บททั้งหมดของ รอวันหย่า คุณสามีร้าย: บทที่ 331 - บทที่ 340

ฟู่สือถิงวางสายด้วยสีหน้าและท่าทางน่ากลัว แล้วก้าวเท้ายาว ๆ ออกจากจากห้องทำงานไป คนทั่วไปหายานอนหลับมาไม่ได้แน่แล้วยานอนหลับมาจากที่ไหนกัน? ที่ตระกูลฟู่ เมื่อรถโรลส์รอยซ์สีดำปรากฏขึ้นที่ลานหน้าบ้าน ป้าจางจึงพาอิ๋นอิ๋นกลับห้องฟู่สือถิงเดินเข้าไปในห้องนั่งเล่น ป้าหงยื่นใบตรวจสุขภาพให้เขา “คุณพาอิ๋นอิ๋นไปตรวจร่างกายที่โรงพยาบาลงั้นเหรอ?” เขาเงยหน้าขึ้นมองป้าหง ป้าหงหลุบตาลงอย่างสับสน ไม่กล้ามองเขา ฉินอันอันอธิบายไว้ว่า ถ้าเขาไม่ถาม พยายามอย่าพูดอะไรเกี่ยวกับเธอให้มากที่สุด “เป็นคุณฉินค่ะ” ภายใต้แรงกดดันจากสายตาของเขา เธอเลยพูดความจริง “วันนี้อิ๋นอิ๋นงอแงจะไปหาลูกสองคนของคุณฉิน…” “ฉินอันอันกลับมาแล้วเหรอ?” เขาขัดจังหวะ “เธอบอกว่าเธอกลับมาตอนเช้าของวันนี้ค่ะ” ป้าหงกล่าว “เดิมทีเธอไม่อยากยุ่งเรื่องนี้ แต่เป็นฉันที่ขอร้องให้เธอพาอิ๋นอิ๋นไปตรวจร่างกายเอง เมื่อเช้านี้อิ๋นอิ๋นเอาแต่พูดว่าตัวเองจะตายแล้ว ฉันเลยกังวลใจมากเป็นพิเศษ” “ทำไมคุณไม่บอกเสิ่นอวี๋?” เหตุผลของฟู่สือถิงเริ่มสั่นคลอน เพียงแค่ได้ยินชื่อ ‘ฉินอันอัน’ สามคำ เขาก็สงบต่อไปแล้ว ป้าหงพูดอย่างลำบากใจ “ฉัน

ห้าวันต่อมา เอสทีกรุ๊ปฟู่สือถิงมาถึงบริษัทตอนสิบโมงเช้าตามปกติ “ประธาน พรุ่งนี้คุณจะหมั้นแล้ว ทำไมวันนี้ไม่พักผ่อนไปก่อนล่ะครับ?” โจวจื่ออี้ทักทายเขา “ไม่จำเป็น” เขาผลักประตูห้องทำงานแล้วเดินเข้าไป โจวจื่ออี้ตามเขาเข้าไป “ประธานครับ ผมได้ยินไมค์พูดว่า พวกเขาบรรลุข้อตกลงกับบริษัทบอลคอร์ปอเรชั่น ให้บอลคอร์ปอเรชั่นเข้ามาเปิดบริษัทใหม่แล้วผลิตเลนส์คุณภาพสูงให้พวกเขาแล้ว”ฟู่สือถิง “ถ้าฉันจำไม่ผิด ดูเหมือนว่าบอลคอร์ปอเรชั่นจะร่วมมือกับบริษัทเอเอ็นเทคโนโลยีด้วยใช่ไหม?” “ใช่ครับ ที่จริงนี่ยังเป็นคำอธิบายทางอ้อมด้วยว่า ฉินอันอันกับเจ้าของบอลคอร์ปอเรชั่นมีความสัมพันธ์อันดีเป็นพิเศษ ไม่อย่างนั้นเจ้าตัวคงไม่มีความจำเป็นต้องมาที่ประเทศเอแล้วเปิดบริษัทใหม่ให้เธอโดยเฉพาะแน่” โจวจื่ออี้วิเคราะห์ต่อว่า “ผมทำการตรวจสอบเจ้าของบริษัทแล้ว พบเรื่องที่น่าสนใจเรื่องหนึ่ง” “เรื่องอะไร?” ฟู่สือถิงรู้สึกอยากรู้อยากเห็นขึ้นมาแล้ว “เจ้าของคนปัจจุบันของบริษัทบอลคอร์เปอเรชั่นเป็นทายาทของลูกพี่ลูกน้องศาสตราจารย์หูชิง” โจวจื่ออี้ใช้เวลาอยู่หลายวันถึงได้ค้นพบความสัมพันธ์นี้ “ดังนั้นความสำเร็จของบริ

“ก็ได้ค่ะ งั้นหนูจะเชื่อฟังพี่ชาย!” รุ่ยลาบุ้ยปาก ถึงแม้จะยังอยากรู้อยากเห็นมาก แต่ในเมื่อพี่ชายพูดมาขนาดนี้ เธอก็ควรเชื่อฟังเขาสิ “คุณแม่อยากจะหาบอดี้การ์ดให้พวกเรา” รุ่ยลาเปลี่ยนเรื่อง “ถ้ามีบอดี้การ์ดแล้ว พวกเราคงไม่สามารถวิ่งออกมาได้ตามใจแล้ว” เสี่ยวหาน “ถึงตอนนั้นเธอรับผิดชอบดูบอดี้การ์ด ฉันจะลงมือคนเดียวเอง” รุ่ยลาดูลังเล “พี่คะ ถ้าพ่อจอมวายร้ายและผู้หญิงแซ่เสิ่นคนนั้นแต่งงานกันแล้ว พวกเราก็ไม่ต้องไปหาพ่อจอมวายร้ายอีกแล้ว! พวกเราทำเหมือนไม่มีพ่อคนนี้เถอะค่ะ!” เสี่ยวหานมองดูใบหน้าไร้เดียงสาของน้องสาวแล้วพูดอย่างหนักแน่น “เขาไม่มีทางแต่งงานกับผู้หญิงแซ่เสิ่นหรอก” “ทำไมล่ะคะ?” “เพราะว่าผู้หญิงแซ่เสิ่นไม่ใช่ผู้หญิงที่ดี” “แต่พ่อก็ไม่ใช่ผู้ชายที่ดีเหมือนกัน! พวกเขาสองคนอยู่ด้วยกันก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอคะ?” คำพูดของรุ่ยลา ทำให้เสี่ยวหานพูดไม่ออก ทันใดนั้นเขารู้สึกว่า น้องสาวเขาต่างหากเป็นคนที่ฉลาดที่สุดในโลก ……ฉินกรุ๊ป การประชุมเจ้าหน้าที่ระดับสูง ฉินอันอันประกาศแผนการที่ตัวเองคิดอย่างหนักมาหลายวันแล้วออกมาผู้บริหารที่นั่งอยู่ต่างแสดงสีหน้าเหลือเชื่อ! ทุกคนต

เมื่อสักครู่นี้ จิ้นซือเหนียนที่ฟู่สือถิงตามหาอย่างหนักปรากฏตัวบนเว่ยปั๋วแล้ว! ในฐานะไอดอลที่เคยโด่งดังราวกับราชาครั้งหนึ่ง แต่อุบัติเหตุบนเวทีเมื่อสามปีก่อน กลายเป็นโศกนาฏกรรมที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของเขา! หลังจากนั้นมา เขาก็หายตัวไปจากสายตาของสาธารณชน ทุกคนคิดว่าเขาตายไปแล้วโดยปริยาย มีเพียงแฟนคลับจำนวนมากของเขาที่โพสต์ข้อความลงบนเว่ยปั๋วของเขา สตรีมเพลงของเขาวันแล้ววันเล่า เฝ้ารอคอยปาฎิหารย์! คิดไม่ถึงว่า ปาฎิหารย์จะเกิดขึ้นแล้ว! เขาโพสต์เว่ยปั๋วอีกครั้ง เช้าวันนี้เวลาหกโมงห้าสิบห้านาที - เพื่อน ๆ ที่รัก ห่างกันไปสามปี พวกคุณสบายดีหรือเปล่า? ผมสบายดี แค่เหงานิดหน่อย ปีที่แล้ว ผมซื้อโดรนชื่อรุ่นสายลมมา มันบินไปยังสถานที่ไกล ๆ ทุกวัน นำคลิปต่าง ๆ ที่แสนมหัศจรรย์กลับมาให้ผมดู ทำให้ผมรู้สึกเหมือนได้เดินทางผ่านเมืองต่าง ๆ ที่เต็มไปด้วยดอกไม้ไฟ ผมรู้สึกซาบซึ้งใจที่มันคอยอยู่เป็นเพื่อนผมมาก สำหรับผมแล้ว มันไม่ใช่แค่อุปกรณ์ไร้หัวใจชิ้นหนึ่งเท่านั้น มันเป็นเหมือนเพื่อนเก่าคนหนึ่ง ตอนนี้มันกำลังเจอกับช่วงเวลาที่มืดมนที่สุดเพราะมันไม่สมบูรณ์แบบ ผมไม่สามารถนิ่งเงียบได้อีกต่อไป

ภายในรถโรลโรลส์รอยซ์สีดำ ประตูรถถูกล็อก ฉินอันอันรู้สึกเสียใจ เธอคงตื่นไม่เต็มที่ในตอนเช้า ถึงได้ขึ้นรถของเขา หลังจากที่เธอขึ้นรถมาแล้ว เขาก็ล็อกประตูทันที ‘นี่มันอะไรกัน?’‘ลักพาตัวเหรอ?’“ฟู่สือถิง คุณคิดจะทำอะไร?” ฉินอันอันขมวดคิ้วแล้วเผชิญหน้ากับเขา ‘วันนี้เป็นงานหมั้นของเขาเหรอ?’ ‘ทำไมยังว่างมาหาเธอ?’ “ฉินอันอัน คุณรู้จักจิ้นซือเหนียนใช่ไหม?” เขาเงยหน้าขึ้นมองไปทางเธอ มีแสงจาง ๆ ในดวงตาของเขา “อย่าโกหกผม!” หลังจากฉินอันอันรับสายเขาตอนเช้า แบตเตอรี่โทรศัพท์ก็หมดไปดังนั้นตอนนี้เธอไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้นบนอินเทอร์เน็ต จู่ ๆ เขาพูดถึงจิ้นซือเหนียน ทำให้ระฆังในใจเธอส่งเสียงเตือน“ไม่รู้จัก เกิดอะไรขึ้น?” เธอมองดูใบหน้าคุ้นเคยแต่ห่างเหินของเขาแล้วบังคับให้ตัวเองระงับสติอารมณ์ “ถ้าไม่รู้จักแล้วเขาจะช่วยคุณทำไม?” เขาพูดเร็วขึ้นและเน้นทีละคำ “ครั้งก่อนผมเห็นรูปเขาในโทรศัพท์ของคุณ คุณไม่เคยไล่ตามดารา แต่กลับชอบแค่เขาเพียงคนเดียว คุณบอกว่าไม่รู้จักกัน คุณคิดว่าผมโง่หรือไง?!” น้ำเสียงของเขาทำให้ฉินอันอันโมโห เธอโต้กลับอย่างรุนแรง “ฉันจะรู้จักเขาหรือไม่ ก็ไม่ใช่เร