All Chapters of หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว: Chapter 181 - Chapter 190

1200 Chapters

บทที่ 181

มี มีพิษอยู่จริงๆหรอก มองไปงูสีแดงคายออกมาจากร่างกายของหงเสี้ยว ทุกคนก็ประหลาดใจแล้วใบหน้าแต่ละคนก็ไม่น่าเชื่อพวกเขาไม่ได้คาดคิดว่าคุณชายที่ตระกูลหงเป็นคนที่มีอนาคตอย่างดีมากและมีอํานาจในทุกๆที่ด้วย แม้จะใช้วิธีชั่วร้ายแบบนี้มาขอความรักหงเสี้ยว ฉันไม่เคยคิดว่าคุณเป็นคนอย่างนี้ต่งอวิ๋นทั้งตกใจและโกรธ.เธอเชื่อใจหงเสี้ยวมากอยู่เสมอ แต่ที่สุดท้ายกลับถูกหลอกลวงอย่างลึกซึ้งแม้เกือบจะกลายเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดผมใบหน้าหงเสี้ยวขาวอย่างมาก ไม่ได้พูดอะไรเลยความจริงก็ได้อยู่ในด้านหน้า แม้ว่าเขาจะใช้กลลวงอีก ก็ไม่มีความหมายใด ๆ " ฮึ่ม ! โชคดีที่ลู่เฉินฉลาด เห็นออกคุณเป็นคนร้าย มิฉะนั้นน้องเสวี่ยก็จะถูกคุณทำร้าย ฉาวอานอานทำหน้าแบบดูถูก.เธอเกลียดที่สุดผู้ชายที่น่ารังเกียจอย่างนี้เขาเองไม่มีความสามารถในการจีบผู้หญิง ก็กลับชอบใช้วิธีที่ระดับต่ำแบบนี้น่ารังเกียจจริงๆมู่หรงเสวี่ยไม่ได้พูดอะไร เพียงแค่สายตาที่มองไปหงเสี้ยวเพิ่มขึ้นรังเกียจและแจ้งเตือนเล็กน้อยใช่ ผมเป็นคนทําเพิษงูแห่งความรักแล้วยังไงล่ะ ผมก็ชอบน้องเสวี่ยจึงทำแบบนี้ ดูเหมือนจะถูกกระตุ้นโดยหงเสี้ยวจู่ๆก็
Read more

บทที่ 182

แม้ว่าคำพูดแบบนี้แต่หัวใจของเธอก็รู้ในระดับของความรักที่บิดาสำหรับหงเสี้ยวในที่สุดก็จะเป็นเพียงเรื่องเล็กๆน้อยๆจนถึงหายเรื่องเกิดในครอบครัวที่ร่ํารวยสิ่งที่พิจารณาไม่เพียงแต่ความสุขชั่วคราว สิ่งส่วนใหญ่เป็นผลประโยชน์ของตระกูลก็ได้ ลุงฉิงชอบคุณมากเกินไปจะไม่ปล่อยให้คุณเสียใจแน่นอนเลย ฉาวอานอานพยักหน้าแล้วไม่ติดตามต่อแล้วฉาวหนานหนาน ไปแล้ว กลับบ้านนอนลู่เฉินหาวนอนหลังจากเก็บเข็มทองไว้แล้วก็พร้อมที่จะออกไปอยากหนีเหรอในขณะที่ใบหน้าของหงเสี้ยวดุร้าย เขากระโดดอย่างกะทันหันด้วยสายตาอย่างโหดร้ายเขากระโดดหน้าอย่างกะทันหันแล้วใช้มีดไปฃ่าลู่เฉินเลวาลู่เฉินไม่สนใจ มึงต้องตาย หงเสี้ยวคํารามอยู่และปลายมีดแทงอยู่เบื้องหลังของลู่เฉินอย่างรุนแรงด้วยระวังสีหน้าของฉาวอานอานและมู่หรงเสวี่ยเปลี่ยนไปหมดส่วนที่คนเหลือก็ตกใจที่หงเสี้ยวกระโดดอย่างกะทันหันไม่มีใครคิดได้ว่าหงเสี้ยวจะแอบโจมตีเอ๋ลู่เฉินอยู่ที่เดิมค่อยๆหันกลับไปมองตาที่บ้าคลั่งและรุนแรงของหงเสี้ยว คุณจะฆ่าฉันผมหรอกฆ่าคุณก็ยังไงล่ะ ขยะอย่างแกผมอยากฆ่าก็ฆ่าเลยหงเสี้ยวหัวเราะอย่างรุนแรงและใช้มือข้างเดียวอย่างแรงๆ
Read more

บทที่ 183

ในชีวิตหน้าไปเรียนรู้ฉลาดหน่อยมองไปหงเสี้ยวที่ตายแล้วยังไม่ปิดตา ลู่เฉินโบกมือเดียวเอาร่างกายของเขาโยนออกไปเหมือนทิ้งขยะต๊อกพร้อมกับเสียงเบื่อในที่สุดร่างกายหนักของหงเสี้ยวก็ล้มลงที่เท้าของต่งอวิ๋นกับคนอื่นๆใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัวและไม่น่าเชื่อถึงตายเขาก็ไม่เข้าใจว่าทําไมลู่เฉินล้าที่ฃ่าเขาเอ่อมองไปที่ศพที่อยู่ข้างเท้า, ทุกคนก็ตกใจมากแต่ละคนไม่ได้ตอบสนองตั้งนานคุณชายของตระกูลที่ร่ำรวย คนที่โชคดีของนครเอกของมณฑล แค่นี้ก็ถูกฆ่าตายแล้วหรอกเป็นไปได้ยังไงหลังจากที่ความเงียบสั้นๆทั้งห้องก็ครืนครั่นแล้วลู่เฉิน คุณบ้าไปแล้วเหรอ คุณคุณคุณ คุณฆ่าหงเสี้ยวจริงๆเหรอ ต่งอวิ๋นชี้ป ใบหน้าสวยาเต็มไปด้วยตกใจ.ลู่เฉินฆ่าหงเสี้ยวก็เท่ากับขอทานฆ่าจักรพรรดิมันเป็นเสียใจบ้าไปจริงๆเด็ก แกตายแน่ แกตายจริง ๆ เลยคุณฆ่าพี่หงเสี้ยวจากนี้ไปแม้โลกจะใหญ่กว่าก็ไม่มีที่พักของคุณคุณจะได้รับการตอบโต้บ้าของครอบครัวหง ไม่เพียงแต่คุณยังมีครอบครัวของคุณเพื่อนของคุณต่างเป็นเป้าหมายของการโจมตีที่สําคัญของตระกูลหงพวกเขาจะไปตายตามคุณเจียงหนิงคํารามซ้ําแล้วซ้ําอีกอารมณ์ตื่
Read more

บทที่ 184

หลังจากที่ส่งฉาวอานอานถึงบ้านลู่เฉินก็กลับไปที่โรงพยาบาลผิงอันแต่เพิ่มเปิดประตูที่อยู่ภายในฉากแต่ทำให้เขาขมวดคิ้วเล็กน้อยแค่เห็นในโรงพยาบาลเหมือนถูกทุบทั่วไปดูวุ่นวายมากกล่องยากระจัดกระจายอยู่ทั่วส่วหลี่ชิงเหยาวิ่งไปรอบๆบ้านด้ายใบหน้ากังวลและเป็นเหงื่อไส้เดือนขาว...ไส้เดือนขาวอยู่ที่ไหนเธอถือใบสั่งยาในมือและมองไปรอบๆและในที่สุดก็อยู่ในตู้ยาที่สูงได้เห็นกล่องยาที่เก็บไว้เธอแค่ได้เหยียบเก้าอี้ไปเอาเนื่องจากสูงเกินไปคุณกําลังทําอะไรลู่เฉินออกเสียงเย็นทันทีหลี่ชิงเหยาตกใจลงโดยตรงจากเก้าอี้เมื่อเห็นหัวใก้ลจะถึงที่พื้นดินลู่เฉินจกอดเธอไว้อย่างมิจิตสํานึกร่างกายที่อ่อนของใหลี่ชิงเหยานในอ้อมของลู่เฉินด้วยลิ่นหอมลู่เฉินไม่ได้ลังเลหลังจากที่ช่วยคนยืนดี เขาก็ปล่อยมือทันทีคุณกลับมาแล้วเหรอตาของหลี่ชิงเหยาสว่างเล็กน้อยแต่เร็วๆนี้ถูกปกปิดว่าคุณไปที่ไหนตอนกลางคืน ทําไมโทรศัพท์ก็ไม่ติดต่อได้เพิ่งออกไปเที่ยวไม่ได้สนใจมือถือ คุณมาทําอะไร สีหน้าลู่เฉินมองไม่แยแสตามนีสัยที่ถือตัวของหลี่ชิงเหยาไม่เคยมาหาเขาก่อนฉันบังเอิญเดินผ่านและเห็นคุณปู่ไวน์เป็นลมที่ประตูเลยก็พาเขา
Read more

บทที่ 185

วิลล่าชิงอวิ๋นพ่อ โปรดช่วยพี่ลู่เถอะ มิฉะนั้นเขาจะตาย มู่หรงเสวี่ยคุกเข่าลงบนพื้นและขอร้องฮึ่ม คุณยังมีหน้ามาขอร้องให้เขาเหรอ เด็กคนนี้ฆ่าหงเสี่ยว อาชญากรรมชั่วร้ายมาก หงจุนได้ระดมกำลังทหารชนชั้นทั้งหมดของเมืองเจียงหลิง วันนี้ไม่มีใครสามารถช่วยเขาได้ มู่หรงเฉิงด่าว่าพ่อ พี่ลู่เฉินช่วยฉันได้หลายครั้ง ก็เพราะว่าฉันคุณก็ช่วยเขาในครั้งนี้หน่อยเถอะ มู่หรงเสวี่ยน้ําตาไหลตรงตั้งแต่กลับมาที่วิลล่เธอก็คุกเข่าและพยายามขอความช่วยเหลือจากพ่อของเธอเพราะมีเพียงพ่อเท่านั้นที่สามารถอดกลั้นหงจุนบ้าได้ก็เพราะว่าเขาเคยช่วยคุณ ผมจึงไม่ได้ฆ่าเขาด้วยกัน หน้ามู่หรงเฉิงเย็นชาพ่อ ถ้าท่านช่วยไว้ชีวิตของพี่ชายลู่เฉิน ฉันจะฟังคุณทุกอย่างในอนาคต มู่หรงเสวี่ยเริ่มคุกเข่าหนักเร็วๆนี้หน้าผากเคาะออกจากเลือดเด็กสาวเหม็นคนนี้ ไม่รู้เรื่องจริงๆมู่หรงเฉิงลุกขึ้นยืนว่า เพื่อเด็กเหม็นที่ไม่เกี่ยวข้อง คุณต้องให้ผมทะเลาะกับตระกูลหงหรือไม่ คุณรู้ไหมว่าอะไรเป็นสถานการณ์สำคัญมาก ฉันไม่สนใจว่าอะไรสถานการณ์ ฉันรู้เพียงว่าพี่ชายลู่เฉินเคยช่วยฉันฉันต้องตอบแทนเขา มู่หรงเสวี่ยไหลน้ําตามาคุณคุณคุณ คุณเป็นคน
Read more

บทที่ 186

ผู้ชายคนนี้กล้ามาจริงๆหรอก นี่ไม่เอาชีวิดจริงๆแล้ว ความกล้าหาญน่ายกย่องแต่โง่เกินไปฝูงชนมีความวุ่นวายและสีหน้าของแต่ละคนดูแตกต่างกัน คุณก็คือลู่เฉินหรอกหงจุนเดินไปข้างหน้า เสียงเหมือนฟ้าร้องฉันเองลู่เฉินไม่เปลี่ยนสีหน้าลูกผมหงเสี้ยวคือคุณฆ่าแล้วหรอกดวงตาของหงจุนอย่างรุนแรงแสงที่รุนแรงใช่ลู่เฉินพยักหน้าอีกครั้งคุกเข่าและพูดหงจุนด่าโกรธว่าให้ผมคุกเข่าหรอก คุณยังไม่มีคุณสมบัติ ลู่เฉินกล่าวว่า คนที่นามสกุลหงผมให้โอกาสคุณหน่อย ตอนนี้ส่งมอบคนที่บุกรุกโรงพยาบาลผิงอัน ในเวลาเดียวกันคุณไปขอโทษด้วยคุกเข่าต่อคนเก่าเมา อย่างนี้ผมยังสามารถปล่อยให้คุณคั้รงหนึ่งได้คําพูดนี้พูดออก ที่เกิดเหตุก็เต็มไปด้วยความวุ่นวายบ้าเอ้ย เด็กคนนี้บ้าไปแล้วเหรอ ใก้ลตายยังกล้าถือตัวขนาดนี้หรอกฆ่าหงเสี้ยวตาย ยังให้ตาเฒ่าหงขอโทษด้วย มันเป็นไร้ความผิดทางกฎหมายจริงๆ ถือตัวมากคนที่ไม่รู้ก็ไม่กลัว เด็กคนนี้ยังไม่ตระหนักว่าเขาได้รุกรานใครทุกคนชี้ไปชี้มา พูดคุยเรื่อยๆ.เด็ก คุณรู้ไหมว่าคุณกําลังพูดถึงอะไรใบหน้าของหงจุนกลายเป็นมืดมนผิดปกติว่าตอนนี้คุณจึงเป็นคนจะตาย ถ้าคุณไม่อยากตายแบบน
Read more

บทที่ 187

อีก 10 นาที.ทั้งศิลปะการต่อสู้เป็นร้องไห้คร่ําครวญหมดลู่เฉินยืนอยู่คนเดียวในฝูงชนเหมือนปีศาจพระเจ้าเกิดในโลกศักดิ์สิทธิ์และน่ากลัวชายหนุ่มและหญิงหลายคนตกใจมากแต่ละคนจ้องมองตาเหมือนได้เห็นผีไม่มีใครคาดได้ว่าลู่เฉินรุนแรงขนาดนี้เพียงพึ่งพาแรงของคนเดียวก็แก้ไขทั้งศิลปะการต่อสู้หงได้ต้องรู้ว่าคนเหล่านี้ต่างเป็นคนยอดที่ศิลปะการต่อสู้ คนเดียวก็เท่ากับสิบคนได้แต่สุดท้ายในเวลาเพียงไม่กี่นาทีถูกวางลงทั้งหมดนี่มันบ้าชัดๆบ้าเอ๊ย ผู้ชายคนนี้แข็งแกร่งขนาดนั้นเลยเหรอ คุณโชคดีใช่มั้ยเหี้ยกู นี่คือปีศาจที่ออกมาจากไหนเจียงหนิงกับคนที่ไม่กี่คนตื่นตระหนกกลัวแสงโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้หญิงไม่กี่คนก็ตะลึงปิดปากของพวกเขาคนเดียวสู่คนร้อย ฆ่าทุกอย่างไปหมดนี่มันแปลกใจจริงๆพิพิธภัณฑ์ศิลปะการต่อสู้หง ก็แค่นี้แหอะลู่เฉินยืนอย่างหยิ่ง สายตามองไปหง เด็ก ต้องยอมรับว่าคุณมีความสามารถเล็กน้อยจริงๆ ที่ก่อนผมดูถูกคุณแล้วหงจุนถอดเสื้อคลุมออกและเปิดเผยกล้ามเนื้อที่แข็งแรงและดาบที่เอวของเขาแต่ว่า ก็ถึงแค่นี้แล้ว วันนี้ผมจะเอาชีวิตสุนัขของคุณเองจากนั้นค่อยๆดึงดาบเป็นเวลาทั้งร่างกายล้
Read more

บทที่ 188

แป๊บเมื่อตบครั้งสุดท้ายหล่นลงหน้าของหงจุนเป็นไม่สมบูรณ์ จมูกคดเคี้ยวปากเฉียงฟันลดลงมากกว่าครึ่งหนึ่ง ดูน่าสงสารมากคนทั้งนั่งอัมพาตอยู่บนพื้นดินไม่มีแรงหนิดเดียวเละอย่างไงเขาไม่ได้คาดคิดว่าลู่เฉินแข็งแกร่งขนาดนี้จนกระทั่งตั้งแต่ต้นจนจบตอบโต้พื้นฐานเขาก็ทำไม่ได้แค่ได้ถูกตีไม่มีแรงต้านทานหนิดเดียวความแข็งแรงนี้กลัวเป็นอันดับสามแรกก็เป็นอย่างนี้เละ ฉัน ฉันไม่ได้ดูผิดใช่มั้ย คุณหงแพ้จริงเหรอ และความพ่ายแพ้ที่เลวร้ายเช่นนี้เด็กคนนี้ คือปีศาจปีศาจอะไรเนี่ยอีกเวลานานศิลปะการต่อสู้ใที่เงียบสงบนมีเสียงในที่สุดแต่ไม่มีใครให้คําตอบเพราะข้อเท็จจริงได้รับการวางไว้ในด้านหน้าหงจุนแพ้จริงๆและถูกบดขยี้ตลอดเวลาที่เรียกว่าอันดับสิบแรก ที่เรียกว่าวันสายรุ้ง ที่เรียกว่าเคล็ดลับฆ่าที่แข็งแกร่งที่สุดในขณะที่มันกลายเป็นเรื่องตลกความแข็งแกร่งของลู่เฉินแข็งกว่าที่ทุกคนจินตนาตบมือตีถึงหงจุนไม่มีอารมณ์หนีดเดียวคุณ คุณเป็นใครหงจุนนั่งอัมพาตอยู่บนพื้นดินด้วยใบหน้าบิดและตากลัวเจียงหลิงเล็กๆน้อยๆมีคนที่แข็งแรงขนาดนี้ได้ยังไง ประเด็นคือยังอายุหน้อยขนาดนี้เละมันไม่ปกติเลยผมเป
Read more

บทที่ 189

เอ่อมองไปที่กะโหลกศีรษะที่หลุดออกมาอย่างกระทันหันภายในศิลปะการต่อสู้มีความเงียบสั้นๆครั้งแรกตามด้วยความโกรธและกรีดร้องไม่มีใครคิดได้ว่าหงจุนจะเลือกที่จะฆ่าตัวตายและยังเด็ดขาดดุร้ายดังขนาดนั้นดาบตัดหัวของเขาเองนี่มันบ้าไปแล้ว คุณ คุณทําอะไรกับคุณหง เจียงหนิงตกใจถึงทั้งตัวเหงื่ออยากรู้เหรอ ไปถามเขาด้วยคุณเองไม่สนใจการแสดงออกที่ตกใจของฝูงชน ลู่เฉินหันออกจากพิพิธภัณฑ์ศิลปะการต่อสู้เขาเพิ่งออกจากทีมที่มีอาวุธครบถ้วนก็ปิดล้อมฉากทันทีทุกคนที่เกี่ยวข้องถูกจับกุมส่วนเรีองที่ติดตามมาเป็นยังไงก็ไม่ต้องเขากังวลแล้วตามความสามารถของจ้าวอู๋จี๋,สิ่งเล็กๆน้อยๆจุดสิ้นสุดแค่นี้ไม่มีข้อบกพร่องใดๆแน่นอน. . . .อีกด้านหนึ่ง ภายในวิลล่าชิงอวิ๋นอะไรนะ ลู่เฉินยังไม่ตายหรอกเมื่อข่าวออกมา มู่หรงเฉิงอดทนไม่ไว้ที่ขมวดคิ้วเล็กน้อยว่ามันเกิดขึ้นได้อย่างไร หงจุนเป็นผู้เชี่ยวชาญที่อยู่อันดับสิบแรกของรายชื่อดินและยังพาหลายผู้เชี่ยวชาญของตระกูลหงช่วย สู่กับเด็กคนนั้นควรเป็นเรื่องง่ายๆสถานการณ์ที่เฉพาะเจาะจงยังไม่เรู้ และไม่มีข้อเสนอแนะใดๆเกี่ยวกับพิพิธภัณฑ์ศิลปะเพียงรู้ว่าลู่เฉ
Read more

บทที่ 190

เมื่อลู่เฉินกลับไปถึงโรงพยาบาลผิงอันอีกครั้งสิ่งที่ถูกทุบก่อนหน้านี้ได้รับการเรียบร้อยแล้วทั้งโรงพยาบาลสามารถอธิบายได้ว่าเป็นใหม่อาจจะเพราะว่าเหนื่อยเกินไปหลี่ชิงเหยาที่ในขณะได้นอนหลับอยู่บนโต๊ะมองไปที่ใบหน้าสวยซึ่งเหี่ยวแห้งร่วมกับคิ้วงามที่ขมวดเล็ก ๆ น้อย ๆของหลี่ชิงเหยา สายตาของลู่เฉินกลายเป็นซับซ้อนบางอย่างไรก็ตามอีกฝ่ายหนึ่งก็ช่วยชีวิตคนเมาแก่ไว้หัวใจของเขามีการขอบคุณาบางอยู่คิดถึงที่นี่เขาถอดเสื้อคลุมของเขาและวางบนร่างกายของหลี่ชิงเหยาเอ๋หลี่ชิงเหยาทั้งตัวสั่นสะเทือนตื่นขึ้นมาทันทีว่าคุณกลับมาแล้วหรอก ไม่เป็นไรใช่ไหมผมปลอดภัยครับวันนี้ลำบากคุณแล้วครับ ลู่เฉินกล่าวด้วยมีสุภาพไม่ต้องเกรงใจ คุณปู่ไวน์ได้รับบาดเจ็บฉันควรดูแลเขาค่ะ หลี่ชิงเหยาจับปากเหนื่อยทั้งคืนหิวหรือไม่นิดหน่อยหรือเหมือนเดิมก๋วยเตี๋ยวไข่มะเขือเทศอืม ขอบคุณนะรอสักครู่นะลู่เฉินไม่ได้พูดมากก็เดินเข้าไปห้องครัวเริ่มปรุงก๋วยเตี๋ยวที่มีทักษะสามปีที่การแต่งงานมาเมื่อหลี่ชิงเหยายุ่นถึงตอนเที่ยงคืนกลับมา เลวาหิวข้าวเขาก็ทำอาหารค่ําให้หลี่ชิงเหยายุ่โดยเฉพาะคือก๋วยเตี๋ยวไข่มะเขือเทศ หลี
Read more
PREV
1
...
1718192021
...
120
DMCA.com Protection Status