All Chapters of Lustful Affair with my Uncle: Chapter 61 - Chapter 70

I will never be happy. I guess, she plans to make my life miserable. I get it. She's hurt. Naramdaman ko na rin ang gano’n noon. Iyong sobrang masaktan to the point na gusto mong idamay lahat ng nasa paligid mo.Maybe, she really loves Markus. And maybe, she felt special when they were together while I wasn't here. Maybe, she misunderstood it. Or maybe, Markus really showed some mixed signals to her.“Gretta, why are you being like that? Can’t you just find another man?” I asked with so much disappointment.“I should be the one asking you that. Can’t you find another man, Savrinna? Dahil nauna ako sa kanya. I met him first! You stole him from me. Ano ka ba niya noon? ‘Di ba pamangkin ka niya! But you still flirted with him!”“Enough, Gretta!” I shouted. “I’m so done with you!”Bumukas ang pinto ng opisina ko at pumasok ang dalawang securities. Lumapit sila kay Gretta na nanlilisik ang mga mata habang nakatingin sa akin. Pumunta naman sa tabi ko si Miss Chavit at halatang nag-aalala si

I could say the same to him. I don't think I will ever learn how to unlove this man. Kahit nga ilang taon akong nasa ibang bansa, siya pa rin ang mahal ko. “Luto na ‘to. Gutom ka na ba?” tanong ni Markus pagkatapos niyang silipin ang niluluto niya.Ngumiti ako at tumango. “Medyo. Ako na ang maghahanda ng mesa sa loob.”Iniwan ko siya sa labas at nagtungo ako sa loob ng bahay. Kumuha ako ng plato para sa aming dalawa pati na rin ang tubig. Gawa sa kahoy ang mga utensils dito kaya ramdam ko talaga ang pagiging taong isla o gubat? Basta malayo sa syudad.Pumasok si Markus sa loob ng bahay dala ang ulam at kanin na niluto niya. Habang nagsasaing siya kanina ay inabala ko ang sarili ko sa pag-pi-picture sa kanya. Puro stolen dahil sobrang gwapo niya habang nagluluto.Nilanghap ko ang amoy ng niluto niyang ulam at napangiti ako. Amoy pa lang masarap na. “Nasabi ko na ba sa ‘yo na husband material ka talaga?” sabi ko habang nagsasandok siya ng pagkain sa plato ko.Ngumiti siya. “I know.”U

Dinala ako ni Markus sa bahay niya. Hindi ko alam na sa ganitong pagkakataon ako ulit makakabalik dito. “Stay here. Kukunin ko lang ang med kit,” sabi niya.Tumango ako at naupo sa sofa. Nagtungo si Markus sa may kusina at pagbalik ay may dala na siyang med kit. Umupo rin siya sa tabi ko at pinagmasdan muna ang mukha ko.Bumaba na lang ang tingin ko sa aking mga daliri. Hindi ko siya magawang tingnan dahil alam kong naaawa siya sa akin.Narinig ko ang pagbuntonghininga niya. “I respect Kuya Peter but today I really want to punch him. He's so unreasonable. Hindi na tama ang ginawa niya.”Bumalik ang tingin ko kay Markus at nakitang nakakunot nang husto ang noo niya. “Mas lalo siyang nagalit no’ng sinabi kong ikaw ang tumulong sa ‘kin para i-save ang company,” sabi ko.He sighed again. “For sure, umiral na naman ang mataas niyang pride.”Kumuha siya ng bulak at may nilagay doon bago niya hinawakan ang baba ko. “Let’s clean your wound first,” he said.Marahan akong tumango at hinayaan

Just like what he said, the next day we went to buy some clothes. Hindi ko naman papabayaran sa kanya lahat dahil may pocket money naman ako. At meron din akong personal debit card kung saan ko inilagay ang mga kinita ko sa mga paintings ko noon.Tinotoo kasi talaga ni dad ang sinabi niya. Pinaputol niya ang cards ko na siya ang nagkokontrol. Wala rin naman akong balak na gamitin iyon dahil itinakwil na nila ako.Maybe for them, I’m not a Dela Vega anymore. But for me, they're still my family.“Choose everything that you need. We can do another shopping when we arrive to Batanes,” he said.I nodded. “Okay. Hindi ka ba papasok sa work ngayon?”He glanced at his wristwatch. “I have a meeting after lunch. Do you want to come with me in the office?”Nag-isip ako saglit. Wala naman akong gagawin sa office niya at saka baka makaistorbo lang ako sa kanya ro’n.“Mag-lunch na lang tayo together then magta-taxi na lang ako pauwi. Baka magkita pa kami ni Gretta doon tapos magkagulo pa,” sabi ko.

Sa mga sumunod na araw ay mas lumala ang mga nararamdaman kong sintomas sa katawan ko. At alam kong may paraan para makumpirma ang iniisip ko.Mabuti na lang at nag-aya si Tita Maricel ngayong araw na magpunta sa bayan. May bibilhin daw kasi siya. “Are you ready, Sav?” Tita Maricel asked.I nodded. “Yes, tita.”Hindi makakasama sa amin si Markus dahil may zoom meeting daw siya ngayon. Kaya magpapahatid na lang kami ni tita sa driver. “Take care, okay? Huwag magpagod masyado baka mahilo ka na naman,” sabi ni Markus pagkasakay ko ng sasakyan.Tumango ako. “Okay. Uuwi kami agad ni tita pagtapos namin doon.”He pecked my lips and I blushed. Katabi ko lang dito sa sasakyan si tita Maricel kaya sure akong nakita niya iyon. Ito talagang si Markus ayaw magpaawat.“I love you,” he said.I smiled. “I love you, too.”Finally, sinarado niya na ang pinto ng kotse kaya nakaalis na rin kami. Walang shopping malls dito sa malapit pero marami pa rin namang mga shops dito. Ang plano ko ay pupuslit la