บทที่ 196

ลู่ลี่เซินไม่แม้แต่เหลือบมองเธอเลยสักนิดด้วยซ้ำ

สายตาของเขาจ้องมองไปที่ร่างทั้งสองที่ค่อยๆ ปรากฏขึ้นในฝูงชน ไม่เพียงแต่เขาเท่านั้น แต่กุงหลี่หลี่และคุณนายกู้ก็ถูกดึงดูดความสนใจไปเช่นกัน

"ท่านเจ๋ว เขามาที่นี่ได้ยังไง?"

"ดังนั้นความสัมพันธ์ระหว่างตระกูลซือและตระกูลลู่ดีขนาดนี้เหรอ? ท่านเจ๋วกลับเข้าร่วมงานเลี้ยงของตระกูลลู่เองจริงๆ"

"คนที่อยู่เคียงข้างท่านเจ๋วจะเป็นผู้หญิงของเขาหรือเปล่า?"

เจียงเซิงจับแขนของซือเย่เจ๋วแล้วเดินเคียงข้างเขาช้าๆ เธอสวมกระโปรงยาวสีเขียวเข้มเปลือยไหล่ การออกแบบรัดเอวและกระโปรงผ่านั้นเข้ากันอย่างลงตัว

เธอเกล้าผมยาวไว้ข้างหลังเป็นเปียหางปลา และใบหน้าที่สวยงามของเธอพอเห็นแวบหนึ่งก็ลืมไม่ได้เลย

เมื่ออยู่เคียงข้างกับซือเย่เจ๋ว ผู้สูงศักดิ์และหล่อเหลา พวกเขาคือกิ่งทองใบหยกที่ถูกสวรรค์สร้างขึ้นจริงๆ

"เซิงเซิง!"

เซียวเถียนเถียนรู้สึกมีความสุขมากเมื่อเห็นเธอปรากฏตัวที่นี่

เธอวิ่งไปข้างหน้าและกอดแขนของเธอไม่ยอมละมือ "เซิงเซิง อิอิ"

เมื่อเห็นเจียงเวยจ้องมองที่พวกเธอจนตัวสั่นไปทั้งตัวนั้น เซียวเถียนเถียนก็ย่นจมูกของเธอด้วยความดูถูก

คนรอบข้างเธอดูสับสนเล็กน้อย