวยประจำชั้นเรียน เธอเรียนแย่กว่าหลินตงเล็กน้อย แต่ก็อยู่ในอันดับต้น ๆตอนที่ทั้งสอนคนคบกันแรก ๆ มักถูกครูดุบ่อยครั้ง ทั้งสองคนสัญญาหลายครั้งว่าจะไม่ให้เสียการเรียน และตราบใดที่ผลการเรียนลดลงก็จะเลิกกัน จึงจะทำให้ครูไม่สนใจเรื่องของพวกเขาความจริงก็เป็นอย่างที่พวกเขาพูดกัน ทั้งคู่ได้เข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยเจียงหนาน ซึ่งเป็นมหาวิทยาลัยสำคัญของประเทศ ไม่รู้ว่าจะมีสักกี่คนที่อิจฉาพวกเขาแต่หลินตงไม่เคยคาดหวังเลยว่าภายในหนึ่งปีหลังจากเข้ามหาวิทยาลัย เจียงซานก็เริ่มห่างเหินเขา ตอนนี้ถึงกับบอกเลิกเขาจริง ๆ แล้วใ
บทล่าสุด
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1217
หลังจากจัดการกับพวกตัวปัญหาจากเศษซากอาณาจักรสวรรค์แล้ว ยานรบดวงดาราก็ยังคงเดินหน้าไปยังอาณาเขตจักรพรรดิ!เป้าหมายต่อไปคือดวงดาวสีน้ำเงินซึ่งเป็นที่ตั้งของตระกูลเย่ด้วยการขู่เข็ญของหลินตงในอดีต กองกำลังของดวงดาวสีน้ำเงินเกือบทั้งหมดจึงถูกตระกูลเย่ครอบงำในปัจจุบันแม้ว่าคำพูดของตระกูลเย่จะเป็นที่เชื่อฟังในดวงดาวสีน้ำเงิน แต่ภูมิหลังของพวกเขาก็เปราะบางเกินไป และพวกเขาไม่มีความสามารถในการควบคุมดวงดาวสีน้ำเงินทั้งหมดมรดกของตระกูลต้องอาศัยการพัฒนาในระยะยาวและการสะสมอย่างค่อยเป็นค่อยไปด้วยความแข็งแกร่งของตระกูลเย่ในปัจจุบัน หากพัฒนาได้ตามปกติ จะต้องใช้เวลาอย่างน้อยหลายสิบ ร้อย หรือแม้กระทั่งหลายร้อยปีจึงจะถึงจุดนั้นพวกเขายังมีหนทางอีกยาวไกลอย่างไรก็ตาม ด้วยการสนับสนุนของหลินตงซึ่งอยู่ในอาณาจักรนิรันดรครึ่งขั้น อย่างน้อยตระกูลเย่ก็สามารถหลีกเลี่ยงเส้นทางอ้อมได้มากมายและเมื่อความแข็งแกร่งของหลินตงค่อยๆ ปรากฏออกมา ตระกูลเย่ก็จะเติบโตขึ้นตามกระแสน้ำเช่นกันเมื่อวันหนึ่งความแข็งแกร่งของหลินตงถูกเปิดเผยต่อทุกคนอย่างสมบูรณ์สถานะของตระกูลเย่จะพุ่งสูงขึ้นอย่างแน่นอนแม้ว่าภูมิหลังครอ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1216
มีใครขวางทางอยู่งั้นเหรอ?หลินตงปล่อยพลังจิตวิญญาณของเขาออกไปทันทีเพื่อตรวจสอบไม่นานก็พบว่าชายชุดดำห้าคนล้อมรอบยานรบดวงดาราคนสองคนอยู่ข้างหน้า คนหนึ่งอยู่ทางซ้าย คนหนึ่งอยู่ทางขวา และอีกคนอยู่ข้างหลังและสองคนแรกนั้นอยู่ในระดับปรมาจารย์มหาจักรวาล ในขณะที่อีกสามคนที่เหลือก็อยู่ในระดับสูงสุดของปรมาจารย์ห้วงอาณาจักรจากเครื่องแต่งกายของพวกเขา หลินตงรู้ว่าคนเหล่านี้อาจเป็นเศษซากอาณาจักรสวรรค์เมื่อไหร่กันที่จำนวนบุคคลในระดับปรมาจารย์มหาจักรวาลถึงได้เพิ่มจำนวนมากขนาดนี้?มีอะไรเกิดขึ้นบ้างในช่วงเวลาที่ฉันอยู่ห่างจากอาณาเขตจักรพรรดิ?ทำไมถึงไม่มีใครบอกตัวเขาเลย?เศษซากอาณาจักรสวรรค์กล้าขวางทางในอาณาเขตจักรวพรรดิอย่างกล้าหาญได้อย่างไร อาณาจักรกาแล็กซีไม่สนใจแล้วเหรอ?คำถามนับไม่ถ้วนผุดขึ้นในใจของหลินตงแต่ก่อนอื่น ยังต้องไปดูว่าคนเหล่านี้ต้องการจะทำอะไรกันแน่หลินตงมาถึงห้องควบคุมขอยานรบดวงดาราอย่างรวดเร็ว ไม่นานหลังจากที่เขามาถึง เย่ชิงหวู่ก็มาถึงเช่นกันหลินตงมองไปที่คนสวมชุดดำสองคนที่ยืนอยู่ด้วยกันข้างหน้าแล้วถามว่า "ใครกันที่ขวางทางอยู่?""คุณเป็นเจ้าของยานอวกาศลำนี้เหรอ?"
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1215
ในเวลาต่อมา ดูเหมือนว่าจะพบจุดสมดุลระหว่างอาณาจักรสวรรค์และอาณาจักรอาณาเขตจักรพรรดิก็กลับมาสงบสุขชั่วคราวเศษซากอาณาจักรสวรรค์ซ่อนตัวและจะไม่สร้างสถานการณ์ในอาณาเขตจักรพรรดิอีกต่อไปอาณาจักรกาแล็กซีก็ไม่จำเป็นต้องเสียพลังงานในการค้นหาพวกมันอย่างไรก็ตาม บรรยากาศที่ตึงเครียดไม่เคยถูกขจัดไปทุกคนรู้ดีว่าเศษซากอาณาจักรสวรรค์กำลังมาพร้อมกับพลังอันยิ่งใหญ่และจะต่อสู้กับอาณาจักรอย่างแน่นอนพวกเขาไม่รู้ว่าทำไมคนพวกนี้ถึงหายตัวไปหลายร้อยปี แล้วทำไมพวกเขาถึงคิดว่าพวกเขามีความแข็งแกร่งที่จะต่อสู้กับอาณาจักรได้?เวลาผ่านไปวันแล้ววันเล่าไม่นานก็จะเกือบยี่สิบวันแล้วยานรบดวงดารามาถึงขอบอาณาเขตจักรพรรดิและแล่นเข้าไปข้างในมีหลินตง เย่ชิงหวู่ และคนอื่นๆหลังจากเดินทางเกือบหนึ่งเดือน ในที่สุดพวกเขาก็เข้าสู่อาณาเขตจักรพรรดิเหลือเวลาอีกเกือบครึ่งเดือนก่อนงานเลี้ยงระดับรัฐในเวลาต่อมา หลินตงวางแผนที่จะกลับไปหาตระกูลเย่กับเย่ชิงหวู่ก่อน จากนั้นจึงไปที่ดวงดาวจักรพรรดิท้ายที่สุดแล้ว ตระกูลเย่เป็นผู้ดูแลสมาคมการค้าตงไหลให้หลินตง และถือเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของหลินตงได้แม้ว่าจะเป็นเจ้าของร้
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1214
ทั้งสองสบตากันและมองเห็นความกลัวในดวงตาของกันและกันหนี!!!ทั้งสองแยกกันหนีโดยไม่ลังเล กลายเป็นสายรุ้งและหนีไปอย่างบ้าคลั่งในฐานะศัตรูของอาณาจักรกาแล็กซีมาเป็นเวลานับพันปีอาณาจักรสวรรค์ไม่รู้เกี่ยวกับการมีอยู่ของห้องโถงชั้นในที่ยิ่งใหญ่ทั้งสี่ได้อย่างไรพวกมันคืออาวุธที่คมที่สุดของอาณาจักรกาแล็กซีหลังจากต่อสู้มานานหลายปี อาณาจักรสวรรค์ต้องประสบกับความสูญเสียในมือของห้องโถงชั้นในทั้งสี่นี้เมื่อได้ยินมาว่าอีกฝ่ายมาจากห้องโถงชั้นในมังกรฟ้าแม้แต่คนระดับปรมาจารย์มหาจักรวาลของอาณาจักรสวรรค์ก็ต้องวิ่งหนีโดยไม่ลังเลเพราะไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าชีวิตการเอาชนะความเจ็บปวดจากการผสานยีนของมังกรเก้าหัวและไปถึงระดับปรมาจารย์มหาจักรวาลในด้านพลังการต่อสู้นั้นไม่ใช่เรื่องง่ายอาณาจักรสวรรค์กำลังจะโค่นล้มอาณาจักรกาแล็กซีและเข้าควบคุมกาแล็กซีทางช้างเผือกทั้งหมดในเวลานั้น เจ้าหน้าที่ระดับสูงของอาณาจักรสวรรค์เหล่านี้จะยืนอยู่บนจุดสูงสุด โดยได้รับความรู้สึกชื่นชมจากผู้คนมากมายพวกเขายังไม่อยากตายตอนนี้ถ้าเป็นแบบนั้น มันก็จะไม่เกิดประโยชน์"ฮึ่ม!!! คิดหนีเหรอ? คิดว่าจะหลบหนีได้เหรอ? ไอ้พวก
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1213
ในกาแล็กซีทางช้างเผือก ผู้คนส่วนใหญ่ไม่รู้ตัว ยกเว้นตัวตนระดับท่านผู้เฒ่าจำนวนน้อยมากอันที่จริง ห้องโถงหลักทั้งสี่ของอาณาจักรกาแล็กซี ได้แก่ มังกรฟ้า พยัคฆ์ขาว หงส์เพลิง และพญาเต่า แบ่งออกเป็นห้องโถงชั้นนอกและห้องโถงชั้นในห้องโถงชั้นนอกเป็นห้องโถงหลักทั้งสี่ที่ทุกคนมองเห็นได้จากผิวเผิน ในขณะที่ห้องโถงชั้นในซ่อนตัวอยู่ในความมืดความแตกต่างของความแข็งแกร่งระหว่างห้องโถงชั้นในและชั้นนอกมีแตกต่างกันมากปรมาจารย์ห้องโถงชั้นนอกทั้งสี่อยู่ในระดับสูงสุดของระดับปรมาจารย์ห้วงอาณาจักรเท่านั้นอย่างไรก็ตาม ปรมาจารย์ห้องโถงชั้นในทั้งสี่นั้นเป็นสิ่งมีชีวิตที่มีพลังเหนือมนุษย์ โดยแต่ละแห่งอยู่ในขั้นสูงสุดของปรมาจารย์มหาจักรวาลช่องว่างของอาณาจักรทั้งหมดเน้นย้ำถึงความแตกต่างที่สำคัญระหว่างห้องโถงชั้นนอกและชั้นในห้องโถงชั้นในของห้องโถงใหญ่ทั้งสี่นั้นน่าเกรงขามยิ่งกว่าองครักษ์เกราะจักรพรรดิแม้ว่าจำนวนคนในห้องโถงชั้นในจะน้อย แต่มาตรฐานก็สูงอย่างน่ากลัว ทำให้ผู้คนนับไม่ถ้วนลังเลในการเข้าร่วมห้องโถงชั้นใน ไม่เพียงต้องผ่านการคัดเลือกหลายชั้นเท่านั้น แต่คุณยังต้องมีพลังการต่อสู้อย่างน้อยระดับปร
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1212
ดังนั้นอาจกล่าวได้ว่าเซี่ยอวิ๋นชวนได้ฝึกฝนกับเซี่ยจิ่วโหยวมาตั้งแต่เด็กความสามารถของเขามากกว่าครึ่งหนึ่งได้เรียนรู้จากเซี่ยจิ่วโหยวความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองนั้นชัดเจนในตัวเองเนื่องจากพวกเขาเป็นทั้งลุงและหลาน รวมถึงเป็นอาจารย์และศิษย์ด้วยไม่ใช่เรื่องเกินจริงที่จะบอกว่าความสัมพันธ์ของเซี่ยอวิ๋นชวนกับเซี่ยจิ่วโหยวดีกว่าความสัมพันธ์ของเขากับพ่อหลังจากออกจากห้องลับ เซี่ยอวิ๋นชวนเพิ่งกลับมาที่ห้องทำงาน ไม่นานหลังจากนั้นก็มีคนมาเคาะประตู"ก๊อกๆ!!""ใครกัน? "เซี่ยอวิ๋นชวนนถาม"เสด็จพ่อ! ผมเอง!" องค์ชายเซี่ยหวู่ตอบ"เข้ามา!"ประตูห้องทำงานถูกเปิดออกชายหนุ่มคนหนึ่งเดินเข้ามาเป็นมกุฎราชกุมารเซี่ยหวู่"มีอะไรเหรอ?" เซี่ยอวิ๋นชวนถามโดยไม่เงยหน้าขึ้นมอง"เสด็จพ่อ! เมื่อไม่นานนี้ เศษซากอาณาจักรสวรรค์ค่อนข้างคลุ้นคลั่ง ก่อเรื่องวุ่นวายในอาณาเขตจักรพรรดิ แม้ว่าพวกมันดูเหมือนจะถูกอาณาจักรบดขยี้บนผิวเผิน แต่ยอดฝีมือที่แท้จริงของพวกมันกำลังวางแผนลับๆ เพื่อบ่อนทำลายกองกำลังอื่น การทำแบบนี้ต่อไปจะส่งผลเสียต่ออาณาจักรของเรามาก เราจะจัดการกับมันอย่างไรดี?” เซี่ยหวู่ถาม“ดีที่ลูกมองเห็นสิ่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1211
อาณาเขตจักรพรรดิ ดวงดาวจักรพรรดิ อาณาจักรแห่งความลับของพระราชวังจักรพรรดิเซี่ยจิ่วโหยวเพิ่งรักษาอาการบาดเจ็บของเซี่ยอวิ๋นชวนเสร็จเซี่ยอวิ๋นชวนถอนหายใจยาวด้วยความโกรธและถามว่า "ลุงจิ่ว! ตอนนี้ฉันรู้สึกดีขึ้นมากแล้ว และฉันน่าจะฟื้นตัวได้หลังจากผ่านไปอีกสองสามครั้งใช่ไหม?""หากคุณต้องการฟื้นตัวโดยไม่ทิ้งผลสืบเนื่องใดๆ ไว้ ต้องใช้เวลาอย่างน้อยอีกหนึ่งเดือน และในช่วงเวลานี้ คุณยังไม่สามารถดำเนินการใดๆ ได้ ไม่อย่างนั้นเวลาอาจขยายออกไป" เซี่ยจิ่วโหยวกล่าว“ฉันไม่สามารถนิ่งเฉยได้! ฉันอดทนมาเป็นเวลานาน และฉันก็ทนมันไม่ได้อีกต่อไปแล้ว เศษซากอาณาจักรสวรรค์เริ่มกล้าบ้าบิ่นมากขึ้นเรื่อยๆ บนผิวเผิน พวกมันกำลังถูกอาณาจักรบดขยี้ แต่พวกมันก็แค่พวกปลาซิวปลาสร้อยที่ตาย ในขณะเดียวกัน ยอดฝีมือที่แท้จริงของพวกมันกำลังบ่อนทำลายกองกำลังอื่นๆ ภายในอาณาเขตจักรพรรดิอย่างลับๆ หากเราไม่โจมตีพวกมันให้เด็ดขาด พวกมันจะคิดว่าอาณาจักรของเราเป็นเป้าหมายที่ง่าย!” เซี่ยอวิ๋นชวนขมวดคิ้วด้วยความหงุดหงิด"อวิ๋นชวน! เหตุผลที่เศษซากอาณาจักรสวรรค์ถึงได้กระทำการที่บ้าบิ่นในตอนนี้ก็เพื่อล่อลวงคุณให้ลงมือและป้องกันไม่ให้คุณ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1210
"บรึ้ม!!!"ทันใดนั้นก็มีเสียงระเบิดดังขึ้นเมื่อฝุ่นและควันสลายไปที่จุดที่ยานอวกาศระเบิดผู้คนในชุดคลุมสีดำหลายคนยืนอยู่ที่นั่น"เศษซากอาณาจักรสวรรค์! สมคบคิดกับชนเผ่าภายนอก! ก่อความวุ่นวายในอาณาจักร! ต้องถูกประหารชีวิต!!!"ท่าป๋าตู๊ซานปรมาจารย์พยัคฆ์ขาว ตะโกนเสียงดังและพุ่งไปข้างหน้าด้วยดาบร่างที่สวมชุดคลุมสีดำไม่ยอมแพ้แปลงร่างเป็นสัตว์ร้ายโดยตรง เพิ่มความแข็งแกร่ง และทั้งสองฝ่ายต่อสู้กันอย่างไรก็ตาม พลังการต่อสู้ระดับปรมาจารย์ห้วงอาณาจักรของท่าป๋าตู๊ซานไม่ใช่สิ่งที่เศษซากอาณาจักรสวรรธรรมดาค์เหล่านี้สามารถต้านทานได้แม้ว่าจะแปลงร่างเป็นสัตว์ร้าย มันก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้เลยพวกเขาถูกท่าป๋าตู๊ซานฆ่าตายอย่างรวดเร็วร่างกายยังถูกนำกลับไปยังดวงดาวจักรพรรดิเพื่อการวิจัยอีกด้วยสถานการณ์เช่นนี้เกิดขึ้นบ่อยครั้งทุกวันในอาณาเขตจักรพรรดิห้องโถงหลักทั้งสี่และซากศพของเศษซากอาณาจักรสวรรค์ ที่นำกลับมาโดยกองบัญชาการทหารจะถูกกองรวมกันเป็นภูเขาเล็กๆอย่างไรก็ตาม ซากศพเหล่านี้เป็นเพียงซากศพธรรมดาของอาณาจักรสวรรค์ที่มีการเข้ากันทางพันธุกรรมของมังกรเก้าหัวได้ต่ำและมีมูลค่าการวิจัยเพียงเล็
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1209
หลังจากใช้วิชาลับแล้วทั้งสามคนประหลาดใจอย่างยินดีเมื่อพบว่าตำแหน่งของพวกเขามาถึงชายขอบของกาแล็กซีทางช้างเผือก"ฮ่าๆ... ง่ายเกินไปจริงๆ! ฉันคิดว่าจะต้องใช้เวลาสักพักในการไปถึงกาแล็กซีทางช้างเผือก แต่เราก็มาถึงแล้ว นี่มันน่าทึ่งมาก! ฉันแทบรอไม่ไหวที่จะลิ้มรสชาติอันแสนอร่อยของมนุษย์ มันยากที่จะห้ามใจได้!”“การเดินทางผ่านรอยแยกมิติเป็นวิธีที่เร็วที่สุดจริงๆ ไม่น่าแปลกใจเลยที่ผู้คนในอาณาจักรนิรันดรจะเพิกเฉยต่อระยะทางและทะลุผ่านอวกาศไปในทันทีเพื่อไปถึงที่ใดที่หนึ่ง น่าเสียดายที่เราไม่สามารถอยู่ที่นั่นได้นาน และเราไม่สามารถควบคุมทิศทางของเราได้ เมื่อเข้าไปข้างในแล้ว เราก็เหมือนแมลงวันไร้หัวที่เร่ร่อนไร้จุดหมาย”“มันสำคัญอะไรล่ะ! เมื่อเราไปถึงอาณาจักรนิรันดรแล้ว เราจะแหวกมิติและเดินทางได้อย่างอิสระ”"อาณาจักรนิรันดร!!! การพูดมันง่ายกว่าการทำ!!! บางทีฉันอาจไม่มีโอกาสได้ก้าวไปสู่ระดับนี้ในชีวิตของฉันเลย"“เอาล่ะ! หยุดถอนหายใจได้แล้ว ไปกันเถอะ! ฉันได้กลิ่นมนุษย์แล้ว มนุษย์เกิดมาเพื่อเป็นอาหารของเรา เมื่อเราช่วยไอ้เด็กเวรหลี่เทียนนั่นโค่นล้มอาณาจักรกาแล็กซีได้แล้ว เราก็จะมีมนุษย์ที่แสนอร่อย
