"Leonardo!Please mag-usap tayo,"humihingal na sinabi ni Minerva.Hinawakan niya ang braso nito.Nang humarap ito sa kanya at makita niya na ang paghihirap sa mga mata nito ay gusto niyang haplusin ang mukha nito.She just couldn't stand seeing him hurt.Parang binibiyak ang puso niya.Ganoong-ganoon ang pakiramdam niya ng iwan niya ito.Pero hindi na niya iiwan ito ngayon.Hindi na niya ito isusuko."Tigilan mo na to,Minerva,"nakiki-usap na sabi nito."No!I love you,Leonardo."Umiling-iling ito."You don't love me.Dala lang yan ng guilt."Napabuga siya ng hangin."Believe me,Leo.Mahal talaga......"Sa gulat niya,hinila nito ang kamay niya at isinadlak siya sa malapad na katawan ng punong malapit sa kinaroroonan nila.Itinukod nito ang kamay sa gilid niya samantalang ang isa ay mariing nakahawak sa braso niya.When he leaned towards her,she felt his harsh breathing fanning her face as he gazed at her intently."Ano ang pakiramdam ng hindi paniniwalaan ang nararamdaman mo?"puno ng hinanakit na
Magbasa pa