All Chapters of ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน: Chapter 241 - Chapter 250

ณ สถานีตำรวจ เมืองจินเฉิง"คุณตำรวจ คุณเข้าใจผิดอะไรหรือเปล่าคะ ลูกชายของฉันจะขายยาเสพติดได้ยังไง?""ใช่ค่ะ คุณตำรวจ พวกคุณต้องทำผิดพลาดแน่ๆ ลูกชายของฉันอายุยังน้อย ไม่มีทางที่เขาจะทำสิ่งเหล่านั้น"วังเยี่ยนและผู้เฒ่าเจียงต่างก็ตื่นตระหนก การถูกจับได้ว่าขายยาเสพติดนั้นมันยิ่งร้ายแรงกว่าการฟอกเงินของเจียงยี่มาก!เจียงเฮงเป็นหลานชายเพียงคนเดียวของตระกูลเจียง ตระกูลเจียงต้องพึ่งพาเขาสืบวงศ์ตระกูล และสืบเชื้อสายของครอบครัวต่อไป หากเขาถูกจำคุก และเมื่อออกมาในอีกหลายปีข้างหน้า เขาจะมีประวัติอาชญากรรม ถึงเวลานั้นมีหญิงสาวคนไหนบ้างที่จะกล้าแต่งงานกับเขาล่ะ?ตำรวจที่กำลังเขียนปากคำอยู่นั้นก็เงยหน้าขึ้นมองพวกเขาด้วยสีหน้าจริงจัง "เขาอายุยี่สิบกว่าแล้ว ยังอายุน้อยอยู่เหรอ? คนของเราพบยาเสพติดจากกระเป๋าของเขา และตอนนี้ผู้บังคับบัญชาได้ประกาศว่า อย่างน้อยก็ห้าปีขึ้นไป"หากไม่ได้รับการพยุงจากวังเยี่ยน ผู้เฒ่าเจียงเกือบจะเป็นลมจนล้มลงกับพื้น ใบหน้าของเธอซีดเผือด "คุณตำรวจ นี่เป็นความเข้าใจผิดหรือเปล่า? หลานชายของฉันปกติก็ประพฤติตนดีมาก... ""ดีเหรอ? เจียงเฮงมักจะเล่นการพนันอย่างผิดกฎหมาย ถูกจับ

ดวงตาของซือเย่เจ๋วฉายแววความเย็นชา พ่อของเขาสติไม่ดีหรือไง?"ให้หลัวเชว่เลย"ซือเย่เจ๋วส่งสัญญาณให้หลัวเชว่รับไว้ และหลัวเชว่ก็รับกล่องอาหารไว้ในมือ "พี่หลิงโหรว ให้ผมก็ได้แล้วครับ"ซูหลิงโหรวไม่ได้พูดอะไร แต่มองซือเย่เจ๋วด้วยรอยยิ้ม "คุณจะออกไปข้างนอกเหรอ?""พี่หลิงโหรว ท่านเจ๋วกำลังจะไปหาภรรยาตัวน้อยของเขานี่น่ะ" หลัวเชว่ปากไว หลังจากพูดจบ ซือเย่เจ๋วก็มองเขาอย่างเย็นชาภรรยาตัวน้อย?ความหนาวเย็นแวบขึ้นมาในดวงตาของซูหลิงโหรว คือคุณเจียงคนนั้นหรือเปล่า?เย่เจ๋วให้ความสำคัญกับเธอจริงๆ นินะ"คุณมีอะไรอีกไหม?" ซือเย่เจ๋วมองดูนาฬิกาของเขา ราวกับว่าเขากำลังรีบร้อนมากซูหลิงโหรวยิ้มพลางส่ายหัวซือเย่เจ๋วไม่พูดอะไรอีกแล้วเดินจากไปเมื่อหลัวเชว่เดินผ่านซูหลิงโหรว เขาก็ยิ้ม "พี่หลิงโหรว พี่อย่าโกรธเลย เขาแค่รีบร้อนจะไปหาภรรยาของเขาครับ"หลังจากพูดอย่างนั้น หลัวเชว่ก็ติดตามไปด้วยโดยไม่เห็นว่า ดวงตาของซูหลิงโหรวก็เยือกเย็นลงเรื่อยๆซือเย่เจ๋วมาที่ Soul จิวเวลรี่สตูดิโอ และเห็นพนักงานหญิงหลายคนรวมตัวกันอยู่นอกห้องรับแขก พูดคุยอย่างเสียงดังและไม่รู้ว่ากำลังมองอะไรอยู่จนกระทั่งซือเย

ส่วนวังเยี่ยนก็ลุกขึ้นและถ่ายรูปที่เธออยู่สภาพไม่น่ามอง "แกคอยดู ฉันจะส่งภาพน่าอายแบบนี้ให้น้องมามีเลย!"เมื่อเซียวหลานได้ยินอย่างนั้นก็ตื่นตระหนก เธอก็รีบลุกขึ้นและกอดต้นขาของเธอ "พี่ ฉันสำนึกผิดแล้ว อย่าบอกเซิ่นเลย ขอร้องล่ะ เธอคงไม่ต้องการให้พี่น้องสองคนนั้นมีเรื่องกันเพราะเรื่องของเราใช่ไหม?""ถุ้ย แกหาเรื่องใส่ตัวเองชัดๆ เมื่อน้องสามีรู้ว่าผู้หญิงไร้ยางอายอย่างแกอ่อยพี่ชายของเขา ฉันอยากเห็นว่าแกมีหน้าใช้ชีวิตอย่างไร!"วังเยี่ยนไม่สนใจคำพูดของอีกฝ่ายเลย เธอเตรียมจะส่งรูปภาพเมื่อเซียวหลานลุกขึ้นยืนและวิ่งเข้าหาเธอ พยายามดันโทรศัพท์ของเธอออก โทรศัพท์ของวังเยี่ยนหล่นไปที่ประตู ส่วนเธอก็ล้มลงพร้อมกับวังเยี่ยนด้วยเสียง "ปัง" หัวของวังเยี่ยนก็กระแทกไปที่มุมโต๊ะ"คุณพี่ ฉันขอร้องเธอล่ะ ฉันขอร้องเธอจริงๆ มันไม่ใช่ความผิดของฉัน คือว่า..." เมื่อเซียวหลานพูดได้ครึ่งทางก็สังเกตเห็นว่าดวงตาของวังเยี่ยนเบิกกว้าง แต่กลับไม่ขยับอีกเลยใบหน้าของเธอค่อยๆ ซีดลง และเธอก็ยื่นมือออกเพื่อเช็คดูการหายใจของเธอ จากนั้นเธอล้มลงกับพื้นด้วยความตื่นตระหนกและปิดปากด้วยความกลัวไม่... ไม่มีลมหายใจแล้ว

วันรุ่งขึ้น สำนักงานยุติธรรมเฉียวเหลียนรายงานผลการชันสูตรพลิกศพให้เจียงเซิง และกล่าวว่า "นี่คือผลการชันสูตรพลิกศพ ข้อพิจารณาเบื้องต้นว่าการเสียชีวิตไม่ได้เกิดจากการตกจากอาคาร แต่ถูกผลักลงจากอาคารหลังจากการตายสักพักหนึ่ง มองจากรอยจุดในศพด้านหลังและด้านหน้าผู้ตายและรอยขาดของเสื้อผ้า สามารถสรุปได้ว่าผู้ตายถูกลากหลังตาย"ตกลงมาจากอาคารหลังตาย สรุปได้เลยว่าถูกคนฆ่าตาย เจียงเซิงมองไปที่รายงานการชันสูตรพลิกศพและดวงตาของเธอก็จมลง อาการบาดเจ็บสาหัสอยู่บนศีรษะของเธอ"แล้วฆาตกรได้ทิ้งเบาะแสอะไรบนร่างกายของผู้ตายบ้างไหม?" เจียงเซิงถามเฉียวเหลียนพยักหน้า "ที่เล็บของผู้ตายมีผิวหนังที่เธอขูดออกมา ยังอยู่ในระหว่างการสกัด DNA "เมื่อเห็นรายงานการชันสูตรพลิกศพเจียงเซิงก็เงียบ เฉียวเหลียน มองดูเวลาแล้วพูดว่า "เสร็จยัง ผมต้องส่งรายงานการชันสูตรพลิกศพให้ตำรวจก่อน ถึงยังไงมันก็เป็นคดีด้วย"เจียงเซิงยื่นรายงานการชันสูตรพลิกศพให้เฉียวเหลียน และยิ้ม "ว่างเมื่อไหร่ พาเถียนเถียนมาด้วย ไปทานอาหารกัน"เฉียวเหลียนตกตะลึงและยิ้มทันที "ค่อยว่ากันอีกทีเถอะ เพราะช่วงนี้ผมมีงานยุ่ง""ก็ได้" เจียงเซิงพยักหน้า

นักข่าวกลุ่มหนึ่งล้อมรอบอาคาร TG ภายใต้การคุ้มครองของผู้คุ้มกัน ซือเย่เจ๋วจึงพาเจียงเซิงลงจากรถแม้ว่าพวกเขาจะเข้าใกล้ไม่ได้ แต่กล้องของนักข่าวก็จับจ้องไปที่เจียงเซิง "คุณเจียงคะ เรื่องที่เผยแพร่บนอินเทอร์เน็ตนั้นเป็นเรื่องจริงหรือเปล่า? คุณฆ่าคนจริงๆ หรือ?""คุณเจียง ได้ยินมาว่าคุณโหดร้ายและเลือดเย็นต่อคนในครอบครัวของคุณมาก และยังแก้แค้นญาติของคุณเพื่อแย่งชิงทรัพย์สินด้วย นี่เป็นเรื่องจริงหรือเปล่าคะ?""คุณเจียง กรุณาตอบ…"ซือเย่เจ๋ววางแขนของเขาโอบไหล่เจียงเซิง และกำลังจะพูดอะไรบางอย่างกับบอดี้การ์ดที่อยู่ข้างๆ เขาทันใดนั้นมีคนในฝูงชนตะโกนว่า "ฆาตกรจงไปตายซะ!"ชายคนหนึ่งสวมหมวกและหน้ากากวิ่งออกมาจากฝูงชน เขาถือมีดแทงที่เจียงเซิงซือเย่เจ๋วยกแขนขึ้นอย่างรวดเร็วเพื่อสกัดกั้น และมีดแทงเข้าที่แขนของเขาแทน"ซือเย่เจ๋ว!" เจียงเซิงคว้าแขนของเขาแล้วมองดูบาดแผลในที่เกิดเหตุ แม้แต่นักข่าวเหล่านั้นยังตกใจกลัวบอดี้การ์ดจับผู้กระทำผิดลงกับพื้น แล้วถอดหมวกและหน้ากากของเขาออก "กล้าทำร้ายท่านเจ๋ว ไม่อยากมีชีวิตอยู่อีกแล้วใช่ไหม!""ผมสบายดี แค่บาดเจ็บนิดหน่อย" ซือเย่เจ๋วลูบหัวของเจียงเซิ