All Chapters of ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน: Chapter 311 - Chapter 320

เซียวเถียนเถียนหยุดชะงัก เห็นได้ชัดว่าปัญหาใหญ่ของเจียงเซิงก็ทำให้เธอหมดหนทาง "เอาเถอะ ฉันไม่เข้าใจจริง ๆ นั่นแหละ"เจียงเซิงยกมือวางลงบนไหล่ของเซียวเถียนเถียน รอยยิ้มก็ทำให้คนลุ่มหลงไปด้วย "เถียนเถียน ฉันพบว่าเพื่อนที่รู้ใจฉันที่สุดก็มีแค่เธอ ไม่ว่าฉันจะมารยาอย่างไร ถูกคนใส่ร้ายอย่างไร เธอก็ไม่ทิ้งฉัน ตอนนั้นถ้าไม่ได้ความช่วยเหลือจากเธอ ฉันคนเดียวไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไร"เซียวเถียนเถียนสีหน้าสงสัย "เธอเมาแล้วเหรอ?""เธอน่ารำคาญจริง ๆ ฉันเหมือนคนเมาตรงไหน ฉันรู้สึกซาบซึ้งนะ" เจียงเซิงกอดไหล่ของเธอ "บางครั้งฉันอิจฉาเธอมาก มีพ่อที่ปกป้องเธออย่างดีทำให้ไม่ต้องผ่านเรื่องราวมากมาย และก็ไม่มีคนมาหาเรื่องเธอโดยไร้เหตุผล เป็นคุณหนูที่ได้รับความรักไร้ความกังวลใด ๆ ก็ดีมากเลยนะ"อย่างน้อย เถียนเถียนก็ไม่ต้องเผชิญหน้ากับปัญหาเหล่านี้ของเธอ"เธอใช้ตาข้างไหนเห็นว่าฉันไร้ความกังวล เป็นเพราะเธอยังไม่เห็นพ่อของฉันทุบตีฉัน!" เซียวเถียนเถียนพึมพำเสียงเบา "ฉันยังอิจฉาเธอเลยนะ ได้มีอะไรกับผู้ชายที่ผู้หญิงเมืองหลวงอยากจะมีอะไรด้วย แถมยังมีลูกน่ารักมากสามคน""งั้นเธอก็ไปมีอะไรกับสักคนก็มีลูกแล้วไม่ใช่

เด็กน้อยสองคนนี้ของเธอรู้จักประจบประแจงแล้วแฟรงค์พยักหน้าทันที: "เป็นแบบนี้เองเหรอ แต่นักแสดงยอดเยี่ยมช่วยพวกเราโปรโมทแบบนี้ ถึงแม้พวกเราพึ่งพาบารมีของเขา แต่จะใช้ประโยชน์เขาฟรี ๆ ไม่ได้""ค่ะ ฉันเข้าใจ" เจียงเซิงกอดอกยิ้มกริ่ม: "วันอื่นถ้ามีเวลาฉันดูว่าสามารถนัดนักแสดงยอดเยี่ยมกู้ทานข้าวได้หรือไม่"คนทั่วไปไม่กล้านัดนักแสดงยอดเยี่ยมกู้ทานข้าว แต่เธอจะเอาเปรียบเขาฟรี ๆ ไม่ได้ คิดไปคิดมา ทำได้เพียงใช้อาหารหนึ่งมือตอบแทนน้ำใจของเขาพูดถึงตอบแทนน้ำใจ เธอก็นึกถึงกู้ยี่ฟานที่ในค่ายฝึกอบรมพูดแล้วก็กลุ้มใจเธอยังติดหนี้บุญคุณสองพี่น้องตระกูลกู้โดยไม่รู้ตัวอีกด้วยตอนเที่ยง ทุกคนไปรับประทานอาหารกลางวัน ยกเว้นเจียงเซิงที่ยังคงออกแบบภาพวาดอยู่ในห้องเล็ก ๆ ของตัวเองจิตใจของเธอล่องลอยเป็นระยะ ๆ ทำให้แรงบันดาลใจของเธอหายไปทันที เธอขยำกระดาษแล้วโยนลงในถังขยะ ในถังขยะกองเต็มไปด้วยกำกระดาษเธอนวดศีรษะ ไปค่ายฝึกอบรมครึ่งเดือน กลับมายังไม่มีกระจิตกระใจสักนิดจนกระทั่งข้อความไลน์เด้งขึ้นบนหน้าจอโทรศัพท์[J ขอเพิ่มคุณเป็นเพื่อน]เจียงเซิงคลิกที่ข้อมูล เต็มไปด้วยกลิ่นอายของชายแก่ที่เพิ่งเล่น

ถ้าหากเป็นสมัยก่อน ซือเย่เจ๋วไอ้เด็กคนนี้มากสุดก็เป็นแค่ทรราช! และยังมีลูกชายที่ไม่เอาไหนของเขา สองพ่อลูกนี้เหมือนกันอย่างกับแกะ ร่วมมือกันพลิกแผ่นดิน!ซูหลิงโหรวพูดเกลี้ยกล่อมเสียงเบา: "คุณปู่ อย่าโมโหนะคะ ฉันคิดว่าปัญหาไม่น่าจะเกิดขึ้นที่ตัวเย่เจ๋ว แต่เกิดขึ้นบนตัวคุณเจียง"ท่านผู้เฒ่า: "หมายความว่าอย่างไร?"ซูหลิงโหรวเม้มปาก: "คุณปู่ ถ้าหากหนูพูดออกมา เย่เจ๋วก็จะสงสัยว่าหนูแอบฟ้องอีก""หนูวางใจเถอะ ปู่จะยืนอยู่ข้างหนู หนูพูดอย่างกล้าหาญได้เลย" ท่านผู้เฒ่าหมายความว่าจะหนุนหลังให้เธอซูหลิงโหรวถึงได้เอ่ยปากขึ้น: "อันที่จริง เป็นคุณเจียงที่ตามตื๊อเย่เจ๋ว ให้เย่เจ๋วพาเธอเข้าร่วมประชุมให้ได้ และท่าทางที่คุณเจียงมีต่อหนูไม่ได้ดีมากนัก หรือเป็นเพราะเธอคิดว่าหนูกำลังข่มขู่เธออยู่ในค่ายฝึกอบรมเธอก็มุ่งเป้ามาที่หนูอย่างแปลกประหลาด วันที่เธอประเมินผลเหตุที่เย่เจ๋วตามหนูไปที่ค่ายฝึก หนูคิดว่าน่าจะเป็นเพราะเธอพูดอะไรกับเย่เจ๋ว เย่เจ๋วถึงได้ไม่เชื่อหนูขนาดนี้"ความหมายของคำพูดก็คือ เจียงเซิงคือผู้บงการทุกอย่าง ถ้าหากไม่ใช่เพราะเจียงเซิง ซือเย่เจ๋วก็ไม่ตามใจขนาดนี้ ถึงขั้นที่ไม่เชื่อฟังท่า

นวนนวนตาแดงก่ำ ไม่พูดจาเจียงเฉินเฉินอุ้มนวนนวนเข้ามาในอ้อมแขนแล้วปลอบ ใจ จากนั้นถลึงตาใส่ท่านผู้เฒ่า: "พวกเราไม่ชอบของที่ผู้หญิงชั่วคนนี้เอาให้หรอก"สำหรับพวกเขา ผู้หญิงที่อยากจะแย่งแด๊ดดี้ไปจากหม่ามี้ก็คือผู้หญิงชั่วทั้งหมดต่อให้ซูหลิงโหรวรู้สึกอารมณ์เสีย แต่ท่าทางก็ยังโอบอ้อมอารี: "คุณปู่ หนูไม่เป็นไรค่ะ คุณปู่อย่าโทษเด็ก ๆ นะคะ"นังเด็กชั้นต่ำ ต่อไปได้เห็นดีแน่ท่านผู้เฒ่าตบโต๊ะอย่างแรง ออร่าน่ากลัว: "ฉันไม่ใช่ปู่ของพวกเธอ และก็ไม่ใช่พ่อของพวกเธอ พวกเขากล้าตามใจพวกเธอจนเหลิง ฉันจะเปลี่ยนนิสัยแย่ ๆ ของพวกเธอทิ้งไป"“ขอโทษน้าซู!”เห็นได้ชัดว่าเจียงเฉินเฉินกับเจียงนวนนวนก็ตกใจกำท่าทางของเขา แต่ตั้งแต่ต้นจนจบก็ดื้อรั้นไม่ยอมขอโทษสายตาของเจียงเหยียนเหยียนที่มองไปทางท่านผู้เฒ่าไม่เป็นมิตร: "พวกเราไม่จำเป็นต้องขอโทษเธอ"พ่อบ้านเฉินตกใจจนหัวใจแทบจะหลุดออกมาแล้วแม่คุณทูลหัวทำไมถึงกล้าต่อปากต่อคำกับท่านผู้เฒ่าท่านผู้เฒ่าตกตะลึง นิสัยดื้อรั้นของเด็กคนนี้มีมากจริง ๆ แต่เขาจะควบคุมแม้แต่เด็กคนเดียวไม่ได้ได้อย่างไรกัน "ไม่ขอโทษ งั้นก็ไม่ต้องขึ้นมาทานข้าว""ไม่กินก็ไม่กิน"เจียงเ

“เหยียนเหยียน วันนี้หนูไม่ได้ไปกับน้องสาวเหรอ?”เธอยิ้มและพยายามตีสนิทกับเจียงเหยียนเหยียนแต่ทว่าเจียงเหยียนเหยียนกลับเพียงแค่เหลือบมองเธออย่างเย็นชา ตอนที่เดินผ่านตัวเธอ เขาข่มเสียงต่ำพูดอย่างรังเกียจ: "อย่าเปลืองความคิดเลย ต่อให้คุณยุยงคุณทวด คุณก็แทนที่หม่ามี้ของผมไม่ได้"ซูหลิงโหรวตัวแข็งทันที มองดูร่างเล็ก ๆ ขึ้นไปชั้นบน สีหน้าของตกตะลึงเล็กน้อยไม่ต้องพูดถึงว่าเด็กอายุห้าขวบจะมีสายตาที่โหดเหี้ยมเช่นนี้ และเขายังรู้ว่าเธอมีความคิดที่ยุยงคุณปู่?มือที่อยู่ข้างลำตัวกำแน่นอย่างอดไม่ได้ไม่เสียแรงที่เป็นเด็กในท้องของนังผู้หญิงชั้นต่ำ เป็นคนที่ต่อกรได้ยากเหมือนกับเธอ!และในตอนนี้ โทรศัพท์ของเธอได้รับข้อความเบอร์แปลก[คุณบอกว่ามีวิธีพาฉันออกไปจากถนนใต้ดินไม่ใช่เหรอ ฉันบอกคุณหมดแล้ว คุณจะทำตามสัญญาตอนไหน?]ซูหลิงโหรวแค่ดูก็รู้ว่าเป็นข้อความที่เจียงเวยส่งมาจริงด้วย เธอเกือบลืมว่ายังมีเจียงเวย "มีด" เล่มนี้ที่ใช้งานได้!หลังจากที่เจียงเวยติดอาวุธครบมือหนี่ออกจากถนนใต้ดินภายใต้การช่วยเหลืของ "ลูกค้า" สองสามคน จากนั้นก็ตามชายสองสามคนนั้นไปที่รถที่จอดอยู่ถนนทางใต้กระจกรถถูกลดลง