"Eisier!" Gulat na saway niya matapos matanto ang sinabi nito. Kung saan nito nakuha ang lahat ng iyon ay hindi niya alam. How did he end up saying that Dylan always make her cry? Bakit at paano nito nasabi ang bagay na iyon? And he said it with contempt in his voice. Halatang-halata ang hinanakit. Sa mura nitong edad na iyon?"Totoo naman po Mama. Palagi kang umiiyak noon. And you cried more after you saw the news of him marrying someone else. He already have a family, so why did he came back?"Kung gulat na siya sa inakto nito kanina, mas lalo ngayon. Alam naman niya na matalino itong bata, na mas nakakahigit ito sa mga batang kaedad nito, pero nungka niyang naisip na sa loob ng mga nagdaang taon ay may nalalaman ito at lihim lamang siya nitong inoobserbahan. She thought that he wasn't interested about knowing his father because he never asked about him. Si Eisiah lamang ang palaging nagtatanong.But all this time, she was wrong. He's interested too. Dangan nga lamang at ang negat
Eisier just pouted. Hindi ito sumagot. "Baby, I'm sorry if Mama didn't tell you and Esie much about him.""You didn't because he hurt you, right? That's why you're lonely and you always cried."Agad siyang umiling. "No. Sweetheart no. He didn't hurt me. Your Papa love me so much.""Then why did he left us? Why did he marry someone else?" Naglapat siya ng labi. "Can you please tell me where did you knew about his marriage? How long did you knew about it, hmm?"Ngumuso ito. "I just knew." "Eisier..."Ini-angat nito ang mukha sa kanya. He's in between telling her about it or not. Nakikita niya ang pagdadalawang-isip sa mata nito."Tell me baby, I won't get mad, I promise."He bit his lip. "I-I saw you crying while watching the news of him."Ikiniling niya ang ulo. News of him? Kailan siya nito nakita? At anong balitang iyon? "When you tell us his name, I search for him on your phone and I found that he was the same man on the news you always watched and cried after."She's speechles
Dylan walk towards Eisier, and as he reach him, he immediately crouch infront of him. "If I promise you that, will you give me a chance?" he asked looking at him with soulful eyes. Eisier remain silent. Tiim lang ang mga labi na nakatingin kay Dylan. After a while, his lips twitch. Halata niya na hindi na ito nagiging kumportable sa kinauupuan na kaharap ang ama na noo'y malamlam na nakatitig rito.Nang hindi na ito makatiis ay idinako na nito ang tingin sa kanya. She smile gently, urging him to answer. Ngunit iba ang lumabas sa bibig nito ng muling bumaling sa ama. The same question he asked of her earlier. Seems like it's really bothering him."If you stay with us, then how about your family? You're already married, and married couple supposed to live together." inosenteng sabi nito na tila ba alam na alam nito ang kalakaran ng mundo.She raised her brows as she saw Dylan taken aback. Ganitong-ganito rin ang naramdaman niya kanina. Dumako ang mga mata nito sa kanya. She smirked
"Prinsipe? Sinasabi mo bang isang Prinsipe ang ama nina Eisier at Eisiah? A-Ang taong iyon?"Gulat na tanong ng kanyang inay matapos niyang ipagtapat sa mga ito ang lahat ng mga nangyari sa pagitan nila ni Dylan noon at kung sino talaga ito.Its not only her mother, maging ang kanyang Itay ay mababakas rin ang gulat sa mukha. Even Aeron. Si Emily lang ang hindi na nagulat since alam na nito ang katauhan ni Dylan noon pa man. Its already one o clock in the morning, Eisiah is sleeping peacefully. Si Eisier naman ay pinasama niya na kay Jonathan na umuwi. Dylan brought them home. Agad itong nagprisenta kanina ng pauwiin niya ang anak at kapatid.She nodded. "Opo. Siya po ang tagapagmana ng trono sa bansang Nirvana."Kitang-kita niya ang pagdako ng tingin ng tatlo sa kanya. Mas lalong bumakas ang gulat. Pero saglit lang iyon sa mukha ng kanyang Itay. Napalitan iyon ng pagtiim ng labi kapagkuwan."At dahil hindi kayo magka level ng estado sa buhay kaya tinangkang patayin ng nanay niya ang
If there's one good thing about meeting Dylan again, iyon ay ang naging kontribusyon nito sa kalagayan ni Esie ngayon. If it wasn't for him, baka hanggang sa mga sandaling iyon ay nagkakandarapa pa rin sila sa paghahanap ng blood donor para rito. She remember how she almost lost her mind back at her first operation. When they needed to do blood transfusion on her and they don't know where to look for the same blood type as hers. Mabuti nalang talaga at nagkataon na bumisita sa Pilipinas ang boyfriend ni Diane na katipo ng anak ang dugo. Sobrang pasasalamat niya noon sa nobyo ng kaibigan.And now it happened again, pero hindi na ang lalakeng iyon ang nagligtas sa anak, this time it was her father. Hindi man nito naibigay ang dugo nito pero ito ang naghanap ng donor. He did it as soon as possible. Walang kahirap-hirap nitong pinapunta ang mga taong iyon mula pa man din sa Nirvana. Ang bansang milya-milya ang layo sa Pilipinas.It was all thanks to him, to the donors, and to the best
"Ano ang ibig mong sabihin?" Kunot-noong tanong ni Dylan matapos marinig ang sinabi niya. Ikiniling pa nito ang ulo at tumiim ang tingin sa kanya. Masakit siyang napalunok. "You heard it. Lumayo ako para iligtas ang mga anak ko. I didn't do that because I wanted to. I did it because I don't have a choice." She paused. Sa tuwing iniisip niya ang sandaling iyon, hindi niya pa rin mapigilan ang sarili na manginig. Isa iyon nakakatakot na ala-ala ng nakaraan na gusto na sana niyang kalimutan. But no matter how much she tried to forget it, those memories keeps coming back and brought her nightmares. Siguro nga, hindi na niya iyon makakalimutan gaano niya man kagusto. Not unless she lost her memories. Parte na ang nakakatakot at masakit na ala-alang iyon ng buhay niya. Nilang mag-iina. Mahigpit na hinawakan ni Dylan ang kanyang braso. "Explain it to me in details, Serie. Hindi ako manghuhula para mabasa ang tumatakbo sa isip mo. You left me to be with your lover. I even saw--
"Mama, where's Papa? Bakit matagal na siyang hindi pumupunta rito?" Mula sa pagsisilid ng mga gamit nito sa bag ay napatingin siya kay Esie na noo'y nakaupo sa ibabaw ng hospital bed nito. They are readying themselves to go home."Umalis na naman po ba siya ulit?" Dagdag pa nito sa nagtatakang tinig."Hmmp!" Irap ni Eisier. "I already told you not to wait for him." tiim nitong sabi. "Hindi iyon marunong tumupad ng promise." Bumaling siya rito. "Eisier, don't say that. May--""Totoo naman Mama eh, nangako siya na hindi na siya aalis, but where is he now? He left again. And without words at that.""N-Nagpaalam siya sa akin." Hilaw niyang sabi.Hindi niya sana gustong magsinungaling, but looking at Eisier now, mas lalong lalayo ang loob nito kay Dylan kung hindi niya iyon gawin."He didn't had the chance to say goodbye to you two, because he needs to leave urgently. Noong umalis siya tulog ka Esie, and you Eisier was at home. May importante lang siyang inasikaso kaya siya umalis. Babal
"You're spacing out since earlier. Mukhang pinagsisisihan mong sa akin kayo sumakay." Walang emosyong sabi ni Jervis sa kanya ng mapagsolo silang dalawa. Kahahatid lang nila kay Esie sa kwarto nilang mag-iina. Eisier stay with his sister.Not that she regret it. Pinili niyang kay Jervis sila magpahatid dahil iyon naman ang tama niyang gawin. Jervis came first. At isa pa si Eisier.."I will go with Daddy Jervis Mama." Tiim nitong sabi saka lumapit na kay Jervis at hinawakan ang isang kamay nito. "Buhatin mo na si Esie, daddy. Umuwi na tayo." dagdag pa nito at ito na mismo ang nagpumilit na buhatin ang bag na nasa ibabaw ng kama."P-Pero kuya--" "Halika ka na po, Daddy.." "Hah? Ah, okay. Pero ako ng bubuhat sa bag. Mabigat iyan." "But you're carrying Esie." Jervis plaster a smile. "Kaya ko pa ring buhatin--""A-Ako na.." putol niya saka nilapitan ang mga ito at inagaw ang bag. In all of that, Dylan is just watching them speechless. Ngunit hindi man ito magsalita, halatang-halata a
Mag-ingat na po kayo sa susunod Papa. Please don't get hurt. Saan pa po masakit? I will blow it for you."Sa bahagyang nakabukas na pinto ay kita niya si Esie na nakatambungaw sa ama partikular sa sugat nito sa noo na noo'y hinihipan na nito. "Masakit pa po?""Hmm.. dito pa sweetheart." Dylan show his bruised right arm. Bahagyang bumaba si Esie sa kama at itinuon naman ang atensyon sa kaliwang braso ng ama. "Here's your medicine Papa." Bitbit ang baso na may lamang tubig at mahihinuha niyang gamot ay patungo ngayon sa kinaroroonan ng ama si Eisier."Oh, thank you Eisier." Umurong si Esie ng bumangon si Dylan para umupo. "Careful Papa.." Napatawa siya ng makitang sinubukan pa itong alalayan ni Esie as if naman kaya nito ang bigat ng katawan ng ama. Even Eisier. Hindi nito binitiwan ang baso ng tubig at ito na mismo ang nagpainom sa ama as if hindi nito kayang hawakan at iangat ang baso."Hmm.. feel na feel ah.." pigil na pigil ang tawa na pumasok siya. They all darted their eyes
Ihahatid na kita sa labas." Nakangiting salubong niya kay Jervis ng makitang palabas na ito sa pinto ng study room.After seeing Eisier and Esie, Dylan requested to talk to him in the study room. Kung ano ang pinag-usapan ng dalawa ay wala siyang ideya."Are you sure?" taas kilay nitong tanong. "Baka ipabugbog ako ni Prin- I mean ni Dylan sa mga bodyguard ninyo kapag nakitang inihahatid mo ako."Ikiniling niya ang ulo."He's a possessive and jealous man. I have this feeling that he'll tear every men he'll see talking to you. Hindi ko talaga maintindihan kung bakit mahal na mahal mo siya. That attitude of him is really awful." Iiling-iling nitong sabi. But then a plaster of amusement was written at the corner of his lips.Alam niyang hindi ito seryoso sa mga sinasabi. Dahil nang magsimula itong bumaba sa hagdan at sumunod siya, hindi naman siya nito pinigilan.Nagkibit siya ng balikat kapagkuwan at sinagot ito. "Well, may kasabihan na bulag ang pag-ibig." She chuckled. "I guess that a
News of what happened spread like wildfire after what happened. Nagulat nalang sila na puno na ng media ang buong hospital. Cameras are everywhere as they step outside. Kanya-kanyang kuha ng mga litrato, kanya-kanyang kuha ng video. Magulo, maingay at maraming ibinabatong tanong. Nagkakagulo hindi lang dahil sa nangyaring insidente, kundi higit dahil sa nalaman ng mga ito ang tungkol sa pagkatao ni Dylan.Kung noon nagawa pa nilang patahimikin ang media sa nangyaring muntikan ng pagkidnap kay Eisier, ngayon, alam nilang malabo ng mangyari iyon. Hindi niya pa man nabubuksan ang kanyang social media accounts, alam na niyang pinagpipyestahan na ng buong bansa-- no-- marahil ng buong mundo ang nangyari. At sa mga sandaling iyon ay kinakalkal na ng lahat pati ang kani-kanilang mga personal na buhay at mga pagkatao.Dylan heave a sigh and look at her with those tired eyes. Hinawakan niya ang kamay nito ng mahigpit."Let's go home." Anas niya. They need to get out of here. Kailangan nitong
Pagkabukas na pagkabukas niya pa lang sa pinto ng kwartong iyon ay tinakbuhan na niya agad ang pagitan nila ng taong nakaupo sa kama. Nang makalapit ay agad niya itong niyakap ng mahigpit."Wo..wo.." sabi nito habang nasa ere ang magkabilang kamay. Mababakas sa boses ang mahinang pagtawa.Suminghot-singhot siya. She didn't say a word. Basta niyakap niya lang ito ng mahigpit.He chuckled. "I didn't die in that crash, pero mukhang mamatay naman ako sa sakal. Hindi na ako m-makahinga sweetheart. And my arms is hurting already."Hindi pa rin siya nagsalita. Niluwagan niya man ang pagkakayakap rito, ngunit hindi niya pa rin ito binitiwan. Instead she burried her face on his neck to suppress her cries. She was so scared. Katunayan hanggang sa mga sandaling iyon ay nanginginig pa rin ang buo niyang katawan.Naramdaman niya ang paglapat ng mga braso nito sa kanyang likod. Sa pagkakataong iyon ay ito na ang yumakap sa kanya. He caress her back gently."Shh... Stop crying. I'm fine. And its ov
"Call me after you're done with their orders. Susunduin kita rito, okay?" Sabi sa kanya ni Dylan ng makababa siya sa sasakyan nito. Hawak nito ang pinto ng SUV na binuksan nito para sa kanya sa harap ng flower shop.Matapos ang dalawang araw na pagliban, pumasok na siya sa araw na iyon dahil may mga order na bulaklak silang dapat asikasuhin para sa isang gaganaping event."You don't have to, sa kanila nalang ako sasabay mamaya." sagot niyang sabay dako ng tingin sa paparating na isa pang SUV. Ang sinasakyan ng itinalaga nitong mga bodyguard niya. Alam niyang marami rin itong aasikasuhin sa trabaho nito dahil tulad niya ay lumiban din ito ng ilang araw.She heave a sigh as she watch the bodyguard's car coming. Sa totoo lang, hindi talaga siya kumportable na may nagbabantay sa kanya. Kahit na sabihing sa labas lang naman ang mga ito at malayo sa kanya, still, it was really uncomfortable. Pero wala siyang magawa. Dylan insisted. "No, sweetheart. I'll fetch you. Kung hindi nga lang imp
"God, I miss you.. I miss this so much Serie.." Hinihingal at paos na bulong ni Dylan habang pababa ang labi sa kanyang katawan. Mula sa kanyang taynga ay tinahak niyon ang kanyang leeg, ang kanyang balikat pababa sa puno ng kanyang dibdib.He planted small kisses around her breasts. He did that with all the gentleness in his eyes. Ganoon din ang hawak nito. Napakarahan na tila isa siyang babasaging kristal na sobra nitong iniingatan."I love you. I love only you.." Kasabay ng mga mumunti nitong mga halik ay patuloy nitong bulong. Mariin siyang napakagat-labi kasabay ng pagdako ng tingin rito. Dim ang ilaw sa bahaging iyon ng living room, magkagayon man ay malinaw niyang nakikita ang ginagawa nito sa kanyang katawan. Ang pagdampi-dampi ng labi nito sa paligid ng kanyang dibdib, ang ngayo'y unti-unting paggapang ng kamay nito pababa sa kanyang puson, at higit sa lahat kitang-kita niya ang hubad na sarili na malaya nitong pinagpipyestahan ng tingin sa sandaling iyon.She knew it's no
As she is sitting on that cold lonely living room waiting for him to come home, she can't help but to reminisce everything that happened in the past. Napakarami nilang pinagdaanan ni Dylan. Mga masasaya at mga masasakit. Their love story ever since was a roller coaster ride. Sa dami ng kanilang pinagdaanan, hindi na siya umasa na magkakaroon pa ng pangalawang pagkakataon para sa kanila. But fate always bring them together. It always has its ways when she thought that it was really imposible for them. Ang tadhana ang naghahanap ng paraan para magkaroon ng katuparan ang kanilang pag-ibig.Tulad nalang ngayon, ginamit nito si Ali para maliwanagan ang kanyang isip. She always has this phobia when it comes of opening her heart again to Dylan, takot siya at puno ng pangamba. But after talking to Ali, after hearing everything from him, nawala parang bula ang lahat ng takot niya at alinlangan. Hindi na niya lalabanan ang itinakda ng tadhana para sa kanila. Ali was right, it's her turn to
Isang malalim na buntong-hininga na naman ang kanyang pinakawalan matapos na makita ang oras sa screen ng kanyang cellphone.Mag-aalas diyes na ng gabi. And she was there lying with her eyes wide open. Habang himbing ng natutulog ang kambal sa kanyang tabi, siya ay kanina pang hindi makatulog ano mang pikit ang gawin niya. How can she sleep if her mind was not at ease? Kanina pa iyon hindi mapakali. She keeps looking at the empty space of the bed beside Esie. At mula doon ay muli na naman niyang titingnan ang kanyang cellphone. Dalawang bagay ang tinitingnan niya doon, ang oras o kung may message na ipinadala si Dylan.But there's none. The last message she received from him was before seven, telling her that he'll be late at mauna na silang mag hapunan ng mga bata.Magtatakip-silim ng umalis ito. Umalis matapos makatanggap ng isang tawag. Hindi na siya nagkaroon ng pagkakataon na magtanong kung sino o kung tungkol saan ang tawag dahil nagmamadali na itong umalis. Alam niyang may hi
Dahil sa nangyari kay Eisier, napilitan silang doon na muna tumira sa bahay ni Dylan. Hindi na siya tumutol ng imungkahi iyon ng binata sa kanila dahil kahit ang kanyang Inay at Itay ay iyon din ang iminungkahi.She agreed too because she knew that it was the safest place for the twins. Dylan hired more security. Triple sa nauna na nitong mga kinuha. Magkagayon man, hindi pa rin panatag ang loob niya. Kahit nahuli na at ngayon ay nakakulong ang suspect, naroroon pa rin ang matinding takot sa kanyang dibdib. Iyon ay dahil alam niyang hindi ito ang tunay na salarin. The real suspect is still at large at alam niyang naghihintay lamang ito ng pagkakataon. "Are you sure that it was her?"Napahinto siya sa pagpasok sana sa study room ni Dylan ng mula sa labas ay marinig ang boses nito. Kung sino ang kausap nito sa loob ay wala siyang ideya. "We are very sure Dymitri. Her name is on the list of the arrived passenger dated August 6 2024. That was one week ago. Dumating siya rito ng alas o