All Chapters of จอมอสูรคลั่งอันดับหนึ่ง: Chapter 61 - Chapter 70

เขาชักกระตุกไปสองครั้งแล้วค่อย ๆ หลับตาลง... ……. ครึ่งชั่วโมงให้หลัง จ้าวเทียนชื่อกำลังนอนอยู่บนเตียงโรงพยาบาล อาการของเขาดีขึ้นมากแล้ว แต่ใบหน้าของเขากลับเต็มไปด้วยผ้าพันแผล เขาน่าจะไปที่บริษัทไม่ได้ไปสักพัก "พี่ใหญ่ พี่ทำแบบนี้กับฮ่าวเทียน งั้นคนที่อยู่เบื้องหลังมันล่ะ..." จ้าวเทียนชื่อเอ่ยถามเสียงเบา หลี่ชิงเฟิงยิ้มให้ "ถ้ามันตายไป คนที่อยู่เบื้องหลังเหตุการณ์จะต้องปรากฏตัวแน่ ๆ คุณไม่ต้องห่วงเรื่องนี้หรอก" หลังจากหลี่ชิงเฟิงพูดจบ เขาก็ปอกแอปเปิลอยู่ข้างเตียง "ดูแลตัวเองให้ดี ๆ ล่ะ ยังมีบริษัทใหญ่รอให้คุณไปจัดการอยู่นะ ผมไม่ได้ขอให้คุณช่วยงานผมสักหน่อย ฉะนั้นคุณไม่ต้องสนใจหรอก" เมื่อจ้าวเทียนชื่อเห็นแอปเปิล เขาก็รู้สึกอบอุ่นหัวใจ เมื่อก่อนเขารู้สึกเคารพนับถือหลี่ชิงเฟิงเพราะหวั่นเกรงอำนาจของอีกฝ่าย ทว่ายามนี้เขากลับรู้สึกว่าพี่ใหญ่คนนี้อุปนิสัยใจคอไม่เลว ควรค่าให้ติดตามแล้ว "ขอบคุณครับ พี่ใหญ่" จ้าวเทียนชื่อยิ้ม ทันใดนั้นจ้าวเทียนชื่อก็พลันเอ่ยขึ้นมาว่า "จริงด้วยสิ พี่ใหญ่ ระหว่างที่ผมอยู่ในโรงพยาบาล พี่ช่วยผมจัดการเรื่องราวในบริษัทหน่อยได้ไหม?" หลี่ชิงเฟิงหัวเรา

ผู้จัดการต่งมองผู้จัดการไช่ด้วยสายตาเย็นชาพลางกล่าวว่า "เหล่าไช่ อย่าพูดเหลวไหลน่า ฉันไม่มีความคิดแบบนั้นสักหน่อย บางทีอาจจะเป็นนายหรือเปล่าถึงได้เผยความรู้สึกที่แท้จริงออกมา?" ผู้จัดการไช่ยิ้ม "ฉันก็แค่พูดเรื่องดี ๆ ไม่ใช่หรือไง? ลำพังด้วยความสามารถและคุณสมบัติของนายแล้วก็เหมาะจริง ๆ นั่นแหละ!" "เรื่องดี ๆ ก็ขึ้นอยู่กับว่าใครเป็นคนพูด ถ้าบอสรู้เรื่องที่นายพูดล่ะเข้าก็ นายลืมเรื่องที่เกิดขึ้นกับผู้จัดการหวังของฝ่ายโครงการไปแล้วรึไง?" ผู้จัดการต่งพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา ผู้จัดการไช่ยิ้มเยาะแล้วมองมาที่เซี่ยเซียนอิน "นี่ไม่ใช่ผู้จัดการเซี่ยจากฝ่ายโครงการหรอกหรือ? พักนี้คุณกลายเป็นคนที่มีชื่อเสียงค่อนข้างโด่งดังเชียวล่ะ! ทั้งบริษัทรู้จักชื่อคุณกันหมดเลยนะ!" "แต่ฝ่ายโครงการของคุณไม่มีแม้แต่ผู้บริหาร คุณเข้าร่วมการประชุมครั้งนี้เข้าท่าแล้วเหรอ?" "เลือกผู้บริหารให้ได้ก่อนแล้วค่อยกลับมาเถอะ!" ไม่รู้ว่าทำไมทั้งสองฝ่ายถึงได้เบนความสนใจมาที่เซี่ยเซียนอินอย่างปุบปับ ผู้จัดการต่งยิ้มเยาะพลางกล่าวว่า "ฝ่ายนี้นับว่าจบสิ้นกันแล้ว! มิหนำซ้ำยังอีรุงตุงนังไปหมด ขืนพวกเราไม่ถอนรากถอนโคนและจ

"นี่ใครกันน่ะ?" ผู้จัดการต่งถามด้วยน้ำเสียงเย็นชาหญิงสาวยิ้มพลางกล่าวว่า "สวัสดีค่ะ ผู้จัดการต่ง ฉันชื่อเซี่ยอิ่งค่ะ"ผู้จัดการต่งรู้สึกประหลาดใจ "เซี่ยอิ่ง? ชื่อนี้ฟังดูคุ้น ๆ นะ เหล่าไช่ นายเป็นคนพามางั้นเหรอ?"เมื่อผู้จัดการไช่เห็นข้าวของกระจัดกระจายเกลื่อนพื้น เขาก็รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นโดยไม่ต้องถามเลย…"ผู้จัดการต่ง นายต้องโมโหขนาดนี้เลยเชียวเหรอ?" ผู้จัดการไช่ยิ้มพลางถามออกมาผู้จัดการต่งจ้องเขาตาเขม็ง "หล่อนได้เป็นถึงผู้รักษาการตำแหน่งประธานเชียวนะ อย่าบอกว่านายไม่โกรธ!""ถ้านายได้เป็นผู้รักษาการตำแหน่งประธาน ฉันจะไม่ว่าอะไรเลย แต่ฉันแพ้ให้นังแพศยานั่นได้ยังไงกัน!"เมื่อผู้จัดการไช่ได้ยินเช่นนี้ เขาก็หัวเราะ "ใจเย็นก่อนสิ ฉันคิดว่าจ้าวเทียนชื่อคงจะหลงเสน่ห์เซี่ยเซียนอินคนนั้นเข้าแล้ว""นายยังต้องให้ฉันบอกอีกเหรอ?""บัดซบเอ๊ย ฉันทุ่มเทให้บริษัทไปตั้งมากมาย ตอนนี้พวกมันกลับทำกับฉันแบบนี้เสียได้ อยู่บริษัทนี้ต่อไปก็ไร้ความหมาย!"ดูเหมือนว่าผู้จัดการไช่กำลังรอคอยคำพูดนี้ของเขาอยู่ จากนั้นก็รีบเอ่ยขึ้นมาว่า "ถ้านายคิดแบบนั้นก็ถูกแล้วล่ะ ฉันเกรงว่านายจะหมดโอกาสก้าวหน้าเสียแล้ว

"เข้ามากันเลย ทุกคน" หลังจากผู้จัดการต่งพูดจบ ก็มีคนอีกหลายสิบคนเดินเข้ามาจากข้างนอก แต่ละคนถือจดหมายลาออกเอาไว้ในมือ เซี่ยเซียนอินมองคนเหล่านี้ด้วยความไม่อยากเชื่อ ทุกคนต่างเป็นหัวกะทิของบริษัท! "คุณเซี่ย พวกเราเองก็ขอลาออกด้วย" "ใช่แล้วล่ะ นี่คือจดหมายลาออกของผม" "ช่วยเซ็นชื่อให้พวกเราทีได้ไหม? ถ้าคุณไม่เซ็นก็ไม่เป็นไร ยังไงซะพรุ่งนี้ผมก็คงไม่มาทำงานแล้ว" ในที่สุดเซี่ยเซียนอินก็รู้ว่านี่ไม่ใช่แค่เรื่องการลาออกเท่านั้นแล้ว แต่เป็นการขบถต่างหากล่ะ! "พวกคุณทำอะไรกันน่ะ! พวกคุณทำกับคนเขาแบบนี้ได้ยังไงกัน!" เซี่ยเซียนอินทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว เธอตบโต๊ะแล้วลุกขึ้นแล้วชี้นิ้วมาที่พวกเขาพลางกล่าวด้วยความโกรธจัด ผู้จัดการต่งหัวเราะ "โอ๊ะโอ! พวกคุณเห็นไหมล่ะ? เธอหมดความอดทนเสียแล้วสิ พอได้เป็นผู้รักษาการตำแหน่งประธานก็เปลี่ยนไปเป็นคนละคนเลย แถมอารมณ์ก็รุนแรงกว่าเก่าอีกต่างหาก!" "คุณ!" "พวกเราไม่ได้รังแกคุณสักหน่อย ประธานเซี่ย พวกเราก็แค่จะลาออก อย่าทำให้เรื่องราวลุกลามใหญ่โตนักเลย" ผู้จัดการต่งกล่าวด้วยสีหน้าที่เต็มเปี่ยมไปด้วยแววยิ้มเยาะ พนักงานคนอื่น ๆ เองก็พูดแทรกขึ้น

หลังจากดื่มไปสามรอบ เฟิงฮ่าวก็ได้รับสายจากบอสจึงเดินเข้าไปในห้องน้ำ "ครับบอส" "เป็นยังไงบ้าง? คนพวกนั้นเชื่อถือได้ไหม?" "เชื่อถือได้มาก ๆ เลยครับ! คุณวางใจได้เลย พวกเขาพอใจกับข้อเสนอของพวกเรามากเลยครับ!" บอสหัวเราะ "ใช่ ตอนนี้พวกเรากอดขาตระกูลเย่ซึ่งเรียกว่าร่ำรวยและทรงอิทธิพลเอาไว้ได้แล้ว!" "งั้นก็เตรียมตัวสำหรับวันพรุ่งนี้แล้วพาพวกเขาไปรายงานตัวที่บริษัท แค่นั้นก็เป็นอันเรียบร้อย" "ได้ครับ บอส!" ในห้องทำงานแห่งหนึ่ง เฮ่อต้าอวี่ประธานบริษัทต้าอวี่กรุ๊ปวางโทรศัพท์มือถือลงแล้วพิงพนักเก้าอี้ด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม "เมื่อไม่กี่ปีก่อนจ้าวเทียนชื่อสร้างชื่อในตลาดเซี่ยชวนให้แก่ตนเอง มาวันนี้เฮ่อต้าอวี่ก็ทำได้เช่นกัน!" ในเมื่อมีตระกูลเย่คอยสนับสนุน ชะตาชีวิตของเฮ่อต้าอวี่ถึงได้เกิดความพลิกผัน เขาจึงอดไม่ได้ที่จะดีใจเสียจนตัวลอย เพราะอยากจะแข่งขันกับเทียนชื่อกรุ๊ป คราวนี้เขาไม่ได้รายงานแผนการให้ตระกูลเย่ทราบ แต่คิดจะลงมือทำคนเดียว ถึงแม้ว่าตระกูลเย่จะยินดีให้ความช่วยเหลือเขา แต่ก็ไม่ได้ประทับใจในตัวเขาสักเท่าไรนัก พวกเขาเอาแต่คิดว่าเขาเป็นคนขี้ขลาดไร้ความสามารถที่ส่งเสริมไม่ขึ