Chapter Seventy Seven

"Ano ang ibig mong sabihin?"

Kunot-noong tanong ni Dylan matapos marinig ang sinabi niya. Ikiniling pa nito ang ulo at tumiim ang tingin sa kanya.

Masakit siyang napalunok. "You heard it. Lumayo ako para iligtas ang mga anak ko. I didn't do that because I wanted to. I did it because I don't have a choice."

She paused. Sa tuwing iniisip niya ang sandaling iyon, hindi niya pa rin mapigilan ang sarili na manginig. Isa iyon nakakatakot na ala-ala ng nakaraan na gusto na sana niyang kalimutan. But no matter how much she tried to forget it, those memories keeps coming back and brought her nightmares.

Siguro nga, hindi na niya iyon makakalimutan gaano niya man kagusto. Not unless she lost her memories. Parte na ang nakakatakot at masakit na ala-alang iyon ng buhay niya. Nilang mag-iina.

Mahigpit na hinawakan ni Dylan ang kanyang braso.

"Explain it to me in details, Serie. Hindi ako manghuhula para mabasa ang tumatakbo sa isip mo. You left me to be with your lover. I even saw--