All Chapters of หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี: Chapter 1161 - Chapter 1170

"ผู้ชายที่มีภรรยาย่อมแตกต่างกันอย่างแน่นอน สเต็กที่นายทำนั้นก็เพื่อตัวเอง ในขณะที่สเต็กที่ฉันทำนั้นเป็นของเราสองสามีภรรยา การดูภรรยาที่คุณรักกินสเต็กที่คุณทำนั้นเป็นความสุขอย่างหนึ่ง แต่แน่นอนว่าความสุขแบบนี้เป็นสิ่งที่คนโสดอย่างนายไม่สามารถสัมผัสได้""นายกินคนเดียว แม้ว่าฉันจะให้เนื้อมังกรกับนาย นายก็จะไม่อร่อยกับมัน เมื่อเราสองสามีภรรยากินกัน แม้แต่ของง่ายๆ ก็ยังมีรสชาติอร่อย นายจะเอามาเปรียบเทียบได้ยังไง?"ลู่ตงหมิง: "…นายพูดให้ดูเหมือนว่าผู้ชายที่ไม่ทำอาหารจะไม่มีวันพบกับความสุข ฉันอาจจะทำอาหารไม่เก่งเหมือนนาย แต่ฉันสามารถหาภรรยาที่ทำอาหารเก่งได้ และฉันจะยังคงเพลิดเพลินกับอาหารได้"จ้านหยินพูดกับเขา: "นายกำลังมองหาภรรยาหรือแม่ครัว?"หลังจากสำลัก ลู่ตงหมิงเปลี่ยนหัวข้อและพูดว่า "แบ่งให้ฉันชิ้นหนึ่งด้วย""นายทำเองสิ ถือเสียว่าเรียนรู้และสะสมประสบการณ์ ในอนาคต หากนายทำสเต็กให้ภรรยาของนายณ เธอจะมีความสุขมากและกินมันอย่างเอร็ดอร่อย""จ้านหยิน ตอนนี้ฉันเป็นแขกที่บ้านนายนะ" ลู่ตงหมิงยิ้มเยาะ“นายมาโดยไม่ได้รับเชิญและมาเป็นภาระที่นี่ นายไม่ใช่แขกจริงๆ ด้วยซ้ำ ถ้านายไม่อยากทำอาหาร ก็

"วันนี้ฉันตื่นสายน่ะ"ลู่ตงหมิงโกหกโดยไม่บอกไห่หลิงว่าเขาได้ทานอาหารเช้าที่บ้านเพื่อนแล้วแต่ยังไม่รู้สึกอิ่มเมื่อเห็นคู่รักคู่นั้น เขารู้สึกท้องไส้ปั่นป่วน และเมื่อไม่เห็นพวกเขา เขาก็หิวมากดังนั้น เขาจึงต้องมาที่ร้านของไห่หลิงเพื่อทานอาหารอีกมื้อไห่หลิงเห็นเขาคอยแนะนำลูกชายของเธอต่อเลโก้ขณะที่เขากำลังกินอยู่ เธอเดินไปนั่งลงข้างๆ ลูกชายแล้วพูดว่า "หยางหยาง แม่ช่วยลูกได้นะ"หลังจากหยิบแบบแปลนขึ้นมาดูสักพัก เธอก็เห็นชิ้นส่วนบล็อกตัวต่อที่ลูกชายทำที่กระจัดกระจายอยู่กองหนึ่ง ทำให้เธอปวดหัวขอโทษด้วย เธอไม่ค่อยเก่งเรื่องการประกอบบล็อกตัวต่อไห่ถงมีความสามารถด้านนี้เพราะเธอมักจะถักไหมพรมกับมือ ฉลาด มีความคิดยืดหยุ่น และเก่งเรื่องการประกอบตัวต่อมากมีคนเข้ามาพอดี แล้วไห่หลิงก็วางแบบแปลนลงแล้วพูดกับลูกชาย: "หยางหยาง ค่อยๆ ทำไปจนกว่าแม่จะทำงานเสร็จนะ""แม่ไม่รู้ว่าต้องทำยังไง ลุงลู่เป็นคนเก่ง"จนกระทั่งตอนที่พวกเขากำลังต่อเลโก้กันอยู่ หยางหยางนั้นชอบลุงลู่มาก โดยคิดว่าลุงลู่เก่งมาก"หยางหยางไว้ค่อยไปต่อกับลุงลู่ทีหลังได้ไหม ค่อย ๆ ต่อเลโก้ที่บริษัทเขา แล้วถ้าติดขัด ลุงลู่จะช่วยลูกเ

"แม่ หยางหยางไม่ให้ของเล่นผมเล่น แม่ ผมอยากได้ของเล่น ผมอยากได้ของเล่นของหยางหยาง"เหรินเสี่ยวเป่ารีบวิ่งกลับไปหาแม่และดึงเสื้อของโจวหงอิง แล้วขอให้โจวหงอิงช่วยหยิบของเล่นให้โจวหงอิงเชื่อเสมอว่าลูกของเธอคือสมบัติล้ำค่า ในขณะที่ลูกของคนอื่นคือหญ้า เธอยื่นมือไปหาหยางหยางแล้วพูดว่า "หยางหยาง เอาของเล่นของเธอไปให้พี่เสี่ยวเป่าเล่นสิ""อันนี้ของผม!"หยางหยางจับกล่องไว้แน่นและไม่ยอมปล่อยโจวหงอิงก้าวไปข้างหน้าสองก้าว เพื่อดึงหยางหยางเข้ามา แต่ไห่หลิงเคาะข้อมือของเธอด้วยช้อนอย่างแรง ทำให้เธอต้องดึงมือกลับด้วยความเจ็บปวด"ไห่หลิง นี่เธอทำอะไรของเธอ?"ไห่หลิงพูดด้วยท่าทีเย็นชา: “ฉันควรจะถามคุณว่าคุณกำลังทำอะไรอยู่? ของเล่นของหยางหยางเป็นของเขา ถ้าเขาไม่อยากแบ่งให้เสี่ยวเป่า เขาก็ไม่ต้องแบ่ง แล้คุณเองก็เป็นป้า แต่กลับอยากเอามันไปโดยการใช้กำลัง”โจวหงอิง：“......”พ่อโจวดุลูกสาวด้วยท่าทีเคร่งขรึม หลังจากที่โจวหงอิงพาเสี่ยวเป่าไปข้างๆ พ่อโจวก็ขอโทษไห่หลิง: “ไห่หลิง ถ้าหยางหยางไม่อยากยกของเล่นให้เสี่ยวเป่า ก็ไม่เป็นไร มันเป็นของเล่นของหยางหยางอยู่แล้ว”"พวกคุณทุกคนมาทำอะไรกันที่นี่?"ไห่

แม้ว่าจะถูกแม่ของเธอตัดผมมัดนึง เย่เจียนีก็กลัวจนหัวหด หากคนเหล่านั้นต้องการทำร้ายครอบครัวของเธอจริงๆ ก็คงจะเป็นเรื่องง่ายถึงเย่เจียนีกับครอบครัวของเธอจะทะเลาะกันเรื่องการแต่งงานกัน แต่ท้ายที่สุดแล้ว พวกเขาก็เป็นครอบครัวของเธอ และเธอไม่สามารถสละคนที่เธอรักเพื่อหยางหยางได้ และเขาเป็นเพียงคนนอกวันนี้ดูเหมือนเป็นโอกาสที่ดีที่สุดที่จะดำเนินแผนต่อไปไห่ถงถามหยางหยาง "แม่ของเธอไปด้วยไหม?""ครับ แม่ก็ไปด้วย น้าจะมาไหม?"ไห่ถงคิดสักครู่แล้วพูด: "เธอจะไปเมื่อไหร่ ขอฉันดูก่อนว่าไปได้ไหม"“แม่บอกว่าเราจะออกเดินทางในอีกครึ่งชั่วโมง น้าครับ ไปด้วยเถอะนะ ผมอยากไปสวนสัตว์และดูเสือมาก”คราวที่แล้วหยางหยางอยากไปสวนสัตว์ แต่สุดท้ายเขากลับไปเที่ยวกับน้าแทนและไม่มีโอกาสเด็กน้อยคิดถึงเรื่องนี้มาตลอดตอนนี้เขามีโอกาสแล้ว เขาจึงอยากไปมาก“ได้ น้าจะไปเหมือนกัน”ไห่ถงไม่ชอบการไปเที่ยวกับครอบครัวโจว แต่เธอกลับเป็นห่วงพี่สาวมากกว่าครอบครัวโจวเสียใจอย่างชัดเจนและพยายามสร้างสัมพันธ์กับหยางหยางก่อนที่จะแย่งชิงสิทธิ์การเลี้ยงดูเขาครอบครัวโจวมีขนาดใหญ่ รักและสามัคคีกัน ถ้าพี่สาวของเธอไปคนเดียว เธอคง

ไห่ถงต้องไล่ตามเด็กน้อยคนนั้นไปในสวนสัตว์มีคนมากมาย และยังมีเด็กๆ มากมายที่เหมือนกับหยางหยางไห่ถงไม่มีใจที่จะชื่นชมทิวทัศน์ของสวนสัตว์ และการวิ่งกับหยางหยางก็ทำให้เธอเหนื่อยมากพอแล้วหยางหยางเฝ้าร้านกับแม่ของเขาทุกวัน และหลังจากทำงานเสร็จ แม่ของเขาก็พาเขากลับบ้านเพื่อพักผ่อน ทำให้เขาไม่มีเวลาออกไปเล่นในขณะนี้ การได้ออกมาเล่นได้เผยให้เห็นธรรมชาติที่สนุกสนานของเด็กๆโชคดีที่ไห่ถงเป็นคนที่ฝึกฝนศิลปะการต่อสู้และสามารถรับมือกับทั้งความแข็งแกร่งของร่างกายและการเคลื่อนไหวเท้าได้ไห่หลิง ซึ่งวิ่งทุกวันเพื่อเป็นส่วนหนึ่งของกิจวัตรลดน้ำหนักของเธอ ยังมีความอดทนที่ดีอีกด้วย อย่างไรก็ตาม คุณหนูซางซึ่งไม่ค่อยได้เดินไกลๆ กลับรู้สึกเจ็บเท้าหลังจากเดินนานๆสำหรับครอบครัวโจว พวกเขาถูกทิ้งไว้ข้างหลังมาเป็นเวลานานแล้วหยางหยางมีช่วงเวลาที่ยอดเยี่ยมที่สนามเด็กเล่น เขาเหงื่อท่วมตัวหลังจากเล่นเครื่องเล่นที่เหมาะกับเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า หลังจากนั้นน้าของเขาจึงพาเขาไปดูสัตว์ต่างๆสวนสัตว์มีขนาดใหญ่เกินไป หลังจากไปชมนกแล้ว ก็ถึงเวลากินข้าวกลุ่มคนเลือกร้านอาหารที่จะกินข้าว"พ่ออยู่ไหน?"หยางหยางจำพ่อ