All Chapters of ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน: Chapter 91 - Chapter 100

"จิ่นซุ่ย จิวเวลรี่มีการผูกขาดช่องทางการจัดซื้อโอปอลสีดำและแทนซาไนต์ ช่องทางเดียวคือการหาซื้อกับจิ่นซุ่ย จิวเวลรี่ แต่ผมได้ยินมาว่าราคาที่จิ่นซุ่ยขายให้นั้นสูงมาก""ไม่เป็นไร เจ้าของบริษัทนี้ไม่ได้ขาดแคลนเงินหรอก"เจียงเซิงให้รายการแก่เขาจ้าวลี่ซินตกตะลึง "คุณอยากให้ท่านเจ๋วเป็นคนออกเงินให้เหรอ?"แม้ว่าพวกเขาจะอยู่ในบริษัท TG แต่พวกเขาก็ยังถือว่าเป็นบริษัทในเครือและเป็นสตูดิโอที่เป็นการส่วนตัวเจียงเซิงมองดูเขา "ฉันไม่มีเงิน"จ้าวลี่ซินมอบรายการชุดนี้ให้หลัวเชว่ หลังจากที่หลัวเชว่ดูรายการแล้วพูดว่า "แค่วัตถุดิบหินเพียงสองชนิดเท่านั้น ยังต้องให้ท่านเจ๋วของเรา... "พอพูดได้ครึ่งทาง ดวงตาของเขาจับจ้องไปที่ช่องหาจัดซื้อหินหยาบคือจิ่นซุ่ย จิวเวลรี่ และเขาก็ตกตะลึงราคาที่เสนอโดยฝ่ายจิ่นซุ่ย จิวเวลรี่นั้นแพงกว่าราคาที่ขายข้างนอกถึงสองเท่า แน่นอนว่าราคาที่สูงไม่ใช่ไม่มีเหตุผลโอปอลสีดำเป็นหินโอปอลประเภทหนึ่ง แต่โอปอลสีดำนั้นดีที่สุด! ราคาของโอปอลสีดำในตลาดสูงกว่าโอปอลสีขาวและโอปอลไฟยิ่งไม่ต้องพูดถึงแทนซาไนต์ ยังคงมีความแตกต่างระหว่างแทนซาไนต์และแซฟไฟร์ และแทนซาไนต์มีคุณค่ามากกว่าแ

"อ้าวเหรอ? ท่านเจ๋วเคยมาทานอาหารที่บ้านมาก่อนเหรอ?" ผู้เฒ่าเจียงไม่สามารถปิดบังความสุขบนใบหน้าของเธอได้ใครบ้างที่ไม่รู้ชื่อท่านเจ๋วแห่งเมืองหลวงในเมืองจินเฉิงล่ะ?หากสามารถผูกสัมพันธ์กับตระกูลซือได้ ชีวิตนี้ก็คงไม่ต้องกังวลเรื่องเงินทองอีกและใช้ชีวิตอย่างสุบสบายได้เซียวหลานฝืนยิ้ม "แม่ นั่นมันเรื่องก่อนหน้านี้แล้ว ตอนนี้ ท่านเจ๋วมีงานยุ่งมาก ดังนั้นเขาจึงมาไม่ได้ค่ะ""คุณไม่ลองโทรถามดู แล้วรู้ได้อย่างไรว่าเขาจะมาหรือเปล่า" เจียงเซิงยิ้มเยาะเซียวหลานมองเธอด้วยความขุ่นเคืองในดวงตาของเธอ "เซิงเซิง หยุดพูดเล่นสักทีเถอะ"เธอไม่ยอมปล่อยให้นังเจียงเซิงมาสร้างปัญหาได้อย่างแน่นอนเมื่อเห็นว่าทั้งเซียวหลานและเจียงเวยต่างก็ตื่นตระหนก พวกเธอคงกลัวว่าเธอจะเรียกซือเย่เจ๋วมาจริงๆ และฉีกหน้าพวกเธอ ทำให้พวกเธอขายหน้าต่อผู้เฒ่าเจียงมั้งขณะที่เจียงเซิงกำลังจะพูดอะไรบางอย่างนั้น เธอก็ได้รับข้อความทางโทรศัพท์ เนื้อหาในข้อความนี้จากซือเย่เจ๋วเลย"ฉันยังมีธุระ ดังนั้นฉันต้องขอตัวกลับก่อนแล้วค่ะ"เจียงเซิงยืนขึ้นอย่างช้าๆเมื่อผู้เฒ่าเจียงเห็นเธอลุกออกจากโต๊ะก่อนอาหารสิ้นสุด เธอเลยไม่พอใจขึ้นมา

เมื่อสัมผัสได้ถึงมีน้ำหนักทิ้งลงเตียงในด้านหลังตัวเอง เจียงเซิงก็ลืมตาขึ้นอย่างตื่นตัวราวกับนกฮูกแต่หลังจากชายที่อยู่ข้างหลังเธอนอนลงก็ไม่มีการเคลื่อนไหวอื่นใดอีก จากนั้นไม่นาน เธอก็หันหลังกลับมาเล็กน้อยชายคนนั้นกำลังนอนหันหลังให้เธอระหว่างสองคนนั้นยังมีช่องว่างพอที่นอนเพิ่มมาอีกคนหนึ่งได้ในเตียงคู่นี้เจียงเซิงเพียงผ่อนคลายความหวาดระแวงของเธอเล็กน้อย แต่เธอไม่กล้าที่จะวางใจอย่างร้อยเปอร์เซ็นต์ เธอไม่รู้ว่าตัวเองคิดซับซ้อนอย่างนี้ไปนานแค่ไหน เธอง่วงนอนมากในช่วงครึ่งหลังของคืนและผลอยหลับไปโดยไม่รู้ตัวซือเย่เจ๋วถูกปลุกด้วยมือข้างหนึ่ง เขาขมวดคิ้วเล็กน้อยแล้วหันไปมองผู้หญิงที่หลับใหลซึ่งนอนอยู่ในท่ายื่นขายื่แขนออไปโดยมีผ้าห่มคลุมไว้แค่ครึ่งหนึ่งเขานวดหน้าผากผู้หญิงคนนี้มีท่านอนที่ไม่เรียบร้อยอย่างนี้เมื่อซือเย่เจ๋วเอามือของเธอออก ทันใดนั้นเขาก็นึกอะไรได้ และมองเธออย่างลึกซึ้ง...พอรุ่งสาง ม่านที่กำหนดเวลาไว้จะเปิดออกโดยอัตโนมัติอย่างช้าๆ และห้องก็สว่างสดใสทันทีขนตาบนตาที่ปิดอยู่นั้นกระพือเล็กน้อย เจียงเซิงยื่นมือออกอย่างเกียจคร้านเพื่อกอดผ้าห่มที่อยู่ข้างๆ เธอ ทั้งยังเอา

เมื่อเทียบกันดูแล้ว ดูเหมือนประธานเสิ่นจะน่ารักกว่าลูกสาวของเขาจริงๆแฟรงค์ยิ้มอย่างช่วยไม่ได้ "คราวนี้ดวงใจจิวเวลรี่ กรุ๊ปให้คุณหนูเสิ่น มาหารือเกี่ยวกับความร่วมมือ ฉันคิดว่าน่าจะมีจุดประสงค์เดียวกันอย่างเรา""ดูเหมือนว่าจะมาขอช่องทางการจัดซือวัตถุดิบกับจิ่นซุ่ย ด้วย" เจียงเซิงเลิกคิ้วเมื่อพูดถึงขั้นนี้ แฟรงค์ก็กังวลใจเล็กน้อย "ไม่รู้ว่าจิ่นซุ่ยจะเสนอเงื่อนไขแบบไหนกัน ฉันเกรงว่า 400 ล้านจะไม่เพียงพอ"เพียงแหล่งที่มาของแทนซาไนต์ ก็คงต้องเสียเงินเกือบ 400 ล้านแล้วมั้งเพราะยังไงจิ่นซุ่ย จิวเวลรี่เป็นเพียงเจ้าเดียวที่มีคุณสมบัติที่จะร่วมมือกับ BM ในตลาด จิ่นซุ่ยใช้เงินจำนวนมากเพื่อผูกขาดช่องทางการนำเข้าจากต่างประเทศนี้พวกเขารอจนเกือบหนึ่งชั่วโมงจากนั้นเจ้าหน้าที่ก็ปรากฏตัวขึ้นที่นอกประตู "ต้องขอโทษนะค่ะ ท่านประธานของเราบอกว่า เพราะพวกคุณเป็นสตูดิโอที่เพิ่งเปิดใหม่และยังไม่ได้จดทะเบียนในตลาด ท่านประธานยังไม่รู้ความสามารถของพวกคุณ เพราะฉะนั้นเราขอให้พวกคุณมาหารือเรื่องความร่วมมือหลังจากที่สตูดิโอของพวกคุณได้มั่นคงก่อนค่ะ"แฟรงค์ยืนขึ้น "นี่คือคำพูดจากคุณนายหนานจิ่นงั้นเหรอ"พนั

หลังจากที่เธอพูดจบ เธอก็นั่งยองๆ ข้างกายคุณนายหนานจิ่นก่อนเงยหน้าขึ้นมองอีกฝ่ายแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม "จิ่นซุ่ย จิวเวลรี่ของคุณ เน้นแทนซาไนต์มีราคาแพงสุด ก็คิดตรงกับฉันด้วยไม่ใช่เหรอ เห็นว่าแทนซาไนต์มีค่าสูงมากในการออกแบบ?""ในตลาดเครื่องประดับทั้งประเทศ Z การใช้แทนซาไนต์มาตกแต่งเครื่องประดับมีน้อยมาก คนหนุ่มสาวจำนวนมากไม่เคยเห็นเสน่ห์ของแทนซาไนต์ หากยังปกปิดเสน่ห์ของมันอีก งั้นคุณค่าของการมีอยู่ของมันจะไม่มีความหมาย"คุณนายหนานจิ่นมองเด็กสาวมีสีหน้าจริงจังอยู่ตรงหน้า และคิดว่าไม่ใช่ว่าไม่มีคนมาหาเธอเพื่อร่วมมือเรื่องแทนซาไนต์ในตลอดหลายปีที่ผ่านมา แต่สิ่งที่คนเหล่านั้นให้ความสำคัญไม่ใช่เสน่ห์ของแทนซาไนต์แต่เพราะมันเป็นของหายากการขุดแทนซาไนต์มีระยะเวลาจำกัด ในอีกไม่กี่ทศวรรษต่อมา คงจะหาแทนซาไนต์ไม่เจอแล้วในโลกใบนี้อีกต่อไป และเมื่อถึงตอนนั้น มูลค่าที่เก็บสะสมต้องเกินกว่ามูลค่าแซฟไฟร์ในปัจจุบันเพราะว่าของหายากมักจะมีค่าสูง ส่วนเหตุผลที่เธอเสนอเงื่อนไขที่ผู้คนไม่สามารถยอมรับได้นั้น ก็เป็นเพราะเธอไม่ต้องการเสียสิ่งของมีค่าเหล่านี้ไปกับสิ่งที่ไร้ความหมายจะเห็นได้ว่าเด็กหญิงคนนี้ไม่เพียง