All Chapters of หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี: Chapter 1281 - Chapter 1290

“ถ้ามีอะไรที่เราช่วยได้ โปรดบอกให้พวกเราทราบ คุณจวิน พวกเราสองสามีภรรยาจะทำทุกวิถีทางเพื่อสนับสนุนคุณ”จ้านหยินพูด: “พวกเราสองสามีภรรยาต่างหวังว่าซางเสี่ยวเฟยจะพบกับความสุข”คนที่ชอบซางเสี่ยวเฟยคือจวินหลาน และจ้านหยินเชื่อว่าตราบใดที่ซางเสี่ยวเฟยแต่งงานกับจวินหลาน เธอจะพบกับความสุขตระกูลจวินเป็นที่รู้จักในเรื่องค่านิยมที่มั่นคงและชื่อเสียงที่ดีในเมือง A ยังมีผู้หญิงอีกมากมายที่ต้องการแต่งงานกับจวินหลานเขาเป็นคุณชายลำดับที่ห้าของตระกูลจุนและเป็นน้องชายของเย่จวินโป๋ เป็นสมาชิกในครอบครัว เมื่อเทียบกับคุณชายคนอื่นๆ เขาเป็นที่นิยมมากกว่าถ้าเขาไม่ได้ดูแลธุรกิจในกวนเฉิงและประจำการอยู่ที่นั่นเป็นเวลานาน เขาก็คงไม่อยู่เป็นโสดได้จนถึงตอนนี้และยังมีผู้หญิงจำนวนมากที่ชื่นชมจวินหลานในกวนเฉิงจวินหลานอาจดูอ่อนโยนและสง่างาม แต่เขาเป็นผู้ชายที่ยากจะจีบ เขาอ่อนโยนกับทุกคนและยิ้มแย้มเสมอ ทำให้ยากที่จะบอกว่าเขาชอบผู้หญิงแบบไหนหากเขาไม่ซื้อวิลล่าใหญ่เพื่อมาเป็นเพื่อนบ้านและหาข้ออ้างต่างๆ เพื่อคบหาสมาคมกับซางเสี่ยวเฟย ก็คงไม่มีใครรู้เลยว่าเขาจริงจังกับซางเสี่ยวเฟยควรทราบว่าการพบกันครั้งแรก

"คุณเคยไปร่วมงานเลี้ยงของสังคมชั้นสูงกับคุณเซินอยู่บ่อยครั้ง จริงๆ แล้วคุณไม่ได้กลัวเวที และคำพูดและการกระทำของคุณก็ใจดีและเหมาะสม เพียงแต่ในอดีตคุณไม่ได้แสดงออกและไม่ต้องการดึงดูดความสนใจ"คุณนายซางยังเข้าใจอดีตของหลานสาวสองคนของเธอเป็นอย่างดีอีกด้วยไห่ถงยิ้มและพูดว่า "ป้าเซินเคยพาเสี่ยวจวินและฉันไปร่วมงานเลี้ยงเพื่อทานอาหารที่แสนอร่อยเท่านั้น"ทุกครั้งที่เซินเสี่ยวจวินไปร่วมงานเลี้ยงด้วย ทั้งสองคนจะหาที่นั่งสักมุมหนึ่งและเพลิดเพลินกับอาหารอร่อยๆ ในงานเลี้ยงอย่างมีความสุขหลังจากมาถึงสถานที่จัดงานแน่นอนว่านักชิมอย่างพวกเธอ ไปที่นั่นเพื่อกินอาหารเท่านั้นหลังจากกินและดื่มมากพอแล้ว เขาก็ชื่นชมผู้ชายและผู้หญิงที่หล่อเหลาในงานเลี้ยงและประเมินพวกเขาอย่างสนุกสนานเป็นการส่วนตัวดังนั้น ทั้งสองคนจึงไปร่วมงานเลี้ยงของสังคมชั้นสูงหลายครั้ง แต่ไม่มีใครจำชื่อของพวกเธอได้ที่จริงแล้ว เซินเสี่ยวจวินกลายเป็นที่จดจำได้เฉพาะในงานปาร์ตี้วันเกิดของคุณนายตงเท่านั้น ซึ่งเป็นเหตุการณ์เดียวที่ประทับใจ“ไห่หลิง”คุณนายซางไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับหลานสาวคนเล็กของเธอ หลานสาวคนเล็กของเธอมีชีวิตที่ดีและพ่อ

ไห่ถงคิดสักครู่แล้วพูด: “ฉันก็ไม่รู้สึกกดดันมากเกินไป และพ่อแม่สามีของฉันก็ไม่ได้กดดันให้มีลูกเหมือนกัน บางครั้งคุณยายก็พูดถึงการอยากมีเหลนสาว นั่นคือทั้งหมด จ้านหยินยังแนะนำให้เราไปเที่ยวเมือง A เร็วๆ นี้ด้วย เขาอยากไปเยี่ยมคุณชายคนโตของตระกูลจวิน”จ้านหยินเชื่อว่าไห่ถงไม่มีเพื่อนมากพอและหวังว่าเธอจะเป็นเพื่อนกับมู่ชิง ภรรยาของเย่จวินโป๋เมื่อไห่ถงนึกว่าจวินหลานเป็นคุณชายคนที่ห้าของตระกูลจุนและดูเหมือนจะสนใจซางเสี่ยวเฟย ไห่ถงคิดว่าถ้าเธอเข้าหามู่ชิงได้ก็คงจะช่วยให้เซางสี่ยวเฟยเข้าใจค่านิยมของตระกูลจวินได้ดีขึ้น และว่าพวกเขาสมควรแล้วกับชื่าอเสียงอันดีของพวกเขาหรือไม่เธอคิดว่าซางเสี่ยวเฟยกับจวินหลานเข้ากันได้ดีมาก และพวกเขาเข้ากันได้อย่างสมบูรณ์แบบ หากตระกูลจวินดีจริงๆ และซางเสี่ยวเฟยชอบจวินหลาน เธอจะต้องยืนเคียงข้างซางเสี่ยวเฟยและช่วยโน้มน้าวป้าของเธอจวินหลานมาจากเมือง A ก็จริง แต่เขาซื้อบ้านข้างๆ ตระกูลซางและรับผิดชอบธุรกิจทั้งหมดของเฟิงเฉินจื่อกรุ๊ปในกวนเฉิง เขาอาศัยอยู่ในกวนเฉิงมาเป็นเวลานาน เมื่อซางเสี่ยวเฟยแต่งงานกับจวินหลาน หมายความว่าเขาอยู่ที่กวนเฉิงและยังคงเป็นเพื่อนบ้าน

ใบหน้าของเย่เจียนีเริ่มมืดมนหลังจากนั้นไม่นาน เธอก็หันหลังกลับและเดินออกไป"คุณนายโจว"ไห่ถงเรียกเย่เจียนี ซึ่งเย่เจียนีหันหน้ามามองเธอ คิดว่าเธอจะบอกที่อยู่ของไห่หลิงไห่ถงแนะนำเธอด้วยท่าทีที่เต็มใจช่วยเหลือด้วยความประหลาดใจ "รอยฟกช้ำบนใบหน้าของคุณยังมองเห็นได้ชัดเจน คุณควรซื้อยาทาจากร้านขายยามาทาเพื่อให้รอยฟกช้ำจางลงเร็วขึ้น ฉันได้ยินมาว่างานแต่งงานของคุณกับคุณโจวกำลังจะมาถึงเร็วๆ นี้ การมีรอยฟกช้ำเต็มใบหน้าในวันสำคัญของคุณคงไม่ดีแน่ มันจะส่งผลต่อความงามของคุณในระหว่างงานแต่งงาน"ใบหน้าของเย่เจียนีกลับมืดมนยิ่งขึ้นเธอไม่พูดอะไร หันศีรษะ และเดินออกจากร้านหนังสือด้วยศีรษะที่เชิดสูงดูเหมือนว่าการกระทำของเธอบ่งบอกว่าเธอใช้ชีวิตที่ดีพนักงานส่งของมาถึงแล้วเป็นชานมสองแก้วที่เซินเสี่ยวจวินสั่งเธอหยิบชานมสองแก้วแล้วส่งแก้วหนึ่งให้เพื่อนของเธอ พร้อมเยาะเย้ยและพูด: "เธอถูกทำร้ายในครอบครัวมาหรือเปล่า? เธอมีฤทธิ์เยอะไม่ใช่เหรอ แม่และลูกสาวของครอบครัวโจวคงถูกเธอเล่นซะหนัก"ไห่ถงพูดในขณะที่ดื่มชานม: "ถ้าครอบครัวโจวร่วมมือกันจัดการกับเธอ ไม่ว่าเธอจะแข็งแกร่งแค่ไหน เธอก็จะพ่ายแพ้""

หนิงอวิ๋นชูและป้าของเขาต่างก็เดาได้ว่าใครเป็นคนวางยาพิษเธอ แต่ไม่มีหลักฐานเมื่อสิบปีที่แล้ว เธอเป็นเด็กสาวอายุสิบหกปี และป้าของเธอแต่งงานอยู่ไกลบ้าน ไม่ค่อยได้กลับบ้านพ่อแม่ของเธอ พวกเขาไม่สามารถหาหลักฐานใดๆ เพื่อพิสูจน์ว่าใครเป็นคนวางยาพิษเธอเธอรู้เพียงว่าในเวลาต่อมา ป้าเล็กของเธอทะเลาะกับพ่อเลี้ยงของเธอและถูกพ่อเลี้ยงตบ ป้าเล็กร้องไห้และจากไป ตั้งแต่นั้นมา ป้าเล็กก็พักในโรงแรมเมื่อเธอกลับมาที่กวนเฉิง และไม่เคยเหยียบย่างเข้าไปในคฤหาสน์ตระกูลหนิงอีกเลยจ้านอี้เฉินพูดกับเธอ: "คุณมองโลกได้แง่ดีจัง"หนิงอวิ๋นชูตอบอย่างใจเย็น "มองโลกในแง่ร้ายจะมีประโยชน์อะไร การร้องไห้และบ่นจะไม่ทำให้ฉันมองเห็นได้ใช่ไหม""ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น คุณต้องเผชิญกับมันและยอมรับความจริง"จ้านอี้เฉินชื่นชมความอดทนของเธอและพูด: “พูดได้ดี ผมชอบทัศนคติของคุณ”สีหน้าของหนิงอวิ๋นชูยังคงสงบขณะที่เธอถามจ้านอี้เฉิน “นายน้อยสอง ตอนนี้กี่โมงแล้ว ถ้าถึงเวลาอาหาร ฉันจะเลี้ยงอาหารเย็นคุณ”พนักงานผู้ช่วยในร้านทั้งสองคนยุ่งอยู่ คนหนึ่งออกไปส่งดอกไม้ ส่วนอีกคนอยู่ดูแลร้านพนักงานผู้ช่วยอดไม่ได้ที่จะมองจ้านอี้เฉินอีกครั้ง