บททั้งหมดของ ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน: บทที่ 121 - บทที่ 130

คุณท่านซือมองไปที่ทั้งสาม "แล้วทำไมแม่ของพวกหนูถึงไม่ยอมรับพ่อของหนูล่ะ?"เด็กทั้งสามเพียงมองหน้ากันแล้วเล่าประสบการณ์ของแม่ให้คุณท่านซือฟัง หลังจากฟังเสร็จแล้ว ใบหน้าของคุณท่านซือก็แย่ลงเล็กน้อยเขาไม่สนใจภูมิหลังของเจียงเซิงอยู่แล้ว และจนถึงวันนี้ เขาถึงรู้ว่าเธอเป็นลูกสาวที่ถูกต้องตามกฎหมายของตระกูลเจียง แม้ว่าตระกูลเจียงจะเป็นตระกูลเล็กๆ แต่ตระกูลซือก็ยังคงยอมรับเด็กผู้หญิงอย่างเจียงเซิงได้โดยไม่คาดคิดว่าเป็นลูกชายไอ้สารเลวของเขาที่มีตาไร้แววถูกลูกสาวนอกกฎหมายของตระกูลเจียงหลอกลวงเป็นเวลาหกปี ไม่น่าแปลกใจเลยที่เซิงเซิงไม่เต็มใจที่จะยอมรับลูกชายของเขาไอ้หมอนี่ก็สมน้ำหน้า"คุณปู่ ปู่ก็หวังว่าแม่กับพ่อจะอยู่ด้วยกันใช่ไหม?" เจียงเฉินเฉินถามคุณท่านซือส่งเสียงเบาๆ "แน่นอนสิ"กว่าจะที่ได้พบกับหญิงสาวที่เขาถูกใจนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย เขาจะให้สองคนแยกทางไปได้ยังไง กล่าวอีกนัยว่า ลูกชายไม่ได้เรื่องของเขาสามารถมีคู่ได้มันเป็นเรื่องโชคดีแค่ไหน เป็นเพราะเด็กผู้หญิงคนนี้นำโชคมาให้!ในห้อง ซือเย่เจ๋ววางเจียงเซิงลงบนเตียง เจียงเซิงร้องครวญครางเบาๆ เมื่อเธอสัมผัสกับเตียงนุ่มๆ พลิกตัวแล้วทั

ซือเย่เจ๋วจับเธอไว้ในอ้อมกอดของเขาแล้วนั่งลง "บอกผมมา"เจียงเซิงไม่มีเรี่ยวแรงที่จะต่อต้านอีกแล้ว เธอไม่สามารถรับมือกับกลอุบายมากมายของผู้ชายสารเลวคนนี้ได้เขากลับใช้กลอุบายแบบเด็กๆ ขึ้นมาเพียงเพื่อบังคับให้เธอพูด!เธอนั่งพักหายใจ แต่ก็กลัวว่าจู่ๆ เขาจะจั๊กจี้เธออีก และเธอเลยจับมือเขาไว้แน่น “ฉันรู้จักเขามานานแล้ว แต่ฉันไม่รู้ความสัมพันธ์ระหว่างแม่กับเขาเลย”ถึงยังไงเธอเองก็อยากรู้เรื่องนี้ด้วย แล้วเธอจะรู้ได้ยังไงซือเย่เจ๋วเห็นว่าเธอไม่ได้โกหก เขาเม้มริมฝีปากแล้วพูดช้าๆ "คุณเองก็ไม่รู้ตัวตนของเขาด้วยเหรอ?""ฉันไม่สนใจว่า คุณลุงเรเวียร์จะเป็นใคร ยังไงก็เถอะ นอกจากแม่ของฉัน เขาเป็นญาติที่ดีกับฉันที่สุด"แม้ว่าพวกเขาจะไม่มีความสัมพันธ์ทางสายเลือด แต่เธอก็ถือว่าคุณลุงเรเวียร์เป็นญาติแท้ๆ ของเธอแล้ว บางทีอาจเป็นเพราะเขาเป็นคนเดียวที่สามารถจดจำการมีอยู่ของแม่ของเธอได้ขนตาของซือเย่เจ๋วลดลงเบาๆ ดูเหมือนว่าเจียงเซิงคงไม่รู้อะไรเกี่ยวกับองค์กรต้าตู ดังนั้น เธออาจไม่รู้ว่าแม่ของเธอเป็นสมาชิกคนหนึ่งของตระกูลกุง"ฉันพูดไปหมดแล้ว คุณจะให้ฉันกินบะหมี่ต่อได้ไหม"ซือเย่เจ๋วเพียงแค่ยิ้มแล้ว

ในสายตาของผู้เฒ่าเจียง ผลประโยชน์ต้องมาก่อนเสมอ ผู้ชายสืบทอดธุรกิจของตระกูลเจียง ส่วนผู้หญิงต้องแต่งงานเข้าสู่ครอบครัวที่มีอำนาจเพื่อที่พวกเธอจะได้หนุนหลังให้ตระกูลเจียง ในอนาคตดังนั้นเธอจะเข้าข้างเจียงเวย เพราะเธอให้ความสำคัญกับ "ประโยชน์" ของเจียงเวยเจียงเซิ่นกำหมัดของเขา "แม่ครับ เจียงเซิงไม่ใช่หลานสาวของแม่รึไง?""เจียงเซิง?"ผู้เฒ่าเจียงโกรธเมื่อเธอพูดถึงเธอ "เธอมีนิสัยเหมือนกับกงม่านม่านคนนั้นเลย เป็นคนเนรคุณที่อุตส่าห์ตระกูลเจียงเสียเงินไปเลี้ยงเปล่าๆ ฉันจะหวังอะไรจากเธอได้""เมื่อลูกแต่งงานกับผู้หญิงคนนั้นกงม่านม่าน ลูกไม่ใช่แค่เห็นแก่ความสามารถของเธอเลยเหรอ? ด้วยความช่วยเหลือของกงม่านม่าน ลูกจึงมีโอกาสที่จะได้ตั้งหลักในเมืองหลวง""แต่เธอเคยให้ศักดิ์ศรีความให้กับคนที่เป็นแม่อย่างฉันบ้างไหม ยิ่งไปกว่านั้น ผู้หญิงคนนั้นทำตัวสำส่อน อยู่กับลูกแล้วยังมีใจให้ชายอื่นอีก แล้วลูกสาวของเธอจะดีได้อย่างไร""พอได้แล้ว!"เสียงคำรามอย่างกะทันหันของเจียงเซิ่นทำให้ทุกคนตกตะลึง แม้แต่ผู้เฒ่าเจียงก็มองเขาด้วยความประหลาดใจลูกชายคนนี้ไม่เคยตะโกนใส่เธอมาก่อนเลย"คุณไม่มีสิทธิ์ที่จะแสดงค

"ผู้ใหญ่มีทัศนคติอย่างไร ฉันก็มีทัศนคติอย่างนั้นเลย ยิ่งไปกว่านั้น คุณไม่เคยเห็นฉันเป็นหลานสาวของคุณตั้งแต่แรกเลย แล้วทำไมคุณถึงอยากให้ฉันปฏิบัติต่อคุณให้ดีล่ะ?"ตั้งแต่เธอเกิดมา ผู้เฒ่าเจียงก็ไม่ยอมมองเธอและไม่เคยอุ้มเธอเป็นเพราะเธอเป็นลูกสาวตอนเธอยังเด็ก ยังไม่รู้ความ เวลาปีใหม่ที่เธอกลับบ้านเกิดเมืองจินเฉิงกับพ่อแม่ของเธอ เธอยังคงจำได้อย่างแจ่มชัดว่า ผู้เฒ่าเจียงจงใจหาเรื่องกับแม่ของเธอได้อย่างไรแต่ปฏิกิริยาของแม่เธอก็เย็นชาเหมือนเดิม และเธอก็ไม่เห็นผู้เฒ่าเจียงอยู่ในสายตาเลยเช่นกัน บางทีอาจเป็นเพราะเหตุนี้ ผู้เฒ่าเจียงจึงคิดว่าเธอเหมือนกับแม่ของเธอแน่นอนว่าเธอคิดแต่ว่าความเย็นชาของแม่เธอที่มีต่อตระกูลเจียงนั้นเป็นเพราะสิ่งที่พ่อของเธอและเซียวหลานทำลับหลังพวกเขา"เซิงเซิง เธอจะขัดแย้งกับคุณย่าของเธอได้อย่างไร" เซียวหลานยังคงต้องการเอาใจผู้เฒ่าเจียง ดังนั้นเธอจึงต้องสร้างภาพลักษณ์เป็นลูกสะใภ้ที่ดีต่อหน้าเธอ"ฉันแค่พูดความจริง" เจียงเซิงกอดอกและพูดอย่างใจเย็น "มันเป็นไปไม่ได้ที่ฉันสละสิทธิ์ไวน์เนอร์ ต่อให้พ่อของฉันจะปฏิเสธที่จะมอบไวน์เนอร์ให้ฉัน แต่ฉันก็สามารถหาวิธีแย่งไวน์เน

เจียงเซิงมองดูรูปถ่ายอย่างละเอียด และถึงพบว่า เรเวียร์ไม่ได้เดินเคียงข้างกับแม่ของเธอ แต่จริงๆ แล้วเรเวียร์อยู่ข้างหลังแม่ของเธอมากกว่า แต่จากมุมของภาพนั้นมันดูเหมือนเธอกำลังเดินเคียงข้างกันถ้าพวกเขาเป็นคู่รักกัน พวกเขาคงต้องใกล้ชิดมาก แต่เรเวียร์กับแม่ของเธอไม่ได้แสดงความรักใคร่แต่อย่างใดต่อกันเลย ขนาดเขายังแสดงความเคารพต่อแม่ของเธอเสียอีก?แม่ของเธอและคุณลุงเรเวียร์เป็นอะไรกันกันแน่ล่ะ?จู่ๆ แล็ปท็อถูกปิดกะทันหันเจียงเซิงหันไปมองชายที่อยู่ข้างๆ เธอประหลาดใจเล็กน้อย "คุณสืบพบเพียงแค่นี้หรือ"แค่นี้นี่เอง?ซือเย่เจ๋ววางแขนยาวบนโซฟาด้านหลังเธอแล้วขยับตัวเข้าหาเธอ "จูบผม แล้วผมจะบอกคุณ""ไม่บอกก็แล้วไป ฉันจะสืบสวนเอง"เจียงเซิงยืนขึ้นและเตรียมตัวจะออกไป ซือเย่เจ๋วเอื้อมมือออกไปและดึงเธอเข้าไปในอ้อมแขนของเขาเธอนั่งตรงเข้าในอ้อมแขนของเขา ท่านี้ไม่ค่อยเหมาะ..."ซือเย่เจ๋ว อย่าคิดว่านี่คือห้องทำงานของคุณ และคุณสามารถทำอะไรมั่วๆ ได้..." เจียงเซิงผลักเขา แต่อีกฝ่ายจับเธอไว้ในอ้อมแขนของเขาอย่างแน่นขึ้น ไม่มีทีท่าจะปล่อยเธอไปเมื่อเห็นเธอหน้าแดงด้วยความโกรธ เขาก็เลิกคิ้วเล็กน้อย "อ