ไห่หลิงพูดอย่างตรงไปตรงมา: "ร้านนั้นเป็นของประธานลู่ ประธานลู่บอกว่าในฐานะที่ฉันเป็นพี่สาวของจ้านหยิน เขาจะเรียกเก็บค่าเช่าร้านจากฉันเดือนละ 40,000 บาท รวมค่าน้ำค่าไฟด้วย ซึ่งรวมแล้วเกือบ 50,000 บาท"คุณนายลู่ถอนหายใจด้วยความโล่งใจเมื่อได้ยินว่าลูกชายของเธอได้รับเงินจากไห่หลิงอย่างน้อยลูกชายของฉันก็ไม่ได้เปิดร้านให้ไห่หลิงฟรีๆไห่หลิงเป็นพี่สาวของจ้านหยิน และเป็นเรื่องสมเหตุสมผลที่ลูกชายของเธอจะคิดค่าเช่าเพียงเดือนละ 40,000 บาท ซึ่งเป็นเรื่องปกติ"เด็กคนนั้นยังเรียกเก็บเงินเธออยู่ เธอเป็นพี่สาวคนโตของนายน้อยจ้าน ดังนั้นเขาจึงปฏิเสธที่จะเรียกเก็บเงินจากคุณได้"คุณนายลู่พูดอย่างตั้งใจไห่หลิงรีบพูด "สาธารณะก็สาธารณะ ส่วนตัวก็ส่วนตัว หากประธานลู่ไม่คิดเงินฉัน ฉันก็คงไม่กล้าเช่า"“คุณจ่ายเงินให้เขาแล้วเขาก็ยอมรับ?”“ใช่ เมื่อเดือนที่แล้วฉันจ่ายเงินให้เขาเป็นเงินสด ประธานลู่รับค่าเช่ามานับต่อหน้าฉันก่อนที่เขาจะจากไป เดือนนี้เขาบอกฉันว่าฉันจะโอนให้พ่อบ้านของเขาก็ได้”คุณนายลู่เริ่มสงสัยว่าเธอคิดมากไปหรือเปล่าหากลูกชายคนเล็กของเธอมีความรู้สึกต่อไห่หลิงจริงๆ เขาคงไม่ยอมรับค่าเช่าขอ
Read more
LOGIN
