All Chapters of หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว: Chapter 571 - Chapter 580

"ฮ่าฮ่า... รองหัวหน้าทหารหวางมาถึงแล้ว ในที่สุดตระกูลฉาวของเราก็ได้รับการช่วยเหลือแล้ว" "มีรองหัวหน้าทหารหวางอยู่ ผมก็ไม่เชื่อว่าซ่างกวนหงยังกล้าทําอะไรกําเริบเสิบสานอีก" การปรากฏตัวของหวางเจิ้งหยางทําให้ทุกคนในตระกูลฉาวมีกำลังใจและมีความสุขอย่างอธิบายไม่ได้ เพิ่งถูก ซ่างกวนหง กดจนเงยหน้าขึ้นไม่ได้ ตอนนี้ ในที่สุดก็ลืมตาอ้าปากได้แล้ว แล้วนายพลหู่เวยล่ะ? แต่ระดับที่สามเท่านั้น รองหัวหน้าทหารอย่างเขาเป็นระดับที่สองและมีอํานาจทางทหารอยู่ในมือ ดังคํากล่าวที่ว่า เจ้าหน้าที่ส่วนใหญ่บดขยี้ผู้คนจนตาย ต่อหน้ารองหัวหน้าทหารหวาง แม้แต่ซ่างกวนหงที่รู้จักกันในชื่อผู้ถูกเลือกก็ต้องก้มหน้าลง "สาม ไม่คิดว่าคุณจะเชิญรองหัวหน้าทหารหวางมาจริง ๆ เก่งจริง ๆ" ฉาวจูนยิ้มอย่างมีความสุข "พี่อ้าย คําพูดนี้ไม่ถูกเลย รองหัวหน้าทหารหวางมาได้ อาจเป็นเพราะฐานะลูกชายของผมก็ได้" ฉาวเปียวพูดด้วยสีหน้าภาคภูมิใจ "มีเหตุผล อี้หมิงเกิดมาจากการทีมหู่เป้า หลังพิงเทพเจ้าสงครามหญิง อนาคตไม่สดใส รองหัวหน้าทหารหวางต้องหลงรักความสามารถแน่ ๆ" ฉาวจื่อยวนเห็นด้วย "โอ้ ใช่ ใช่ อี้หมิงเป็นอัจฉริยะที่ยอดเยี่ยมที่ส

"ถอย? หรือไม่ถอย?" หวังฝู่หลงเถิงยืนอย่างภาคภูมิใจและสง่างาม "ซ่างกวนหง พอเถอะ" หวางเจิ้งหยางก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าว ยืนเคียงข้างกับหวังฝู่หลงเถิง หากบอกว่า เขาไม่สามารถปราบปรามซ่างกวนหงคนเดียวได้ งั้นบวกกับกองกําลังสังคมของผู้นำเก่าก็เพียงพอที่จะทําให้อีกฝ่ายกลัวแล้ว เชื่อว่าตราบใดที่ไม่โง่ก็จะเลือกถอยหลัง "ดูเหมือนว่าซ่างกวนหงจะกินเหี่ยวแล้ว" "สองยักษ์ใหญ่ร่วมมือกัน ใครจะทนได้?" "ไม่คิดจริง ๆ ว่าตระกูลฉาวจะมีอิทธิพลมากขนาดนี้ คาดไม่ถึงว่าจะต้องซ่างกวนหงตกอยู่ในภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก" เมื่อมองทั้งสองฝ่ายที่ตึงเครียด ทุกคนอดกระซิบไม่ได้ ปฏิเสธไม่ได้ว่า ซ่างกวนหง ยอดเยี่ยมมากและมีภูมิหลังที่แข็งแกร่ง และแม้กระทั่งทําลายงานเลี้ยงวันเกิดของตระกูลเฉาอย่างโจ่งแจ้งก็ไม่มีใครกล้าพูด อย่างไรก็ตาม ภายใต้แรงกดดันสองฝ่ายของหวางเจิ้งหยางและหวังฝู่หลงเถิง ไม่ว่าพวกเขาจะเก่งแค่ไหน พวกเขาก็ต้องก้มหัวและถอยกลับ "ดูเหมือนว่าวันนี้ทั้งสองท่านจะต้องต่อต้านผมแล้ว แต่การจะให้ผมถอยหลัง เกรงว่าจะยังไม่ง่ายขนาดนั้น" สีหน้าของซ่างกวนหงค่อย ๆ เย็นชาขึ้น เขาสามารถอยู่ในตําแหน่งสู

"ผู้ราชการเซี่ย ควรจะเป็นผู้ราชการเซี่ย" "โอ้ พระเจ้า แม้แต่ผู้ราชการมณฑลก็มาถึงแล้ว ท้องฟ้าจะพังทลายลงหรือ?"”"เป็นใครกันแน่? คาดไม่ถึงว่าจะเชิญผู้ราชการมณฑลออกมาได้" หลังจากชายในชุดจงซานเข้าประตูมา ที่เกิดเหตุทั้งหมดก็ระเบิดหม้อ ต้องรู้ว่า ตรงหน้าท่านนี้ เป็นผู้ราชการมณฑล บุคคลที่มีอํานาจทางทหารและการเมืองของมณฑลหนานทั้งหมด ตำแหน่งที่หนึ่ง ข้าราชการศักดินาที่แท้จริง! เป็นการกระทืบเท้า ล้วนสามารถทําให้การดํารงอยู่ของนครเอกของมณฑลสั่นสะเทือนได้ อะไรหัวหน้าทหารหม่า นายพลหู่เวย ในด้านหน้าของมันทั้งหมดไม่พอที่จะมอง "ท่านผู้ราชการมณฑลมาได้อย่างไร? คงไม่ใช่ซ่างกวนหงเชิญมาใช่ไหม?" "จบแล้ว... คราวนี้ตระกูลฉาวพวกเรา ไม่ได้ช่วยแล้วจริง ๆ"”"นี่เป็นคนแรกของทางการมณฑลหนานนะ ใครจะสู้กับมันได้ล่ะ?" ค่ายตระกูลฉาวเต็มไปด้วยความฮือฮา ใบหน้าเต็มไปด้วยความสิ้นหวังและหวาดกลัวมาก ผู้ราชการมณฑลหนึ่ง เห็นได้ชัดว่าตระกูลฉาวไม่สามารถปีนขึ้นไปได้ งั้นมีความเป็นไปได้เพียงอย่างเดียว อีกฝ่ายเป็นกองหนุนของซ่างกวนหง ในขณะนี้ ไม่ใช่แค่ครอบครัวเฉาที่ฮือฮา ซ่างกวนหงก็แสดงความประหลาดใจเช่น

เมื่อนึกถึงตรงนี้ ฉาวก้วนก็อดตกใจไม่ได้ รีบมองไปรอบ ๆ ก็พบว่าลู่เฉินมีสีสงบและเมฆจาง ๆ เหมือนคนนอก แต่ยิ่งเป็นแบบนี้มากเท่าไร ก็ยิ่งทําให้เขารู้สึกมองไม่เห็นมากขึ้นเท่านั้น คิดอย่างรอบคอบ ตั้งแต่ลู่เฉินท้าทายกวนหง สถานการณ์ของตระกูลฉาวจึงเริ่มพลิกกลับ หรือว่า ชายหนุ่มคนนี้มีส่วนทําให้เกิดเปลวไฟจริง ๆ ถ้าเป็นเช่นนั้น มันน่ากลัวมาก "หัวหน้าเผ่าฉาว ข้ายังมีธุระ ข้าก็อยู่ไม่นาน ลาไป" หลังจากทักทายแล้ว เซี่ยหย่งคังก็หันหลังและจากไป เหตุผลที่ไม่พูดถึงตัวตนของล่เฉิน ส่วนใหญ่เป็นเพราะกลัวว่าจะทําให้อีกฝ่ายเดือดร้อน บางคำพูด จุดจบก็พอ "ไม่มีการต่อสู้ ผมก็จากไปแล้ว" หวงฝู่หลงเถิงมองลู่เฉินลึกๆ แล้วเดินจากไปทันที "หัวหน้าเผ่าฉาว วันหลังจะมีวันเจอ" หวางเจิ้งหยางกอดหมัดแล้วจากไป พอยักษ์ใหญ่ต่าง ๆ จากไป ห้องจัดเลี้ยงกลับยิ่งร้อนขึ้น แขกเหรื่อวิพากษ์วิจารณ์กันอย่างมากมาย ลูกหลานตระกูลเฉาก็คาดเดาอย่างต่อเนื่อง "พ่อ! ไม่คิดว่าท่านจะมีหน้ามีตาขนาดนี้ คาดไม่ถึงว่าจะย้ายผู้นำเก่าและผู้ราชการเซี่ยได้ เก่งจริง ๆ" ฉาวซวนเฟยเดินขึ้นไปข้างหน้าด้วยรอยยิ้ม เรียกได้ว่าเปล่งประกาย

"พวกคุณชอบหัวเราะมากไม่ใช่เหรอ ยิ้มอีกอันให้ผมดูหน่อย" ลู่เฉินโยนป้ายแขกและส่งคําถาม ฉาวอี้หมิงแข็งทื่อแล้ว ฉาวจื่อยวนก็เบิกตากว้าง หลัวทงสามคนยิ่งตกตะลึง สายตาของทุกคน ล้วนจ้องมองที่ป้ายแขกสีเงินบนโต๊ะ ตาไม่กะพริบ สีหน้าตกใจ ไม่มีรอยยิ้มแม้แต่น้อย ป้ายเค็น ของตระกูลหวงฝู่ นั่นเป็นสมบัติล้ำค่าที่ผู้คนนับไม่ถ้วนใฝ่ฝัน การมีป้ายนี้อยู่ในมือก็หมายความว่ามีตระกูลหวงฝู่เป็นผู้สนับสนุนและแม้กระทั่งสามารถระดมทรัพยากรต่าง ๆ ของตระกูลหวงฝู่ได้โดยตรง ไม่ได้พูดเกินจริง ป้ายแขกนี้ คุ้มค่ามาก! คำถามคือ เด็กน้อยอย่างนี้ มาอยู่ในมือของฝุ่นดินได้อย่างไร หรือว่าอีกฝ่ายได้ช่วยชีวิตคุณหวังฝู่ไว้จริง ๆ เหรอ? เมื่อนึกถึงที่นี่ สายตาที่ทุกคนมองลู่เฉินก็แตกต่างกันเป็นพิเศษ "ไม่... เป็นไปไม่ได้ คุณมีป้ายแขกของตระกูลหวงฝู่ได้อย่างไร?" ฉาวจื่อยวนทั้งตกใจและสงสัย ไม่น่าเชื่อ "ผมพูดชัดเจนแล้วว่าไม่อยากทําซ้ําอีก" ลู่เฉินจาง ๆ ถ้าสองคนนี้ไม่ใช่ได้คืบศอกและจงใจรังเกียจฉาวซวนเฟย เขาก็จะไม่เปิดป้ายแขกออกมา "ฉาวจื่อยวน เป็นไงบ้าง ผู้ชายที่ฉันชอบ มีปัญหาอะไรไหม?" หลังจากมีความมั่นใจแ