All Chapters of จอมอสูรคลั่งอันดับหนึ่ง: Chapter 81 - Chapter 90

เซี่ยเซียนอินวิ่งเข้ามาในห้องนอน และเห็นโต้วโต่วกำลังยืนเหม่อมองเธออยู่ในห้อง "โต้วโต่ว พ่อไปไหนล่ะ?" "พ่อถูกคุณยายไล่ไปแล้วค่ะ..." "นังหนู! พูดจาเหลวไหลสิ้นดี! ใครไล่มันไปกัน?" หร่วนเหมยเดินเข้ามาในห้องพลางกล่าวว่า "มันให้สัญญากับฉันเองว่ามันจะซื้อบ้านในเขตชิงชิว วิลลา ให้แก ถ้ามันซื้อไม่ได้ก็จะไม่กลับมาอีก!" เมื่อเซี่ยเซียนอินได้ยินเช่นนี้เข้า เธอก็ตกตะลึงจนพูดไม่ออก เขตชิงชิว วิลลา เป็นอัครสถานที่มีราคาแพงที่สุดในเมืองเซี่ยชวน! ลำพังด้วยรายได้ของหลี่ชิงเฟิงในตอนนี้ ต่อให้เขาทำงานหนักไปร้อยปีโดยไม่กินไม่ดื่ม อย่างมากก็จ่ายได้แค่เพียงเงินดาวน์เท่านั้น! เธอโมโหมากเสียจนสบถอยู่ในใจว่าหลี่ชิงเฟิงช่างโง่เขลานัก! ทำไมเขาถึงได้กระโดดลงไปในหลุมพลางแบบนั้น? "แม่คะ! พวกแม่ทำเกินไปแล้ว!" เซี่ยเซียนอินกล่าวพร้อมดวงตาแดงก่ำ เซี่ยหมิงจื้อเดินเข้ามาจากข้างนอก "พวกเราทำเกินไปงั้นเหรอ? ถ้าพวกเราทำเกินไปจริง ๆ ล่ะก็ พวกเราคงเรียกตำรวจให้มาจับมันไปแล้ว! พวกเราคิดจะทำให้มันจากไป ก่อนที่จะเกิดเรื่องยุ่งยากขึ้นมาต่างหากล่ะ!" เซี่ยเซียนอินจึงพูดขึ้นมาว่า "พวกแม่รู้ไหมว่าบ้านที่พวกเร

เย่เจี้ยนเหอกวาดสายตามองไปรอบ ๆ เขากำลังมองหาบอสผู้แสนลึกลับของซิวหลัวกรุ๊ป หลังจากค้นหาอยู่สักพัก เขาก็รู้สึกว่าไม่มีใครที่ตรงตามข้อมูลที่ได้มาเลย ในที่สุดสายตาของเขาก็ทอดมองมาทางเย่เซียวที่นั่งอยู่ ณ มุมหนึ่ง เงามืดปกคลุมลำตัวท่อนบนของเย่เซียวจนมองเห็นสีหน้าของเขาได้ไม่ชัดเจน ประกอบกับกลิ่นอายลึกลับที่โอบล้อมตัวเขาไว้ เมื่อเย่เจี้ยนเหอเห็นเช่นนี้ เขาก็ยิ้มเยาะพลางพึมพำว่า "ไอ้พวกขี้โม้..." ไม่นานนักขายทอดตลาดก็เดินขึ้นมาบนเวที จากนั้นก็หยิบตะลุมพุกขึ้นมาเคาะแล้วพูดว่า "ทุกท่านรอกันเสียนานเลยนะครับ การประมูลคฤหาสน์ A25 ในเขตชิงชิว วิลลา เฟสที่สามได้เริ่มขึ้นนับแต่บัดนี้เป็นต้นไป... ..” นักขายทอดตลาดดำเนินการตามขั้นตอนแล้วแนะนำประวัติความเป็นมาของคฤหาสน์ จากนั้นก็พูดว่า "ราคาเริ่มต้นที่หนึ่งร้อยห้าสิบล้านบาทและราคาก็จะเพิ่มขึ้นทีละสิบล้านบาท มาเริ่มการประมูลกันเถอะครับ!" ทันทีที่เขาพูดจบ เย่เซียวที่อยู่ข้างหลังก็ชูป้ายที่อยู่ในมือขึ้นมา "หนึ่งร้อยห้าสิบล้านบาท! มีใครให้ราคาสูงกว่านี้อีกไหม?" คราวนี้เย่เจี้ยนเหออดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา "ซิวหลัวกรุ๊ปมีความกล้าเท่านี้เองเหร

เมื่อเย่เจินเทาเห็นเช่นนี้ เขาก็ถึงกับอ้าปากค้าง! เดิมที รปภ. ประจำตระกูลเย่เป็นทหารปลดประจำการ แต่กลับถูกคนกลุ่มนี้จัดการได้ทันที? "บัดซบเอ๊ย! พวกแกเป็นใครวะ! กล้าดียังไงถึงได้บุกเข้ามาในตระกูลเย่!" เย่เจี้ยนเหอที่มีฤทธิ์ไวน์เป็นตัวกระตุ้น ก็พา รปภ. ประจำตระกูลเย่อีกหลายสิบคนเดินเข้าไปหา ก่อนที่เขาจะเดินมาถึงตรงหน้ากลุ่มคน เขาก็เห็นคนผู้หนึ่งก้าวลงมาจากรถ เป็นเย่เซียวนั่นเอง! เย่เจี้ยนเหอตะลึงงันไปชั่วขณะ จากนั้นก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมา "นี่ไม่ใช่บอสของจูหลัวกรุ๊ป[1]หรอกเหรอ! มีอะไรอีกล่ะ? แกจะมาขโมยเอาคฤหาสน์ของฉันรึไง?" "แกมันกล้าดีจริง ๆ! แต่วันนี้อย่าคิดเลยว่าจะได้กลับออกไปอีก!" เย่เซียวจ้องมองเขาด้วยสายตาที่ฉายแววดูแคลน จากนั้นก็กวาดสายตามองผู้คนรอบแล้วพูดว่า "วันนี้ซิวหลัวกรุ๊ปจะมาหาเรื่องตระกูลเย่ คนที่ไม่เกี่ยวข้องจงรีบไปเสียตั้งแต่เดี๋ยวนี้" เมื่อเห็นท่าทางเช่นนี้เข้า ก็ไม่มีใครกล้าลุยเข้าเข้าไปในน้ำขุ่นเช่นนี้อีก เย่เซียวแค่พูดคำเดียวก็ไล่คนส่วนใหญ่ไปได้แล้ว บางคนที่มีความกล้าอีกสักหน่อยก็หลบอยู่ข้าง ๆ แล้วเฝ้ามองดูสถานการณ์ต่อไป เย่เซียวเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสี

คนโง่เขลายังคงชื่นชมในอำนาจและวิธีการของนายท่านซิวหลัว แต่คนฉลาดกลับเริ่มแสวงหาโอกาสจากเรื่องนี้ คุณย่าเซี่ยย่อมเป็นคนฉลาดอย่างไม่ต้องสงสัย แน่นอนว่าจะไม่ยอมพลาดโอกาสไปเด็ดขาด ดังนั้นตอนบ่าย เธอจึงเรียกเซี่ยเทาเข้ามาในห้องหนังสือ เซี่ยเทารีบเข้ามาพลางถามว่า "แม่ครับ มีเรื่องอะไรงั้นเหรอ?" "เสี่ยวเทา ลูกน่าจะได้ยินเรื่องของนายท่านซิวหลัวมาบ้างใช่ไหม? ตระกูลเย่ยกคฤหาสน์ชิงชิวให้เขาเชียวนะ" คุณย่าเซี่ยเอ่ยเสียงเบา เซี่ยเทาผงกศีรษะ "นายท่านซิวหลัวคนนี้ช่างน่าเหลือเชื่อจริง ๆ! แม้แต่ตระกูลเย่ก็ยังต้องสังเกตสีหน้าของเขา!" คุณย่าเซี่ยพยักหน้า "แม่ได้ยินว่าหลายคนคิดจะมาแสดงความยินดีกับนายท่านซิวหลัวในวันที่เขาย้ายเข้าคฤหาสน์ด้วย แม่คิดว่าพวกเราเองก็ควรจะไปพบเขาด้วยนะ" "เป็นโอกาสที่ดีจริง ๆ..." เซี่ยเทาลังเลอยู่ชั่วขณะ จากนั้นก็พูดว่า "แต่พวกเราไม่มีเส้นสายเลย ขืนจู่ ๆ พวกเราก็ไปที่นั่นจะไม่ดูกะทันหันไปหน่อยเหรอ?" "นี่คือนายท่านซิวหลัว พวกเราควรจะระวังตัวให้มากกว่านี้..." คุณย่าเซี่ยคาดการณ์มาถึงขั้นนี้ก็เอ่ยขึ้นมาว่า "ลูกลืมเซี่ยเซียนอินไปแล้วรึไง? เธอดำรงตำแหน่งผู้รักษาการ

ทันทีที่พูดจบ หลี่ชิงเฟิงตกตะลึงจนพูดไม่ออก "คุณก็ไม่เชื่อผมเหมือนกันเหรอ?" เขาถามขึ้นมา เซี่ยเซียนอินขมวดคิ้วพร้อมสีหน้าเคร่งเครียด "คุณพูดแบบนั้นออกมา คนที่มีสติสักหน่อยก็คงไม่มีใครเชื่อคุณหรอก ถูกไหมล่ะ? แล้วฉันจะเชื่อคุณลงไปได้ยังไงกัน?" "คฤหาสน์หลังที่ราคาย่อมเยาที่สุดในเขตชิงชิว วิลล่า มีมูลค่าปาเข้าไปกว่าห้าสิบล้านบาทแล้ว คุณจะซื้อได้ยังไง?" "ต่อให้คุณปล้นธนาคาร คุณก็ไม่มีทางได้เงินห้าสิบล้านบาทภายในการปล้นเพียงครั้งเดียวด้วย" หลี่ชิงเฟิงถึงกับพูดไม่ออกและยิ้มขื่นออกมา "ทำไมผมจะต้องปล้นธนาคารด้วยเล่า? ผมมีเงินนะ! อย่าว่าแต่ห้าสิบล้านบาทเลย ต่อให้เป็นห้าพันล้านบาท ผมก็..." "เอาล่ะ เลิกพูดสักทีเถอะ ตอนนี้ฉันรู้สึกเหมือนคุณกำลังหลอกตัวเองอยู่เลย ฉันขอบอกคุณเลยนะว่า ฉันรู้สึกผิดหวังกับสิ่งที่คุณทำในวันนี้มากทีเดียว!" "หายหน้าไปสักสองสามวันเถอะ เอาไว้พ่อแม่ของฉันอารมณ์เย็นลงเมื่อไร ฉันจะหาทางคุยกับพวกท่านเอง" หลังจากเซี่ยเซียนอินพูดจบก็ถอนหายใจ "วางใจเถอะ ฉันจะไม่แยกจากคุณแน่ ฉันจะเป็นผู้หญิงของคุณไปชั่วชีวิตและไม่มีวันเปลี่ยนใจเด็ดดขาด" เมื่อกลับเข้ามาในห้อง เซี่ยห