All Chapters of ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน: Chapter 191 - Chapter 200

ซือเย่เจ๋วเป็นทุกข์ใจมากหลังจากถูกภรรยาตัวน้อยของเขาไล่ออก เขาแค่อยากช่วยเธอเปลี่ยนเสื้อผ้าเท่านั้น ก็ไม่ได้ทำอะไรอย่างอื่นเลย เธอต้องทำอย่างนั้นด้วยเหรอ?"ท่านเจ๋ว"เจียงเซิ่นเดินเข้ามาช้าๆซือเย่เจ๋วจัดเสื้อคลุมของเขาให้เรียบร้อย และใบหน้าของเขากลับมาเย็นชาอีกครั้ง "คุณเจียง?""เซิงเซิงตอนนี้เธอเป็นอะไรไหม?""ไม่เป็นไร เธอแข็งแรงดี" ซือเย่เจ๋วพูดอย่างสงบ เมื่อนึกถึงบางสิ่ง เขาจึงเสริม "รอแป๊ะหนึ่งก่อนค่อยเข้าไป"หลังจากที่เจียงเซิงเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้ว เจียงเซิ่นถึงเปิดประตูแล้วเดินเข้าไป เขาเอาปิ่นโตที่ถืออยู่วางไว้บนโต๊ะ "นี่คือซุปที่พ่อให้พี่เลี้ยงทำเพื่อเธอ มันบำรุงสุขภาพ""ค่ะ ฉันจะดื่มทีหลัง" เจียงเซิงก็ยอมรับเช่นกันเจียงเซิ่นเดินไปที่เก้าอี้ข้างเตียงแล้วนั่งลงก่อนพูดช้าๆ "เซิงเซิง ขอโทษ เป็นพ่อเองที่ทำให้เธอต้องเจ็บ พ่อไม่คิดว่าเซียวหลานจะทำแบบนั้นกับเธอ"เจียงเซิงอดไม่ได้ที่จะตกตะลึงเซียวหลาน？หรือว่าเซียวหลานเป็นคนสั่งให้คนนอกพาตัวเธอไปและฉีดผงยาเคให้งั้นเหรอ?ดวงตาของเธอค่อยๆ แย่ลง เซียวหลานเกือบจะทำให้เธอติดยาเสพติด บัญชีนี้เธอต้องชำระให้!"วันนี้พ่อบอกหย่ากับ

เธอไม่ได้บอกพ่อของเธอเรื่องการตามหาลูกสาวของน้องเธอ แต่จู่ๆ พ่อของเธอก็รู้เรื่องเข้ากระทั่งอยากเปิดเผยต่อสาธารณะ...เธอหันไปมองเจียงเวย ซึ่งถูกรายล้อมไปด้วยผู้คนและอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว แม้ว่าการตรวจ DNA จะพิสูจน์ว่าเธอและลี่เฉินเป็นสายเลือดเดียวกัน และบวกกับเธอยังมีสร้อยข้อมือของม่านม่านด้วย แต่เธอก็มักจะรู้สึกแปลกๆ อยู่เมื่อร่างของลู่ลี่เซินเดินลงไปชั้นล่างอย่่างช้าๆ สายตาของพวกหญิงผู้ดีหลายคนก็จ้องมองเขาคราวที่แล้ว หลังจากที่ท่านเจ๋วเปิดเผยว่าเขามีคนในใจแล้วในงานเลี้ยงผู้ดี ทำให้หญิงผู้ดีไม่น้อยในเมืองหลวงต่างอกหัก เนื่องจะด้วย "การคุกคาม" จากแฟนๆ หลายร้อยล้านคน ทำให้พวกเธอไม่กล้ามีใจกับกู้เฉินกวางที่เป็นคนดังในวงการบันเทิง จึงได้แต่มุ่งเป้าไปยังลู่ลี่เซินที่ยังโสดอยู่ลู่ลี่เซินเป็นที่รู้จักโดยขึ้นชื่อว่าเจ้าชายไวโอลินในเมืองหลวง บางทีอาจเป็นเพราะเขาสืบทอดพรสวรรค์ทางดนตรีอันยอดเยี่ยมของพ่อของเขาเขาแสดงบนเวทีเพียงอายุ 5 ขวบ แสดงในต่างประเทศและได้รับรางวัลเหรียญทองเมื่ออายุ 10 ขวบ และจบทัวร์รอบโลกเมื่ออายุ 15 ปี ไม่เพียงแต่เขามีความสามารถเท่านั้นแต่ยังเรียนเก่งอีกด้วยอายุ

ลู่ลี่เซินไม่แม้แต่เหลือบมองเธอเลยสักนิดด้วยซ้ำสายตาของเขาจ้องมองไปที่ร่างทั้งสองที่ค่อยๆ ปรากฏขึ้นในฝูงชน ไม่เพียงแต่เขาเท่านั้น แต่กุงหลี่หลี่และคุณนายกู้ก็ถูกดึงดูดความสนใจไปเช่นกัน"ท่านเจ๋ว เขามาที่นี่ได้ยังไง?""ดังนั้นความสัมพันธ์ระหว่างตระกูลซือและตระกูลลู่ดีขนาดนี้เหรอ? ท่านเจ๋วกลับเข้าร่วมงานเลี้ยงของตระกูลลู่เองจริงๆ""คนที่อยู่เคียงข้างท่านเจ๋วจะเป็นผู้หญิงของเขาหรือเปล่า?"เจียงเซิงจับแขนของซือเย่เจ๋วแล้วเดินเคียงข้างเขาช้าๆ เธอสวมกระโปรงยาวสีเขียวเข้มเปลือยไหล่ การออกแบบรัดเอวและกระโปรงผ่านั้นเข้ากันอย่างลงตัวเธอเกล้าผมยาวไว้ข้างหลังเป็นเปียหางปลา และใบหน้าที่สวยงามของเธอพอเห็นแวบหนึ่งก็ลืมไม่ได้เลยเมื่ออยู่เคียงข้างกับซือเย่เจ๋ว ผู้สูงศักดิ์และหล่อเหลา พวกเขาคือกิ่งทองใบหยกที่ถูกสวรรค์สร้างขึ้นจริงๆ"เซิงเซิง!"เซียวเถียนเถียนรู้สึกมีความสุขมากเมื่อเห็นเธอปรากฏตัวที่นี่เธอวิ่งไปข้างหน้าและกอดแขนของเธอไม่ยอมละมือ "เซิงเซิง อิอิ"เมื่อเห็นเจียงเวยจ้องมองที่พวกเธอจนตัวสั่นไปทั้งตัวนั้น เซียวเถียนเถียนก็ย่นจมูกของเธอด้วยความดูถูกคนรอบข้างเธอดูสับสนเล็กน้อย

"อ้าวเหรอ คุณยอมรับว่าคุณเป็นลูกสาวนอกกฎหมายงั้นเหรอ?""ฉัน…" เจียงเวยตกตะลึงและมองไปรอบๆ อย่างประหม่าคนเหล่านั้นเริ่มส่งเสียงพูดคุยอีกครั้ง"เธอเป็นลูกสาวนอกกฎหมายจริงๆ เหรอ?""แล้วสิ่งที่คุณเซียวพูดเป็นเรื่องจริงหรือ?"ริมฝีปากสีแดงของเจียงเซิงโค้งงอเล็กน้อย "กุงม่านม่านเป็นภรรยาคนแรกของเจียงเซิ่น และเป็นภรรยาถูกต้องตามกฎหมายของเขา ภรรยาตามกฎหมายจะให้กำเนิดลูกสาวนอกกฎหมายเช่นคุณได้อย่างไร""ใช่แล้ว อย่างน้อยเธอเป็นคุณหนูรองของตระกูลกุง ถ้าจะแต่งงานกับใครต้องเป็นภรรยาถูกต้องตามกฎหมายอยู่แล้ว และเธอไม่มีทางไปเป็นเมียน้อยได้""ตัวตนของลูกสาวนอกกฎหมายนั้นโดนเหยียดหยามอยู่แล้ว ดังนั้นเธอจะต้องไม่ได้เป็นลูกของภรรยาดั้งเดิม"เจียงเวยกัดริมฝีปากของเธอเมื่อเธอได้ยินการสนทนาที่มีเสียงดังรอบตัวเธอ ให้ตายเถอะ นังเจียงเซิงตัวแสบกล้าวางกับดักเธอ!เมื่อเธอเห็นใบหน้าของกุงหลี่หลี่ไม่สบอารมร์ด้วย เธอก็อธิบายอย่างรวดเร็ว "ไม่ใช่อย่างนั้นนะ คุณป้า คุณต้องเชื่อฉัน เธอพูดเรื่องไร้สาระ ฉัน...""ฉันพูดไร้สาระหรือเปล่า ดูกรุ๊ปเลือดก็รู้แล้วแหละ เท่าที่ฉันรู้ พ่อมีกรุ๊ปเลือด B กุงม่านม่านมีกรุ๊ปเล

เพียงแต่ว่าคนที่ขโมยตัวตนนี้ไปนั้นจะเป็นใครก็ได้นอกจากเจียงเวย เพราะมันถือว่าเป็นการสบประมาทแม่ของเธอชัดๆมือคู่หนึ่งโอบเอวของเธอจากด้านหลังแล้วอุ้มเธอเข้ามาในอ้อมแขนของเขา "คุณใส่รองเท้าส้นสูง ทำไมคุณถึงเดินเร็วกว่าผมเสียอีกล่ะ"ผู้หญิงคนนี้ไม่กลัวล้มหรือไงเมื่อเห็นว่าเจียงเซิงไม่ตอบสนอง ซือเย่เจ๋วก็อุ้มเธอขึ้นมาเจียงเซิงตกใจมากและพยายามดิ้นรนอยู่ในอ้อมแขนของเขา "คุณกำลังทำอะไรอยู่เนี่ย วางฉันลง!"ซือเย่เจ๋วอุ้มเธอขึ้นรถ แต่ก็ยังไม่ปล่อยเธอไป เขาบีบคางเธอด้วยปลายนิ้วแล้วให้เธอมองตรงไปที่ตัวเอง "คำเรียกที่คุณเรียกผมอยู่ข้างในนั้น เรียกฉันอีกครั้งสิ?""เรียกคุณว่าอะไร?"เมื่อเห็นดวงตาของเขาหรี่ลงเล็กน้อย เจียงเซิงก็จำอะไรบางอย่างได้ และเธอก็ผลักมือของเขาออกไป "ฉันก็แค่เรียกชื่อแบบสุ่มสี่สุ่มห้าไปเท่านั้น""คุณกำลังล้อเลียนผมเล่นอยู่เหรอ?""ทำไมฉันถึงล้อเลียนคุณเล่นอยู่ล่ะ ซือเย่เจ๋ว ปล่อยไปก่อน... เออ!"ซือเย่เจ๋วเอาฝ่ามือไปจับด้านหลังศีรษะของเธอและปิดปากของเธออย่างดุเดือด การหายใจของเจียงเซิงหยุดนิ่ง ขนตาหนาของเขาสั่นอย่างรวดเร็วและร่างกายของเขาก็เกร็งเขาหายใจอย่างแรงและด