LOGINShare
บทที่ 573
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 574
"สองต่อสอง พวกเราก็ไม่ขาดทุน" หวังฝู่หลงเถิงพูดเบา ๆ "ผู้นำเก่า เกรงว่าจะเป็นสองต่อหนึ่ง ท่านถามรองหัวหน้าทหารหวางว่า ยังยอมลุยน้ําโคลนนี้หรือไม่" แนวทางที่มีความหมายลึกซึ้งของหม่าเว่ยก๋อ "ฮะ?" หวังฝู่หลงเถิงมองไปข้าง ๆ และพบว่าหวางเจิ้งหยางมีสีหน้าน่าเกลียดและไม่พูดอะไรสักคํา เห็นได้ชัดว่าเขาถอยกลับ สําหรับหวางเจิ้งหยาง เมื่อเผชิญหน้ากับซ่างกวนหง ยังมีกําลังที่จะต่อสู้ ถ้าเพิ่มหม่าเว่ยก๋อเข้าไปก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง นอกจากนี้ ความสัมพันธ์ของเขากับตระกูลฉาวไม่ลึกซึ้ง ไม่จําเป็นต้องทําลายอาชีพการงานของเขาเพื่อสิ่งนี้ เมื่อเห็นหวางเจิ้งหยาง เงียบอยู่บรรดา คนในตระกูลฉาว หน้าเหมือนดิน เมื่อรองหัวหน้าทหารหวางถอนตัวแล้ว ตระกูลฉาวจะไม่สามารถหลบหนีจากภัยพิบัตินี้ได้ "หัวหน้าเผ่าฉาว เค้าโครงของคุณในวันนี้ ทําให้ผมประหลาดใจจริง ๆ แต่น่าเสียดาย หมากรุกยังเล่นไม่ดี ตอนนี้ คุณจะเลือกอย่างไร?" ซ่างกวนหงเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย จ้องมองตรงไปที่ฉาว ก้วน ด้วยความช่วยเหลือของหัวหน้าทหารหม่า หวงฝู่หลงเถิงเพียงคนเดียวไม่สามารถช่วยตระกูลฉาวได้ “......” ฉาวก้วนอนคิ้วถูกล็อคลึกและหน้าเคร่งข
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 575
"ผู้ราชการเซี่ย ควรจะเป็นผู้ราชการเซี่ย" "โอ้ พระเจ้า แม้แต่ผู้ราชการมณฑลก็มาถึงแล้ว ท้องฟ้าจะพังทลายลงหรือ?"”"เป็นใครกันแน่? คาดไม่ถึงว่าจะเชิญผู้ราชการมณฑลออกมาได้" หลังจากชายในชุดจงซานเข้าประตูมา ที่เกิดเหตุทั้งหมดก็ระเบิดหม้อ ต้องรู้ว่า ตรงหน้าท่านนี้ เป็นผู้ราชการมณฑล บุคคลที่มีอํานาจทางทหารและการเมืองของมณฑลหนานทั้งหมด ตำแหน่งที่หนึ่ง ข้าราชการศักดินาที่แท้จริง! เป็นการกระทืบเท้า ล้วนสามารถทําให้การดํารงอยู่ของนครเอกของมณฑลสั่นสะเทือนได้ อะไรหัวหน้าทหารหม่า นายพลหู่เวย ในด้านหน้าของมันทั้งหมดไม่พอที่จะมอง "ท่านผู้ราชการมณฑลมาได้อย่างไร? คงไม่ใช่ซ่างกวนหงเชิญมาใช่ไหม?" "จบแล้ว... คราวนี้ตระกูลฉาวพวกเรา ไม่ได้ช่วยแล้วจริง ๆ"”"นี่เป็นคนแรกของทางการมณฑลหนานนะ ใครจะสู้กับมันได้ล่ะ?" ค่ายตระกูลฉาวเต็มไปด้วยความฮือฮา ใบหน้าเต็มไปด้วยความสิ้นหวังและหวาดกลัวมาก ผู้ราชการมณฑลหนึ่ง เห็นได้ชัดว่าตระกูลฉาวไม่สามารถปีนขึ้นไปได้ งั้นมีความเป็นไปได้เพียงอย่างเดียว อีกฝ่ายเป็นกองหนุนของซ่างกวนหง ในขณะนี้ ไม่ใช่แค่ครอบครัวเฉาที่ฮือฮา ซ่างกวนหงก็แสดงความประหลาดใจเช่น
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 576
"อ้อ มีเรื่องนี้เหรอ?" เซี่ยหย่งคังถือโอกาสมองฉาวก้วน "เมื่อก่อนมีการหมั้นจริง แต่ตอนนี้มีปัญหานิดหน่อย ดังนั้นเรื่องการหมั้นต้องวางแผนระยะยาว" ฉาวก้วนพูดตามความจริง "มีปัญหาก็นั่งคุยกันดีๆ ทําไมถึงตึงเครียดขนาดนี้" เซี่ยหย่งคังค่อนข้างไม่พอใจ "ไม่ใช่ว่าผมจะไม่คุย แต่ตระกูลฉาวไม่ไว้หน้า" ซ่างกวนหงตอบ "เรื่องแต่งงาน ใส่ใจกับความรักของคุณและความปรารถนาของฉัน คุณเอาทหารมาบังคับให้แต่งงานอย่างโจ่งแจ้ง ไม่ใช่พฤติกรรมโจรหรือ" จู่ ๆ ฉาวซวนเฟยก็กรีดร้อง "พูดได้ดี การแต่งงานของชายและหญิง ต้องได้รับความยินยอมจากทั้งสองฝ่าย คนอื่นไม่ยอมแต่งงาน คุณบังคับไม่ได้" เซี่ยหย่งคังเห็นด้วย ได้ยินว่า ซ่างกวนหงอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเล็กน้อย ดูท่าทีแล้ว อีกฝ่ายตรงข้ามใจแข็งจะช่วยทีมตระกูลฉาวแล้ว "ท่านผู้ว่าราชการ ตระกูลฉาวให้ผลประโยชน์อะไรกับท่านกันแน่ ผมยินดีให้สิบเท่า" ซ่างกวนหง พูดอย่างไม่แน่นอน "กําเริบเสิบสาน!" เซี่ยหย่งคังมีสีหน้าบึ้งตึงและร้องไห้ว่า "ซ่างกวนหง คุณถือว่าผู้ราชการผมเป็นอะไร เป็นข้าราชการทุจริต หรือเป็นข้าราชบริพารที่ทุจริต?" "ไม่กล้ากล้า... นายพลหงแค่พูดผิดไปชั่วข
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 577
เมื่อนึกถึงตรงนี้ ฉาวก้วนก็อดตกใจไม่ได้ รีบมองไปรอบ ๆ ก็พบว่าลู่เฉินมีสีสงบและเมฆจาง ๆ เหมือนคนนอก แต่ยิ่งเป็นแบบนี้มากเท่าไร ก็ยิ่งทําให้เขารู้สึกมองไม่เห็นมากขึ้นเท่านั้น คิดอย่างรอบคอบ ตั้งแต่ลู่เฉินท้าทายกวนหง สถานการณ์ของตระกูลฉาวจึงเริ่มพลิกกลับ หรือว่า ชายหนุ่มคนนี้มีส่วนทําให้เกิดเปลวไฟจริง ๆ ถ้าเป็นเช่นนั้น มันน่ากลัวมาก "หัวหน้าเผ่าฉาว ข้ายังมีธุระ ข้าก็อยู่ไม่นาน ลาไป" หลังจากทักทายแล้ว เซี่ยหย่งคังก็หันหลังและจากไป เหตุผลที่ไม่พูดถึงตัวตนของล่เฉิน ส่วนใหญ่เป็นเพราะกลัวว่าจะทําให้อีกฝ่ายเดือดร้อน บางคำพูด จุดจบก็พอ "ไม่มีการต่อสู้ ผมก็จากไปแล้ว" หวงฝู่หลงเถิงมองลู่เฉินลึกๆ แล้วเดินจากไปทันที "หัวหน้าเผ่าฉาว วันหลังจะมีวันเจอ" หวางเจิ้งหยางกอดหมัดแล้วจากไป พอยักษ์ใหญ่ต่าง ๆ จากไป ห้องจัดเลี้ยงกลับยิ่งร้อนขึ้น แขกเหรื่อวิพากษ์วิจารณ์กันอย่างมากมาย ลูกหลานตระกูลเฉาก็คาดเดาอย่างต่อเนื่อง "พ่อ! ไม่คิดว่าท่านจะมีหน้ามีตาขนาดนี้ คาดไม่ถึงว่าจะย้ายผู้นำเก่าและผู้ราชการเซี่ยได้ เก่งจริง ๆ" ฉาวซวนเฟยเดินขึ้นไปข้างหน้าด้วยรอยยิ้ม เรียกได้ว่าเปล่งประกาย
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 578
เฉากระดาษไอริสครวญครางว่า "ตัวเองไม่มีงานสําคัญอะไร ยังเห็นเสียงดังได้ไม่ดีเลย ระวังตาดีจริง ๆ ในเมื่อคุณไม่เชื่อฟังเสียงอึกทึกครึกโครม งั้นมาบอกว่าลูกหลานตระกูลเฉาทุกคนในที่เกิดเหตุ ใครจะมีอิทธิพลต่อเสียงนั้นได้" "นี่..." เฟยเฉาซวนพูดจาติดขัด เมื่อพิจารณาจากตําแหน่งทางการแล้ว เฉาอี้หมิงเป็นการดํารงอยู่ที่ยอดเยี่ยมที่สุดในบรรดาคนรุ่นใหม่ของครอบครัว "ไงล่ะ ไม่มีอะไรจะพูดแล้วใช่ไหม ยอมรับว่าอี้หมิงเหนือกว่าคุณ มันยากขนาดนั้นเหรอ" เฉาเปาไอริสเยาะเย้ย "เฉาซวนเฟย วันนี้เจ้าจะรอดพ้นจากภัยพิบัติได้ ล้วนเปื้อนแสงของข้า ดังนั้นจงสุภาพกับข้าดีกว่า" เฉาอี้หมิงเริ่มตี เมื่อได้ยินว่า เฉาซวนเฟยอดขมวดคิ้วไม่ได้ สองคนนี้ดูเหมือนจะร่วมมือกันเพื่อกดดันโมเมนตัมของเธอแล้ว "เปื้อนแสงของคุณ คุณมีแสงอะไร" เมื่อเห็นเฉาซวนเฟยถูกเยาะเย้ย ลู่อวิ่นก็ไม่พอใจทันที "ผู้ว่าการของบ้านเรือนหนึ่งหลัง คุณเป็นแค่นายทหารหกประเภท ฐานะแตกต่างกันมาก ทําไมคุณถึงคิดว่าอีกฝ่ายมาเพราะคุณ" "ฮึ่ม! ไม่ใช่เพราะฉัน หรือเพราะคุณไม่สําเร็จ?" เฉาอี้หมิงพูดจาดูถูก "คุณเดาถูกแล้ว เป็นเพราะผมจริงๆ" ลู่ฝุ่นพยักหน้า พอ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 579
"พวกคุณชอบหัวเราะมากไม่ใช่เหรอ ยิ้มอีกอันให้ผมดูหน่อย" ลู่เฉินโยนป้ายแขกและส่งคําถาม ฉาวอี้หมิงแข็งทื่อแล้ว ฉาวจื่อยวนก็เบิกตากว้าง หลัวทงสามคนยิ่งตกตะลึง สายตาของทุกคน ล้วนจ้องมองที่ป้ายแขกสีเงินบนโต๊ะ ตาไม่กะพริบ สีหน้าตกใจ ไม่มีรอยยิ้มแม้แต่น้อย ป้ายเค็น ของตระกูลหวงฝู่ นั่นเป็นสมบัติล้ำค่าที่ผู้คนนับไม่ถ้วนใฝ่ฝัน การมีป้ายนี้อยู่ในมือก็หมายความว่ามีตระกูลหวงฝู่เป็นผู้สนับสนุนและแม้กระทั่งสามารถระดมทรัพยากรต่าง ๆ ของตระกูลหวงฝู่ได้โดยตรง ไม่ได้พูดเกินจริง ป้ายแขกนี้ คุ้มค่ามาก! คำถามคือ เด็กน้อยอย่างนี้ มาอยู่ในมือของฝุ่นดินได้อย่างไร หรือว่าอีกฝ่ายได้ช่วยชีวิตคุณหวังฝู่ไว้จริง ๆ เหรอ? เมื่อนึกถึงที่นี่ สายตาที่ทุกคนมองลู่เฉินก็แตกต่างกันเป็นพิเศษ "ไม่... เป็นไปไม่ได้ คุณมีป้ายแขกของตระกูลหวงฝู่ได้อย่างไร?" ฉาวจื่อยวนทั้งตกใจและสงสัย ไม่น่าเชื่อ "ผมพูดชัดเจนแล้วว่าไม่อยากทําซ้ําอีก" ลู่เฉินจาง ๆ ถ้าสองคนนี้ไม่ใช่ได้คืบศอกและจงใจรังเกียจฉาวซวนเฟย เขาก็จะไม่เปิดป้ายแขกออกมา "ฉาวจื่อยวน เป็นไงบ้าง ผู้ชายที่ฉันชอบ มีปัญหาอะไรไหม?" หลังจากมีความมั่นใจแ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 580
"ถูกต้อง! ป้ายแขกของตระกูลหวงฝู่ไม่สามารถทําลายได้ มีแต่ของปลอมเท่านั้นที่เปราะบางขนาดนี้" ฉาวจื่อยวนพูดสนับสนุน พอคําพูดนี้ออกมา ทุกคนก็พยักหน้าทันที "ทํามาครึ่งวันแล้วกลายเป็นของปลอม เพิ่งตกใจนิดหน่อย" "ผู้ชายคนนี้ไร้ยางอายเกินไป คาดไม่ถึงว่าจะสร้างของเลียนแบบเพื่อโดดเด่น กล้าหาญจริง ๆ " "ฮึ่ม! โชคดีที่คุณชายอิ้หมิงได้เปิดเผยโฉมหน้าที่แท้จริงของเด็กคนนี้ ไม่งั้นพวกเราถูกหลอกกันหมดแล้ว" นาทีนี้หลายคนเริ่มตําหนิ เมื่อเทียบกับลู่เฉินที่ไม่มีชื่อ พวกเขายังคงเชื่อ ชายที่ร่ำรวยอย่างฉาวอิ้หมิง ฝมากกว่า เหมือนกับว่าก่อนที่คนคนหนึ่งจะประสบความสำเร็จ พูดถูกแค่ไหนก็ผายลม และหลังจากประสบความสําเร็จแล้ว แม้แต่ตด ก็คือความจริง "ฉาวอี้หมิง คุณกลับดํากลับคําในที่สาธารณะ ทําลายป้ายแขกได้พิจารณาถึงผลที่จะตามมาหรือไม่?" ลู่เฉินพูดอย่างเย็นชา "ผลที่จะตามมา? ฮ่าฮ่า... คุณใช้ของปลอมมาหลอกคนอื่น ยังมีเหตุผลอยู่หรือ? ผมเรียกว่าทางขึ้นสวรรค์!" ฉาวอี้หมิงอี้กล่าวอย่างจริงใจ "ก็คือ พวกเราไม่ได้ติดตามความรับผิดชอบของคุณ ก็ถือว่าไม่เลวแล้ว คุณยังมีหน้าที่โห่ร้องแบบนี้หรือ?" ฉาวจื่อยวนครวญคร
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 581
"อี้หมิง!"ฉากกะทันหันทำให้ทุกคนตกใจไม่มีใครคาดคิด ฉาวอี้หมิงที่ยังหัวเราะเสียงดังอยู่เมื่อวินาทีก่อน วินาทีถัดมาก็อาเจียนเป็นเลือดแล้วล้มลงกับพื้น"เร็ว! ส่งโรงพยาบาล!"ฉาวก้วนตัดสินใจอย่างเด็ดขาดและสั่งให้คนยกฉาวอี้หมิงออกไปโดยตรง"เด็กน้อย คุณหลอกหลอนหรือเปล่า!"ฉาวเปียวที่เพิ่งจะจากไป ดูเหมือนจะคิดอะไรได้ จู่ ๆ ก็หันกลับมา ใบหน้าดุร้าย"เรื่องผมเป็นอะไร อาการบาดเจ็บเก่าของเขากําเริบเอง ถ้าคุณจะโทษก็โทษซ่างกวนหงที่ตีลูกชายคุณก่อนหน้านี้" ลู่เฉินยักไหล่"คุณ..."ฉาวเปียวโกรธอยู่พักหนึ่งแม้จะรู้ว่ามีความแปลก แต่ทนทุกข์ทรมานที่ไม่มีหลักฐาน เขาก็กําเริบได้ยาก"พี่สอง อย่าล่าช้า ช่วยชีวิตคนต้องเร่งด่วน" ฉาวก้วนเตือน"ไป!"ฉาวเปียวไม่กล้าเสียเวลา หลังจากจ้องมองลู่เฉินอย่างเกลียดชัง เขาก็จากไปอย่างรวดเร็ว พ่อและลูกสาวที่ฉาวจูนสองคนติดตามอย่างใกล้ชิดในฐานะที่เป็นอัจฉริยะที่ยอดเยี่ยมที่สุดในตระกูล ความปลอดภัยของฉาวอี้หมิง เกี่ยวข้องกับอนาคตของตระกูลฉาวน้ําหนักของมันไม่น้อยไปกว่าผู้นำเผ่าฉาวก้วนแล้ว"สามี คุณเพิ่งทําอะไรลงไป?"ฉาวเฟยซวนเข้ามาใกล้ ๆ และถามกระซิบฉาวอี้ห
Latest chapter
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1200
กระโดดขึ้นไปกลางอากาศ แล้วก็หยุดกะทันหันแสงแดดส่องลงมา เสื้อเกราะสีทองของเหลยว่านจุนส่องแสงประกาย และสะดุดตาเป็นพิเศษ"ดาบนี้เรียกว่าโพ่หยวีนกวน ผมเคยเก็บตัวมาสามปี ถึงจะเรียนรู้เทคนิคนี้ให้ได้""จนถึงตอนนี้ ยังไม่เคยแสดงต่อหน้าคนนอกเลย""วันนี้ จะเป็นเกียรติในชีวิตของคุณที่สามารถตายด้วยดาบนี้ของผม!""ดูดาบผมสิ!"พูดจบ ดาบทองของเหลยว่านจุนก็สั่นอย่างกะทันหัน ตัวเขาก็กลายเป็นแสงสีทองที่แสบตา พุ่งลงมาอย่างรวดเร็วโมเมนตัมของมันยิ่งใหญ่เหมือนแม่น้ำไหลลง ไม่สามารถหยุดยั้งได้และอยู่ยงคงกระพัน"ดาบที่เร็วมาก ลมดาบที่น่ากลัวมาก""โอ้พระเจ้า นี่คือการลงโทษจากพระเจ้าหรือ น่ากลัวเกินไป!"“เมื่อดาบนี้ใช้ออกมา จะไม่มีใครหยุดยั้งได้ การฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่ม ถึงตายก็ยังได้รับเกียรติ”ดาบที่น่าตกใจของเหลยว่านจุนทําให้เกิดความโกลาหลเหล่านักสู้ต่างสะเทือนใจแสงสีทองนั้นพราวเหมือนดวงอาทิตย์ ทําให้คนไม่สามารถต้านทานได้แม้แต่น้อยดาบนั้นตกลงมาเหมือนวันสิ้นโลกมาถึงมากพอที่จะทำลายทุกอย่าง!"ชางฉง!"ในขณะที่เหลยว่านจุนออกดาบ ลู่เฉินก็เคลื่อนไหวอย่างกะทันหันเห็นเพียงว่าเขาตบเบาๆ ดาบสีดำท
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1199
เมื่อที่เกิดเหตุสงบเหล่านักสู้ที่อยู่ด้านล่างเวที รู้สึกแต่หลังเย็นและหวาดกลัวคลื่นกระทบของการโจมตีเมื่อกี้นั้นน่ากลัวเกินไปหากไม่ได้เตรียมการมานานและหลบได้ทัน เกรงว่าจะถูกประแทกจนได้รับบาดเจ็บสาหัสทันทีถึงกระนั้น พลังทําลายล้างที่น่ากลัวนั้นยังคงทําให้คนกลัวในใจ"ไม่เลว ความแข็งแกร่งของคุณแข็งแกร่งกว่าตอนที่อยู่ในป่าดำเลย"เหลยว่านจุนแบกมือข้างเดียวไว้ด้านหลัง และยิ้มเบา ๆ ดูเหมือนว่าชัยชนะอยู่ในมือแล้ว "น่าเสียดายที่คุณยังคงต้องตายในวันนี้""เหลยว่านจุน มีความสามารถจริง ๆ อะไร ก็ใช้ออกมาเลย มิฉะนั้นคุณจะไม่มีโอกาสแล้ว"ลู่เฉินยืนตัวตรงอย่างช้า ๆ สายตายังคงเย็นชาการโจมตีเมื่อกี้นั้น ทำให้เขารู้ว่าความแข็งแกร่งของเหลยว่านจุนเป็นยังไงถ้าไม่มีอะไรที่เกินความคาดคิด อีกฝ่ายใกล้จะมาถึงการฝึกร่างขั้นจงซือใหญ่แล้วโชคดีที่ยังไม่ได้ทะลุไปอย่างเต็มที่เพราะเวลา ไม่งั้นจะรับมืออย่างลำบาก"ฮึ่ม! คุณไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาจริง ๆ"เหลยว่านจุนหรี่ตาเล็กน้อย โมเมนตัมเพิ่มขึ้นอีกครั้ง เสื้อคลุมทั้งตัวไม่มีลมพัดแต่ปลิวอยู่ และส่งเสียงด้วย "คุณต้องดูความแข็งแกร่งที่แท้จริงของผมไม่ใช่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1198
การฝึกร่างขั้นจงซือก็มีคนที่แข็งแกร่งกว่าหรืออ่อนแอกว่า ช่องว่างของดินแดนเล็ก ๆ แต่ละระดับจะยากที่จะข้ามได้"หัวหน้าอู๋ประเมินคนนี้สูงเกินไปแล้ว"เจี่ยงซิวเจินส่ายหัวด้วยรอยยิ้ม "ถ้าผมมองไม่ผิด หลังจากหัวหน้าเหลยเก็บตัวครั้งนี้ ความแข็งแกร่งได้ก้าวไปอีกขั้นหนึ่ง จัดการกับลู่เฉิน ใช้สามท่าก็สามารถจัดการได้แล้ว""อ้อ เหรอ"อู๋หงต๋ายักคิ้ว ค่อนข้างประหลาดใจเหลยว่านจุนได้ประสบความสําเร็จอย่างมากในการฝึกร่างขั้นจงซือเมื่อหลายปีก่อน หากมีความก้าวหน้าอีก เขาจะใกล้มาถึงการฝึกร่างขั้นจงซือใหญ่แล้สไม่ใช่หรือถ้าเป็นเช่นนั้น สำนักงานเจิ้นอู่ก็ต้องประเมินมูลค่าของเขาใหม่แล้ว"ลู่เฉิน คุณไม่ควรมาท้าทายผม ตอนอยู่ในป่าดำ ผมเคยให้โอกาสคุณแล้ว ไม่คิดว่าคุณจะยังเอาไข่มากระทบหินอีก วันนี้ ไม่มีใครช่วยคุณได้แล้ว"เหลยว่านจุนยังคงเข้าใกล้ต่อไป โมเมนตัมที่น่ากลัวในตอนแรกก็เพิ่มขึ้นอีกครั้งราวกับคลื่นสึนามิกวาดมา"แกร็บ แกร็บ...” ภายใต้การบีบอัดอย่างรุนแรง ออร่าที่เกิดขึ้นรอบ ๆ ลู่เฉินก็เริ่มมีรอยแตกทีละรอยเกิดขึ้นเหมือนกระจกขนาดใหญ่ที่กําลังจะแตกรอยแตกแพร่กระจายอย่างรวดเร็ว และหนาแน่นขึ้นเรื
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1197
ภายใต้เสียงตะโกนของเหลยว่านจุน ใบไม่ต้องรับผิดชอบก็ส่งมาทั้งสองคนไม่ได้พูดเรื่องไร้สาระ เซ็นชื่อบนใบไม่ต้องรับผิดชอบและพิมพ์ลายนิ้วมือติดต่อกันการดวลกันสังเวียน จะเป็นหรือจะตายนั้นกำหนดโดยโชคชะตามาตลอด แต่โดยทั่วไปแล้วถ้าไม่มีความเกลียดชังอย่างลึกซึ้ง ฝ่ายชนะจะออมมือ นี่เป็นกฎที่ไม่ได้เขียนไว้แต่หลังจากเซ็นใบไม่ต้องรับผิดชอบแล้ว กฎนี้ก็ถูกทําลายแล้วไม่ได้ออมมือ ไม่มีทางถอย มีแค่สู้ชีวิตจะอยู่หรือตาย ไม่มีทางเลือกอื่น"ลู่เฉิน นี่เป็นการตัดสินใจที่โง่ที่สุดในชีวิตของคุณ"หลังจากเซ็นชื่อเสร็จแล้ว โมเมนตัมของเหลยว่านจุนก็เปลี่ยนไปแล้วจากการสง่างามกลายเป็นคนเฉียบคม และมีบารมีแรงกดดันที่เหมือนภูเขาถูกปล่อยออกจากร่างกายเขา และปกคลุมทั้งที่เกิดเหตุทันทีหลังจากนั้น เหล่านักสู้ที่อยู่ด้านล่างเวทีรู้สึกเพียงว่าร่างกายหนักขึ้น เหมือนมีก้อนหินที่มองไม่เห็นก้อนหนึ่งกดลงบนไหล่ของพวกเขา แม้แต่การหายใจก็เริ่มถี่ขึ้นคนที่อ่อนแอ ยิ่งหอบและเหงื่อออกเต็มหัว"แรงกดดันจากการฝึกร่างขั้นจงซือที่น่ากลัว หรือว่านี่ก็คือความแข็งแกร่งที่แท้จริงของหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้หรือ"ทุกคนสั่นใ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1196
นี่อะไรกันเนี่ยไม่ใช่เพื่อตำแหน่งและอำนาจ เพื่อสร้างชื่อเสียงไปทั่วโลก ถึงมาท้าทายหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้หรือทำไมจะฟังดูเหมือนเป็นการแก้แค้นระหว่างทั้งสองคน มีความแค้นอะไรหรือ"พวกบ้าที่ใจกล้า คุณกล้าดูถูกหัวหน้าพันธมิตรอย่างโจ่งแจ้ง เป็นบาปชั่วร้ายที่ให้อภัยไม่ได้จริง ๆ"เหลยเชียนฉงลุกขึ้นและตําหนิเสียงดังสมาชิกของพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ก็เต็มไปด้วยความขุ่นเคืองในใจและตะโกนไม่หยุดเหลยว่านจุน เป็นหน้าเป็นตาของทั้งพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ถูกใส่ร้ายในที่สาธารณะ ย่อมจะทนไม่ได้"ได้แล้ว เงียบหน่อย"เหลยว่านจุนยกมือขึ้นอย่างช้า ๆ หยุดเสียงอึกทึกครึกโครมของสมาชิกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ แล้วก็พูดอย่างไม่เปลี่ยนสีหน้าว่า "ลู่เฉิน ความยุติธรรมอยู่ในใจคน ที่ผมทําสิ่งต่าง ๆ จะเปิดเผยเสมอ คุณคิดว่าการพูดพล่อย ๆ ไม่กี่คําจะทําให้ชื่อเสียงของผมเสื่อมเสียได้หรือ""ใส่ร้ายเหรอ ฮึ่ม..."ลู่เฉินส่งเสียงฮื่มอย่างเย็นชา "คุณเขียนด้วยมือ ลบด้วยเท้า กระทำสิ่งที่ฝ่าฝืนกฎเกณฑ์ของอาจารย์และศีลของบรรพบุรุษ สู้สัตว์ไม่ได้ด้วยซ้ำ คนหน้าซื่อใจคดอย่างคุณ ต้องถูกทุกคนลงโทษเลย""กําเริบเสิบสาน!"
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1195
"ถึงแล้วหรือ?"เมื่อได้ยินอย่างนั้น หลายคนก็มองตามสายตาของเจี่ยงซิวเจินไปทันทีได้เห็นว่าหลังคาของสํานักงานใหญ่พันธมิตรศิลปะการต่อสู้ มีเงาสีขาวหนึ่งกระโดดลงมาอย่างกะทันหันเงามนุษย์แกว่งไปแกว่งมาตามลม เบาเหมือนไม่มีอะไร เหมือนขนนกสีขาว"มาแล้ว หัวหน้าเหลยมาแล้ว"เมื่อมองดูเงามนุษย์ที่ตกลงมาจากท้องฟ้า ทั้งสนามสู้ก็ฮือฮาขึ้นมาทันทีเหลยว่านจุน หัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ได้ปรากฏตัวในที่สุดท่ามกลางสายตาของทุกคน เหลยว่านจุนในชุดขาว แบกมือทั้งสองข้างไว้ข้างหลัง เสื้อผ้าปลิว เท้าเหยียบบนลม ราวกับเป็นเทพเจ้าตกลงมาบนโลกลอยละลิ่วลงมาด้วยอารมณ์ที่ลึกลับและสูงส่งไม่มีบารมีที่บีบบังคับ ไม่มีออร่าที่แข็งแกร่ง มีแค่ความศักดิ์สิทธิ์ที่ทําให้คนไม่กล้ามองตรง ๆ และไม่สามารถดูหมิ่นได้ในขณะนี้ เหลยว่านจุนเป็นเหมือนแสงที่สว่างที่สุดในโลกนี้ส่องบนแผ่นดิน สลายความมืดทำให้คนเคารพจากใจ"ขอต้อนรับหัวหน้าเหลยเก็บตัวออกมา"ในเวลานี้ เหลยเชียนฉงลุกขึ้นก่อน และทําความเคารพ"ขอต้อนรับหัวหน้าเหลยเก็บตัวออกมา"เหล่าสาวกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้จํานวนมากที่อยู่ข้างหลังเขาก็พากันลุกขึ้น และตะโกนพร้
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1194
"น้อง ตราบใดที่คุณเข้าร่วมสำนักงานเจิ้นอู่ ผมสามารถตัดสินใจได้ อนุญาตให้คุณขึ้นตำแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้า!" อู๋หงต๋าเสนอเงื่อนไขที่ดีในสำนักงานเจิ้นอู่ ตำแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้า อยู่เหนือผู้จัดการด้วยซ้ำเพิ่งเข้าร่วมก็ขึ้นสองระดับติดต่อกัน นี่เป็นการเลื่อนตําแหน่งเกินมาตรฐานแล้ว"ขอโทษครับ ผมยังคงไม่สนใจ"ลู่เฉินส่ายหัวอีกครั้งการปฏิเสธซ้ำๆทําให้อู๋หงต๋าขมวดคิ้วเขาไว้หน้ามากพอแล้ว ไม่คิดว่าเด็กตรงหน้านี้จะไม่รู้จักชั่วดีขนาดนี้"ไม่ใช่มั้ง ขนาดตําแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้าของสำนักงานเจิ้นอู่ก็ไม่เอา เด็กคนนี้คิดอะไรอยู่?""มันเป็นเรื่องดีมากที่ได้รับความสำคัญจากสำนักงานเจิ้นอู่ เด็กคนนี้ไม่ซาบซึ้งเลยเหรอ ไม่รู้จักชั่วดีจริง ๆ""ฮึ่ม! การฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มอะไร ต่อหน้าสำนักงานเจิ้นอู่ เป็นไก่อ่อนทั้งนั้น"นักสู้ที่อิจฉาบางคน ต่างวิจารณ์ขึ้นการชักชวนของสำนักงานเจิ้นอู่ได้รับการยกย่องว่าเป็นเกียรติยศสูงสุดจากนักสู้มากมายแต่ลู่เฉินกลับปฏิเสธหลายครั้ง ไม่ได้เห็นสำนักงานเจิ้นอู่ในสายตาเลย หยิ่งผยองจริง ๆ"น้อง ถ้าพลาดโอกาสนี้ไปจะไม่มาอีก คุณแน่ใจนะว่าจะไม่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1193
"คุ้นตา?"เฉินหยวนเวยสงสัยเล็กน้อย "หรือว่าหัวหน้าอู๋เคยเห็นการฝึกร่างขั้นจงซือลู่มาก่อน""ผมอาจจะดูผิดแล้วมั้ง"อู๋หงต๋าสัมผัสเคราของตัวเอง ครุ่นคิดไปครู่หนึ่ง แต่ก็จําไม่ได้ด้วยความทรงจําของเขา ตราบใดที่เป็นนักสู้ที่ยอดเยี่ยม แทบจะเห็นแวบหนึ่งก็ลืมไม่ได้เลยอีกฝ่ายอายุยังน้อย ก็สามารถเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือได้ ในทั่วประเทศหลง จะเป็นคนที่หายากอัจฉริยะแบบนี้ ตามเหตุผลแล้ว ตราบใดที่เขาเคยเห็น ก็ไม่สามารถลืมได้แต่ตอนนี้ที่เขาจำไม่ได้ ก็พิสูจน์ว่าทั้งสองฝ่ายไม่รู้จักกัน"หัวหน้าอู๋ ท่านเดินทางมาไกล คงเหนื่อยแล้วแน่นอน กรุณาไปนั่งพักผ่อนด้วยครับ" เฉินหยวนเวยทำท่าเชิญด้วยมือเดียว"ไม่ต้องรีบ ผมจะไปพบการฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มคนนี้หน่อย"หลังจากบอกประโยคนี้ไป อู๋หงต๋าก็เดินตรงขึ้นสังเวียนเมื่อเห็นฉากนี้ เฉินหยวนเวยอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ในไม่ช้าก็กลับมาเป็นปกติเหตุผลที่สําคัญที่สุดที่สำนักงานเจิ้นอู่แข็งแกร่งจนทำให้ผู้คนพูดถึงก็จะเปลี่ยนสีหน้า ก็คือรับสมัครผู้มีความสามารถมากมายไม่ว่าจะเป็นคนชั่ยหรือคนดี ตราบใดที่มีความสามารถ ตราบใดที่มีทักษะที่โดดเด่น ตราบใดที่แข็ง
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1192
"ลู่เฉิน คุณต้องสู้อย่างยอดเยี่ยม สร้างชื่อเสียงไปทั่วโลก ให้ผู้คนเห็นว่าอะไรเรียกว่าไม่มีใครเทียบได้ อยู่ยงคงกระพัน!"มองดูด้านหลังที่ตั้งตรงนั้น จั่วซินเยว่พึมพํากับตัวเอง ในดวงตาที่สวยงามเต็มไปด้วยความรักและความนับถือผู้ชายตัวโต ก็ควรจะถือดาบยาว ทำคุณงามความดีชั่วนิรันดร์ แม้ข้างหน้าจะลำบาก ก็ยังก้าวไปข้างหน้าอย่างกล้าหาญและไม่เกรงกลัวนี่แหละ ถึงจะเป็นผู้ชายจริงๆ"กล้าท้าทายหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ วันนี้ก็คือวันตายของคุณ!"หยางเจี๋ยมีสีหน้ามืดมน และแอบสาปแช่งเขาแค่หวังว่าทันทีที่ลู่เฉินขึ้นไปบนเวที ก็ถูกเหลยว่านจุนต่อยจนตาย"ฮึ่ม! จะตายไม่ช้าก็เร็ว แค่มีชีวิตอยู่อีกกี่นาทีเท่านั้น"เหลยเชียนฉงยิ้มอย่างดุเดือด สายตาดุร้ายมาก"ศิษย์พี่ลู่ ต้องปลอดภัยเลยนะ"หลินหรง พนมมือไหว้ แอบสวดมนต์"แม่งเอ้ย เด็กคนนี้กล้าขึ้นไปจริง ๆ เขาคงไม่คิดว่าตัวเองทําได้จริง ๆ เหรอ"เถาหยางขมวดคิ้ว ในดวงตาเต็มไปด้วยความอิจฉาและความเกลียดชังเขาไม่เข้าใจ ทั้งๆที่เป็นเพื่อนวัยเดียวกัน ทําไมลู่เฉินถึงกลายเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือ แต่เขาไม่ได้ฝ่าฟันไปถึงการฝึกร่างขั้นเซียนเทียนด้วยซ้ำทำไมล่
