สายตาของซือเย่เจ๋วที่จ้องมองเธอแฝงไปด้วยความอ่อนโยน ในใจก็มีความรู้สึกพึงพอใจ แมวป่าของเขาถูกเขา "ใช้ร่างกายสั่งสอน" ออกมานะเขาดึงปลายนิ้วมือของเธอมาจูบ สายตาเผยความอันตราย "งั้นต่อไปยังจะกล้าไปบาร์อีกไหม? หืม?""ไม่กล้าแล้ว ไม่ไปแล้ว""จริง?"เจียงเซิงชักมือออกแล้วยิ้มอย่างโมโห “จริง ตอนนี้พวกเราทานข้าวได้แล้วยัง?”ก๊อกก๊อกประตูห้องทำงานถูกเคาะซือเย่เจ๋วสายตาเคร่งขรึมเล็กน้อย น้ำเสียงเย็นชา: "เข้ามา"ซูหลิงโหรวถือเอกสารผลักประตูเข้ามา อยากจะพูดอะไร แต่เห็นเจียงเซิงนั่งอยู่ข้างซือเย่เจ๋วและบนโต๊ะก็มีอาหารเลิศรสวางอยู่ ในดวงตาของเธอมีความเกลียดชังแวบผ่าน"มีธุระ?"ท่าทางที่ซือเย่เจ๋วมีต่อเธอยังคงเย็นชามากซูหลิงโหรวระงับความเกลียดชังในใจ ฝืนยิ้มออกมา: "ฉันแค่มารายงานว่าการประชุมโครงการของเยว่ซานกรุ๊ปเริ่มขึ้นแล้ว""รู้แล้ว"ซือเย่เจ๋วหันไปมองเจียงเซิง: "เซิงเซิง เธออยากไปร่วมการประชุมกับฉันไหม?"เจียงเซิง "???"ดวงตาซูหลิงโหรวแทบลุกเป็นไฟ เธอกัดริมฝีปากแล้วพูดว่า "เย่เจ๋ว ถึงแม้ว่า คุณเจียงจะเป็นคนที่อยู่ภายใต้ TG แต่เธอก็ไม่ใช่พนักงานของ TG กรุ๊ป ไม่เหมาะสมที่จะไปเข้า
ถ้าหากเป็นสมัยก่อน ซือเย่เจ๋วไอ้เด็กคนนี้มากสุดก็เป็นแค่ทรราช! และยังมีลูกชายที่ไม่เอาไหนของเขา สองพ่อลูกนี้เหมือนกันอย่างกับแกะ ร่วมมือกันพลิกแผ่นดิน!ซูหลิงโหรวพูดเกลี้ยกล่อมเสียงเบา: "คุณปู่ อย่าโมโหนะคะ ฉันคิดว่าปัญหาไม่น่าจะเกิดขึ้นที่ตัวเย่เจ๋ว แต่เกิดขึ้นบนตัวคุณเจียง"ท่านผู้เฒ่า: "หมายความว่าอย่างไร?"ซูหลิงโหรวเม้มปาก: "คุณปู่ ถ้าหากหนูพูดออกมา เย่เจ๋วก็จะสงสัยว่าหนูแอบฟ้องอีก""หนูวางใจเถอะ ปู่จะยืนอยู่ข้างหนู หนูพูดอย่างกล้าหาญได้เลย" ท่านผู้เฒ่าหมายความว่าจะหนุนหลังให้เธอซูหลิงโหรวถึงได้เอ่ยปากขึ้น: "อันที่จริง เป็นคุณเจียงที่ตามตื๊อเย่เจ๋ว ให้เย่เจ๋วพาเธอเข้าร่วมประชุมให้ได้ และท่าทางที่คุณเจียงมีต่อหนูไม่ได้ดีมากนัก หรือเป็นเพราะเธอคิดว่าหนูกำลังข่มขู่เธออยู่ในค่ายฝึกอบรมเธอก็มุ่งเป้ามาที่หนูอย่างแปลกประหลาด วันที่เธอประเมินผลเหตุที่เย่เจ๋วตามหนูไปที่ค่ายฝึก หนูคิดว่าน่าจะเป็นเพราะเธอพูดอะไรกับเย่เจ๋ว เย่เจ๋วถึงได้ไม่เชื่อหนูขนาดนี้"ความหมายของคำพูดก็คือ เจียงเซิงคือผู้บงการทุกอย่าง ถ้าหากไม่ใช่เพราะเจียงเซิง ซือเย่เจ๋วก็ไม่ตามใจขนาดนี้ ถึงขั้นที่ไม่เชื่อฟังท่า
หลัวหยิงส่ายหน้า: "ไม่พบอะไร ตอนเช้าพวกคนที่ไปดูวั่งฉีต่างเป็นพยานต่อกันว่า เธอยังอยู่ดีอยู่ แค่ไม่รู้ว่ามีดเล่มนั้นไปถึงมือของวั่งฉีได้อย่างไร"“ไม่มีคนดูแลคุณเลยเหรอ?”"ไม่มี"เจียงเซิงที่ได้รับคำตอบเงียบขรึมลง ไม่มีคนดูแล นั่นก็แปลว่าระหว่างนั้นใครก็สามารถเข้าไปดูเธอในห้องสอบสวนก็ได้หลัวหยิงเห็นเธอยังคงสนใจเรื่องของวั่งฉีจึงยิ้มพูด: "เอาเถอะพี่สะใภ้ พี่ไม่ต้องใส่ใจเรื่องวั่งฉีมากเกินไป พวกเราจะตรวจสอบเอง"หลังจากที่หลัวหยิงกลับไป เจียงเซิงหยิบแหวนหยกที่แตกละเอียดที่อยู่บนโต๊ะขึ้นมาดู ถึงแม้เธอถือสาที่แหวนหยกวงนี้ถูกซูหลิงโหรว "สัมผัส" มาก่อน แต่ไม่ว่าอย่างไร ก็เป็นของขวัญที่ตอนแรกซือเย่เจ๋วประมูลมามอบให้ตัวเองเธอตัดสินใจซ่อมแหวนหยกกลับสภาพเดิมพลบค่ำ เจียงเซิงเดินไปถึงลานจอดรถใต้ดิน ตอนที่มาถึงหน้ารถ จู่ ๆ มีเงาหนึ่งขยับเข้าใกล้ เธอยกมือขึ้นด้วยสัญชาติญาณแต่กลับถูกคนลอกเอวไว้และกดไว้ที่หน้ารถ ชายหนุ่มหัวเราะเบา ๆ: "อยากซุ่มโจมตี?"เมื่อเห็นว่าเป็นซือเย่เจ๋ว เจียงเซิงก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก: "คนที่ซุ่มโจมตีเป็นคุณต่างหากล่ะ?"ซือเย่เจ๋วก้มหน้าลงจูบริมฝีปากของเธอ ในดวงตาแฝ
นวนนวนตาแดงก่ำ ไม่พูดจาเจียงเฉินเฉินอุ้มนวนนวนเข้ามาในอ้อมแขนแล้วปลอบ ใจ จากนั้นถลึงตาใส่ท่านผู้เฒ่า: "พวกเราไม่ชอบของที่ผู้หญิงชั่วคนนี้เอาให้หรอก"สำหรับพวกเขา ผู้หญิงที่อยากจะแย่งแด๊ดดี้ไปจากหม่ามี้ก็คือผู้หญิงชั่วทั้งหมดต่อให้ซูหลิงโหรวรู้สึกอารมณ์เสีย แต่ท่าทางก็ยังโอบอ้อมอารี: "คุณปู่ หนูไม่เป็นไรค่ะ คุณปู่อย่าโทษเด็ก ๆ นะคะ"นังเด็กชั้นต่ำ ต่อไปได้เห็นดีแน่ท่านผู้เฒ่าตบโต๊ะอย่างแรง ออร่าน่ากลัว: "ฉันไม่ใช่ปู่ของพวกเธอ และก็ไม่ใช่พ่อของพวกเธอ พวกเขากล้าตามใจพวกเธอจนเหลิง ฉันจะเปลี่ยนนิสัยแย่ ๆ ของพวกเธอทิ้งไป"“ขอโทษน้าซู!”เห็นได้ชัดว่าเจียงเฉินเฉินกับเจียงนวนนวนก็ตกใจกำท่าทางของเขา แต่ตั้งแต่ต้นจนจบก็ดื้อรั้นไม่ยอมขอโทษสายตาของเจียงเหยียนเหยียนที่มองไปทางท่านผู้เฒ่าไม่เป็นมิตร: "พวกเราไม่จำเป็นต้องขอโทษเธอ"พ่อบ้านเฉินตกใจจนหัวใจแทบจะหลุดออกมาแล้วแม่คุณทูลหัวทำไมถึงกล้าต่อปากต่อคำกับท่านผู้เฒ่าท่านผู้เฒ่าตกตะลึง นิสัยดื้อรั้นของเด็กคนนี้มีมากจริง ๆ แต่เขาจะควบคุมแม้แต่เด็กคนเดียวไม่ได้ได้อย่างไรกัน "ไม่ขอโทษ งั้นก็ไม่ต้องขึ้นมาทานข้าว""ไม่กินก็ไม่กิน"เจียงเ
เด็กคนนี้โตขึ้นไม่ธรรมดาแน่นอนกลิ่นหอมลอยเข้าจมูกของท่านผู้เฒ่า ทำให้ชายชรารู้สึกหิวเจียงนวนนวนสังเกตเห็นบางอย่าง จึงยื่นชามของตัวเองมา ดวงตาสดใสเต็มไปด้วยความบริสุทธิ์และน่ารัก: "คุณทวด จะทานบะหมี่ไหม?"ท่านผู้เฒ่านิ่งอึ้ง ตอนบ่ายเพิ่งจะดุเด็กน้อยคนนี้ไป ตอนนี้เธอกลับยอมยกบะหมี่ของเธอให้?คนแก่อย่างเขายังคงหยิ่งยโสอย่างมาก กระแอมขึ้นมาแล้วหันหน้าหนี: "อย่าคิดว่าพวกเธอทำแบบนี้ ฉันจะปล่อยพวกเธอไป"เจียงนวนนวนก้มหน้า เอาชามกลับไปด้วยสหน้าผิดหวัง: "คุณทวดไม่ชอบพวกเรา พวกเรารู้แล้ว"ท่านผู้เฒ่าเป่าหนวดถลึงตา: "จะไม่ชอบพวกเธอได้อย่างไร......""ถ้าคุณอยากทานในหม้อยังมีอีก ไม่ทานก็ช่างเถอะ" เจียงเหยียนเหยียนขัดคำพูดของเขาโดยที่ไม่ไว้หน้าท่านผู้เฒ่า: "..."เขาแก่แล้วเหรอ?ทำไม "ศักดิ์ศรี" ของเขาถึงถูกเหยียบย่ำใต้เท้าของเด็กน้อยทั้งสามคนนี้?ช่างเถอะ ช่างเถอะ ไม่คิดเล็กคิดน้อยกับเด็กบ้าสามคนนี้ท่านผู้เฒ่าเข้าไปในครัวเพื่อตักบะหมี่ เขาจะลิ้มลองฝีมือของเด็กคนนี้สักหน่อยได้นั่งทานอาหารกับเด็ก ๆ ด้วยความปรองดอง หาได้ยากจริง ๆลองชิมคำหนึ่ง ท่านผู้เฒ่าก็ไม่พูดแล้วเจียงนวนนวนหัวเ
“เหยียนเหยียน วันนี้หนูไม่ได้ไปกับน้องสาวเหรอ?”เธอยิ้มและพยายามตีสนิทกับเจียงเหยียนเหยียนแต่ทว่าเจียงเหยียนเหยียนกลับเพียงแค่เหลือบมองเธออย่างเย็นชา ตอนที่เดินผ่านตัวเธอ เขาข่มเสียงต่ำพูดอย่างรังเกียจ: "อย่าเปลืองความคิดเลย ต่อให้คุณยุยงคุณทวด คุณก็แทนที่หม่ามี้ของผมไม่ได้"ซูหลิงโหรวตัวแข็งทันที มองดูร่างเล็ก ๆ ขึ้นไปชั้นบน สีหน้าของตกตะลึงเล็กน้อยไม่ต้องพูดถึงว่าเด็กอายุห้าขวบจะมีสายตาที่โหดเหี้ยมเช่นนี้ และเขายังรู้ว่าเธอมีความคิดที่ยุยงคุณปู่?มือที่อยู่ข้างลำตัวกำแน่นอย่างอดไม่ได้ไม่เสียแรงที่เป็นเด็กในท้องของนังผู้หญิงชั้นต่ำ เป็นคนที่ต่อกรได้ยากเหมือนกับเธอ!และในตอนนี้ โทรศัพท์ของเธอได้รับข้อความเบอร์แปลก[คุณบอกว่ามีวิธีพาฉันออกไปจากถนนใต้ดินไม่ใช่เหรอ ฉันบอกคุณหมดแล้ว คุณจะทำตามสัญญาตอนไหน?]ซูหลิงโหรวแค่ดูก็รู้ว่าเป็นข้อความที่เจียงเวยส่งมาจริงด้วย เธอเกือบลืมว่ายังมีเจียงเวย "มีด" เล่มนี้ที่ใช้งานได้!หลังจากที่เจียงเวยติดอาวุธครบมือหนี่ออกจากถนนใต้ดินภายใต้การช่วยเหลืของ "ลูกค้า" สองสามคน จากนั้นก็ตามชายสองสามคนนั้นไปที่รถที่จอดอยู่ถนนทางใต้กระจกรถถูกลดลง
เธอรู้ว่าเด็กๆ ไม่มีเหตุผลที่จะโกหก ส่วนซูหลิงโหรวปากไม่ตรงกับใจปิดบังได้ลึกมากเจียงเซิงได้เห็นแล้ว ท่านผู้เฒ่าพึงพอใจและเชื่อใจซูหลิงโหรวขนาดนี้ ถ้าซูหลิงโหรวอยากจะยุยงก็ทำได้ง่ายมากยังไม่ทันได้ถามอะไร ก็เห็นกู้เฉินกวางพาผู้ช่วยของมาปรากฏอยู่ที่นอกประตูเจียงนวนนวนวิ่งไปตรงหน้ากู้เฉินกวางแล้วจับมือของเขา: "คุณอานักแสดง เธอก็คือหม่ามี้ของหนูนะ~"อย่างไรก็ตามกู้เฉินกวางได้คาดเดาไว้ตั้งนานแล้วเขาเพียงแค่ยิ้มบางลูกศรีษะของนวนนวน สายตามองไปที่ใบหน้าของเจียงเซิง: "ให้พวกคุณรอนานแล้วใช่ไหมครับ?"เจียงเซิงยิ้ม: "พวกเราก็เพิ่งมาถึงไม่นานค่ะ"หลังจากนั่งลงแล้ว เจียงนวนนวนก็ปีนมานั่งข้างๆ เจียงเซิง คงจะดีไม่น้อยถ้าแม่ถูกเธอครอบครองเพียงคนเดียว เธอจะกินแทนส่วนของพวกพี่ ๆ"ได้ยินเหยียนเหยียนบอกว่า คุณกู้อยู่ที่กองถ่ายดูแลพวกเขาสองคน ไม่ทราบว่าพวกเขาไม่ได้สร้างความวุ่นวายให้คุณกู้ใช่ไหมคะ"เจียงนวนนวนทำปากจู๋: "พวกเราไม่สร้างปัญหาให้คุณอานักแสดงสักหน่อย"เจียงเซิง: "..."ประจบประแจงก็เป็นการวุ่นวายมากพอแล้วกู้เฉินกวางยิ้มอย่างสง่างาม: "เด็กสองคนนี้ฉลาดและน่ารัก ผมชอบมาก ๆ"เจียงเซิงก
การเตือนของกู้เฉินกวางทำให้เธอตกตะลึงเล็กน้อย แต่ไม่นานนักเธอก็เข้าใจว่าคำพูดเตือนของเขาหมายความว่าอะไรมีคนแอบถ่าย..เธอไม่ได้หันกลับไปและเดินไปที่หน้ารถของตัวเองพร้อมกับแฟรงค์ ภาพที่ทุกคนแยกจากกันถูกปาปารัซซี่ถ่ายเอาไว้ตั้งนานแล้วเขามองดูภาพที่ถูกถ่ายไว้ในกล้องถ่ายรูป จากนั้นเลียริมฝีปากด้วยความลำพองใจในที่สุดก็ถ่ายข่าวเด็ดได้แล้ว บก.ต้องรักเขามากอย่างแน่เมื่อเจียงเซิงกับแฟรงค์กลับมาที่สตูดิโอโซล เธอนึกอะไรขึ้นได้แล้วพูดกับแฟรงค์: "คุณอาแฟรงค์ สองสามวันนี้รบกวนคุณเฝ้าดูข่าวแทนฉันหน่อยนะคะ""ข่าว?""ค่ะ เมื่อครู่ตอที่พวกเราแยกกับนักแสดงยอดเยี่ยมกู้ นักแสดงยอดเยี่ยมกู้เตือนฉันว่ามีปาปารัซซี่ เดาว่าพวกเราถูกถ่ายเอาไว้แล้ว"อันที่จริงเจียงเซิงไม่กังวลว่าตัวเองกับนักแสดงยอดเยี่ยมกู้จะมีข่าวลืออะไร ก็แค่กังวลว่าเจียงนวนนวนลูกสาวของเธอจะถูกชาวเน็ตขุดคุ้ยออกมา เธอไม่อยากให้เจียงนวนนวนที่อายุน้อย ๆ ได้รับความรุนแรงจากอินเทอร์เน็ตเพราะเธอแฟรงค์พยักหน้า: "ได้ สองสามวันนี้ฉันจะติดตาม"เพิ่งเดินถึงห้องทำงาน อ้อมกอดที่มากะทันหันล็อกเธอเอาไว้ ชายหนุ่มปิดประตูแล้วพิงอยู่ที่หลังประตู ก้
*ถูกลูกเล่นของ Soul จิวเวลรี่ทำให้อ้วกแล้ว*แฟรงค์มองดูเธอ "เซิงเซิง จำนวนยอดขายของ Soul จิวเวลรี่ในวันนี้ลดลงอีกสิบเปอร์เซ็นต์แล้ว บริษัทได้รับสายโทรศัพท์เพื่อสละออเดอร์และคืนเงินหลายออเดอร์แล้วดวงตาของเจียงเซิงขยับเขยื้อน "ดูท่าพวกเขาอยากจะบีบบังคับให้ฉันยอมจำนนสินะ""งั้นคุณวางแผนจะทำอย่างไร?" แฟรงค์รู้ว่าเธอไม่เปิดเผยตัวตนเพราะมีเหตุผลของเธอ ถ้าหากมีวิธีอื่นก็จะดีอย่างมากเจียงเซิงยื่นแท็บเล็ตไปให้เขา และหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา "ทางด้านผิ่นเก๋อยืนยันเป็นมั่นว่าฉันลอกเลียนแบบทั้ง Soul จิวเวลรี่ ถึงเวลาที่ฉันควรจะตอบโต้แล้ว"ในขณะที่กระแส "การลอกเลียนแบบ" บนอินเทอร์เน็ตกำลังโด่งดัง คำค้นหายอดนิยมของเฟซบุ๊กก็มีเพิ่มขึ้นมาหนึ่งประเด็น*ผิ่นเก๋อของปลอม*ผิ่นเก๋อ จิวเวลรี่ถูกเปิดเผยออกมาว่าแอบลดวัสดุและขั้นตอนการก่อสร้าง ขายเครื่องประดับปลอมในราคาสูงและหลอกลวงลูกค้า และสร้างข่าวลือเรื่องที่โซราเสียชีวิต แม้กระทั่งข่าวลือที่เจ้าของผิ่นเก๋อมอมเหล้าเด็กสาวในคลับเฮ้าส์ก็ถูกเปิดโปงจนหมดเปลือกการเปิดเผยอย่างต่อเนื่องนี้ ทำให้เหตุการณ์ของ Soul จิวเวลรี่ถูกดันลงไปทันที เพียงแค่เรื่องที่
"ทำไม่ได้" ซือเย่เจ๋วเสียงทุ้มต่ำ จากนั้นจูบเธออย่างแรง และยิ่งอยู่ยิ่งรุนแรงขึ้นอาจเป็นช่วงปลายฤดูใบไม้ร่วง เมื่อคืนฝนตกหนักทำให้อุณหภูมิเปลี่ยนไปหนาวเย็นกะทันหัน ใบไม้สีเหลืองที่แห้งเหี่ยวปกคลุมบนพื้น สัมผัสกับแอ่งน้ำเจียงเซิงกับซือเย่เจ๋วเพิ่งไปส่งเจ้าตัวเล็กทั้งสองคนที่โรงเรียนประถมเอกชน จากนั้นตอนที่เดินทางไปส่งเจียงเซิงที่ Soul จิวเวลรี่ เจียงเซิงง่วงจนพิงร่างกายของเขาแล้วงีบหลับซือเย่เจ๋วหันหน้าไปจ้องมองเธอ จากนั้นก็ยกมือขึ้นรวบไรผมที่อยู่ตรงหน้าผากของเธอ "ยังง่วงเหรอ?""อืม"เจียงเซิงบ่นอย่างซื่อตรง "โทษคุณเลย"เขายิ้ม จากนั้นก็มก้มตัวมาที่ข้างหูของเธอ "หรือว่าไม่ใช่ความผิดของคุณเหรอ?"เจียงเซิงเงยหน้าขึ้นและวางคางบนไหล่เพื่อมองดูเขา "ไม่ได้ให้คุณทำสองยกทั้งคืนสักหน่อย"ซือเย่เจ๋วที่สูญเสียความทรงจำไม่เพียงควบคุมอารมณ์ไม่ได้ แถมยังมีกำลังวังชาเต็มเปี่ยม เกือบพรากชีวิตแก่ ๆ ของเธอซือเย่เจ๋วไม่ได้พูดอะไร แต่ในใจกลับรู้สึกพึ่งพอใจอย่างมากในตอนนี้โทรศัพท์ของเจียงเซิงดังขึ้น คุณอาแฟรงค์โทรมาหาเธอแต่เช้าเกรงว่าต้องมีเรื่องใหญ่แน่นอนเธอรับสาย "คุณอาแฟรงค์?""เซิงเซิง
แต่ชาวเน็ตส่วนใหญ่คิดว่านี่ไม่ใช่การลอกเลียนแบบ ต่อให้สไตล์เหมือนกันแต่ยังมีจุดเด่นอื่นอีก สถานการณ์แบบนี้ไม่สามารถจำกัดความว่าเป็นการลอกเลียนแบบได้ ขอถามกลับว่าคนที่พูดว่าลอกเลียนแบบมีสิทธิอะไรคิดว่าคนเขาจะต้องลอกเลียนแบบแน่นอนน่าจะเป็นเพราะผู้บริหารของผิ่นเก๋อ จิวเวลรี่เห็นว่านี่ไม่เพียงไม่ได้กดหัวคนอื่น แต่กลับเป็นวิธีที่ "ใจร้อนอยากประสบความสำเร็จแต่กลับทำให้เสียการ" จึงอยากเพิกถอนคำค้นหายอดนิยมออกแต่คิดไม่ถึงว่า พวกเขาไม่สามารถเพิกถอนได้ เพราะว่ามีคนทุ่มเงินจำนวนมากซื้อคำค้นหายอดนิยมนี้ ผิ่นเก๋อของพวกเขาออกเงินสองเท่า ฝ่ายตรงข้ามก็ออกเงินสี่เท่า ตอนนี้เล่นเกมทุ่มเงินซื้อคำค้นหายอดนิยมแล้วเจียงเซิงนั่งดูหน้าแชทเฟซบุ๊กอยู่ตรงหน้าคอมพิวเตอร์ แฟรงค์เดินเข้ามา "เซิงเซิง ผิ่นเก๋อยอมแพ้การเพิกถอนคำค้นหายอดนิยมแล้ว ดูท่าว่าจะทุ่มเงินไม่ไหวแล้ว"เจียงเซิงหรี่ตาลง "พวกเขาทำใจทุ่มเงินไม่ได้ แต่น่าจะมีวิธีอื่นอีก"ทางด้านเจียงเซิงทุ่มเงินซื้อคำค้นหายอดนิยมกับผิ่นเก๋อ ทางด้านซือเย่เจ๋วก็ทุ่มเงินล้มธุรกิจของหานซื่อกรุ๊ป หลัวเชว่มองดูจนตกตะลึงตาค้าง สามีภรรยาคู่นี้ตอนนี้เป็นคนโง่ที่เงินเ
เซียวเถียนเถียนใบหน้าร้อนผ่าวขึ้นมา เธอตกใจจนถอยหลังไปสองสามก้าว จากนั้นก็หันหลังวิ่งหนีไปเมื่อมาถึงนอกห้องทำงานของเจียงเซิง คนทั้งคนยังคงอยู่ในสภาพเครื่องรวน เมื่อเข้าไปข้างในก็ทรุดนั่งลงบนโซฟา ขาก็อ่อนแรงไปหมดเจียงเซิงเดินออกมาจากห้องทำงาน เห็นท่าทางเหม่อลอยของเซียวเถียนเถียน ก็ยิ้มบาง "เกิดอะไรขึ้น?"เซียวเถียนเถียนลุกนั่งทันที และวางกาแฟบนโต๊ะทำงานของเธอ "ซื้อ...ซื้อมาให้เธอ"เจียงเซิงเดินไปตรงหน้าโต๊ะแล้วหยิบกาแฟขึ้นมา เห็นเธอพูดจาติดขัดจึงถามขึ้น "เจอเรื่องอะไรมา ทำไมถึงตกใจขนาดนี้?""ก็...ก็ไม่ได้เจอเรื่องอะไร ก็แค่ระหว่างทางที่ซื้อกาแฟได้เจอกับหานเซิงเข้า เกือบจะทะเลาะกับเธอขึ้นมา"เจียงเซิงถือกาแฟเดินไปนั่งที่โต๊ะทำงาน "แค่นั้นเหรอ?"เธอเม้มริมฝีปากแล้วพูดว่า "ใช่""งั้นเธอทำไมหน้าแดงขนาดนี้?""นั่นเป็นเพราะว่าฉันร้อน!" เซียวเถียนเถียนโกรธขึ้นมาทันที เจียงเซิงมองท่าทางประหม่าของเธอออก จึงหรี่ตาจ้องมองเธออยู่นานต่อให้เจอกับหานเซิงแล้วทะเลาะกัน ก็ไม่ถึงกับทำให้เธอกลายเป็นแบบนี้ ท่าทางแบบนี้เห็นได้ชัดว่า...ทำเรื่องไม่ดีอะไรมา"อ่อใช่เซิงเซิง บนเฟซบุ๊กเรื่องลอกเลียนแ
"เธอ…"“ผู้ชายทุกคนชอบผู้หญิงที่อ่อนโยนและน่ารัก คนปากคอเราะรายอย่างเธอชีวิตนี้คงไม่มีคนชอบเธอหรอก”ขณะพูด เธอก็พูดเหน็บแนม "ถ้าไม่ใช่ว่าเธอเป็นลูกสาวตระกูลเซียว จะมีการแต่งงานเกี่ยวดองกันกับตระกูลลู่ที่ดีขนาดนี้เหรอ คุณชายลู่แต่งงานกับเธอซวยไปแปดชาติจริง ๆ"เซียวเถียนเถียนสีหน้าเคร่งขรึมลงทันที เธอง้างมือขึ้นจะฟาดหน้าของหานเซิงหานเซิงเงยหน้าขึ้นให้เธอตบแต่ฝ่ามือยังไม่ทันโดน ข้อมือก็ถูกคนจับเอาไว้ลู่ลี่เซินดึงเซียวเถียนเถียนไปข้างหลังแล้วมองดูเธอ "ลงมือต่อหน้าคนมากมายแบบนี้ ไม่รู้จักอายบ้างเหรอ?"ผู้คนรอบตัวพากันมองมาทางนี้ เหมือนกำลังจะรอดูฉากเด็ดอยู่ ถ้าหากเมื่อครู่เซียวเถียนเถียนตบลงไปจริง ๆ ก็จะมีคนถ่ายรูปเอาไว้และเอาเรื่องนี้ไปพูดกันแต่เซียวเถียนเถียนไม่ยอมแพ้ เธอสะบัดมือของเขาออก "นายยุ่งอะไรกับฉันด้วย""คุณชายลู่ คุณมาได้พอดีเลย คู่หมั้นของคุณร้ายกาจ เมื่อครู่ยังอยากจะตบฉันด้วย ถ้าคุณไม่ห้ามไว้ หน้าของฉันคงบวมไปแล้วหานเซิงท่าทางน่าสงสาร เธอมีความมั่นใจคิดว่าผู้ชายชอบแบบนี้กันหมด แทบอยากจะให้ลู่ลี่เซินเห็นใจเธอ สงสารเธอ และทะเลาะกับเซียวเถียนเถียนขึ้นมาแต่หานเซิง
กู้เฉินกวางยิ้มบางแต่ไม่ได้พูดอะไรหลัวเชว่มองไปที่ซือเย่เจ๋วและพูดไม่ออก นี่เห็นได้ชัดว่าถูกคุณเจียงควบคุมจนอยู่หมัดแล้ว......บริษัท Soul จิวเวลรี่สิบเจ็ดบอกว่าเจียงยี่กับผู้เฒ่าเจียงได้พาเจียงเฮงกลับเมืองจินเฉิงแล้วเงินห้าแสนกว่าบาทที่ต้ายฉิงใช้จ่ายไปตอนนี้ได้ตามกลับผ่านทางตำรวจแล้ว แต่ก็ตามกลับมาได้แค่แสนกว่าบาท แต่ต้ายฉิงถูกควบคุมการเดินทาง อยากจะหนีก็หนีไม่ได้เจียงเซิงก็ไม่ได้พูดอะไรมากมายหลังจากผ่านเรื่องนี้ไปผู้เฒ่าเจียงคงจะทำตัวดีไม่น้อย จากอายุของเธอในตอนนี้อยากจะดิ้นรนต่อไป เกรงว่าคงจะไม่มีโอกาสดิ้นรนแล้วหลายชายของตัวเองล้างผลาญครอบครัวใช้เงินสะสมของเธอจนหมด แถมยังถูกหลอก แม้แต่ลูกชายก็ยังไม่ยอมรับเธอ ตอนนี้เธอก็ไม่มีอารมณ์คิดถึงมรดกของพ่อของเธอแล้ว*อลิซลอกเลียนแบบโซรา*พาดหัวข่าวเฟซบุ๊กที่โดดเด่นบนหน้าจอทำให้เจียงเซิงที่เพิ่งดื่มน้ำแทบจะพ่นน้ำออกมาเธอลอกเลียนแบบตัวเอง?เมื่อเปิดดู ก็เป็นเรื่องประดับ*รุ่นคู่รัก*ที่เธอออกแบบคล้ายกับสไตล์การออกแบบของเธอก่อนหน้านี้ แต่ไม่รู้ว่าใครตั้งใจพูดตัดสินเรื่องนี้ว่าลอกเลียนแบบ ชาวเน็ตที่ไม่ผ่านกรองการครุ่นคิดก็เชื่อจ
กู้เฉินกวางถอดแว่นกันแดดออกแล้วใส่ไว้ในกระเป๋าตรงหน้าอก "สถานการณ์ของนายแบบนี้ คงไม่ต้องให้ฉันแนะนำตัวเองใช่ไหม?"ซือเย่เจ๋วก็มองออกว่าเขาคือใคร "อยู่ในวงการบันเทิงได้ไม่เลวเลยสินะ"กู้เฉินกวางหัวเราะเบา ๆ “คนอื่นบอกว่านายความจำเสื่อมฉันยังไม่เชื่อ”เขาเดินไปที่โซฟาแล้วนั่งลงด้วยตัวเอง หลัวเชว่รินชาให้เขาหนึ่งแก้วซือเย่เจ๋วลุกขึ้นยืนและเดินอ้อมโต๊ะทำงานไปตรงหน้าโซฟา จากนั้นก็ปลดกระดุมชุดสูทออกแล้วนั่งลง "แขกหายากสินะ มีธุระอะไรกับฉัน?""มีธุระจริง ๆ นั่นแหละ" กู้เฉินกวางยกแก้วน้ำชาขึ้น "ฉันคิดว่านายคงจะเคยรู้จักกับหานจื้อเหนียนสินะ?"ในตอนที่ซือเย่เจ๋วกำลังครุ่นคิดว่าหานจื้อเหนียนคือใคร หลัวเชว่ก็ก้มตัวชี้แนะ "ประธานหานคนนั้นเมื่อครั้งที่แล้ว"ซือเย่เจ๋วหรี่ตาลงและยิ้มอย่างมีความหมายลึกซึ้ง "ทำไม ตระกูลหานมุ่งเป้าไปที่นายเหรอ?"กู้เฉินกวางไม่ได้พูดอะไรซือเย่เจ๋วสีหน้าจริงจังขึ้นมา "ฉันว่านายก็อายุเยอะแล้ว ควรจะพิจารณาเรื่องการแต่งงานได้แล้ว?"กู้เฉินกวางวางแก้วชาลง และครุ่นคิด “เร่งให้ฉันแต่งงาน นายเป็นห่วงอะไร?”ซือเย่เจ๋วสีหน้าเคร่งขรึมเล็กน้อย จากนั้นกอดอกมองเขา "ตาข้าง
เจียงเซิงไม่ปฏิเสธ "ใช่ค่ะ" เธอหัวเราะเบา ๆ "รวมทั้งเงินห้าล้านบาทนั่นด้วย นั่นก็เป็นเงินที่ฉันให้ คุณก็ไม่ได้บอกคุณย่าว่าคุณมีเงินห้าล้านบาทใช่ไหม?"ผู้เฒ่าเจียงหันหน้ามองไปทางเจียงยี่เจียงยี่ไม่ได้พูดอะไร เห็นได้ชัดว่ายอมรับแล้ว"คุณไม่อยากยอมรับแม่ ไม่อยากยอมรับลูกชาย ฉันก็ไม่ก้าวก่ายคุณ ในเมื่อเงินเอาให้คุณแล้ว คุณอยากจะใช้อะไรก็เรื่องของคุณ"เจียงเซิงกอดอก สายตาเย็นชา "แน่นอนว่าถ้าหากคุณยอมเอาเงินไปใช้ในทางที่ต้อง ฉันอาจจะให้โอกาสคุณอีกครั้ง แต่น่าเสียดายที่คุณปรับเปลี่ยนตัวเองไม่ได้แล้ว เอาเงินให้คุณมากแค่ไหนก็ไม่มีประโยชน์ใด ๆ"มือที่วางอยู่บนขาของเจียงยี่กำแน่นอย่างอดไม่ได้ สีหน้าก็รู้สึกอับอายผู้เฒ่าเจียงมองดูเจียงเซิง "เซิงเซิง ในเมื่อเธอยังมีชีวิตอยู่ และก็ยอมช่วยอาของเธอกับลูกพี่ลูกน้องของเธอ...""คุณย่า คุณคิดมากเกินไปหรือเปล่า?" เจียงเซิงขัดคำพูดของเธอทันที "ฉันไม่ได้ช่วยพวกเขาโดยไม่มีเหตุผลหรอกนะคะ ฉันก็แค่ช่วยให้คุณได้เห็นความโหดร้ายของโลกนี้อย่างชัดเจน"ผู้เฒ่าเจียงมองไปทางเธอด้วยความเหม่อลอยเจียงเซิงลุกขึ้นเดินไปตรงหน้าต่าง และหันข้างมองไปทางพวกเขา "เพราะว
เพิ่งจะเข้าไปในห้อง เจียงยี่ก็อยู่ด้วย เจียงยี่นั่งอยู่บนเก้าอี้ บอดี้การ์ดที่อยู่ด้านหลังวางมือบนไหล่ของเขาไม่ให้เขาหนีไปได้ตอนที่ผู้เฒ่าเจียงเห็นผู้หญิงแปลกหน้าถูกพาตัวเข้ามา และคุกเข่าลงบนพื้น ก็งุนงงไปหมด "นี่คือ..."สิบเจ็ดพูดด้วยสีหน้านิ่งเฉย "ฉิงฉิงที่หลานชายของคุณพูดถึง คุณให้เธออธิบายกับคุณเองเถอะ"ฉิงฉิง?ผู้เฒ่าเจียงสายตามองไปที่ผู้หญิงคนนี้อีกครั้ง ต้ายฉิงร้องไห้แล้วคลานมาที่ข้างเตียง "คุณย่าเจียง ขอโทษนะคะ ฉันผิดไปแล้ว ฉันไม่ควรหลอกลวงเจียงเฮง ขอร้องพวกคุณปล่อยฉันไปเถอะค่ะ"ผู้เฒ่าเจียงนึกขึ้นได้ว่าเจียงเฮงหลานชายของเธอนำเงินก้อนนั้นให้กับผู้หญิงคนนี้ เธอก็รู้สึกโมโหขึ้นมา และผลักฉิงฉิงออก "เธอยังมีหน้ามาหาฉันอีก? เงินของหลานชายฉันล่ะ?"ต้ายฉิงถูกผลักล้มลงกับพื้น ไหล่ของเธอสั่นเทา น้ำตาไหลลงแก้ม ชั่วขณะไม่รู้ว่าควรจะพูดเรื่องเงินก้อนนั้นที่เธอใช้ไปหมดแล้วอย่างไรดี“ฉิงฉิง!”เจียงเฮงปรากฏตัวนอกประตูและเห็นต้ายฉิงนั่งอยู่บนพื้น เขาจึงรีบเดินไปประคองเธอ "คุณย่า ฉิงฉิงมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร"“แกยังจะพูดอีก?” ผู้เฒ่าเจียงหน้าเขียวหน้าดำ "นังเด็กคนนี้หลอกเอาเงินของแก เ