Lahat ng Kabanata ng Fated to Love You, My Prince: Kabanata 61 - Kabanata 70

"Everything is normal. Her heart is slowly recovering. Ngunit iwasan ninyo pa rin na mapagod siya o ang umiyak ng husto, dahil maaari iyon maging sanhi ng pagbara ng arteries na nagsu-supply ng hangin sa kanyang puso. Sa pagkain naman, it was the usual diet. Oily and fatty foods are still not allowed to give her, lalo na ang mga junk foods. But don't worry, in two or three years, she will be completely healed. Magagawa na rin niya sa time na iyon ang mga ginagawa ng mga batang kaedad niya. She will going to live her life to its fullest."Nakangiting pahayag ni Dra. Martina Ibañez matapos nitong matingnan si Eisiah. Tinanggal nito ang ethethoscope sa taynga at hinayaan iyon na lumaylay sa dib-dib nito. Siya naman ay inayos na ang suot na damit ng anak.Dagli niya pang nasulyapan ang malaking peklat sa dib-dib nito bago niya tuluyang naibaba ang suot nitong damit. "Mama, matagal pa po ba ang three years?" Eisiah asked looking at them curiously.Nagkatinginan sila ni Dra. Ibañez. A gent

"Where is he?" Tiim na agad niyang bungad ng mabosesan ang boses ni Ali sa kabilang linya. Hindi ito agad nakasagot. Marahil nagulat sa pagtawag niya lalo na at ganoon kadilim ang kanyang boses. "Ali nasaan si Dylan?" tanong niya ulit. "S-Serie?" sabi nito na tila kinukumpirma pa na siya nga talaga ang tumatawag. "N-Napatawag ka?" hilaw nitong dagdag kapagkuwan."Sabihin mo kay Dylan na gusto ko siyang makausap." She said direct to the point."Hah? Uh.. kasi Serie--""I know you're with him, kaya sabihin mo sa akin kung nasaan kayo. Kailangan ko siyang makausap. And don't fucking tell me that he's busy, dahil wala akong pakialam! Huwag kamo siyang magtago matapos niyang gawin ang mga kawalanghiyaan niya!" she burst out. Ali became speechless. Ilang saglit pa bago niya narinig ulit ang boses nito."Pasensiya na Serie, pero nasa meeting talaga siya ngayon. Hindi ako nagsisinungaling. Don't worry, sasabihin ko sa kanya na tumawag ka at gusto mo siyang makausap. Kung ano man ang desi

Matapos makitang si Jervis ang tumatawag ay agad siyang nag excuse kay Ali para sagutin iyon. Naghanap siya ng lugar kung saan tahimik niya itong makakausap. Sa balcony ng kwartong iyon."Hello, Jerv..""Serie, pasensiya na kung ngayon lang ako nakatawag. Naging abala kasi ako kanina dahil ako ang nag asikaso kay Inay. Nakauwi ka na ba?"She bit her lip and darted her eyes to the two crew busy setting the table. Idinako niya rin ang mga mata kay Ali na noo'y nakabantay sa dalawa."Huh? Ahm.. Jerv, kasi--" She wanted to tell him the truth, that she's with Dylan, and the reason why she's with him dahil hindi niya gusto ang magsinungaling, pero hindi niya magawang bigkasin ang tamang salita. Hindi niya alam kung paano sabihin o kung saan mag-uumpisa.And before she could think straight, iba na ang lumabas sa kanyang bibig."Ahm, nandito pa ako sa flower shop. K-Kami ni Claire. May tinatapos pa kasi kaming mga bouquets for tomorrow's order."Napakagat-labi siyang muli. Her heart is racin

Kung kailan nagdesisyon siyang hayaan nalang ito sa gagawin saka naman niya naramdaman ang pagluwag ng hawak nito sa palapulsuhan niya. At pagkatapos niyon ay ang tuluyan nitong pagtigil sa marahas nitong paghalik sa kanyang mga labi. "Ganoon mo ba siya kamahal para umiyak ka ng ganyan?" Kung malamig na ang boses nito kanina, higit ngayon. Ramdam niya ang panunuot niyon kahit sa kaliit-liitang bahagi ng kanyang kalamnan.She darted her eyes on him. Unti-unti na siya nitong tinatalikuran. Magkagayon man hindi nakaligtas sa kanyang mga mata ang sakit na nakarehistro sa mga mata nito.Looking at him like that, her heart ache more. Para na iyon pinipiga kaya mas lalong bumuhos ang kanyang mga luha. "Hell Serie! Wala na akong gagawin sayo, so stop crying!" Mariin na baling nito na para bang hindi nito gusto makitang umiiyak siya sa kabila ng sakit na idinulot niya rito.Just like then. Back in times when he preferred to hurt himself than to see her in pain.Mariin niyang kinagat ang ka

Everyone falls into silence. Parang biglang tumigil ang mundo at ang tanging maririnig nalang sa pasilyong iyon ng ospital ay ang galaw ng kamay ng orasan sa itaas ng pinto ng emergency room at ang malakas na tibok ng kanyang puso.Wala sana siyang kaplano-plano na ibulgar ang katotohanan, pero nakialam na naman ang tadhana at ito ang gumawa ng paraan para malantad ang totoo. At sa ganito pang pagkakataon."S-Serie, sinasabi mo bang.. ang taong ito ang ama nina Eisier at Esie?" Bahagya niya nalang narinig ang hindi makapaniwalang tanong na iyon ng kanyang inay dahil ang buo niyang isip ay nasa harap. Sa taong hanggang sa mga sandaling iyon ay wala pa ring reaksyon. "Ahm..." Doctora Martina awkwardly turn her gaze on them. "K-Kung siya ang biological father ni Esie, hindi nga siya pwedeng magdonate ng dugo. I will see what I can do. Susubukan kong tumawag sa blood bank ng ibang mga hospital baka sakaling may dugo silang nakaimbak gaya ng kay Esie. And while we wait, I suggest that sh