All Chapters of ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน: Chapter 111 - Chapter 120

ดังนั้น เจียงเซิงจึงได้รู้จักกับเรเวียร์เร็วกว่าเมื่อหกปีก่อนขณะที่เขากำลังคิดอะไรบางอย่าง เขาก็เห็นร่างที่สง่างามค่อยๆ ปรากฏตัวขึ้นในสายตาของเขาภาพนกกระเรียนบนกี่เพ้านั้นตัดเย็บอย่างดีและสวยงาม เอวถูกรัดแน่นดูบางมากทีเดียว และรูปร่างที่งดงามนั้นทำให้ผู้คนหลงใหลใจกี่เพ้าชุดนี้สวมอยู่บนตัวของเธอ ทำให้เธองดงามราวกับนางฟ้า สวยงามมากจนผู้คนไม่อาจละสายตาไปจากเธอได้ซือเย่เจ๋วจ้องมองเธออย่างไม่ละสายตา ดวงตาของเขาฉายความเร่าร้อนอยู่ผู้หญิงที่มีเสน่ห์ช่างเร้าอารมณ์ผู้คนจริงๆ!เขาอยากจะฉีกความงามของเธอออกเป็นชิ้นๆ และกลืนกินเธออย่างดุเดือดเลยดูเหมือนเธอจะเข้าใจถึงอันตรายในสายตาของชายคนนั้นเจียงเซิงหันหลังกลับและอยากจะวิ่งหนีเธอแค่ยื่นมือออกไปเพื่อเปิดประตูนั้น และมีมือข้างหนึ่งมาใกล้เธอจับประตูเข้า ชายคนนั้นสอดแขนโอบรอบเอวเรียวของเธอแล้วโน้มตัวเข้ามาใกล้ "เซิงเซิง คุณสวยจัง..."เขาก้มศีรษะลงและจูบคอเรียวของเธอ"ซือเย่เจ๋ว อย่าทำแบบนี้..." เจียงเซิงรู้สึกถึงรัศมีอันตรายที่อยู่ข้างหลังเธอซึ่งกำลังแผดเผาเธออยู่ ทั้งๆ ที่เธอยังไม่ได้ทำอะไรเลย!ผู้ชายสารเลวคนนี้เล่นบ้าอะไรอีก?ซื

หลังจากที่เสิ่นหมิงจูจัดเตรียมเรียบร้อยแล้ว เธอค่อยไปบอกซือเย่เจ๋ว แล้วพาทุกคนไปหาเธอ เมื่อถึงเวลาที่เธอพบเจียงเซิง คาดว่าเจียงเซิงคงกลายเป็นของเล่นของคนเหล่านั้นเข้าแล้วเธอแทบรอไม่ไหวที่จะเห็นฉากนั้น หลังจากคืนนี้ เจียงเซิงจะต้องเสื่อมเสียชื่อเสียง!ต่อให้เธอมีลูกของเย่เจ๋วแล้วทำไมตระกูลซือก็ไม่ยอมรับผู้หญิงที่ไม่บริสุทธิ์เช่นนี้!เจียงเซิงเดินตามบริกรไปที่ห้องรับแขก โดยมีเสิ่นหมิงจูนั่งรอเธออยู่หลังจากที่บริกรจากไป เสิ่นหมิงจูก็ยืนขึ้นและเดินไปหาเธอ "คุณเจียง ฉันขอโทษ ก่อนหน้านี้ฉันผิดเอง ครั้งนี้ฉันอยากเจอคุณตามลำพัง ก็เพื่อขอโทษคุณ แล้วคุณยกโทษให้ฉันได้ไหม?"เสิ่นหมิงจูจับมือเธอแล้วทำหน้าอย่างจริงจังเพื่อขออภัยจากเธอถ้าไม่ใช่ว่าเจียงเซิงรู้เกี่ยวกับแผนการของพวกเธอมาก่อน เธออาจจะคิดจริงๆ ว่าเสิ่นหมิงจูสำนึกผิดจริงเธอค่อยๆ ดึงมือกลับแล้วยิ้ม "คุณเสิ่นอยากขอโทษฉันจริงๆ เหรอ?""ฉัน...แน่นอนว่าใช่จริงๆ!"เสิ่นหมิงจูรู้สึกร้อนตัว แต่เธอไม่สามารถปล่อยให้อีกฝ่ายสังเกตเห็นอะไรได้ "ฉันยอมรับว่าฉันหุนหันพลันแล่นเกินไปและทำให้คุณได้รับบาดเจ็บ ฉันขอโทษจริงๆ คุณยกโทษให้ฉันเถอะนะ"

"ท่านเจ๋ว"ทันใดนั้น แฟรงค์ก็เดินเข้ามา "คุณเห็นเซิงเซิงหรือเปล่าครับ ผมติดต่อเธอไม่ได้เลย"ทันทีที่แฟรงค์พูดจบ เจียงเวยก็แสร้งทำเป็นประหลาดใจ "อะไรนะ ติดต่อไม่ได้เหรอ? เซิงเซิงเกิดอะไรขึ้นหรือเปล่าเนี่ย"แฟรงค์เหลือบมองเจียงเวยอย่างสงสัย ทำไมเธอถึงใจดีและใส่ใจ เซิงเซิงขนาดนั้น?"ไม่หรอกมั้ง มีคนทำเรื่องแบบนั้นในห้องรับแขกจริงๆ เหรอ?""ฉันโกหกเธอทำไมล่ะ? เมื่อกี้เราอยากเข้าไปห้องรับแขกนะ แต่ก็ได้ยินเสียงแบบนั้นดังมาจากข้างใน ไม่กลัวถูกคนอื่นพบเข้าจริงๆ"บทสนทนาของผู้หญิงหลายคนที่เดินผ่านไปนั้นบังเอิญเข้าหูของซือเย่เจ๋วอย่างชัดถ้อยชัดคำเมื่อเห็นใบหน้าของซือเย่เจ๋วแย่ลง เจียงเวยก็แอบรู้สึกสะใจพลางจงใจพูดว่า "ห้องรับแขก... ไม่มั้ง เมื่อครู่ฉันถามบริกร เขาบอกฉันว่า เซิงเซิงดูเหมือนจะไปห้องรับแขกแล้ว…"ดวงตาของซือเย่เจ๋วฉายแววอำมหิต และเขาก็เดินไปที่ห้องรับแขกเจียงเวยมองไปยังแผ่นหลังจากไปของซือเย่เจ๋ว และแอบได้ใจว่า：เจียงเซิงเอ๊ยเจียงเซิง คราวนี้คุณจะไม่มีสิทธิ์มาสู้กับฉันแล้ว!เมื่อซือเย่เจ๋วมาถึง มีบริกรหลายคนยืนอยู่ด้านนอกห้องรับแขกพลางเคาะประตูและตะโกนเรียก สามารถได้ยินเสียง

น่าเสียดาย ที่มีปมกับเสิ่นหมิงจูเข้าเรื่องนี้ เธอก็หนีไม่พ้นหรอกภายในรถซือเย่เจ๋วขับรถไปยังคฤหาสน์ตระกูลซือ เจียงเซิงที่กำลังนั่งอยู่ในที่นั่งข้างคนขับมองออกไปนอกหน้าต่าง ชายคนนั้นไม่พูด และเธอก็ไม่รู้ว่ามันเป็นเรื่องควรดีใจหรือเศร้าใจกันแน่เมื่อหยุดรถที่สี่แยกไฟแดง ซือเย่เจ๋วหันกลับมามองเธอด้วยสายตาเร่าร้อนเจียงเซิงรู้สึกได้เธอหันไปสบตาเขา "ทำไมคุณซือถึงมองฉันแบบนี้ล่ะ"เขาเลิกคิ้วเล็กน้อย "ผมมองดูผู้หญิงของผมเองมันต้องมีเหตุผลด้วยเหรอ?"เจียงเซิงฝืนยิ้ม "การเป็นผู้หญิงของคุณมันช่างอันตรายจริงๆ ถ้าวันนี้คนที่อยู่ในห้องรับแขกนั้นเป็นฉัน คุณคงไม่พูดแบบนี้แล้วมั้ง"ดวงตาของซือเย่เจ๋วเป็นเย็นชาถ้าผู้หญิงในห้องรับแขกนั้นเป็นเธอจริงๆเขาจะทำอย่างไร?เกรงว่าเขาจะฆ่าผู้ชายทั้งหมดที่แตะเนื้อต้องตัวเธอทั้งนั้นเลยเขามองออกไปและยิ้มเบาๆ "ดูเหมือนว่าผมจะประเมินคุณต่ำไป"สามารถหลบหนีจากน้ำมือของคนเหล่านั้นได้ ถ้าไม่ใช่ว่าเธอมีสามารถเก่งๆ ไม่ก็มีคนช่วยเธออยู่เขาจะต้องสืบเรื่องให้ดีๆ**#เหตุการณ์ในงานเลี้ยงของเสิ่นหมิงจู##ผู้หญิงที่ท่านเจ๋วเปิดตัวต่อสาธารณะเป็นครั้งแรก#วั

"ก็คนของตระกูลเจียงด้วย เธอเป็นพี่สาวต่างแม่ของฉัน ถือว่าเป็นลูกสาวของแม่เลี้ยงฉัน"คุณนายเสิ่นเงยหน้าขึ้นมองเธอ "ที่คุณมาที่นี่พบลูกสาวของฉัน คุณอยากจะทำอะไรกันแน่?""ฉันสามารถให้ลูกสาวของคุณถูกให้อภัยได้ แต่ข้อแม้คือลูกสาวของคุณเต็มใจที่จะกลับเนื้อกลับใจ จากกระแสข่าวนี้ คาดว่าคงไม่ถูกปกปิดในระยะหนึ่ง ทุกคนคงคิดว่าลูกสาวของคุณยอมปล่อยให้ตัวเองตกอับ แต่ฉันเชื่อว่าคุณก็อยากให้ทุกคนเข้าใจว่าลูกสาวของคุณถูกใส่ร้ายป้ายสีสินะใช่ไหม"เห็นได้ชัดว่าคุณนายเสิ่นถูกโน้มน้าวได้สำเร็จแล้วใช่สิ ตอนนี้ลูกสาวของเธอกำลังอยู่ในสถานการณ์หน้าสิ่วหน้าขวานเช่นนี้ หากสถานการณ์นี้ไม่จบสักที แล้วลูกสาวของเธอจะมีหน้าไปพบใครได้บ้าง?แทนที่จะปล่อยให้ทุกคนคิดว่าลูกสาวเธอมีพฤติกรรมไม่ดีและผิดศีลธรรม เธอควรบอกให้ทุกคนรู้ว่าลูกสาวของเธอถูกใส่ร้ายป้ายสี ความเห็นอกเห็นใจที่มาจากคนที่มีความรู้สึกเดียวกันนั้น อย่างน้อยมันสามารถช่วยกู้คืนความบริสุทธิ์ของลูกสาวเธอกลับมาได้ระหว่างการถูกใส่ร้ายและการยอมปล่อยให้ตัวเองตกอับมันต่างกันอย่างมากแม้ว่าเหตุการณ์นี้จะเกิดขึ้นแล้วและไม่สามารถลบล้างได้ แต่ตราบใดที่ลูกสาวของเธ