บททั้งหมดของ ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน: บทที่ 321 - บทที่ 330

การเตือนของกู้เฉินกวางทำให้เธอตกตะลึงเล็กน้อย แต่ไม่นานนักเธอก็เข้าใจว่าคำพูดเตือนของเขาหมายความว่าอะไรมีคนแอบถ่าย..เธอไม่ได้หันกลับไปและเดินไปที่หน้ารถของตัวเองพร้อมกับแฟรงค์ ภาพที่ทุกคนแยกจากกันถูกปาปารัซซี่ถ่ายเอาไว้ตั้งนานแล้วเขามองดูภาพที่ถูกถ่ายไว้ในกล้องถ่ายรูป จากนั้นเลียริมฝีปากด้วยความลำพองใจในที่สุดก็ถ่ายข่าวเด็ดได้แล้ว บก.ต้องรักเขามากอย่างแน่เมื่อเจียงเซิงกับแฟรงค์กลับมาที่สตูดิโอโซล เธอนึกอะไรขึ้นได้แล้วพูดกับแฟรงค์: "คุณอาแฟรงค์ สองสามวันนี้รบกวนคุณเฝ้าดูข่าวแทนฉันหน่อยนะคะ""ข่าว?""ค่ะ เมื่อครู่ตอที่พวกเราแยกกับนักแสดงยอดเยี่ยมกู้ นักแสดงยอดเยี่ยมกู้เตือนฉันว่ามีปาปารัซซี่ เดาว่าพวกเราถูกถ่ายเอาไว้แล้ว"อันที่จริงเจียงเซิงไม่กังวลว่าตัวเองกับนักแสดงยอดเยี่ยมกู้จะมีข่าวลืออะไร ก็แค่กังวลว่าเจียงนวนนวนลูกสาวของเธอจะถูกชาวเน็ตขุดคุ้ยออกมา เธอไม่อยากให้เจียงนวนนวนที่อายุน้อย ๆ ได้รับความรุนแรงจากอินเทอร์เน็ตเพราะเธอแฟรงค์พยักหน้า: "ได้ สองสามวันนี้ฉันจะติดตาม"เพิ่งเดินถึงห้องทำงาน อ้อมกอดที่มากะทันหันล็อกเธอเอาไว้ ชายหนุ่มปิดประตูแล้วพิงอยู่ที่หลังประตู ก้

ซือเย่เจ๋วขมวดคิ้ว เขารู้ตั้งนานแล้วว่าวันนี้ท่านผู้เฒ่าจะมาที่บริษัท ดังนั้นถึงได้แจ้งคนที่หน้าเคาร์เตอร์ว่าเขาไม่อยู่ คิดไม่ถึงว่าปู่จะขึ้นมาเองท่านผู้เฒ่าผลักเปิดประตูห้องทำงานออก เห็นว่าเขาอยู่ในห้องทำงานจริงๆ ก็ส่งเสียงไม่พอใจ: "ทำไม ตอนนี้แกไม่อยากยอมรับฉันเป็นปู่แล้วเหรอ?"ขาที่ไขว้กันของซือเย่เจ๋ววางลง วางโทรศัพท์ที่ปิดหน้าจอลงบนโต๊ะ ร่างกายพิงไฟด้านหลังเล็กน้อย สีหน้าเฉยเมย "ผมจะกล้าได้อย่างไร?""แกไม่กล้า?" ท่านผู้เฒ่าสีหน้าเคร่งขรึมพูดขึ้น: "เพื่อผู้หญิงคนนั้นแกถึงกับไม่กลับบ้าน แกยังพูดว่าไม่กล้า?"ซือเย่เจ๋ว เยาะเย้ย: "คุณไม่ได้บอกให้ฉันออกไปเหรอ? ออกไปซะ แล้วจะกลับไปทำไม""ซือเย่เจ๋ว ฉันดูแล้วแกถูกทำให้สติเลอะเลือนไปแล้ว ผู้หญิงคนนั้นรู้จักประเพณีไหม พานวนนวนแอบไปนัดพบคุณชายใหญ่ของตระกูลกู้ อย่าคิดว่าถ่ายไม่ติดหน้าแล้วฉันจะจำไม่ได้นะ" ท่านผู้เฒ่าโมโหอย่างยิ่ง ความประทักใจที่มีเจียงเซิงก็แย่ลงอีกต่อให้ไม่มีอะไรผิด แต่พาลูกขึ้นประเด็นฮิตกับผู้ชายคนอื่น ถูกปล่อยข่าวลือแบบนี้ออกไปให้เป็นที่น่าขำ?ซือเย่เจ๋วยิ้มเยาะมุมปาก: "เรื่องที่เธอไปพบกู้เฉินกวางผมรับรู้ อีกอย่าง

*ได้ยินว่าแม่ของเด็กสองคนนั้นไม่ใช่คนดีอะไร ท้องก่อนแต่งก็ไม่สะอาดแล้ว ท่านเจ๋วก็เอาของมือสองด้วยเหรอ? **พาเด็กมาโยนใส่นักแสดงยอดเยี่ยมเพื่อเกาะกระแสเหรอ แหวะ รีบไสหัวออกจากวงการเถอะ พวกเธอยังไม่คู่ควร *เจียงเซิงเห็นโซนความคิดเห็นมีคำพูดโจมตีลูกของเธอด้วยเจตนาที่ไม่ดี สีหน้าเย็นชาในทันทีแฟรงค์เห็นอะไรบางอย่างจึงพูดว่า: "เซิงเซิง คอมเม้นไม่ดีพวกนี้เดาว่ามีคนจ้างหน้าม้ามา เธอดูสิ แอคเคาต์สำรองเยอะมาก""สืบหา ID ของคนพวกนี้ออกมาได้ไหม?" เจียงเซิงน้ำเสียงทุ้มต่ำลงแฟรงค์พยักหน้า: "ฉันจะพยายามอย่างเต็มที่"หลังจากที่แฟรงค์ออกไป มือของเจียงเซิงที่ว่างอยู่บนโต๊ะกำแน่นโดยไม่รู้ตัว เธอจะต้องสืบหาคนที่บงการอยู่เบื้องหลังออกมาให้ได้!ในขณะนี้ ภายในร้านอินเทอร์เน็ตคาเฟ่แห่งหนึ่งเจียงเวยแจกอั่งเปาในกลุ่มแอนตี้แฟนทั้งหมดเกินห้าพันบาท บวกกับการโอนเงินส่วนตัว ใช้ไปทั้งหมดสองแสนห้าหมื่นบาทเธอรู้สึกภูมิใจเมื่อเห็นหน้าม้าที่เธอซื้อมาโจมตีไอ้เด็กเวรสองคนนั่นทางออนไลน์ทางที่ดีข่าวลือเหล่านี้จะสามารถบีบบังคับให้ไอ้เด็กสองคนนั่นตายได้ เพียงแค่เห็นเจียงเซิงเจ็บปวด เธอถึงจะสะใจ!เจียงเหยียนเหย

ซือเย่เจ๋วเหลือบมองเจียงเซิงแล้วตอบกลับ "เป็นเรื่องจริง แต่เรื่องพวกนี้เป็นความผิดของผมทั้งหมด ถ้าหากผมรู้แต่แรกว่าเธอตั้งครรภ์ ผมคงจะไม่ให้เธอจากไป"เจียงเซิงหยุดชะงัก คำพูดของซือเย่เจ๋วจะรับผิดชอบเมื่อหกปีที่แล้วอย่างเต็มที่เหรอ?ทั้ง ๆ ที่หกปีก่อนเขาไม่รู้จักตัวเองด้วยซ้ำ......นักข่าวหญิง: "พวกคุณเคยคบหากันไหมคะ?"ซือเย่เจ๋วจับมือเจียงเซิง หรี่ตาลงแล้วยิ้ม: "ยังไม่ทันได้คบหากัน แต่ผมมีรักแรกพบต่อเซิงเซิง เธอคือผู้หญิงเพียงคนเดียวในชีวิตนี้ของผม"ตึก ตึกหัวใจเจียงเซิงกำลังเต้นแรงนักข่าวหญิง: “เด็กสองคนนั้นคือผลงานของพวกคุณใช่ไหม?”ซือเย่เจ๋ว: "ถูกต้อง แต่คุณพูดผิดแล้ว ไม่ใช่สอง เซิงเซิงมีลูกให้ผมสามคน"นักข่าวสาวยิ้ม: "งั้นทำไมก่อนหน้านี้ไม่เคยเปิดเผยมาก่อนคะ?"ซือเย่เจ๋ว: "เพราะไม่อยากให้ลูกถูกดึงเข้ามาวิพาษ์วิจารย์ พวกเรารักพวกเขามาก ดังนั้นผมไม่มีทางยอมให้คนในอินเทอร์เน็ตมาใส่ร้ายป้ายสีภรรยาและลูกของผม"นักข่าวหญิง: “เท่าที่ทุกคนรู้ ตอนนี้พวกคุณยังไม่ได้จดทะเบียนสมรสกันใช่ไหมคะ?”ซือเย่เจ๋วหรี่ตาลงเล็กน้อย: “พวกเราคุยกันเรื่องเวลาที่จะจดทะเบียนกันแล้ว ไม่เปิดเผยเพีย

ความผิดทั้งหมดเป็นเพราะเจียงเซิงถ้าหากตอนนั้นเจียงเซิงไม่กลับประเทศ เธอก็ไม่มีเรื่องราวมากมายขนาดนี้สีหน้าของเจียงเซิงอึมครึมเหมือนหมอก: "อย่าเอาเรื่องทุกอย่างมาโยนใส่หัวฉัน ถ้าหากเธอไม่เคยทำเธอจะตกอยู่ในจุดจบแบบนี้ได้อย่างไร มีความสามารถทำร้ายคนอื่นแต่ไม่มีความสามารถยอมรับใช่ไหม?""เจียงเวย ฉันเตือนเธอเอาไว้ ถ้าเธอไม่อยากเป็นคน ฉันก็ทำให้เธอไม่เหมือนคนได้"เจียงเซิงสะบัดเธอลงไปที่พื้นเจียงเวยในตอนนี้ผมเผ้ายุ่งเหยิง ไม่รู้ว่าน่าอนาถแค่ไหน เธอกำสองมือแน่น สายตาที่มองเจียงเซิงคือเกลียดชัง: "แกคิดว่าฉันสงบเสงี่ยมแล้วแกจะมีชีวิตที่สุขสบายเหรอ? คนที่ไม่อยากให้แกมีความสุขไม่ใช่แค่ฉันคนเดียวนะ!"เจียงเซิงหรี่ตาลง เม้มปากไม่พูดจาเธอยิ้ม: "มีคนที่เกลียดแกเหมือนกัน คนคนนั้นก็ไม่มีทางปล่อยแกไป"เจียงเซิงเลิกคิ้ว: "อ่อ หมายความว่ามีคนอยู่เบื้องหลังเธอเหรอ?"เจียงเวยหลบสายตา เธอไม่มีทางบอกเจียงเซิงแน่นนอน! เมื่อเห็นว่าเธอไม่ได้พูดอะไร เจียงเซิงก็ไม่ได้จี้ถาม เพียงแค่ก้มตัวมองดูเธอ ชูโทรศัพท์ขึ้น: "เจียงเวย ครั้งนี้ฉันไม่มีทางให้โอกาสเธอแล้ว"“แก..แกจะทำอะไร?” เจียงเวยสีหน้าเปลี่ยนไป บ