บทที่ 1170

ไห่ถงต้องไล่ตามเด็กน้อยคนนั้นไป

ในสวนสัตว์มีคนมากมาย และยังมีเด็กๆ มากมายที่เหมือนกับหยางหยาง

ไห่ถงไม่มีใจที่จะชื่นชมทิวทัศน์ของสวนสัตว์ และการวิ่งกับหยางหยางก็ทำให้เธอเหนื่อยมากพอแล้ว

หยางหยางเฝ้าร้านกับแม่ของเขาทุกวัน และหลังจากทำงานเสร็จ แม่ของเขาก็พาเขากลับบ้านเพื่อพักผ่อน ทำให้เขาไม่มีเวลาออกไปเล่น

ในขณะนี้ การได้ออกมาเล่นได้เผยให้เห็นธรรมชาติที่สนุกสนานของเด็กๆ

โชคดีที่ไห่ถงเป็นคนที่ฝึกฝนศิลปะการต่อสู้และสามารถรับมือกับทั้งความแข็งแกร่งของร่างกายและการเคลื่อนไหวเท้าได้

ไห่หลิง ซึ่งวิ่งทุกวันเพื่อเป็นส่วนหนึ่งของกิจวัตรลดน้ำหนักของเธอ ยังมีความอดทนที่ดีอีกด้วย อย่างไรก็ตาม คุณหนูซางซึ่งไม่ค่อยได้เดินไกลๆ กลับรู้สึกเจ็บเท้าหลังจากเดินนานๆ

สำหรับครอบครัวโจว พวกเขาถูกทิ้งไว้ข้างหลังมาเป็นเวลานานแล้ว

หยางหยางมีช่วงเวลาที่ยอดเยี่ยมที่สนามเด็กเล่น เขาเหงื่อท่วมตัวหลังจากเล่นเครื่องเล่นที่เหมาะกับเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า หลังจากนั้นน้าของเขาจึงพาเขาไปดูสัตว์ต่างๆ

สวนสัตว์มีขนาดใหญ่เกินไป หลังจากไปชมนกแล้ว ก็ถึงเวลากินข้าว

กลุ่มคนเลือกร้านอาหารที่จะกินข้าว

"พ่ออยู่ไหน?"

หยางหยางจำพ่อ