Chapter Sixty Seven

Kung kailan nagdesisyon siyang hayaan nalang ito sa gagawin saka naman niya naramdaman ang pagluwag ng hawak nito sa palapulsuhan niya. At pagkatapos niyon ay ang tuluyan nitong pagtigil sa marahas nitong paghalik sa kanyang mga labi.

"Ganoon mo ba siya kamahal para umiyak ka ng ganyan?"

Kung malamig na ang boses nito kanina, higit ngayon. Ramdam niya ang panunuot niyon kahit sa kaliit-liitang bahagi ng kanyang kalamnan.

She darted her eyes on him. Unti-unti na siya nitong tinatalikuran. Magkagayon man hindi nakaligtas sa kanyang mga mata ang sakit na nakarehistro sa mga mata nito.

Looking at him like that, her heart ache more. Para na iyon pinipiga kaya mas lalong bumuhos ang kanyang mga luha.

"Hell Serie! Wala na akong gagawin sayo, so stop crying!"

Mariin na baling nito na para bang hindi nito gusto makitang umiiyak siya sa kabila ng sakit na idinulot niya rito.

Just like then. Back in times when he preferred to hurt himself than to see her in pain.

Mariin niyang kinagat ang ka