แชร์

บทที่ 722

ไห่ถงเข้าใจว่ามันเป็นเรื่องยากสำหรับซางเสี่ยวเฟยที่จะปล่อยวางความรู้สึกของเธอที่มีต่อนายน้อยจ้าน ซางเสี่ยวเฟยไม่ได้รบกวนนายน้อยจ้านมานานแล้ว และตอนนี้การมาที่นี่น่าจะเพื่อแอบมองเขา

การรักใครสักคนที่ไม่สามารถครอบครองนั้นมันน่าเจ็บปวดจริงๆ

“ฉันเคยดื่มชานมที่นี่สองสามครั้งและคิดว่าชานมและติ่มซำในร้านนี้อร่อยดี ฉันจึงกลับมาชิมอีกครั้ง แล้วก็พบว่ามันยังอร่อยเหมือนเดิม”

ซางเสี่ยวเฟยพูดอย่างเป็นธรรมชาติ ราวกับว่าเธอมาดื่มชานมจริงๆ

เธอดื่มชานมที่นี่จริงๆ และเคยคิดว่ามันรสชาติดี บางทีมันอาจจะคุ้มค่าที่จะรอ

ตอนนี้เธอรู้สึกว่ามันรสชาติธรรมดาๆ อาจเป็นเพราะเธอไม่มีใครสักให้รออีกต่อไป

"เธอมาที่นี่รอสามีเลิกงานเหรอ? เขาเพิ่งกลับมาจากทำงานต่างเมืองแล้วเหรอนี่ เธอจะพาเขาไปบ้านฉันเมื่อไหร่นะ?"

"น่าจะหลังตรุษจีน ตอนนี้เขายุ่งมากจนไม่มีเวลาเลย"

ซางเสี่ยวเฟยพยักหน้าอย่างเข้าใจแล้วพูด: "เธออยากเข้าไปดื่มชานมสักแก้วไหม?"

“ไม่ล่ะ ขอบใจ ถ้าฉันดื่มชานม ก็จะกินอาหารเย็นไม่ได้เมื่อกลับถึงบ้าน และพี่ก็จะดุว่าฉันกินทิ้งกินขว้าง”

ซางเสี่ยวเฟยยิ้มและพูด: "ตอนนี้พี่ฃไห่หลิงสบายดีไหม? แม่ต้องการช่วยพวกเธอสองค
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status