บททั้งหมดของ ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน: บทที่ 221 - บทที่ 230

"ในเมื่อผู้เฒ่าเจียงได้แสดงจุดประสงค์แล้ว ทำไมเธอไม่ถือโอกาสเอาหุ้นของไวน์เนอร์กลับคืนมาล่ะ"แฟรงค์มองไปที่เจียงเซิงด้วยความสับสน เพราะหากเธอขอหุ้นในไวน์เนอร์ในเวลานี้ เจียงเซิ่นจะมอบมันให้กับเธออย่างแน่นอนเจียงเซิงยิ้มเล็กน้อย " Soul จิวเวลรี่สตูดิโอยังไม่มั่นคงเลย หากฉัเอาหุ้นของไวน์เนอร์ จิวเวลรี่กลับมาตอนนี้ มันจะต้องใช้เวลาและพลังงานมากขึ้น กลับจะทำให้เรื่องมีผลแย่กว่าเดิม""แต่เนื่องจากพ่อของฉันสัญญาว่าจะไม่มอบไวน์เนอร์ให้กับ เจียงเฮง ฉันจึงสบายใจได้"ไม่รู้ว่าความสัมพันธ์ของเธอกับพ่อเริ่มดีขึ้นตั้งแต่เมื่อใดแม้ว่าเธอเคยบ่นพ่อของเธอมาก่อน แต่ถึงยังไงเขาก็ยังเป็นพ่อทางสายเลือดของเธอตลอดหลัวเชว่ปรากฏตัวที่ด้านนอกห้องทำงานพร้อมกับกล่องของขวัญชุดหนึ่ง เขาเคาะประตูก่อน แล้วเดินเข้าไปด้วยรอยยิ้ม "คุณหนูเจียงครับ"เจียงเซิงตกตะลึง และดวงตาของเธอก็ตกลงไปที่กล่องของขวัญสีน้ำเงินในมือ "นี่คืออะไร?""มันเป็นกระโปรงสั่งทำพิเศษที่ท่านเจ๋วมอบให้ ท่านเจ๋วบอกว่าให้คุณสวมมันเพื่อใช้เวลายามค่ำคืนอันแสนวิเศษกับเขา…""แค่ก..แค่ก..."เจียงเซิงสำลักน้ำลาย และไอแรงๆ ตั้งหลายครั้ง สีหน้าของ

"การไม่คู่ควรได้ยังไง เธอช่วยชีวิตหญิงชราอย่างฉัน เธอจะเป็นผู้มีพระคุณที่ยิ่งใหญ่ของตระกูลเจียงของฉัน" ผู้เฒ่าเจียงยังคงเข็ดหลาบเล็กน้อยในตอนนี้ เพราะหากเซียวหลานไม่ปรากฏตัวผลักเธอออกไป เธอคงตายเพราะรถคันนั้นไปแล้ว"ลูกเอ๊ย อายุเท่าปูนนี้แล้ว อย่าคิดเรื่องหย่าตลอดทั้งวัน เซียวหลานก็ได้แต่งงานกับนายมาหลายปีแล้ว ก็แค่การตั้งครรภ์ปลอมนี่น่ะ เธอก็แค่อยากมีลูกชายกับนาย มันผิดตรงไหน? "ผู้เฒ่าเจียงพูดและเหลือบมองไปยังเจียงเซิง "เราทุกคนเป็นครอบครัวเดียวกัน ทำไมต้องทำให้คนในครอบครัวเดียวกันลำบากใจล่ะ"คำพูดนี้ พูดให้กับเจียงเซิงเจียงเซิงเงยหน้าขึ้นเล็กน้อยแล้วยิ้ม "บังเอิญจังเลย คุณย่าประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ และคุณเซียวก็ช่วยชีวิตคุณย่าไว้เหรอ"เซียวหลานกัดริมฝีปากของเธออย่างลับๆ ไอ้เจียงเซิง เธอมาที่นี่เพื่อต่อต้านเธอจริงๆ"เซิงเซิง ฉันรู้ว่าเธอไม่ชอบฉัน แต่ฉันไม่มีจุดประสงค์อื่นใดในการช่วยคุณย่าจริงๆ ถึงยังไงฉันก็ไม่กะจะกลับไปตระกูลเจียงแล้ว และฉันไม่มีหวังว่าพ่อของเธอจะยกโทษให้ฉันด้วย"เธอพูดพร้อมลุกขึ้นยืนช้าๆ "งั้นฉันกลับก่อนดีกว่า""จะกลับทำไม นั่งลงสิ"ผู้เฒ่าเจียงพูดอย่างเส

ที่โรงพยาบาลเซียวหลานเดินออกจากห้แงคนไข้ แล้วหยิบโทรศัพท์มือถือของเธอไปที่บันไดเพื่อโทรออก "เวยเวย ลูกไม่ต้องห่วงนะ ผู้เฒ่าเจียงตอนนี้เชื่อใจแม่แล้ว เมื่อแม่กลับไปตระกูลเจียงเมื่อไร แม่จะให้พ่อของลูกรับลูกกลับบ้านด้วย""ยังต้องรออีก ต้องรอนานแค่ไหนเชียว? ฉันไม่อยากอยู่ที่นี่อีกแล้ว!"เจียงเวยเกลียดการใช้ชีวิตในบ้านเช่าราคาถูกๆ ถ้าเธอรู้มาก่อน เธอไม่น่าทำให้พ่อของเธอหงุดหงิดแบบนั้น อย่างน้อยการได้อาศัยอยู่ในบ้านของตระกูลเจียงก็ดีกว่าที่แย่ๆ แบบนี้ตั้งเยอะ!เมื่อเห็นว่าเธอใจร้อน เซียวหลานจึงพูดอย่างใจเย็นว่า "เอาล่ะ เวยเวย คนเราต้องรู้จักอดทน รอโอกาสแก้แค้น ต่อให้ต้องนานแค่ไหนมันก็ไม่สายเกินไป ตราบใดที่ลูกอดทนสักหน่อย เราต้องหาวิธีจัดการกับนังตัวดีเจียงเซิงคนนั้นให้ได้""ลูกก็รู้ด้วยว่าตอนนี้นังตัวดีนั่นรู้จุดอ่อนของแม่ หากเราล้มเหลวในครั้งนี้อีก เราสองแม่ลูกคงต้องใช้ชีวิตที่น่าสังเวชจริงๆ!"เมื่อได้ยินแม่ของเธอพูดอย่างนั้น เจียงเวยก็ต้องสงบสติอารมณ์ลงไม่ว่าเธอจะวิตกกังวลเพียงใดก็ตาม "ก็ได้ งั้นฉันจะอดทนอีกสักหน่อย"นังเจียงเซิงนั่น เมื่อแม่ของเธอรับเธอกลับไปตระกูลเจียง เธอจะต้อง

"ขอบใจน้องสะใภ้นะ ฉันได้ยินมาว่าช่วงนี้น้องสะใภ้ดูแลแม่ที่โรงพยาบาลตลอด คงเหนื่อยแย่แล้ว"เซียวหลานยิ้ม "นี่เป็นหน้าที่ที่ลูกสะใภ้ควรทำอยู่แล้วค่ะ"เจียงยี่แอบเหลือบมองเซียวหลานแวบหนึ่ง และต้องยอมรับว่าน้องชายของเขามีรสนิยมดีมากเมื่อเทียบกับภรรยาของตัวเองที่ดูหยาบมาก รูปร่างของเธอมีน้ำหนักมากขึ้นตั้งแต่คลอดลูก และหลายเป็นหญิงแก่ที่ไม่น่าสนใจเอาเสียแม้ว่าเซียวหลานจะมีอายุเยอะแล้วด้วย แต่เธอก็ดูอ่อนและมีเสน่ห์มากวังเยี่ยนสังเกตเห็นว่าสามีของเธอกำลังแอบมองเซียวหลาน และสีหน้าของเธอก็เปลี่ยนไปทันที เธอไอออกมา และเจียงยี่ก็กลับมามีสติ ยิ้มอย่างเก้ๆ กังๆ และเปลี่ยนเรื่องทันที "ใช่แล้ว ทำไมไม่เห็น เวยเวยและเซิงเซิงล่ะ"ผู้เฒ่าเจียงที่อยู่ข้างๆ พูดกับเจียงเซิ่น "ใช่สิ ยังไงเวยเวยก็เป็นลูกสาวของนาย ฉันว่าถ้าจะเรียกเวยเวยกลับมากินข้าวด้วยกันคงจะดีนะ"เซียวหลานดีใจที่เห็นว่าผู้เฒ่าเจียงมีความตั้งใจนี้ แต่เธอไม่กล้าที่จะแสดงมันออกมาให้ชัดเจนเกินไปเจียงเซิ่นคิดถึงเจียงเวย ก็จริง ที่เขาไม่ได้เห็นลูกสาวคนนี้มาระยะหนึ่งแล้ว ไม่ว่าเธอจะเป็นอะไร เธอก็ยังเป็นลูกสาวของเขา"ให้เซียวหลานเรียกเธอ

"ใช่ ผมจะมอบไวน์เนอร์ จิวเวลรี่ให้กับเซิงเซิงเท่านั้น มีเพียงลูกสาวของผมเท่านั้นที่มีสิทธิ์รับช่วงต่อ"ในที่สุด เจียงเซิ่นก็เข้าใจได้ชัดเจนว่าพวกเขากำลังวางแผนที่จะบังคับให้เขาส่งมอบหุ้นของไวน์เนอร์ จิวเวลรี่ออกมาหากเป็นเช่นนั้น เขาก็ไม่จำเป็นต้องรออะไรอีก "เรื่งหุ้นของไวน์เนอร์ จิวเวลรี่ ผมได้ให้ทนายความเขียนชื่อของเซิงเซิงเรียบร้อยแล้ว""ลูกเอ๋ย นายบ้าไปแล้วหรือไง นายให้ไวน์เนอร์ จิวเวลรี่แก่เธอ…""ตอนที่ม่านม่านและผมก่อตั้งไวน์เนอร์ จิวเวลรี่ พวกคุณเคยสนับสนุนอะไรให้หรือไม่"เจียงเซิ่นมองไปที่ผู้เฒ่าเจียง และเยาะเย้ย "แม่ ไม่ใช่ว่าผมไม่กตัญญูคุณ ในเมื่อคุณไม่เคยเห็นผมเป็นลูกชายของคุณ และไม่เห็นเซิงเซิงเป็นหลานสาวของคุณด้วย งั้นผมก็ไม่จำเป็นต้องสุภาพต่อคุณอีก""แก..." ผู้เฒ่าเจียงโกรธมากจนตัวสั่นไปทั้งตัว แต่เหมือนมีอะไรขวางคอของเธอทำให้เธอพูดอะไรไม่ออกอาหารเย็นจบลงในลักษณะเงียบๆ เมื่อวังเยี่ยนและเจียงยี่จากไป ก็ไม่มีใครสังเกตเห็น เจียงยี่ขยิบตาส่งสายตาที่มีเลศนัยให้กับเซียวหลานแต่เจียงเซิงที่เดินอยู่ข้างหลังกลับสังเกตเห็นอะไรบางอย่าง เมื่อเธอเดินผ่านเซียวหลานด้วยสายตาที่ม