บททั้งหมดของ หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี: บทที่ 1291 - บทที่ 1300

"คุณนายหนิงมารับคุณหนูหนิงไปทานอาหารเย็นหรือเปล่า? หรือคุณมีอะไรจะพบคุณหนูหนิงไหม? ฉันจะได้ไม่รบกวนเวลาของแม่และลูกสาวของคุณที่นี่"จ้านอี้เฉินทำเหมือนไม่รู้สถานะของหนิงอวิ๋นชูในตระกูลหนิง และถามคุณนายหนิงอย่างอ่อนโยนถึงจุดประสงค์ในการมาของเธอคราวนี้คุณนายหนิงไม่ได้มาเพื่อสร้างปัญหาให้หนิงอวิ๋นชูเธอมาแจ้งหนิงอวิ๋นชูว่าเธอจะต้องไปงานเลี้ยงพาณิชย์ขนาดใหญ่ที่จัดโดยผู้เฒ่ากงที่โรงแรมกวนเฉิงในเย็นวันพรุ่งนี้ แน่นอนว่าเธอไม่อยากให้หนิงอวิ๋นชูมาแทนที่ลูกสาวคนเล็กของเธอเธอต้องการแนะนำหนิงอวิ๋นชูให้ผู้หลักผู้ใหญ่ที่จะช่วยธุรกิจของหนิงซื่อกรุ๊ปรู้จักแม้ว่าหนิงอวิ๋นชูจะตาบอด แต่เธอก็ดูบอบบางมากและมีรูปร่างดีกว่าหนิงซีฉี คำพูดของเธออ่อนโยนและสงบเสงี่ยมเสมอ ทำให้ฟังแล้วสบายใจ ตราบใดที่เธอได้รับการแนะนำให้รู้จักกับผู้ใหญ่คนนั้น พวกเขาจะต้องหลงใหลในตัวหนิงอวิ๋นชูอย่างแน่นอน"ไม่หรอก ฉันแค่มาเพื่อพูดคุยสักสองสามคำกับอวิ๋นชูและฉันจะกลับไป"ต่อหน้าจ้านอี้เฉิน ท่าทีของคุณนายหนิงนั้นดีมากเธอพูดกับหนิงอวิ๋นชู: "อวิ๋นชู พรุ่งนี้ช่วงบ่ายให้ปิดร้านหรือให้พนักงานของเธอดูร้าน เธอต้องกลับบ้านเร็ว แล

"เถ้าแก่เนี้ย คุณกับนายน้อยสองไปทานอาหารเย็นเถอะ ฉันจะอยู่เฝ้าร้านเอง"ผู้ช่วยร้านเฝ้าดูด้วยรอยยิ้มขณะที่หนิงอวิ๋นชูเดินตามจ้านอี้เฉินออกจากร้านดอกไม้จ้านอี้เฉินกำลังรอหนิงอวิ๋นชูอยู่ในรถ เฝ้าดูเธอเคลื่อนไหวอย่างอิสระในสภาพแวดล้อมที่คุ้นเคย ไม่สามารถบอกได้ว่าเธอตาบอดนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่หนิงอวิ๋นชูขึ้นรถของจ้านอี้เฉิน เธอสัมผัสเบาะนั่งผู้โดยสารอย่างชำนาญ นั่งลง วางไม้ค้ำยันไว้ข้างๆ แล้วรัดเข็มขัดนิรภัยเธอไม่นั่งที่เบาะหลัง ไม่ใช่ว่าเธอไม่อยากนั่ง แต่เป็นเพราะจ่านอี้เฉินไม่ยอมให้เธอนั่งที่เบาะหลัง โดบบอกว่าเธอนั่งที่เบาะหลังก็เหมือนกับการปฏิบัติกับเขาในฐานะคนขับรถหนิงอวิ๋นชูไม่กล้าใช้นายน้อยสองจ้านเป็นคนขับ ดังนั้นเธอจึงต้องนั่งที่เบาะนั่งผู้โดยสารเบาะนั่งผู้โดยสารเป็นเบาะที่อันตรายมากโชคดีที่จ้านอี้เฉินขับรถได้นุ่มนวลมากและไม่ได้ขับรถเร็ว เมื่อเธอได้นั่งรถของเขา เธอรู้สึกปลอดภัยประมาณแปดในสิบ"ไปกินข้าวที่ไหนดี?"จ้านอี้เฉินถามขณะที่สตาร์ทรถ"ฉันมักจะสั่งอาหารกลับบ้านและคิดว่าอาหารที่ร้านอาหารเซียงชิงมีรสชาติดีทีเดียว ไปกินกันเถอะ อาหารที่นั่นไม่แพง และคุณสามารถสั่งอาหาร

น้องชายของฉันก็ปกป้องเธอมากเช่นกัน แต่เขาสามารถปกป้องเธอได้เพียงไม่กี่ปีเท่านั้น เพื่อป้องกันไม่ให้น้องชายปกป้องเธอ แม่ผู้ให้กำเนิดของเธอจึงส่งเขาไปโรงเรียนประจำอย่างโหดร้ายตราบใดที่ยังมีคนปฏิบัติต่อเธออย่างดี แม่ของเธอเองจะไล่พวกเขาไปทีละคน"นายน้อยสอง คุณไม่ได้บอกว่าช่อดอกไม้ช่อนี้มีไว้สำหรับคู่หมั้นของคุณเหรอ?"จ้านอี้เฉินยิ้มและพูด: "คุณเคยได้ยินเรื่องหมั้นหมายของนายน้อยคนที่สองของตระกูลจ้านไหม ไม่มีหรอก นั่นเป็นเพียงข้อแก้ตัวธรรมดาๆ ที่ฉันคิดขึ้นเพื่อหลอกแม่ของคุณ"แม้ว่าหนิงอวิ๋นชูจะมองไม่เห็น แต่เธอยังคงตั้งใจฟังข่าวซุบซิบเกี่ยวกับครอบครัวของชายที่ร่ำรวยที่สุดเธอไม่เคยได้ยินเรื่องหมั้นหมายของนายน้อยคนที่สองของตระกูลจ้านเธอรู้แค่ว่านายน้อยจ้านแต่งงานแล้ว และนายหญิงของเขาก็คือไห่ถงหลังจากที่ไห่ถงช่วยเธอ นายน้อยจ้านก็บอกพ่อเลี้ยงของเธอด้วยว่าไห่ถงและเธอสนิทกันตั้งแต่แรกเห็น และพ่อเลี้ยงของเธอก็ปฏิบัติกับเธออย่างใจดีกว่าเดิมมากพ่อเลี้ยงของเธอเคยปฏิบัติกับเธอไม่ดี เขาไม่ได้ทำร้ายหรือรังแกเธอเหมือนที่แม่แท้ๆ แต่เขายังคงแสร้งมองไม่เห็นเกี่ยวกับสิ่งที่แม่แท้ๆ ของเธอและหนิงซ

ไห่ถงพูด: "ฉันก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน แต่ยังเร็วเกินไปที่จะพูดถึงเรื่องนี้ เรามารอดูกันดีกว่า ฉันคิดว่าเสี่ยวเฟยชอบจวินหลานตราบใดที่พวกเขาชอบกัน ป้าของฉันก็จะเห็นด้วย"ซางเสี่ยวเฟยเป็นคนที่กล้าที่จะรักและเกลียดเมื่อเธอรักจ้านหยิน จ้านหยินก็ไม่ได้รักเธอ และเธอก็ไล่ตามเขาอย่างกล้าหาญหากเธอและจวินหลานมีความรู้สึกร่วมกันอย่างแท้จริง เธอจะต้องพยายามอย่างเต็มที่เพื่อให้ครอบครัวของเธอยอมรับ"ที่รัก อย่ากังวลเรื่องพวกเขาเลย พวกเขาไม่ใช่คนที่จัดการเรื่องตัวเองไม่ได้ มันดึกแล้ว พักผ่อนกันเถอะ"จ้านหยินก้มหัวลงและจูบหน้าผากของไห่ถงอีกครั้ง จากนั้นก็กระซิบเบาๆ ที่หูของเธอ "ในอนาคต ฉันจะยับยั้งชั่งใจมากขึ้นและปล่อยให้ร่างกายของคุณได้พักผ่อน คืนนี้ฉันจะนอนกับคุณเท่านั้นและจะไม่แตะต้องคุณ"ไห่ถงเงยหน้าขึ้นมองเขาแล้วจูบตอบกอดและนอนกับเขาเธอหลับเร็วมากเสมอเพียงไม่กี่นาที ไห่ถงก็หลับไปอย่างสบายในขณะนั้น จ้านหยินก็ได้รับสายจากซูหนานเขาตัดสายก่อนเพื่อหลีกเลี่ยงการปลุกไห่ถงหลังจากนั้น เขาค่อยๆ ดึงมือที่ไห่ถงหนุนออก ขยับตัวถอยหลัง แล้วลุกขึ้น เดินออกจากห้อง แล้วนั่งลงบนโซฟาในห้องโถงป้า

หลังจากอ่านจบสามครั้ง จ้านหยินก็จัดเอกสารทั้งหมดในแบบเดิมอย่างเงียบๆ ยัดกลับเข้าไปในแฟ้มเอกสาร จากนั้นจึงส่งคืนให้ผู้นำตระกูลซูพร้อมขอบคุณเขา"ฉันไม่คาดคิดว่าคนแซ่เย่จะถูกพวกเขาบงการ"จ้านหยินพูดด้วยน้ำเสียงต่ำและเย็นชา"พี่สาวของฉันรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติและบอกกับฉัน ซึ่งทำให้ฉันสงสัย จริงๆ แล้วมีบางอย่างผิดปกติ เธอเคยไม่อยากให้โจวหงหลินมาหาหยางหยาง แต่ตอนนี้เธอมากับโจวหงหลินและพยายามสร้างความสัมพันธ์หยางหยาง"พวกเขาทั้งหมดสงสัยประธานหนิงสองสามีภรรยา สงสัยว่าเป็นคนที่จ้านหยินทำให้ขุ่นเคือง แต่พวกเขาไม่คาดคิดว่าเย่เจียนีจะถูกใช้ครอบครัวโจวยังเป็นญาติแท้ๆ ของหยางหยางด้วย พวกเขาเข้ามาใกล้ชิดหยางหยางได้โดยไม่ทำให้เกิดความสงสัย"คนที่พวกเขาต้องการแก้แค้นไม่ใช่นายน้อยจ้าน แต่เป็นภรรยาของคุณ แต่คุณได้จัดเตรียมคนมาปกป้องภรรยาของคุณ และภรรยาของคุณเองก็รู้วิชากังฟู ด้วยสถานะของคุณ พวกเขาจึงไม่กล้าแก้แค้นภรรยาของคุณอย่างเปิดเผย ซึ่งเป็นสาเหตุที่พวกเขาคิดจะใช้หลานชายของเธอ""เท่าที่ฉันรู้ หลานชายภรรยาของคุณอาจจะบอกได้ว่าถูกเธอเลี้ยงมาจนโต ความสัมพันธ์ระหว่างน้าสาวและหลานชายนั้นดีมาก หา