All Chapters of หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี: Chapter 731 - Chapter 740

“อาจจะเป็นแม่ฉัน”เมื่อจ้านหยินลุกขึ้นข้างเธอแล้วพูด: "หลังจากที่เธอหลับไปเมื่อคืนนี้ ฉันโทรหาแม่และขอให้เธอมาวันนี้เพื่อซื้อชุดราตรีสำหรับงานเลี้ยงประจำปีของบริษัท"เมื่อได้ยินเช่นนั้น ไห่ถงก็ลืมตาขึ้นมาและลุกขึ้นจากเตียงแล้วพูด: "คุณนอนต่อเถอะ ฉันจะออกไปเปิดประตูเอง"ขณะที่เธอพูด การเคลื่อนไหวของเธอก็กลายเป็นรวดเร็วขึ้น เธอรีบไปหยิบเสื้อผ้ามาสวมแล้วหวีผมจ้านหยินมองดูเธอจัดการอย่างรวดเร็วละพูดว่า "ถ้าออกไปข้างนอก ให้ไปที่ห้องครัวแล้วหาผ้ากันเปื้อนมาพันไว้""ทำไมล่ะ?"“ทำตามที่ฉันบอกก็พอ”จ้านหยินยิ้มและพูด: "ไปเปิดประตูเร็วๆเข้า อย่าให้แม่สามีรอนาน"ไห่ถงหันหลังกลับแล้วเดินออกจากห้อง เธอทำตามคำแนะนำของจ้านหยินและไปที่ห้องครัวจริงๆ เพื่อเอาผ้ากันเปื้อนมาพันรอบตัวเธอ จากนั้นเธอก็พูดว่า "เอาล่ะ" แล้ววิ่งไปเปิดประตูคนที่ยืนอยู่หน้าประตูคือ ถังจวินเย่ แม่สามีของเธอจริงๆ"อรุณสวัสดิ์ค่ะ แม่"ไห่ถงยิ้มหวานและทักทายแม่สามีของเธอถังจวินเย่ยังคงถือถุงสองใบไว้ที่มือทั้งสองข้างของเธอ เมื่อเห็นเช่นนี้ ไห่ถงจึงรีบเอื้อมมือไปช่วยแม่สามียกของและพูด: "แม่คะ ของพวกนี้คืออะไร? มันค่อนข้าง

คำพูดของจ้านหยินจุดชนวนความโกรธของแม่ทันที“ใครบอกว่าในคนเป็นภรรยาต้องตื่นแต่เช้ามาทำอาหารเช้าให้? ต้องจัดบ้านให้เรียบร้อย? นี่มันไม่ถูกต้องและเธอก็ไม่เป็นหนี้อะไรแกเลย แกคาดหวังว่าจะได้รับการปฏิบัติเหมือนเป็นเจ้านายเหรอ? จ้านหยิน ลูกบอกว่าทำตามแบบอย่างของพ่อของแก แต่ความคิดของลูกยังห่างไกลจากเขามาก”“รีบแก้ไขความคิดตัวเองเดี๋ยวนี้ ได้เรียนรู้อะไรพวกนี้มาจากไหน ผู้หญิงทุกคนที่แต่งงานในครอบครัวของเราจะถูกเอาอกเอาใจ แต่ลูกปฏิบัติต่อไห่ถงเหมือนคนรับใช้และบอกว่าเหมาะสม โชคดีที่เป็นแม่ที่มาวันนี้ ถ้ายายของแกได้ยินแกพูดแบบนี้ เธอจะตีลูกด้วยไม้เท้าของเธออย่างแน่นอนจนกว่าแกจะกระโดดโลดเต้น”“ไห่ถง ไห่ถง”หลังจากดุลูกชายของเธอ ถังจวินเย่ก็ตะโกนเรียกไห่ถงซึ่งกำลังยุ่งอยู่ในครัวไห่ถงออกมาอย่างรวดเร็ว “แม่คะ เกิดอะไรขึ้น?”"มานี่สิ"ถังจวินเย่โบกมือให้ลูกสะใภ้เข้ามาใกล้ เธอแก้ผ้ากันเปื้อนจากตัวไห่ถงเป็นการส่วนตัว และพูดกับลูกชายของเธอ: “ถอดเสื้อโค้ทและเน็คไทออก ลูกค่อยใส่มันทีหลัง”จ้านหยินปฏิบัติตามจากนั้นแม่ผู้เป็นที่รักของเขาก็สวมผ้ากันเปื้อนให้เขาและผลักเขาไปที่ห้องครัวแล้วพูด: "ไปทำ

ถังจวินเย่ตั้งใจที่จะทำให้ลูกสะใภ้ของเขาเป็นผู้หญิงที่น่าตื่นตาที่สุดในการประชุมประจำปีของบริษัท เขาเลือกชุดราตรีที่สวยที่สุดให้กับไห่ถง โชคดีที่ไห่ถงดูดี เมื่อเธอลองชุดนั้น เธอก็สามารถเผยข้อดีของเสื้อผ้าได้ถังจวินเย่มองไห่ถงซึ่งเปลี่ยนเป็นชุดราตรี ราวกับว่าเธอเปลี่ยนไปเป็นคนละคนแล้วพูด: "ถงถง เธอเป็นคนที่ดูดี อย่างไรก็ตาม หากคุณเต็มใจที่จะเรียนรู้มารยาทบางอย่าง เธอจะกลายเป็นนักสังคมแน่นอน"“แม่คะ เป้าหมายของฉันคือการหาเงินเพิ่มและซื้อบ้าน ฉันไม่สนใจที่จะเป็นนักสังคม และฉันก็ไม่สามารถเป็นได้เช่นกัน ภูมิหลังทางครอบครัวของนักสังคมนั้นน่าประทับใจมาก ฉันเป็นเพียงคนขายหนังสือเล็กๆ ที่มีรายได้เพียงเล็กน้อยเท่านั้น ฉันหาเงินได้เพียงเล็กน้อยจากการร่วมมือกับโรงเรียน ฉันจะฝันถึงสิ่งที่ไม่สมจริงเช่นนี้ได้ยังไง”“อาจ้านมีบ้านสองหลังแล้ว…”ถังจวินเย่ต้องการบอกว่าลูกชายของเธอมีทุกสิ่งอย่างมากมาย ทั้งเงินและบ้าน“ฉันต้องการซื้อบ้านเขตการศึกษาล่วงหน้า”ถังจวินเย่มองไปที่ไห่ถงและยิ้ม "เอาล่ะ ซื้อบ้านในเขตการศึกษาล่วงหน้า หลังจากตกแต่งแล้วจะมีการระบายอากาศที่ดี เมื่อคุณกับอาจ้านมีลูกในอนาคต มันจะ

คุณนายจ้านไม่ค่อยออกไปช้อปปิ้ง ไม่ว่าเธอต้องการอะไร เธอมักจะให้แบรนด์ส่งสินค้าถึงหน้าประตูบ้านเธอเสมอ วันนี้เธอตัดสินใจออกไปข้างนอกและถูกแม่ของเธอเห็นโดยไม่คาดคิดจ้านหยินอาจปิดบังสิ่งต่างๆ จากไห่ถงได้ แต่เขาไม่สามารถหลอกแม่ของเธอได้ไห่ถงไม่รู้เกี่ยวกับเรื่องพวกนี้จริงๆ หลังจากได้ยินคำพูดของคุณนายซาง เธอก็ยิ้มแล้วพูดว่า "คุณป้า คุณช่วยรอหน่อยได้ไหมคะ ตอนนี้ฉันอยู่กับแม่สามี ให้ฉันพาเธอกลับบ้านก่อนเถอะ"คุณนายซางกล่าวว่า "เธอพาแม่สามีเธอมาด้วยก็ได้ ผู้ใหญ่ของครอบครัวเรายังไม่ได้พบกัน ดังนั้นจึงเป็นโอกาสที่ดีที่จะพบเธอและทานอาหารด้วยกัน"“คุณป้าคะ ฉันขอถามแม่สามีก่อนนะคะ”ไห่ถงยังคิดว่าเป็นความคิดที่ดีที่จะให้ป้าของเธอพบกับแม่สามี เนื่องจากป้าของเธอเป็นผู้หลักผู้ใหญ่ที่ดีที่สุดสำหรับเธอและพี่สาวของเธอถังจวินเย่กำลังฟังการสนทนาระหว่างป้ากับหลานสาว ก่อนที่ไห่ถงจะถามเธอ เธอก็พูดขึ้นมา: "ถงถง ฉันไม่ได้ไปช้อปปิ้งมานานแล้ว วันนี้เดินมากทำให้เจ็บเท้า และฉันไม่อยากเดินต่อแล้ว ฝากขอโทษคุณป้าของเธอด้วย หวังว่าเราจะได้ไปกินข้าวกันวันหลังนะ"แม่สามีไม่อยากเดินแล้ว ไห่ถงจึงขอโทษและบอกว่า "คุ

“ยังเลย ต้องตากถั่วให้แห้งก่อนแล้วค่อยหมัก”ไห่ถงไม่กล้าเดินเข้าไปใกล้เกินไป มันฉุนมาก เธอมองไปรอบๆ ห้องและไม่เห็นป้าเหลียงและหยางหยาง เธอถามว่า “ป้าเหลียงพาหยางหยางออกไปเหรอ?”“ก็หยางหยางไม่ชอบรสเผ็ดเหมือนกัน เขาเลยขอให้ป้าเหลียงพาออกไปเดินเล่นแล้วกลับมากินข้าวเย็นทีหลัง ถงถง ไม่ต้องทำข้าวเย็นให้จ้านหยินกินหรือไง เธอบอกว่าจะไปเลือกชุดราตรี เธอซื้อมาเหรอ?”ไห่ถงเข้าไปในครัวเล็กๆ ของพี่สาว ตรวจดูวัตถุดิบ และเริ่มช่วยทำอาหาร “ฉันซื้อมาหลายอัน แม่สามีช่วยฉันเลือก เธอมีตาดี ชุดราตรีก็สวย”แม้ว่าพวกมันจะมีราคาแพงมากก็ตามเธอแอบถามพนักงานขาย และถ้าเธอใช้เงินเก็บซื้อชุดราตรีสวยๆ ที่แม่สามีซื้อให้เธอ เธอก็จะซื้อได้มากที่สุดเพียงสองหรือสามชิ้นเท่านั้นแม้ว่าจะเป็นเงินจากจ้านหยิน แต่ไห่ถงก็รู้สึกเจ็บปวดราวกับเนื้อหนังของตัวเองผู้ชายคนนั้นใช้จ่ายเงินอย่างไม่ระมัดระวังจริงๆรายได้สูง รายจ่ายสูงไม่น่าแปลกใจเลยที่ก่อนหน้านี้เขาสามารถประหยัดเงินได้มากขนาดนี้ด้วยการซื้อวิลล่าและบ้านในหมิงหยวนฮวา การ์เด้นไห่หลิงตอบกลับอืม"ตื๊ด ๆ ๆ ๆ..."กริ่งประตูดังขึ้น"ถงถง ไปเปิดประตูดูว่าเป็นใคร ม