บทที่ 579

"พวกคุณชอบหัวเราะมากไม่ใช่เหรอ ยิ้มอีกอันให้ผมดูหน่อย"

ลู่เฉินโยนป้ายแขกและส่งคําถาม

ฉาวอี้หมิงแข็งทื่อแล้ว

ฉาวจื่อยวนก็เบิกตากว้าง

หลัวทงสามคนยิ่งตกตะลึง

สายตาของทุกคน ล้วนจ้องมองที่ป้ายแขกสีเงินบนโต๊ะ

ตาไม่กะพริบ สีหน้าตกใจ ไม่มีรอยยิ้มแม้แต่น้อย

ป้ายเค็น ของตระกูลหวงฝู่ นั่นเป็นสมบัติล้ำค่าที่ผู้คนนับไม่ถ้วนใฝ่ฝัน

การมีป้ายนี้อยู่ในมือก็หมายความว่ามีตระกูลหวงฝู่เป็นผู้สนับสนุนและแม้กระทั่งสามารถระดมทรัพยากรต่าง ๆ ของตระกูลหวงฝู่ได้โดยตรง

ไม่ได้พูดเกินจริง ป้ายแขกนี้ คุ้มค่ามาก!

คำถามคือ เด็กน้อยอย่างนี้ มาอยู่ในมือของฝุ่นดินได้อย่างไร

หรือว่าอีกฝ่ายได้ช่วยชีวิตคุณหวังฝู่ไว้จริง ๆ เหรอ?

เมื่อนึกถึงที่นี่ สายตาที่ทุกคนมองลู่เฉินก็แตกต่างกันเป็นพิเศษ

"ไม่... เป็นไปไม่ได้ คุณมีป้ายแขกของตระกูลหวงฝู่ได้อย่างไร?"

ฉาวจื่อยวนทั้งตกใจและสงสัย ไม่น่าเชื่อ

"ผมพูดชัดเจนแล้วว่าไม่อยากทําซ้ําอีก" ลู่เฉินจาง ๆ

ถ้าสองคนนี้ไม่ใช่ได้คืบศอกและจงใจรังเกียจฉาวซวนเฟย เขาก็จะไม่เปิดป้ายแขกออกมา

"ฉาวจื่อยวน เป็นไงบ้าง ผู้ชายที่ฉันชอบ มีปัญหาอะไรไหม?"

หลังจากมีความมั่นใจแ