บทที่ 98

พวกเขาไม่ได้ก่อเรื่องวุ่นวาย อีกอย่างไม่ได้ทำอะไรด้วยซ้ำ เป็นเพียงบริษัทใหม่ที่ยังไม่เข้าตลาด ถ้าไล่พวกเขาออกไปอย่างนี้ไม่เท่ากับว่าปล่อยให้พวกเขามีโอกาสได้สร้างข่าว จะมาหาว่าจิ่นซุ่ยดูถูกบริษัทใหม่?

"ถ้าพวกเขาต้องการรอก็ปล่อยให้พวกเขารอเถอะ"

หนึ่งชั่วโมงต่อมา พนักงานหญิงคนนั้นก็กลับมารายงานอีกครั้ง แต่คุณนายหนานจิ่นยังเพิกเฉยเช่นเดิม

จนถึงช่วงบ่าย พนักงานหญิงคนนั้นกลับมารายงานอีกที ดูประทับใจในความอุตสาหะของพวกเขาเข้า "พวกเขาไม่ไปไหน แถมยังสั่งอาหารมากินด้วย มีแนวโน้มคงจะอยู่ต่อจนถึงกลางคืนเลยค่ะ"

พวกเขาสามารถนั่งรอได้ ทว่าคุณนายหนานจิ่นแทบจะนั่งไม่ติดกับที่แล้วเสียอีก

เธอหมุนรถเข็น "พาฉันไปดูสักหน่อยเถอะ"

เธอประเมินความอุตสาหะของพวกพนักงานจากบริษัทใหม่ต่ำไป อาจเป็นเพราะเหตุนี้ เธอจึงเริ่มอยากรู้อยากเห็น

เธออยากเห็นความเชื่อมั่นของบริษัทจิวเวลรี่แห่งใหม่นี้ที่ยังไม่ได้จดทะเบียนในตลาดมันมราจากไหนกัน!

"พวกเขาหน้าด้านจริงๆ นะ ท่านประธานไม่พบหน้า พวกเขาก็ไม่ยอมไปไหนเลยนี่น่ะ"

"ถ้าเป็นฉัน ฉันคงอายที่จะอยู่ต่อหรอก"

"นี่ยังสั่งอาหารกล่องมากินด้วย คิดซะว่าจิ่นซุ่ยคือบ้านของพวกเขาจริ