บทที่ 730

ไห่ถงถามอย่างไม่คาดคิด และเธอก็มองไปที่ซูหนานและลู่ตงหมิงด้วยและถาม "คุณบอกว่าจะพาลูกค้าไปทานอาหารเย็นกับประธานซู และลูกค้าคนนั้นคือประธานลู่"

"เป็นประธานลู่"

จ้านหยินหันหน้าไปมองเพื่อนสองคนของเขาซึ่งได้รับสัญญาณลับ และเดินไปทีละคน

"ประธานซู"

ไห่ถงยืนขึ้น ยิ้มขณะที่เธอทักทายซูหนาน จากนั้นก็ตะโกนเรียกประธานลู่เช่นกัน

เซินเสี่ยวจวินก็ยืนขึ้นเช่นกัน

หลังจากการทักทาย ไห่ถงก็พูดอย่างสบายๆ ว่า "ถ้าคุณไม่รังเกียจ ทำไมไม่มาร่วมตัวกับเราล่ะ?"

“แน่นอน”

จ้านหยินตอบอย่างรวดเร็ว

ซูหนานมองไปที่เซินเสี่ยวจวิน แล้วยิ้ม "คุณเซินจะสนใจไหมครับ?"

เซินเสี่ยวจวินรู้สึกว่าชายทั้งสองเมินลูกค้าคนสำคัญของพวกเขา ลู่ตงหมิง เธอมองไปที่ลู่ตงหมิง "ถ้าประธานลู่ไม่ว่าอะไร ก็ํมาทานด้วยกัน"

ประธานลู่เป็นตัวละครหลักที่นี่ คนสองคนนี้ควรทานอาหารกับลูกค้าสำคัญ แต่กลับกีดกันลู่ตงหมิงให้กลายเป็นคนนอก

ลู่ตงหมิงคิด รู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย: เดิมทีเขาอยู่ที่นี่ก็เป็นก้างขวางคอ

เพื่อนสนิทของเขาทั้งคู่ต่างก็มีคนรีกกันแล้ว ทำไมยังชวนเขาออกมากินข้าวเย็นด้วย?

เขาไม่จำเป็นต้องกินอะไรเลย แค่ดูคู่รักก็รู้สึกอิ่มแล้ว

“ตามที่