"Ano ang ibig mong sabihin?" Kunot-noong tanong ni Dylan matapos marinig ang sinabi niya. Ikiniling pa nito ang ulo at tumiim ang tingin sa kanya. Masakit siyang napalunok. "You heard it. Lumayo ako para iligtas ang mga anak ko. I didn't do that because I wanted to. I did it because I don't have a choice." She paused. Sa tuwing iniisip niya ang sandaling iyon, hindi niya pa rin mapigilan ang sarili na manginig. Isa iyon nakakatakot na ala-ala ng nakaraan na gusto na sana niyang kalimutan. But no matter how much she tried to forget it, those memories keeps coming back and brought her nightmares. Siguro nga, hindi na niya iyon makakalimutan gaano niya man kagusto. Not unless she lost her memories. Parte na ang nakakatakot at masakit na ala-alang iyon ng buhay niya. Nilang mag-iina. Mahigpit na hinawakan ni Dylan ang kanyang braso. "Explain it to me in details, Serie. Hindi ako manghuhula para mabasa ang tumatakbo sa isip mo. You left me to be with your lover. I even saw--
"Mama, where's Papa? Bakit matagal na siyang hindi pumupunta rito?" Mula sa pagsisilid ng mga gamit nito sa bag ay napatingin siya kay Esie na noo'y nakaupo sa ibabaw ng hospital bed nito. They are readying themselves to go home."Umalis na naman po ba siya ulit?" Dagdag pa nito sa nagtatakang tinig."Hmmp!" Irap ni Eisier. "I already told you not to wait for him." tiim nitong sabi. "Hindi iyon marunong tumupad ng promise." Bumaling siya rito. "Eisier, don't say that. May--""Totoo naman Mama eh, nangako siya na hindi na siya aalis, but where is he now? He left again. And without words at that.""N-Nagpaalam siya sa akin." Hilaw niyang sabi.Hindi niya sana gustong magsinungaling, but looking at Eisier now, mas lalong lalayo ang loob nito kay Dylan kung hindi niya iyon gawin."He didn't had the chance to say goodbye to you two, because he needs to leave urgently. Noong umalis siya tulog ka Esie, and you Eisier was at home. May importante lang siyang inasikaso kaya siya umalis. Babal
"You're spacing out since earlier. Mukhang pinagsisisihan mong sa akin kayo sumakay." Walang emosyong sabi ni Jervis sa kanya ng mapagsolo silang dalawa. Kahahatid lang nila kay Esie sa kwarto nilang mag-iina. Eisier stay with his sister.Not that she regret it. Pinili niyang kay Jervis sila magpahatid dahil iyon naman ang tama niyang gawin. Jervis came first. At isa pa si Eisier.."I will go with Daddy Jervis Mama." Tiim nitong sabi saka lumapit na kay Jervis at hinawakan ang isang kamay nito. "Buhatin mo na si Esie, daddy. Umuwi na tayo." dagdag pa nito at ito na mismo ang nagpumilit na buhatin ang bag na nasa ibabaw ng kama."P-Pero kuya--" "Halika ka na po, Daddy.." "Hah? Ah, okay. Pero ako ng bubuhat sa bag. Mabigat iyan." "But you're carrying Esie." Jervis plaster a smile. "Kaya ko pa ring buhatin--""A-Ako na.." putol niya saka nilapitan ang mga ito at inagaw ang bag. In all of that, Dylan is just watching them speechless. Ngunit hindi man ito magsalita, halatang-halata a
"Kuya, are you still mad at Papa?"Napatigil siya sa pagbukas ng pinto ng marinig ang tanong na iyon ni Esie kay Eisier. At dahil gusto niya ring marinig ang sagot nito kaya nanatili siyang nakatayo sa may pinto."Earlier, you seem mad at him."Ilang saglit bago niya narinig ang boses ng anak."It's because he don't know how to keep his promise. He promised us that he'll never leave us again, but he left without even saying his proper goodbye. And he just met us at that.""But Mama already explain the reason to us. Hindi ka ba naniniwala kay Mama?""I believe her. Pero hindi sa taong iyon.""So, galit ka nga kay Papa?""I don't trust him. And I don't think I will in the future.""Pero kuya, Papa natin siya. If you ask me, I'm so happy that he's back. I know he will keep his promise. I trust him."Katahimikan na naman ang namayani sa loob. At noong wala siyang marinig na sagot mula rito ay nagdesisyon na siyang pumasok.Kapwa na bumaling sa kanya ang dalawang bata. "Umalis na po si Da
"Mag-usap nga tayo!" Marahas niyang pigil sa kamay ni Dylan bago pa man nito binuksan ang kwartong kinaroroonan nina Esie at Eisier.He turn his gaze on her expressionless. Tiim ang bagang na sinalubong niya ang mga mata nito. She pull his arm away from the door, pababa ng hagdan.They need to talk and set things right. Hindi pwedeng magdesisyon nalang ito ng basta-basta without even consulting them. Living with him? Sira na ba ang ulo nito? Paano nito naisip ang bagay na iyon gayong alam naman nito na hindi nila iyon pwedeng gawin?After telling him the reason of why she left and why she didn't tell him about the twins, she thought he would understand. She thought that he's anger will subside, pero sa nakikita niyang dilim sa mga mata nito, parang wala pa ring nagbago. He's still mad. And it pissing her to her bones! Hindi na talaga niya ito maintindihan!Ginagawa nitong mas kumplikado ang kumplikado na nilang sitwasyon!Her grip on his wrist tighten. Bumaon na nga pati ang kanyan
Except for the sound of the cricket in that afternoon garden, everyone fell into silence at what they heard from Dylan. Ang magulang niya, at higit siya. Hindi niya inaasahan na sasabihin nito iyon sa harap ng kanyang magulang ng wala man lang pagdadalawang isip. He's so serious about it as if it was possible. Nababaliw na nga itong talaga. Sa tingin ba nito maaari nila iyon gawin gayong kapwa na sila may pananagutan sa iba? She's getting married, and he's very much married. Ilang saglit din nangyari ang katahimikang iyon bago niya narinig ang tikhim mula sa kanyang Itay, kasunod ang matigas nitong boses. "Wala kaming masyadong alam tungkol sa katauhan mo maliban sa isa kang Prinsipe sa bansang pinagtrabahuhan ni Serie limang taon na ang nakalipas at nalaman namin iyon nitong nakaraang araw lamang. At kasali sa nalaman namin na kasal at may asawa ka na. Sa tingin mo papayag kaming pamilya niya na gawin mo ang sinabi mo gayong alam namin na nakatali ka na sa iba?" Sa pagkaka
Isa sa mga nais niyang itanong kung bakit niya hiniling na mag-usap sila kanina ay kung umuwi nga ito ng Nirvana at kung kinompronta nito ang Reyna at asawa nito. But to her terror, she heard more. More than she could imagined. More than she could take.Divorce? Hearing that terrifies her. If what he said was true that her lives and the twins is in danger in the hands of the Akranian people, mas lalo iyon madedepina ngayong hiniwalayan nito ng tuluyan si Prinsesa Reighanna. Mas lalong madedepina ang galit ng mga ito. Because they will think that it was because of them why he divorced the princess. Pero sino nga ba ang totoong nagbabalak ng masama sa kanilang mag-iina?"Sabi mo.. sa mga taga Akrania mo kami dapat na protektahan at hindi sa kamay ng Reyna. Kanino eksakto Dylan? Sa mga tao ba? sa mga magulang ng asawa mo o sa asawa mo mismo? Divorce? You divorced her, and because of that our lives were at stake." She said matter of factly.Tumiim ang labi ni Dylan. "I filed for that di
"Papa, uuwi ka pa po? Pwede po bang dito ka nalang matulog, please?" Esie in her gentle innocent eyes asked her father.Dylan, beside the bed silently darted his eyes on her as if nasa kanya ang sagot."Matagal ka pong hindi pumunta sa ospital. Namimiss ka namin ni kuya Eisier. So can you please stay with us tonight.?""Hmp! Ikaw lang Esie. I don't!" Eisier smirked. "And I won't miss him even if he'll leave now and never comes back." Iwas ang mga matang dugtong nito. But despite of the words he blurted, alam niyang hindi iyon ang tunay na nararamdaman nito. Halatang-halata niya sa kilos at sa kislap ng mga mata nito. Hindi lang nito maamin. Siguro dahil gusto nitong protektahan ang damdamin sakaling hindi tuparin ni Dylan ang pangako nito at iwan muli sila balang araw. "Kuya... You promised that you won't get mad at him anymore if he'll just stays. And I am doing my best to make him stay. Why you are like this to him? It's rude you know..."Eisier winced at the voice of her sister
Mag-ingat na po kayo sa susunod Papa. Please don't get hurt. Saan pa po masakit? I will blow it for you."Sa bahagyang nakabukas na pinto ay kita niya si Esie na nakatambungaw sa ama partikular sa sugat nito sa noo na noo'y hinihipan na nito. "Masakit pa po?""Hmm.. dito pa sweetheart." Dylan show his bruised right arm. Bahagyang bumaba si Esie sa kama at itinuon naman ang atensyon sa kaliwang braso ng ama. "Here's your medicine Papa." Bitbit ang baso na may lamang tubig at mahihinuha niyang gamot ay patungo ngayon sa kinaroroonan ng ama si Eisier."Oh, thank you Eisier." Umurong si Esie ng bumangon si Dylan para umupo. "Careful Papa.." Napatawa siya ng makitang sinubukan pa itong alalayan ni Esie as if naman kaya nito ang bigat ng katawan ng ama. Even Eisier. Hindi nito binitiwan ang baso ng tubig at ito na mismo ang nagpainom sa ama as if hindi nito kayang hawakan at iangat ang baso."Hmm.. feel na feel ah.." pigil na pigil ang tawa na pumasok siya. They all darted their eyes
Ihahatid na kita sa labas." Nakangiting salubong niya kay Jervis ng makitang palabas na ito sa pinto ng study room.After seeing Eisier and Esie, Dylan requested to talk to him in the study room. Kung ano ang pinag-usapan ng dalawa ay wala siyang ideya."Are you sure?" taas kilay nitong tanong. "Baka ipabugbog ako ni Prin- I mean ni Dylan sa mga bodyguard ninyo kapag nakitang inihahatid mo ako."Ikiniling niya ang ulo."He's a possessive and jealous man. I have this feeling that he'll tear every men he'll see talking to you. Hindi ko talaga maintindihan kung bakit mahal na mahal mo siya. That attitude of him is really awful." Iiling-iling nitong sabi. But then a plaster of amusement was written at the corner of his lips.Alam niyang hindi ito seryoso sa mga sinasabi. Dahil nang magsimula itong bumaba sa hagdan at sumunod siya, hindi naman siya nito pinigilan.Nagkibit siya ng balikat kapagkuwan at sinagot ito. "Well, may kasabihan na bulag ang pag-ibig." She chuckled. "I guess that a
News of what happened spread like wildfire after what happened. Nagulat nalang sila na puno na ng media ang buong hospital. Cameras are everywhere as they step outside. Kanya-kanyang kuha ng mga litrato, kanya-kanyang kuha ng video. Magulo, maingay at maraming ibinabatong tanong. Nagkakagulo hindi lang dahil sa nangyaring insidente, kundi higit dahil sa nalaman ng mga ito ang tungkol sa pagkatao ni Dylan.Kung noon nagawa pa nilang patahimikin ang media sa nangyaring muntikan ng pagkidnap kay Eisier, ngayon, alam nilang malabo ng mangyari iyon. Hindi niya pa man nabubuksan ang kanyang social media accounts, alam na niyang pinagpipyestahan na ng buong bansa-- no-- marahil ng buong mundo ang nangyari. At sa mga sandaling iyon ay kinakalkal na ng lahat pati ang kani-kanilang mga personal na buhay at mga pagkatao.Dylan heave a sigh and look at her with those tired eyes. Hinawakan niya ang kamay nito ng mahigpit."Let's go home." Anas niya. They need to get out of here. Kailangan nitong
Pagkabukas na pagkabukas niya pa lang sa pinto ng kwartong iyon ay tinakbuhan na niya agad ang pagitan nila ng taong nakaupo sa kama. Nang makalapit ay agad niya itong niyakap ng mahigpit."Wo..wo.." sabi nito habang nasa ere ang magkabilang kamay. Mababakas sa boses ang mahinang pagtawa.Suminghot-singhot siya. She didn't say a word. Basta niyakap niya lang ito ng mahigpit.He chuckled. "I didn't die in that crash, pero mukhang mamatay naman ako sa sakal. Hindi na ako m-makahinga sweetheart. And my arms is hurting already."Hindi pa rin siya nagsalita. Niluwagan niya man ang pagkakayakap rito, ngunit hindi niya pa rin ito binitiwan. Instead she burried her face on his neck to suppress her cries. She was so scared. Katunayan hanggang sa mga sandaling iyon ay nanginginig pa rin ang buo niyang katawan.Naramdaman niya ang paglapat ng mga braso nito sa kanyang likod. Sa pagkakataong iyon ay ito na ang yumakap sa kanya. He caress her back gently."Shh... Stop crying. I'm fine. And its ov
"Call me after you're done with their orders. Susunduin kita rito, okay?" Sabi sa kanya ni Dylan ng makababa siya sa sasakyan nito. Hawak nito ang pinto ng SUV na binuksan nito para sa kanya sa harap ng flower shop.Matapos ang dalawang araw na pagliban, pumasok na siya sa araw na iyon dahil may mga order na bulaklak silang dapat asikasuhin para sa isang gaganaping event."You don't have to, sa kanila nalang ako sasabay mamaya." sagot niyang sabay dako ng tingin sa paparating na isa pang SUV. Ang sinasakyan ng itinalaga nitong mga bodyguard niya. Alam niyang marami rin itong aasikasuhin sa trabaho nito dahil tulad niya ay lumiban din ito ng ilang araw.She heave a sigh as she watch the bodyguard's car coming. Sa totoo lang, hindi talaga siya kumportable na may nagbabantay sa kanya. Kahit na sabihing sa labas lang naman ang mga ito at malayo sa kanya, still, it was really uncomfortable. Pero wala siyang magawa. Dylan insisted. "No, sweetheart. I'll fetch you. Kung hindi nga lang imp
"God, I miss you.. I miss this so much Serie.." Hinihingal at paos na bulong ni Dylan habang pababa ang labi sa kanyang katawan. Mula sa kanyang taynga ay tinahak niyon ang kanyang leeg, ang kanyang balikat pababa sa puno ng kanyang dibdib.He planted small kisses around her breasts. He did that with all the gentleness in his eyes. Ganoon din ang hawak nito. Napakarahan na tila isa siyang babasaging kristal na sobra nitong iniingatan."I love you. I love only you.." Kasabay ng mga mumunti nitong mga halik ay patuloy nitong bulong. Mariin siyang napakagat-labi kasabay ng pagdako ng tingin rito. Dim ang ilaw sa bahaging iyon ng living room, magkagayon man ay malinaw niyang nakikita ang ginagawa nito sa kanyang katawan. Ang pagdampi-dampi ng labi nito sa paligid ng kanyang dibdib, ang ngayo'y unti-unting paggapang ng kamay nito pababa sa kanyang puson, at higit sa lahat kitang-kita niya ang hubad na sarili na malaya nitong pinagpipyestahan ng tingin sa sandaling iyon.She knew it's no
As she is sitting on that cold lonely living room waiting for him to come home, she can't help but to reminisce everything that happened in the past. Napakarami nilang pinagdaanan ni Dylan. Mga masasaya at mga masasakit. Their love story ever since was a roller coaster ride. Sa dami ng kanilang pinagdaanan, hindi na siya umasa na magkakaroon pa ng pangalawang pagkakataon para sa kanila. But fate always bring them together. It always has its ways when she thought that it was really imposible for them. Ang tadhana ang naghahanap ng paraan para magkaroon ng katuparan ang kanilang pag-ibig.Tulad nalang ngayon, ginamit nito si Ali para maliwanagan ang kanyang isip. She always has this phobia when it comes of opening her heart again to Dylan, takot siya at puno ng pangamba. But after talking to Ali, after hearing everything from him, nawala parang bula ang lahat ng takot niya at alinlangan. Hindi na niya lalabanan ang itinakda ng tadhana para sa kanila. Ali was right, it's her turn to
Isang malalim na buntong-hininga na naman ang kanyang pinakawalan matapos na makita ang oras sa screen ng kanyang cellphone.Mag-aalas diyes na ng gabi. And she was there lying with her eyes wide open. Habang himbing ng natutulog ang kambal sa kanyang tabi, siya ay kanina pang hindi makatulog ano mang pikit ang gawin niya. How can she sleep if her mind was not at ease? Kanina pa iyon hindi mapakali. She keeps looking at the empty space of the bed beside Esie. At mula doon ay muli na naman niyang titingnan ang kanyang cellphone. Dalawang bagay ang tinitingnan niya doon, ang oras o kung may message na ipinadala si Dylan.But there's none. The last message she received from him was before seven, telling her that he'll be late at mauna na silang mag hapunan ng mga bata.Magtatakip-silim ng umalis ito. Umalis matapos makatanggap ng isang tawag. Hindi na siya nagkaroon ng pagkakataon na magtanong kung sino o kung tungkol saan ang tawag dahil nagmamadali na itong umalis. Alam niyang may hi
Dahil sa nangyari kay Eisier, napilitan silang doon na muna tumira sa bahay ni Dylan. Hindi na siya tumutol ng imungkahi iyon ng binata sa kanila dahil kahit ang kanyang Inay at Itay ay iyon din ang iminungkahi.She agreed too because she knew that it was the safest place for the twins. Dylan hired more security. Triple sa nauna na nitong mga kinuha. Magkagayon man, hindi pa rin panatag ang loob niya. Kahit nahuli na at ngayon ay nakakulong ang suspect, naroroon pa rin ang matinding takot sa kanyang dibdib. Iyon ay dahil alam niyang hindi ito ang tunay na salarin. The real suspect is still at large at alam niyang naghihintay lamang ito ng pagkakataon. "Are you sure that it was her?"Napahinto siya sa pagpasok sana sa study room ni Dylan ng mula sa labas ay marinig ang boses nito. Kung sino ang kausap nito sa loob ay wala siyang ideya. "We are very sure Dymitri. Her name is on the list of the arrived passenger dated August 6 2024. That was one week ago. Dumating siya rito ng alas o