บททั้งหมดของ หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี: บทที่ 721 - บทที่ 730

ไห่ถงเข้าใจว่ามันเป็นเรื่องยากสำหรับซางเสี่ยวเฟยที่จะปล่อยวางความรู้สึกของเธอที่มีต่อนายน้อยจ้าน ซางเสี่ยวเฟยไม่ได้รบกวนนายน้อยจ้านมานานแล้ว และตอนนี้การมาที่นี่น่าจะเพื่อแอบมองเขาการรักใครสักคนที่ไม่สามารถครอบครองนั้นมันน่าเจ็บปวดจริงๆ“ฉันเคยดื่มชานมที่นี่สองสามครั้งและคิดว่าชานมและติ่มซำในร้านนี้อร่อยดี ฉันจึงกลับมาชิมอีกครั้ง แล้วก็พบว่ามันยังอร่อยเหมือนเดิม”ซางเสี่ยวเฟยพูดอย่างเป็นธรรมชาติ ราวกับว่าเธอมาดื่มชานมจริงๆเธอดื่มชานมที่นี่จริงๆ และเคยคิดว่ามันรสชาติดี บางทีมันอาจจะคุ้มค่าที่จะรอตอนนี้เธอรู้สึกว่ามันรสชาติธรรมดาๆ อาจเป็นเพราะเธอไม่มีใครสักให้รออีกต่อไป"เธอมาที่นี่รอสามีเลิกงานเหรอ? เขาเพิ่งกลับมาจากทำงานต่างเมืองแล้วเหรอนี่ เธอจะพาเขาไปบ้านฉันเมื่อไหร่นะ?""น่าจะหลังตรุษจีน ตอนนี้เขายุ่งมากจนไม่มีเวลาเลย"ซางเสี่ยวเฟยพยักหน้าอย่างเข้าใจแล้วพูด: "เธออยากเข้าไปดื่มชานมสักแก้วไหม?"“ไม่ล่ะ ขอบใจ ถ้าฉันดื่มชานม ก็จะกินอาหารเย็นไม่ได้เมื่อกลับถึงบ้าน และพี่ก็จะดุว่าฉันกินทิ้งกินขว้าง”ซางเสี่ยวเฟยยิ้มและพูด: "ตอนนี้พี่ฃไห่หลิงสบายดีไหม? แม่ต้องการช่วยพวกเธอสองค

เฟิงเฉินจื่อกรุ๊ปและจ้านซื่อกรุ๊ปมีความร่วมมืออย่างลึกซึ้ง และว่ากันว่าจวินหลานรับผิดชอบสาขาของเฟิงเฉินจื่อกรุ๊ปในกวนเฉิงไม่น่าแปลกใจเลยที่จวินหลานออกมาจากจ้านซื่อกรุ๊ป“นายน้อยห้าจวิน”ซางเสี่ยวเฟย ลูกสาวของตระกูลซาง เคยได้ยินเกี่ยวกับเฟิงเฉินจื่อกรุ๊ปในเมือง A มานานแล้ว เช่นเดียวกับจ้านซื่อกรุ๊ป กเฟิงเฉินจื่อกรุ๊ปก็เป็นกลุ่มบริษัทที่มีมูลค่านับพันล้าน และเป็นตระกูลที่ร่ำรวยที่สุดในเมืองต่างๆสิ่งที่ผู้คนอิจฉาก็คือวัฒนธรรมของตระกูลจวินก็เหมือนกับตระกูลจ้านที่มีความกลมเกลียวและเจริญรุ่งเรือง เป็นตระกูลที่ความสามัคคีนำมาซึ่งความมั่งคั่งอย่างแท้จริงแม่ของเธอมักจะบอกว่าสาเหตุที่ตระกูลจ้านกลายเป็นคนที่ร่ำรวยที่สุดและครองตำแหน่งนั้นเป็นเวลานานก็เพราะตระกูลของพวกเขามีวัฒนธรรมที่ยอดเยี่ยมและลูกๆ หลานๆ ของพวกเขาได้รับการสั่งสอนดีมาก จะไม่ทะเลาะกันเพื่อผลประโยชน์ใดๆ พวกเขาเป็นพี่น้องกันที่เคารพซึ่งกันและกันและไม่เต็มใจที่จะรับช่วงต่อธุรกิจของครอบครัวด้วยซ้ำจ้านหยินซึ่งเป็นหลานชายคนโตที่ถูกต้องตามกฎหมาย ได้รับการฝึกฝนให้เป็นทายาทตั้งแต่แรกเกิด และไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องแบกรับความรับผิ

ไห่ถง: "... เสี่ยวเฟยจำคนผิดหรือเปล่า?"จ้านหยินยิ้มและพูด: "บางทีอาจไม่ใช่เพราะเธอจำผิดหรอก แต่บางทีคุณหนูซางอาจจะปล่อยวางความรู้สึกที่ไม่มีวันเป็นไปได้ของเธอและชอบคุณจวินแทน"ไห่ถงคิดถึงความคลั่งไคล้ของซางเสี่ยวเฟยต่อนายน้อยจ้านที่มีมาหลายปี และไม่น่าเป็นไปได้ที่เธอจะเข้าใจผิด เธอพูด: "เธอคงยังไม่ถึงจุดตกหลุมรักเขา อาจเป็นได้ว่าคุณจวินได้กระตุ้นอะไรเธอสักอย่างและดึงดูดความสนใจของเธอ"“คุณจวินเก่งขนาดนั้นเลยเหรอ? เสี่ยวเฟยเป็นเด็กดี ถ้าเธอกับคุณจวินจุดประกายอะไรบางอย่างได้ พวกเราทุกคนคงโล่งใจ มันเจ็บปวดที่เห็นเธอรักนายน้อยจ้านแล้วไม่สมหวัง”เธอทำหน้าที่เป็นที่ปรึกษาด้านความรักให้กับซางเสี่ยวเฟยแม้ว่าเธอไม่ได้ช่วยให้ชางเสี่ยวเฟยชนะใจนายน้อยจ้านได้ แต่การจับคู่ระหว่างซางเสี่ยวเฟยและจวินหลานก็ไม่เลวเช่นกันแต่จวินหลานมาจากเมือง A นั่นค่อนข้างไกล และเธอก็ไม่แน่ใจว่าป้าของเธอจะยอมรับได้หรือเปล่าป้าของเธอมีลูกสาวเพียงคนเดียว ซึ่งก็คือเสี่ยวเฟย"รอดูไปก่อน ถ้านคุณหนูซางกับคุณจวินเข้ากันได้ดีกันจริงๆ พสกเราก็สามารถผลักดันพวกเขาจากด้านหลังได้ พวกเขาจะมีโชคชะตาร่วมกันหรือไม่นั้นก็ขึ้น

“คุณนายลู่หวังว่าตงหมิงจะแต่งงานกับลูกสาวผู้มีฐานะ ซึ่งต้องมีทรัพย์สินของตระกูลอย่างน้อยสองสามพันล้านหยวน เธอถึงจะเชื่อว่าผู้หญิงคนนี้คู่ควรกับตงหมิง”ลู่ตงหมิงเองก็มีทรัพย์สินมูลค่ากว่าหมื่นล้านคุณนายลู่เชื่อว่าลูกชายคนเล็กของเธอเก่งในทุกๆ ด้าน ยกเว้นรูปร่างหน้าตาของเขา เนื่องจากลูกชายของเธอโดดเด่นมาก จึงมีเพียงผู้หญิงที่โดดเด่นไม่แพ้กันเท่านั้นที่จะคู่ควรกับเขาซูหนานนึกถึงรูปลักษณ์ที่อ่อนโยนของคุณนายลู่ แต่จริงๆ แล้วเธอกลับดูถูกคนอื่นมากที่สุด เมื่อเธอพบกับนางหลู่ในงานเลี้ยง เธอมักจะพูดเฉพาะกับผู้หญิงที่มีสถานะทางสังคมคล้ายกันเท่านั้น และนางหลู่ก็ดูถูกคนอื่นบางทีหลู่ตงหมิงอาจรู้จักแม่ของเขาดีและพบว่ามันยากที่จะหาแฟนสาวที่สามารถทำให้แม่ของเขาพอใจได้ เขาจึงตัดสินใจไม่มองหาใครสักคนลู่ตงหมิง: ...ฉันไม่มีผู้หญิงที่ฉันชอบเลยจริงๆ เลยไม่มีแฟนต่างหาก"ยังไงก็ตาม นายกำลังจีบคุณเซินหรือน้องชายของเธอกันแน่? หลังจากที่ฉันกลับมาจากการเดินทางเพื่อทำธุรกิจ ฉันได้ยินมาว่านายชวนเซินเสี่ยวเฟิงไปทานอาหารเย็นบ่อยครั้งและพาเขาไปแข่งรถเป็นครั้งคราว นายยังให้เซินเสี่ยวเฟิงยืมรถแข่งที่นายรักด้วย"

ไห่ถงถามอย่างไม่คาดคิด และเธอก็มองไปที่ซูหนานและลู่ตงหมิงด้วยและถาม "คุณบอกว่าจะพาลูกค้าไปทานอาหารเย็นกับประธานซู และลูกค้าคนนั้นคือประธานลู่""เป็นประธานลู่"จ้านหยินหันหน้าไปมองเพื่อนสองคนของเขาซึ่งได้รับสัญญาณลับ และเดินไปทีละคน"ประธานซู"ไห่ถงยืนขึ้น ยิ้มขณะที่เธอทักทายซูหนาน จากนั้นก็ตะโกนเรียกประธานลู่เช่นกันเซินเสี่ยวจวินก็ยืนขึ้นเช่นกันหลังจากการทักทาย ไห่ถงก็พูดอย่างสบายๆ ว่า "ถ้าคุณไม่รังเกียจ ทำไมไม่มาร่วมตัวกับเราล่ะ?"“แน่นอน”จ้านหยินตอบอย่างรวดเร็วซูหนานมองไปที่เซินเสี่ยวจวิน แล้วยิ้ม "คุณเซินจะสนใจไหมครับ?"เซินเสี่ยวจวินรู้สึกว่าชายทั้งสองเมินลูกค้าคนสำคัญของพวกเขา ลู่ตงหมิง เธอมองไปที่ลู่ตงหมิง "ถ้าประธานลู่ไม่ว่าอะไร ก็ํมาทานด้วยกัน"ประธานลู่เป็นตัวละครหลักที่นี่ คนสองคนนี้ควรทานอาหารกับลูกค้าสำคัญ แต่กลับกีดกันลู่ตงหมิงให้กลายเป็นคนนอกลู่ตงหมิงคิด รู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย: เดิมทีเขาอยู่ที่นี่ก็เป็นก้างขวางคอเพื่อนสนิทของเขาทั้งคู่ต่างก็มีคนรีกกันแล้ว ทำไมยังชวนเขาออกมากินข้าวเย็นด้วย?เขาไม่จำเป็นต้องกินอะไรเลย แค่ดูคู่รักก็รู้สึกอิ่มแล้ว“ตามที่