All Chapters of หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี: Chapter 1231 - Chapter 1240

"คุณยายที่เชี่ยวชาญในการหลอกลวงหลานๆ"ไห่ถงปกป้องคุณยายจ้าน "ทำไมถึงว่าคุณยายว่าหลอกคุณ ทุกสิ่งที่คุณยายทำล้วนเพื่อประโยชน์ของตัวคุณเอง คุณยายทำหลอกคุณเรื่องอะไร?"เธอยังผลักจ้านหยินด้วยมือของเธอ และจ้านหยินก็คว้าข้อมือของเธอทันที "ถงถง คุณจับสุนัขตัวอ้วนและยังไม่ได้ล้างมือ รีบล้างมือซะ อย่าสัมผัสฉันด้วยขนสุนัขที่เต็มมือของคุณแล้วผลักฉัน ฉันไม่ชอบขนพวกนี้ที่สุด"ไห่ถง "....."ป้าเหลียงยิ้มและพูดว่า "นายหญิง คุณควรไปล้างมือของคุณเถอะ ฉันเตรียมของว่างมื้อดึกไว้ให้นายหญิงแล้ว และนายหญิงสามารถกินได้หลังจากล้างมือแล้วเมื่อได้ยินว่ามีของกิน ไห่ถงจึงไม่ได้โต้เถียงกับสามีของเธอเกี่ยวกับความจุกจิกของสามีเธอเธอดึงมือของเธอออกจากมือของจ้านหยินแล้วลุกขึ้นและไปล้างมือ ขณะที่กำลังล้างมือ เธอก็ถามป้าเหลียง: "ป้าเหลียงทำของว่างตอนดึกอะไรให้ฉันกินเหรอ?"“แน่นอนว่าเป็นสิ่งที่นายหญิงชอบ”ป้าเหลียงตอบด้วยรอยยิ้ม พร้อมส่งสัญญาณให้เสี่ยวไป๋กลับไปที่เตียงของมันเสี่ยวไป๋เป็นสุนัขที่ฉลาด รู้ว่าเจ้านายผู้ชายไม่ชอบมัน มันไม่กล้าเดินไปรอบๆ บ้านและกลับเข้าไปในอาณาเขตของมันอย่างเชื่อฟัง นอนลงบนพื้นแต่โด

ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลส่วนตัวหรือทางอาชีพ ลู่ตงหมิงก็ไม่สามารถไล่หยูหยินหยินออกไปได้“พี่สี่ลู่ พี่ยังไม่ได้กินข้าวเช้าเลยเหรอ?”หยูหยินหยินยิ้มขณะที่เธอเดินไปโดยวางกล่องเก็บความร้อนสองกล่องไว้บนโต๊ะของลู่ตงหมิง “คุณป้าขอให้ฉันเอานี่มาให้คุณ เธอบอกว่าคุณมักนอนดึกและตื่นสายในตอนเช้า ไม่ค่อยได้กินข้าวเช้า เนื่องจากฉันไปหาเธอ เธอจึงขอให้ฉันฝากมาส่ง”"เมื่อกี้ รถของฉันกำลังขับตามหลังรถของพี่สี่ลู่ ฉันเห็นพี่ลู่ไปที่ร้านอาหารเช้าชื่อร้านกินได้ไม่อั้น พี่สี่มักจะไปทานอาหารเช้าที่นั่นใช่ไหม?"สักวันหนึ่ง เธอก็จะไปชิมอาหารที่นั่นเช่นกัน ว่ามันจะอร่อยแค่ไหนกันเชียว?ถ้าไม่ใช่เพราะอาหารเช้าแสนอร่อย ก็เป็นคนที่เปิดร้านอาหารเช้าที่ดึงดูดความสนใจของพี่สี่ลู่"คุณหนูหยู ตารางงานวันนี้ของฉันแน่นเกินกว่าจะคุยกับคุณเกี่ยวกับโครงการได้ ฉันกำลังจะมีประชุม""ถ้าอย่างนั้น ฉันจะไปคุยกับเลขาของคุณเพื่อกำหนดเวลา พี่สี่ลู่มีเวลาเมื่อไหร่ เราค่อยมาคุยเรื่องโครงการกันใหม่ พี่สี่ลู่ประชุมกี่โมง?""เก้าโมง"หยูหยินหยินดูเวลา ยังเหลืออีกสิบนาทีเธอยิ้มและยกฝากล่องข้าวเก็บความร้อนขึ้น หยิบอาหารข้างในออกมาทีละช

คุณนายลู่ไม่ได้ออกไปไหน แต่รออยู่ที่บ้านเพื่อรอเธอกลับมา โดยอยากรู้ว่าลู่ตงหมิงกินอาหารเช้าที่เธอส่งให้หรือยังหลังจากได้ยินเสียงรถ คุณนายลู่ก็ออกจากบ้านไป"ป้า"หลังจากลงจากรถแล้ว หยูหยินหยินก็เดินไปหาคุณนายลู่พร้อมกับกล่องข้าวเก็บความร้อนที่ว่างเปล่าคุณนายลู่เห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ และเดาว่าลูกชายของเธอได้กินอาหารเช้าที่เธอส่งให้แล้วทั้งสองคนกลับเข้าไปในห้องพูดคุยและหัวเราะกันหลังจากส่งกล่องข้าวให้คนรับใช้แล้ว หยูหยินหยินก็ช่วยคุณนายลู่นั่งลงหน้าโซฟา"ทำไมเธอไม่อยู่กับตงหมิงต่อล่ะ""พี่ลู่มีประชุม ฉันไม่ต้องการรบกวนเวลาของเขา คุณป้า หลังจากที่พี่สี่ลู่กินอาหารเช้าที่ฉันส่งให้เขาเสร็จแล้ว ฉันบอกว่าเป็นป้าที่ขอให้ฉันส่งให้ ดังนั้นเขาก็เลยกินมัน เขาถามด้วยซ้ำว่าเชฟเปลี่ยนไปหรือเปล่าและคิดว่าทักษะการทำอาหารของฉันดี"คุณนายลู่ยิ้มราวกับว่าหยูหยินหยินกำลังจะเป็นลูกสะใภ้ของเธอ"ในอนาคต เธอสามารถส่งอาหารเช้าแห่งความรักให้ตงหมิงอีก ดูว่าเขาขาดอะไรในชีวิตประจำวันของเขา และช่วยเติมเต็มเขา หัวใจของเด็กคนนั้นแข็งกระด้างเหมือนหิน หยินหยิน สู้เข้านะ ป้ารอวันที่เธอจะรินชาให้ฉันในฐานะล

นอกจากนี้ สองสามีภรรยาสูงอายุยังต้องให้ความร่วมมือกับพี่สาว เพื่อจัดการขั้นตอนการโอนด้วยหลังจากขั้นตอนเสร็จสิ้น ชื่อของไห่หลิงอยู่ในใบรับรองทรัพย์สิน พวกเขาจะจ่ายเงินทั้งหมดสำหรับส่วนแบ่งทรัพย์สินไห่ถงต้องการมอบมรดกทั้งหมดที่เธอได้รับให้กับพี่สาวของเธอ ซึ่งเป็นลูกสาวคนโตของพ่อแม่ของเธอ ดังนั้นเธอจึงต้องการให้พี่สาวของเธอได้รับมรดก เธอคิดว่าพี่สาวของเธอเจอความยากลำบากมากกว่าเธอมากไห่ถงยังไม่ได้คุยเรื่องนี้กับพี่สาวของเธอเลยหลังจากเสร็จสิ้นเรื่องนี้ หัวหน้าหมู่บ้านก็พูดกับพี่สาวของเธอว่า "ไห่หลิง ไห่ถง พวกเธอให้เช่าไร่ของพวกเธอไหม มีบริษัทใหญ่ต้องการทำสัญญาไร่ของเรา ฉันได้จัดการประชุมสำหรับทุกคน และทุกคนไม่มีความคิดเห็น""ค่าเช่าที่ดินที่ทำสัญญาจะแบ่งตามขนาดที่ดินที่เธอครอบครอง และค่าเช่าต่อเอเคอร์จะเปิดเผยต่อสาธารณะ หากเธอเต็มใจ ก็ทิ้งบัญชี WeChat ให้ฉันก็ได้ หลังจากเซ็นสัญญาและรับค่าเช่าที่ดินแล้ว ฉันจะโอนเงินให้เธอเอง"คนที่ทำสัญญากับทุกคนก็คือไห่ถงนั่นเองไห่ถงไม่ได้พูดอะไร และพูดด้วยรอยยิ้ม: “ต้องขอบคุณผู้ใหญ่บ้านกับคุณลุง พี่กับฉันไม่สามารถกลับมาทำไร่ได้ ทุ่งนาที่บ้านก็ร

"พี่ ฉันจะไปที่บริษัทก่อน แล้วรอให้จ้านหยินเลิกงาน"ขณะที่ไห่ถงขับรถ เธอพูดกับพี่สาวของเธอ และหันไปถามหลานชายของเธอ: "หยางหยาง เธออยากไปรับคุณอากับน้าไหมครับ?"ก่อนที่หยางหยางจะตอบได้ไห่หลิงก็ตอบ: “ถ้าเธอพาเขาไป จ้านหยินจะคิดว่าเขาเป็นก้างขวางคอ”หยางหยางจำได้ทันทีว่าลุงของเขาพูดว่าเขาเป็นก้างขวางคอ เขาส่ายหัวและตอบ: "น้าครับ ผมไม่ใช่ก้างขวางคอ ผมคือหยางหยาง""ใช่ๆ หยางหยางคือหยางหยาง ไม่ใช่หก้างขวางคอ อย่าเอาคำพูดของคุณอามาใส่ใจเลย"ไห่หลิงยิ้มและพูด: "แค่ส่งเราแม่ลูกไปไว้ที่ชั้นล่างที่อพาร์ตเมนต์ ฉันจะพาเขาไปซื้อวัตถุดิบที่เขาต้องการสำหรับพรุ่งนี้ที่ร้าน""ก็ได้"ไห่ถงเห็นด้วยโดยไม่ยืนกรานเธอส่งพี่สาวและหลานชายของเธอที่บันได และหลังจากมองดูทั้งสองเข้าไปข้างในแล้วเธอก็ขับรถออกไปเมื่อเธอมาถึงจ้านซื่อกรุ๊ป เธอได้พบกับหนิงอวิ๋นชูหนิงอวิ๋นชูมาจ้านซื่อกรุ๊ปคนเดียว โดยถือช่อดอกไม้ในมืออีกข้างหนึ่งและใช้ไม้เท้าสีขาว ค่อยๆ เดินไปยังอาคารสำนักงานโดยได้รับคำแนะนำจากเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่ปฏิบัติหน้าที่เมื่อเห็นเธอ ไห่ถงก็จอดรถของเธอแล้วเดินไปหาอย่างรวดเร็ว"คุณหนูหนิง"เ