Share

บทที่ 1173

Author: กู่หลิงเฟย
ถ้าเธอคลายกอดแม้เพียงเล็กน้อย ลูกชายของเธอคงถูกลักพาตัวไปในความโกลาหล

หลังจากขึ้นรถของซางเสี่ยวเฟยแล้ว ไห่หลิงไม่กล้าคลายอ้อมกอดและกอดลูกชายของเธอแน่น พร้อมด้วยใบหน้าที่ซีดเผือด

ไห่ถงก็เต็มไปด้วยความกลัวเช่นกัน

ซางเสี่ยวเฟยโทรหาพี่ใหญ่ของเธอและเมื่อเขารับสาย เธอก็บอกว่า "พี่ใหญ่ จัดการให้บอดี้การ์ดของเราทั้งหมดมารับเราจากสวนสัตว์กวนเฉิงโดยเร็วที่สุด มีเรื่องใหญ่เกิดขึ้น มีคนลักพาตัวเด็กไป และหยางหยางเกือบจะถูกจับตัวไป"

"ตอนนี้ฉันไม่กล้าขับรถกลับคนเดียว เพราะกลัวว่าจะมีคนหยุดรถแล้วขโมยเด็กไประหว่างทาง"

ซางเสี่ยวเฟยเผชิญกับสถานการณ์ที่โกลาหลและอันตรายเช่นนี้เป็นครั้งแรก

แม้ว่าโดยปกติแล้วเธอจะดูหยิ่งผยองและไม่กลัวใคร แต่ตอนนี้หยางหยางเกือบจะถูกลักพาตัวไป และเธอก็กลัวมากจนขาอ่อนแรง

ถ้าหยางหยางถูกลักพาตัว และด้วยมีผู้คนจำนวนมากในเวลานั้น พวกเขาจะตามจับผู้ร้ายลักพาตัวได้ยาก และหยางหยางก็จะ.....

คุณหนูตระกูลซางคิดกับตัวเอง ใบหน้าของเธอก็ซีดเช่นกัน ตอนนี้มือและเท้าของเธอสั่น และเธอไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้ ในขณะนี้ เธอไม่กล้าขับรถบนถนนเพราะกลัวจะเกิดอะไรขึ้น

"อะไรนะ? หยางหยางไม่เป็นไรใ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1174

    ที่ทางเข้าสวนสัตว์ มีบอดี้การ์ดสองคนที่ไปช่วยเหรินเสี่ยวเป่ากำลังอุ้มเขาออกมา"นายหญิง"บอดี้การ์ดสองคนอุ้มเหรินเสี่ยวเป่าที่กำลังร้องไห้และกำลังเรียกหาแม่ของเขา เข้าไปหาไห่ถงด้วยอาการปวดหัวแล้วพูด: "นายหญิงเรียกครอบครัวของเขาให้มารับเขาหน่อย เขาเอาแต่ร้องไห้ตลอดทั้งทาง""น้าถง"เหรินเสี่ยวเป่าร้องไห้ด้วยความกลัวเขาไม่เคยเห็นบอดี้การ์ดของตระกูลจ้านมาก่อน ตอนแรกเขาถูกคนแปลกหน้าอุ้มและวิ่งหนีไปตลอดทาง ต่อมาเมื่อเขาได้รับการช่วยเหลือ คนพวกนั้นก็กลายเป็นคนแปลกหน้าอีกครั้ง แม้ว่าเขาจะซนแค่ไหน แต่เขายังเป็นเด็กอายุสี่ขวบการกลัวและร้องไห้เป็นเรื่องธรรมดาเมื่อเห็นไห่ถง คนที่เขารู้จัก เขาก็รีบเกาะขาเธอไว้และขอให้เธอกอดเขาไว้"ไม่เป็นไรแล้วนะ"แม้ว่าไห่ถงจะไม่ชอบเสี่ยวเป่า แต่เธอก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องปลอบใจเด็กน้อยที่น่ารำคาญคนนี้จากนั้นเธอก็โทรหาโจวหงหลิน และเมื่อโจวหงหลินรับสาย เธอก็บอก: "เหรินเสี่ยวเป่าได้รับการช่วยเหลือแล้ว ตอนนี้อยู่ที่ทางเข้าสวนสัตว์ รีบออกมาเร็วเข้า"ครอบครัวโจวร้องเสียงดังเพราะเหรินเสี่ยวเป่าถูกลักพาตัว และแม่โจวก็เป็นลมไปครั้งหนึ่ง หลังจากถูกปลุกให

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1175

    ไห่ถงตอบ: "พี่ฉันกอดเขาเอาไว้แน่น และฉันก็เตะคนคนนั้นครั้งหนึ่งอย่างรวดเร็ว เขาเลิกแย่งหยางหยางและรีบวิ่งหนีไป"เธอหันศีรษะไปมองรถของซางเสี่ยวเฟยและพูด: "ตอนนี้หยางหยางยังอยู่ในรถของเสี่ยวเฟย"จากการสนทนาของไห่ถงและจ้านหยิน ครอบครัวโจวได้รู้ว่าหยางหยางเกือบโดนลักพาตัวเช่นกันแม่โจวร้องตะโกนอีกครั้งเพื่อไปหาหลานชายของเธอตอนนี้ไห่หลิงกล้าพาหยางหยางออกจากรถ"หยางหยาง หยางหยาง"แม่โจวกอดหยางหยางและยืนยันว่าหลานชายของเธอสบายดีจริงๆ เธอสะอื่นและพูด: "ไม่เป็นไรนะ หลานไม่เป็นไร หลานไม่เป็นไร""ย่า"หยางหยางเรียกแม่โจวและเห็นน้ำตาบนใบหน้าของหญิงชรา เด็กน้อยยกมือขึ้นเพื่อช่วยแม่โจวเช็ดน้ำตาแม่โจวไม่เคยดูแลหยางหยาง แต่เขาเป็นหลานชายคนเดียวของเธอ การบอกว่าเธอไม่เคยดูแลเขาคงไม่เป็นความจริง ท่าทางห่วงใยเล็กๆ น้อยๆ ของหยางหยางทำให้เธอซาบซึ้งใจมาก และเธอก็กอดเขาไว้แน่น ร้องไห้อีกครั้งครอบครัวโจวก็มารวมตัวกันด้วย“แม่ หยุดร้องไห้ได้แล้ว ทุกอย่างเรียบร้อยดีแล้ว”โจวหงหลินปลอบใจแม่ของเขาแม่โจวลุกขึ้น เช็ดน้ำตา จากนั้นก็หันกลับมาผลักลูกชายของเธอ แล้วเธอต่อว่าเขา: “นั่นเป็นเพราะพวกแกสองคน

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1176

    แม้แต่ไห่ถงก็รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติพวกเขาแค่ไม่แสดงความสงสัยต่อหน้าทุกคน"โอเค"วันนี้หยางหยางยังสนุกไม่พอ เขาคิดว่าการแสดงในพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำนั้นดีมาก แต่โชคไม่ดีที่แม่ของเขาอุ้มเขาไปก่อนที่เขาจะดูจบบอดี้การ์ดของตระกูลจ้านยืนอยู่หน้ารถโรลส์-รอยซ์เหมือนทหารสองแถว และจ้านหยินอุ้มหยางหยางและขึ้นรถไปพร้อมกับไห่ถงไห่หลิงเลือกที่จะขึ้นรถของบอดี้การ์ดแทนที่จะนั่งไปกับน้องสาวของเธอซางเสี่ยวเฟยนั่งอยู่ในรถส่วนตัวของพี่ใหญ่ของเธอ ในขณะที่บอดี้การ์ดช่วยขับรถของเธอกลับไม่นาน ประธานทั้งสองก็ออกจากสวนสัตว์กวนเฉิงโดยมีทีมบอดี้การ์ดคุ้มกันหลังจากที่พวกเขาออกไป เย่เจียนีก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกเธอกลัวจริงๆ ว่าทุกคนจะสงสัยเธอระหว่างทาง ไห่ถงพูดกับสามีของเธอ: "จ้านหยิน ฉันรู้สึกเสมอว่ามีบางอย่างผิดปกติกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันนี้ ดูเหมือนว่าจะเป็นการสมคบคิดครั้งใหญ่ พวกเขาก่อความวุ่นวายและโกลาหลในหมู่ผู้คนก่อน จากนั้นจึงใช้โอกาสนี้ลักพาตัวเด็กไป""ในเวลานั้น ไม่มีผู้ใหญ่ที่อุ้มเหรินเสี่ยวเป่า ดังนั้นพวกเขาจึงใช้ประโยชน์จากความวุ่นวายเพื่อเอาตัวเด็กไป เหมือนคนร้ายลักพาตัวทั่วไป

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1177

    ตอนนี้ทุกคนในกวนเฉิงรู้แล้วว่าจ้านหยินรักภรรยามากถ้าเกิดอะไรขึ้นกับไห่ถง ชีวิตของเขาก็เหมือนกับตกอยู่ในอันตราย"จะเป็นคุณนายหนิงหรือเปล่า?" ไห่ถงนึกถึงคุณนายหนิงทันทีจ้านหยินเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะพูด: "ตอนนี้ฉันบอกไม่ได้แน่ชัด แต่ตั้งแต่ที่คุณทะเลาะกับคุณหนูสองหนิง ฉันก็ให้ซูหนานจัดการให้คนจับตาดูประธานหนิงสองสามีภรรยา ซึ่งไม่มีอะไรผิดปกติ""ถงถง เรื่องนี้ต้องได้รับการสืบสวนเพื่อหาว่าผู้วางแผนเบื้องหลังกำลังพยายามจัดการกับคุณหรือฉันกันแน่"จ้านหยินวางหยางหยางไว้ข้างๆ เขา เอื้อมมือออกไปกอดไห่ถง และกอดเธอไว้ในอ้อมแขน เขาพูดด้วยเสียงต่ำ "ไม่ต้องกลัว เมื่อฉันอยู่ที่นี่ ฉันจะไม่ยอมให้ใครแตะต้องแม้แต่นิ้วของคุณ"ไห่ถงเงยหน้าขึ้นมองเขาด้วยความกังวลและพูด: "ถ้ามันเป็นคุณล่ะ... จ้านหยิน คุณต้องระวังตัวนะ""สถานะของฉันทำให้ฉันตกเป็นเป้าหมายของบางคนมาโดยตลอด ฉันชินแล้ว ไม่ต้องกังวล ฉันจะไม่เป็นไร"เด็กๆ ของตระกูลจ้านได้รับการปกป้องมาโดยตลอดก่อนที่พวกเขาจะเข้าสู่โลกธุรกิจ มากเสียจนสาธารณชนไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพวกเขาชื่ออะไรนี่คือการป้องกันไม่ให้เกิดอาชญากรพี่ๆ น้องๆ หลายคนได้ฝึกมวยและศิลป

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1178

    "หากพวกคุณเป็นคนธรรมดา ไม่สำคัญว่าจะเรียนกังฟูมาหรือไม่ ตอนนี้... ดีกว่าไหม ถ้าส่งหยางหยางไปเรียนกังฟู เพื่อที่จะป้องกันตัวได้บ้าง"จ้านหยินชอบหลานชาย อย่างหยางหยางมาก แถมยังคิดว่าหยางหยางเป็นคนที่มีความสามารถ และเมื่อเขาโตขึ้นอีกนิด ต้องการสั่งสอนหยางหยางให้ได้ดีตอนนี้ยังเป็นเพียงการสั่งสอนพื้นฐาน"ก็จริง ทำตามที่บอกเถอะ ที่รักขอบคุณนะ"จ้านหยินเต็มใจที่จะสั่งสอนหยางหยางให้กลายเป็นคนรอบรู้ทั้งด้านวิชาการและการต่อสู้ ไห่ถงรู้สึกดีใจกับหลานชาย และขอบคุณเขาอย่างจริงใจจ้านหยินอุุ้มหยางหยางไว้ด้วยมือข้างหนึ่ง และใช้มืออีกข้างบีบจมูกของไห่ถงเบาๆ แล้วพูดว่า "คุณมักเรียกฉันว่าจ้านหยิน พอฉันหาอาจารย์ให้หยางหยาง คุณจึงเรียกฉันว่าที่รัก ในใจคุณหยางหยางสำคัญกว่าฉันมากใช่ไหม?"ไห่ถงยิ้ม "สำคัญเท่ากัน ไม่สิ คุณสำคัญกว่า คุณสำคัญกว่านิดหน่อย"หยางหยางน้ำหนักเท่าไหร่ เขาน้ำหนักเท่าไหร่ แน่นอนว่าเขาต้องสำคัญกว่าจ้านหยินไม่เข้าใจ ความหมายแอบแฝงจากคำพูดของเธอ และจ้องไปที่จมูกของเธอ “ฉันจะไม่อิจฉาหยางหยาง”"งั้นก็ดีแล้ว ถ้าต้องอิจฉาเด็กสามขวบ ในอนาคตก็ต้องอิจฉาคนไปหมดแน่""ถ้าเป็นลูกของฉันเอ

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1179

    พวกเขาสองคนน่าจะเพิ่งกลับมาจากการช้อปปิ้ง โดยที่หยูหยินหยินจับแขนของคุณนายลู่ไว้ในมือข้างหนึ่ง และถือถุงหลายใบไว้ในมืออีกข้างหนึ่ง“ตงหมิง แกกำลังจะออกไปข้างนอกหรือเปล่า?”คุณนายลู่ถามโดยสัญชาตญาณเมื่อเห็นลูกชายของเธอ“คุณแม่ คุณหนูหยู”ลู่ตงหมิงทักทายพวกเขาและพูด: “คุณแม่ ผมมีเรื่องด่วนที่ต้องจัดการ ดังนั้นผมจึงไม่มีเวลาให้ความบันเทิงกับแม่และคุณหนูหยู รอที่ห้องทำงานของผมหรือกลับบ้านก่อนก็ได้”"มีอะไรด่วนนักหนา?"คุณนายลู่ถามด้วยความเป็นห่วง"มันเป็นเรื่องด่วนจริงๆ"ไม่ว่าเรื่องจะยากลำบากแค่ไหน ลู่ตงหมิงก็ไม่เคยบอกคุณแม่ของเขา ไม่บอกแม่ว่าเขากำลังทิ้งงานไว้ข้างหลังเพื่อไปดูหยางหยางเขาเกรงว่าแม่จะเข้าใจผิดเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของเขากับไห่หลิงหลายคนเข้าใจผิดว่าเขาชอบไห่หลิงลู่ตงหมิงบอกว่าเขาชอบหยางหยางมาก แต่ไม่มีใครเชื่อ พวกเขาคิดว่าเขาต้องการสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับหยางหยางล่วงหน้าและกลายมาเป็นพ่อเลี้ยงของเขาอย่างราบรื่น"เป็นเรื่องของบริษัทหรือเปล่า?"คุณนายลู่ถามอีกครั้ง"ครับ คุณแม่ ผมไปก่อนนะ" ลู่ตงหมิงโกหก“โอเค งั้นไปเถอะ แต่อย่าลืมกลับบ้านมาทานอาหารเย็นคืนนี้

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1180

    "ช่วงนี้ฉันยุ่งกับการเตรียมงานแต่งงาน และผมนจะลาแต่งงานในอีกไม่นาน ประธานลู่มักจะถูกรายล้อมไปด้วยผู้คนเสมอ"เลขาตอบได้อย่างสมบูรณ์แบบหยูหยินหยินไม่มีอะไรจะพูดลู่ตงหมิงไม่รู้ว่าหลังจากที่เขาจากไป คุณแม่ของเขาและหยูหยินหยินจะถามคำถามมากมายกับเลขาของเขา โชคดีที่เลขาของเขาตอบคำถามเหล่านั้นได้อย่างสมบูรณ์แบบและไม่ทำให้แม่ของเขาสงสัยอย่างไรก็ตาม คุณนายลู่และหยูหยินหยินจะไม่สนใจเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกะทันหันที่สวนสัตว์เพราะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับพวกเขาเมื่อทราบว่าหยางหยางอยู่ที่หมิงหยวนฮวา การ์เด้นแล้ว ลู่ตงหมิงจึงตรงไปที่หมิงหยวนฮวา การ์เด้นทันทีเมื่อเขามาถึงหมิงหยวนฮวา การ์เด้น ทั้งจ้านหยินและซางหวู่เหิงก็จากไป มีเพียงผู้หญิงไม่กี่คนอยู่ที่บ้านซางเสี่ยวเฟยยังคงอยู่ที่นี่ลู่ตงหมิงโทรหาไห่หลิงหลังจากที่ไห่หลิงรับสาย เขาก็ถามว่า "ไห่หลิง คุณกับหยางหยางยังอยู่ที่บ้านน้องสาวของคุณไหม?""ใช่ ถงถงบอกว่าเธอจะพาเรากลับบ้านหลังจากที่เรากินข้าวเสร็จ ประธานลู่ยุ่งไหม""ฉันรู้แล้วว่าวันนี้เกิดอะไรขึ้น"ลู่ตงหมิงพูดอย่างใจเย็น "เรื่องทั้งหมดออกข่าวแล้ว ฉันเห็นในข่าวแล้วจึงถามจ้านหยิน ฉัน

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1181

    "แค่กๆ"คุณยายจ้านกระแอมสองครั้ง และเมื่อลู่ตงหมิงมองเธอ เธอก็เตือนเขา: "ตงหมิง หยางหยางไม่กลัวพวกโจร แต่เธอต่างหากที่เขากลัว หยางหยางกำลังดิ้นรนที่จะลงมา"“ลุงลู่ ปล่อยผมไป”หยางหยางร้องเรียกอีกครั้งใบหน้าของเด็กน้อยบึ้งเป็นตูด เห็นได้ชัดว่าโกรธลุงลู่มีพละกำลังมากเกินกว่าจะดิ้นหลุดจากอ้อมกอดของเขาได้ลู่ตงหมิงรีบวางเขาลง และคนอื่นๆ ก็ย่อตัวลงเช่นกัน แทนที่จะจับไหล่ของหยางหยางและพูดด้วยน้ำเสียงอบอุ่น "หยางหยาง ตราบใดที่เธอไม่เป็นไร นั่นคือสิ่งสำคัญที่สุด"หยางหยางกระพริบตาโตของเขา จ้องมองลู่ตงหมิงลุงลู่ดีกับเขาจริงๆเขาสามารถสัมผัสได้ถึงความจริงใจของลุงลู่ที่มีต่อเขา ไม่ได้แค่หยอกล้อเขา แต่ชอบเขาจริงๆหยางหยางยกมือเล็กๆ ของเขาขึ้นและสัมผัสแผลเป็นบนใบหน้าของลู่ตงหมิงอย่างอ่อนโยน แล้วก็ดึงมือกลับ ดูเหมือนหวาดกลัวเล็กน้อย เมื่อเห็นว่าลู่ตงหมิงไม่แสดงอาการเจ็บปวดใดๆ เขาก็เอื้อมมือออกไปและสัมผัสแผลเป็นอีกครั้ง"ลุงลู่ เจ็บไหม?""ไม่เจ็บแล้วล่ะ"เมื่อก่อนตอนที่เขาได้รับบาดเจ็บ มันเจ็บมาก เลือดของเขาโชกใบหน้าหล่อๆ ของเขา แทำให้ขาของแม่ของเขาอ่อนแรง เธอคิดว่าเขาได้รับบาดเจ็บสาห

Latest chapter

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1309

    "ฉันคิดว่าคุณนายลู่ถ่ายรูปคุณหนูหยูและแสดงให้พี่สาวดูโดยตั้งใจ เพื่อทดสอบว่าเธอมีความรู้สึกกับตงหมิงหรือไม่ อย่างไรก็ตาม ผลก็คือเธอไม่มีความคิดนั้นอย่างแน่นอน เธอไม่เคยคิดอะไรกับตงหมิงเลย ตอนนี้เธอหมกมุ่นอยู่กับร้านอาหารเช้าและต้องการเพียงแค่ประกอบอาชีพและหาเงิน"จ้านหยินก็มองไห่หลิงออกเช่นกัน"ถ้าเธอมีความคิดอะไรกับตงหมิง คุณนายลู่คงจะไม่ยอมให้เธอเปิดร้านที่นั่นต่อไป"ไห่ถงเห็นด้วยกับสิ่งที่สามีของเธอพูดคุณนายลู่กำลังทดสอบพี่สาวของเธอ พี่สาวของเธอไม่รู้เรื่องอะไรเลย แต่ไม่เป็นไร เธอจะได้ไม่ได้รับผลกระทบ"ที่รัก คุณคิดว่าฉันควรบอกเรื่องพวกนี้กับพี่สาวของฉันไหม?""คุณนายลู่คงทำอะไรไม่ได้ แสดงให้เห็นว่าเธอเพียงสงสัยเช่นเดียวกับเรา แต่ไม่สามารถพิสูจน์ได้ คุณไม่จำเป็นต้องพูดอะไรกับพี่สาวของคุณ ฉันแค่ต้องคุยกับตงหมิงและบอกเขาว่าอย่าไปทานอาหารเช้าที่บ้านพี่สาวของเราในอนาคต"จ้านหยินบ่นให้เพื่อนๆ ฟังว่าครอบครัวของเขาไม่ได้เตรียมอาหารเช้าไว้ ลู่ตงหมิงต้องรีบไปร้านกินได้ไม่อั้นแต่เช้าเพื่อทานอาหารเช้าในวันหยุดสุดสัปดาห์ใช่ไหม"ตกลง"หลังจากจ้านหยินกินและดื่มจนอิ่มแล้ว ไห่ถงก็ยิ้มและถา

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1308

    ไห่ถงรู้สึกโชคดีอีกครั้ง เธอได้แต่งงานกับผู้ชายที่แม้จะแสดงอาการงอแงเล็กน้อยเป็นครั้งคราว แต่เขาก็ปฏิบัติต่อเธอเป็นอย่างดี เขาไม่เคยใช้ความรุนแรงในครอบครัวกับเธอ และเขาไม่ต้องกังวลว่าเขาจะนอกใจด้วยกุญแจสำคัญอยู่ที่การเลี้ยงดูของเขา บ้านสามีที่่ใจกว้างและมีเมตตาอย่างแม่สามีตระกูลจ้าน เป็นสิ่งที่หาได้ยากในตระกูลที่ร่ำรวยเมื่อคิดย้อนกลับไปเมื่อคุณยายจ้านบอกกับเธอว่าเธอช่วยชีวิตอีกฝ่ายไว้และจะไม่แนะนำหลานชายที่ไม่ดีให้เธอรู้จักที่จริงแล้ว หลานชายทุกคนในครอบครัวของหญิงชราอย่างเธอนั้นนั้นดีมากจ้านหยินเป็นหลานชายคนโต และหญิงชราก็เลือกที่จะจับคู่เธอกับหลานชายที่ดีที่สุด"คุณนายลู่ได้ช่วยประธานลู่หาภรรยาที่เหมาะสมแล้ว เธอคือคุณหนูหยูหยินหยิน ทั้งสาว สวย และดูเฉลียวฉลาดและมีความสามารถ เห็นได้ชัดว่าเธอเป็นคนที่อยู่ในแวดวงชั้นสูงมายาวนาน ความมั่นใจและรัศมีแห่งความสง่างามที่แผ่ออกมาจากทุกการเคลื่อนไหว ท่าทางของเธอบ่งบอกว่าเธอมาจากภูมิหลังที่ร่ำรวยหรือสูงศักดิ์ นั่นสามารถทำให้คุณนายลู่ชอบเธอได้โดยไม่ต้องลำบากอะไร""ฉันรู้"จ้านหยินพูดขณะกิน "เป็นเพราะคุณนายลู่เลือกภรรยาที่เหมาะสมกับตงหมิง

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1307

    "ไม่ต้องพูดถึงว่าเราทุกคนต่างก็มีสิ่งที่ต้องทำ แม้ว่าในอนาคตเราจะเกษียณ เราก็ไม่สามารถรับประกันได้ว่าเราจะตื่นขึ้นทุกวันและพบกันเมื่อเราลืมตาขึ้น"มีคนตื่นก่อนเสมอ และมีคนตื่นทีหลังเสมอจ้านหยินรู้ว่าเขาสร้างปัญหาโดยไม่มีเหตุผล"ป้าเหลียงบอกว่าคุณยังไม่ได้กินข้าว คุณหิวไหม ออกไปกินข้าวกันเถอะ ฉันจะอยู่กับคุณ"ไห่ถงรู้ว่าการยืดเวลาการสนทนาออกไปอาจทำให้เกิดความตึงเครียดระหว่างพวกเขามากขึ้นหลีกเลี่ยงการทะเลาะเบาะแว้ง เพราะอาจทำให้ทั้งคู่โกรธกันได้"อืม"จ้านหยินพยักหน้าแล้วปล่อยภรรยาที่รักของเขาจากอ้อมแขนไห่ถงดึงเขาออกมาป้าเหลียงเตรียมอาหารเช้าของจ้านหยินไว้บนโต๊ะอาหารแล้วนายน้อยชอบทำตัวจุกจิกจู้จี้ แต่ต่อหน้านายหญิง เขามักจะต้องก้มหัวและประนีประนอมอยู่เสมอป้าเหลียงไม่กังวลเลยว่าอาหารเช้าที่เธอทำจะเสียเปล่า"ทำไมคุณไม่พาหยางหยางมาล่ะ?"จ้านหยินทานอาหารเช้ากับภรรยา และอารมณ์ของเขาก็ดีขึ้น เขาเลิกทำหน้าเย็นชาและถามถึงเจ้าตัวน้อย"พี่สาวของฉันบอกว่าวันนี้เธอจะปิดร้านเร็วและปล่อยให้หยางหยางเล่นในร้าน เธอจะพาหยางหยางกลับบ้านเร็วๆ นี้ จ้าน...ที่รัก พาหยางหยางมาอยู่ที่นี่กันเถ

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1306

    "เมื่อไหร่คุณยายจะกลับมา? ฉันคิดถึงเธอมาก"ไห่ถงคิดถึงวันที่คุณยายจ้านเคยอยู่ที่นี่มากป้าเหลียงพูด: "เมื่อฉันรู้ตัวว่าต้องเตือนนายหญิง มันก็สายเกินไปเสียแล้ว คุณผลักประตูเปิดและเดินเข้าไปแล้ว"ไห่ถงถอนหายใจอีกครั้งและพูดว่า "ฉันจะไปล้างมือ"เธอล้างมือสองครั้งด้วยสบู่และกลับไปที่ห้องที่เธอเคยอยู่ เธอหยิบชุดเสื้อผ้าที่สะอาดจากตู้เสื้อผ้า เปลี่ยนชุด แล้วกลับไปที่ห้องนอนใหญ่"ที่รัก ฉันล้างมือและฆ่าเชื้อสองครั้ง ฉันยังเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีขนแมวติดตัวของฉัน"ไห่ถงเดินไปข้างหลังจ้านหยิน และขณะที่เธอพูด เธอก็เอื้อมมือไปโอบรอบเอวของเขา"ที่รัก ฉันขอโทษ ฉันลืมไปจริงๆ ว่าฉันกำลังอุ้มแมวอยู่เมื่อกี้ จริงๆ แล้วพวกมันน่ารักมาก คุณให้ฉันเลี้ยงพวกมัน และพวกมันก็มีค่าสำหรับฉันทั้งหมด คุณพูดว่า ถ้าฉันให้หญ้าคุณหนึ่งกำมือ คุณจะถือว่ามันเป็นสมบัติ ในทำนองเดียวกัน ไม่ว่าคุณจะให้อะไรกับฉัน ฉันก็จะรักมันมาก"จ้านหยินไม่หันหลังกลับและปล่อยให้เธอโอบเอวของเขาเขากล่าว: "ฉันตื่นมาแล้วไม่เห็นคุณ ฉันถามป้าเหลียงแล้วเธอก็บอกว่าคุณออกไปแต่เช้า ฉันรู้สึกเหมือนถูกคุณทิ้งเอาไว้ข้างหลัง เมื่อคุ

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1305

    ไห่ถงก้มตัวลงและอุ้มแมวขึ้นมา"นายหญิง คุณไปง้อนายน้อยก่อนเถอะ นายน้อยเพิ่งตื่นและยังไม่ได้กินข้าว"ป้าเหลียงรู้สึกไร้เรี่ยวแรงเมื่อจู่ๆ นายน้อยของเธอกลายเป็นคนคิดเล็กคิดน้อยถ้าเธอไม่มาทำงาน เธอคงไม่รู้ว่านายน้อยจะมีด้านที่คิดเล็กคิดน้อยเช่นนี้ไห่ถงลูบแมวแล้วถามป้าเหลียง: "ป้าเหลียง คุณต้องบอกฉันว่าทำไมเขาถึงโกรธ ฉันถึงจะง้อได้ ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลย"ป้าเหลียงกระซิบ: "ฉันเดาว่านายน้อยคงโกรธที่คุณออกไปข้างนอกแต่เช้าในวันหยุดสุดสัปดาห์ นายน้อยพักผ่อนที่บ้านและหวังว่านายหญิงจะอยู่กับเขา"ไห่ถง: "... ฉันแค่ไปช่วยงานพี่สาวของฉัน แม้ว่าจะเป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ แต่โรงงานหลายแห่งไม่มีวันหยุดและยังต้องทำงาน ดังนั้นร้านอาหารเช้าของน้องสาวฉันจึงยังคงยุ่งมาก ฉันออกไปเร็วแต่ก็กลับมาเร็วเช่นกัน ฉันยังกลับมาก่อน 10 โมง"เธอไม่เคยคิดว่าจ้านหยินจะกลายเป็นคนใจแคบเพราะเรื่องเล็กน้อยเช่นนี้ป้าเหลียงก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรเหมือนกัน"ฉันจะเข้าไปง้อเขา"ไห่ถงซึ่งรู้ดีว่าสามีของเธอเป็นคนแบบไหน เดินเข้าไปในห้องอย่างช่วยไม่ได้พร้อมกับแมวของเธอในอ้อมแขนหลังจากที่เธอผลักประตูเปิดและเข้าไป ป้าเหลียงก็จำ

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1304

    ขณะที่ยุ่งอยู่ตรงนี้ จ้านหยินก็ตื่นขึ้นตามปกติ ก่อนที่เขาจะลืมตา เขาหันข้างและเหยียดแขนยาวของเขาออกไปเพื่อกอดภรรยาที่รักของเขา แต่สุดท้ายก็คว้าลมนั่นคือตอนที่เขาลืมตาขึ้นแน่ล่ะ ไห่ถงไม่อยู่ในห้องอีกต่อไปเมื่อมองดูท้องฟ้าภายนอก พระอาทิตย์กำลังขึ้นสูงจ้านหยินหันกลับมาและหยิบโทรศัพท์จากโต๊ะข้างเตียงเพื่อดูเวลา"ตอนนี้เก้าโมงแล้ว!"จู่ๆ เขาก็ลุกขึ้นนั่งแม้กระทั่งในวันหยุดสุดสัปดาห์ เขาก็ไม่เคยเข้าตื่นสายขนาดนี้มาก่อนบางทีอาจเป็นเพราะว่าเขากลับบ้านดึกเมื่อคืนก่อนเขารีบอาบน้ำและเปลี่ยนเป็นเสื้อผ้าลำลอง โดยตั้งใจเลือกชุดที่ไห่ถงซื้อมาให้เขาเมื่อเขาเปิดประตู เขาก็เห็นป้าเหลียงกำลังนั่งอยู่บนโซฟา อุ้มแมวตัวหนึ่งไว้และดูทีวี เมื่อได้ยินเสียงประตูเปิด เธอจึงหันไปมองเขา จากนั้นก็ลุกขึ้นยืนพร้อมรอยยิ้ม “นายน้อย คุณตื่นแล้ว คุณอยากกินอาหารเช้าไหม?”"ตอนนี้เก้าโมงกว่าแล้ว"จ้านหยินบ่นพึมพำขณะเดินออกไป“ถึงจะเก้าโมงกว่าแล้ว ก็ยังควรกินอะไรนะ นายหญิงได้สั่งเราไว้ก่อนที่เธอจะออกไป ให้เตือนนายน้อยว่าควรกินอาหารเช้าเมื่อเขาตื่นนอน”"นายหญิงของคุณอยู่ที่ไหน? เธอตื่นและออกไปข้างนอกตั้ง

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1303

    หยูหยินหยินก็ไม่ได้โกรธเช่นกันเธอและลู่ตงหมิงรู้จักกันมาเป็นเวลานานแล้ว แต่พวกเขาแทบจะไม่ได้พูดคุยกันเลย ดังนั้นจึงอาจกล่าวได้ว่าพวกเขาไม่ได้รู้จักกันดีนักเขาไม่รู้เกี่ยวกับอดีตของเธอ ก็ถือเป็นเรื่องปกติ"คุณหนูหยู นี่อาหารเช้าของคุณ"หลังจากไห่หลิงทำอาหารเช้าให้หยูหยินหยินแล้ว เธอก็เอามาวางไว้ตรงหน้าเธอ ด้วยรอยยิ้ม เธอกล่าวกับหยูหยินหยินว่า "คุณหนูหยู ทานให้อร่อยนะคะ"หยูหยินหยินตอบด้วยรอยยิ้มไห่หลิงกลับไปที่นั่งและนั่งลง"พี่ คุณเจอเธอเมื่อไหร่?"ไห่ถงกระซิบกับพี่สาวของเธอ"คุณนายลู่แวะมาวันก่อนและเข้ามานั่งคุยกับฉัน ขณะที่คุยกับฉัน เธอบอกฉันว่าเธอต้องการจับคู่คุณหนูหยูกับประธานลู่ และแสดงรูปถ่ายของคุณหนูหยูให้ฉันดู ฉันก็เลยจำเธอได้"ไห่หลิงตอบน้องสาวของเธอด้วยเสียงต่ำและกระซิบ: "เห็นไหม พวกเขาเข้ากันได้อย่างสมบูรณ์แบบ คุณหนูหยูก็ให้ความรู้สึกสบายใจมากเช่นกัน โดยไม่มีความรู้สึกห่างเหินแบบทายาทเศรษฐี"ไห่ถงมองน้องสาวอย่างละเอียด จากนั้นก้มหัวลงเพื่อกินบะหมี่และกระซิบว่า "เข้ากันได้ดีทีเดียว"ป้าเคยพูดว่าคุณนายลู่เข้ากับคนยากมากจ้านหยินก็พูดเช่นกันเนื่องจากคุณนายลู่ม

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1302

    เขาไม่มีอะไรจะคุยกับไห่ถงมากนักและด้วยไห่ถงที่อยู่ที่นี่ ลู่ตงหมิงและไห่หลิงก็ไม่ได้พูดอะไรมากนักลูกค้าก็เริ่มทยอยเข้ามาเพื่อกินเกี๊ยวนึ่ง ผู้ช่วยร้านเป็นคนจัดการรับออเดอร์ พนักงานจะเสิร์ฟอาหารเช้าให้พวกเขาแทนไห่หลิงซึ่งเป็นเถ้าแก่เนี้ยเองเธอสามารถนั่งลงในที่เดิมและกินบะหมี่ต่อไปได้"พี่ลู่"คำว่าพี่ลู่นั้น ทำให้ลู่ตงหมิงหมดความอยากอาหารทันทีพี่น้องไห่มองไปที่หญิงสาวสวยที่เปิดประตูกระจกและเดินเข้ามา ไห่ถงไม่เคยรู้จักหยูหยินหยิน แต่ไห่หลิงเคยเห็นภาพของหยูหยินหยิน เมื่อมองไปหยูหยินหยินที่เข้ามา เธอคิดว่าหยูหยินหยินสวยกว่าในรูปเข้ากันได้ดีกับลู่ตงหมิง"คุณหนูหยู คุณอยากทานอาหารเช้าไหม?"ไห่หลิงวางตะเกียบลงและยืนขึ้นอีกครั้งเพื่อต้อนรับแขกสายตาของหยูหยินหยินละสายตาจากลู่ตงหมิงและจ้องมองไปที่ไห่หลิง เธอเคยเห็นไห่หลิงหลายครั้งจากไกลๆ แต่เป็นครั้งแรกที่เธอได้เห็นหน้าอีกฝ่ายกับตาตัวเอง เมื่อมองดูไห่หลิงอย่างดีๆแล้ว หยูหยินหยินรู้สึกว่าไห่หลิงเป็นหญิงสาวที่สวยมาก“ฉันได้ยินมาว่าอาหารเช้าที่นี่อร่อยมาก ฉันจะทานเหมือนกับพี่ลู่ ขอบคุณ”หยูหยินหยินเดินไปที่โต๊ะของลู่ตงหมิง วางกระเ

  • หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี   บทที่ 1301

    "ตกลง"น้องของเธออยากกินบะหมี่เครื่องในหมู ไห่หลิงยังต้มบะหมี่เครื่องในหมูสองชามด้วย เธอไม่ชอบผักชี ดังนั้นจึงมีแต่ชามน้องของเธอเท่านั้นที่ใส่ผักชีในชามของเธอ"บะหมี่เสร็จแล้ว"ไห่หลิงเรียกน้อฃให้มาเอาบะหมี่ที่ปรุงแล้วไห่ถงหยุดงาน ล้างมือ แล้วเดินไปหยิบชามบะหมี่ของเธอสองพี่น้องนั่งลงที่โต๊ะ ไห่ถงหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาอย่างเป็นนิสัยและเตรียมกินบะหมี่ไปพร้อมกับอ่านข่าวไปด้วย"เวลากิน อย่ามัวแต่ดูโทรศัพท์ข เก็บโทรศัพท์ของเธอลงไป"ไห่หลิงไม่ยอมให้เธอกินในขณะที่เล่นโทรศัพท์ของเธอแบบนี้"ฉันแค่จะดูมันเฉยๆ"ไห่ถงพูด แต่ก็เก็บโทรศัพท์ของเธอกลับเข้าไปในกระเป๋าอย่างเชื่อฟัง"ต่อไปนี้ กินข้าวอยู่ห้ามเล่นโทรศัพท์ไปด้วย""เข้าใจแล้ว"ต่อหน้าพี่สาวของเธอ ไห่ถงไม่กล้าที่จะดื้อรั้น นอกจากนี้ การใช้โทรศัพท์ขณะกินอาหารก็เป็นนิสัยที่ไม่ดีจริงๆ“พี่ คืนนี้พี่จะไม่ไปงานเลี้ยงกับฉันจริงๆ เหรอ”"ไม่ไป""พี่ ฉันคิดว่าคุณควรออกไปเปิดโลกบ้าง"ไห่หลิงค่อยๆ กินบะหมี่ที่เพิ่งปรุงเสร็จและร้อนมาก"ฉันไม่จำเป็นต้องไปดูโลกแล้ว ฉันยังไปไม่ถึงระดับนั้น เธอแตกต่าง เธอเป็นนายหญิงคนโตของตระกูลจ้าน เธอต้

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status