Share
บทที่ 334
Related chapter
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 335
“แม่ครับ น้องเวียนหัว แต่นอนแป๊บเดียวก็หายแล้ว” เสี่ยวหานตอบ “แม่ไม่ต้องห่วงนะครับ” “อ้อ…ถ้าอย่างนั้นก็ดีแล้ว ลูกดูแลน้องดี ๆ นะ” “อื้ม” หลังวางสาย ฉินอันอันไม่ได้กลับไปที่บริษัท เธอยังขับรถกลับบ้านต่อไป ตอนนี้เธอสรุปได้เบื้องต้นแล้วว่าเด็กทั้งสองคนไม่อยู่บ้าน ถ้าเมื่อครู่เธอบอกพวกเขาว่าตอนนี้เธอกำลังกลับบ้าน พวกเขาจะนั่งรถแท็กซี่กลับบ้านทันทีตอนนี้เธอกำลังกลับไปเงียบ ๆ ถ้าพวกเขาสองคนยังไม่กลับบ้าน เธอจะโทรหาเสี่ยวหานอีกครั้ง! เธอรู้สึกเสมอว่าเด็กสองคนกำลังวางแผนอะไรบางอย่างโดยใช้ประโยชน์จากการขอลาป่วย รุ่ยลาค่อนข้างเรียบง่าย ไม่มีความคิดซับซ้อน ข้อบกพร่องของเธอคือเชื่อฟังเสี่ยวหานมากเกินไปเท่านั้นเมื่อพิจารณาจาก ‘ประวัติความผิด’ ก่อนหน้านี้ของเสี่ยวหาน เธอเกิดลางสังหรณ์ไม่ดีขึ้นในใจ ที่สตาร์ริเวอร์วิลล่า ฉินอันอันจอดรถแล้วรีบเดินไปที่ประตูใหญ่ทันที หลังจากเปิดรหัสล็อกประตูแล้ว เธอก็ผลักประตูเปิดเข้าไปในบ้าน สักพัก เสี่ยวหานที่ได้ยินเสียงก็เดินออกมา ช่วงเวลาที่แม่และลูกชายมองหน้ากันและกัน ก็มีประกายไฟอันละเอียดอ่อนปะทุขึ้นในอากาศฉินอันอันรู้สึกผิดเล็กน้อย
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 336
“ก็ได้ค่ะ งั้นหนูจะเชื่อฟังพี่ชาย!” รุ่ยลาบุ้ยปาก ถึงแม้จะยังอยากรู้อยากเห็นมาก แต่ในเมื่อพี่ชายพูดมาขนาดนี้ เธอก็ควรเชื่อฟังเขาสิ “คุณแม่อยากจะหาบอดี้การ์ดให้พวกเรา” รุ่ยลาเปลี่ยนเรื่อง “ถ้ามีบอดี้การ์ดแล้ว พวกเราคงไม่สามารถวิ่งออกมาได้ตามใจแล้ว” เสี่ยวหาน “ถึงตอนนั้นเธอรับผิดชอบดูบอดี้การ์ด ฉันจะลงมือคนเดียวเอง” รุ่ยลาดูลังเล “พี่คะ ถ้าพ่อจอมวายร้ายและผู้หญิงแซ่เสิ่นคนนั้นแต่งงานกันแล้ว พวกเราก็ไม่ต้องไปหาพ่อจอมวายร้ายอีกแล้ว! พวกเราทำเหมือนไม่มีพ่อคนนี้เถอะค่ะ!” เสี่ยวหานมองดูใบหน้าไร้เดียงสาของน้องสาวแล้วพูดอย่างหนักแน่น “เขาไม่มีทางแต่งงานกับผู้หญิงแซ่เสิ่นหรอก” “ทำไมล่ะคะ?” “เพราะว่าผู้หญิงแซ่เสิ่นไม่ใช่ผู้หญิงที่ดี” “แต่พ่อก็ไม่ใช่ผู้ชายที่ดีเหมือนกัน! พวกเขาสองคนอยู่ด้วยกันก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอคะ?” คำพูดของรุ่ยลา ทำให้เสี่ยวหานพูดไม่ออก ทันใดนั้นเขารู้สึกว่า น้องสาวเขาต่างหากเป็นคนที่ฉลาดที่สุดในโลก ……ฉินกรุ๊ป การประชุมเจ้าหน้าที่ระดับสูง ฉินอันอันประกาศแผนการที่ตัวเองคิดอย่างหนักมาหลายวันแล้วออกมาผู้บริหารที่นั่งอยู่ต่างแสดงสีหน้าเหลือเชื่อ! ทุกคนต
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 337
เธอขับรถออกจากลานจอดรถมุ่งหน้ากลับบ้าน เวลานี้คาดว่าเด็กสองคนน่าจะหลับไปแล้ว เมื่อเรื่องนี้จบลง เธอจะอยู่บ้านและใช้เวลากับลูกให้มาก ทันใดนั้นเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น เธอเหลือบมองสายที่โทรมาแล้วสวมหูฟังบลูทูธทันทีและรับสาย “อันอัน! เธอเห็นในเว่ยปั๋วหรือยัง? ฉันโกรธจะตายแล้ว!” น้ำเสียงเดือดดาลของหลีเสี่ยวเถียนดังขึ้นที่ปลายสาย “ที่เธอใจดีให้โดรนกับลูกค้าก่อนหน้านี้ ผลคือโดนโจมตีในอินเตอร์เน็ตเป็นกระบุง!” ฉินอันอันคาดเดาผลลัพธ์นี้ไว้แต่แรกแล้ว รองประธานโจวบอกเธอว่า ตราบใดที่เธอไม่แบ่งปันเทคโนโลยีหลักของเธอ เช่นนั้นแล้วเธอไม่มีทางอยู่ในประเทศนี้ต่อไปได้อย่างราบรื่น เพราะศัตรูของเธอ เป็นเจ้าของเงินทุนกว่าแปดสิบเปอร์เซ็นต์ในประเทศ ไม่ว่าเธอจะทำอะไร พวกเขาจะต้องซื้อพวกหน้าม้าโจมตีทางอินเทอร์เน็ตใส่เธออย่างแน่นอน! ตอนนี้ที่เธอต้องทำคือการพยายามผ่านมันไปให้ได้! เธอเชื่อว่าผลิตภัณฑ์ของเธอจะสร้างความประทับใจให้กับลูกค้าได้อย่างแน่นอน “ฉันไม่ได้อ่าน เธอเองก็อย่าอ่านเลย” น้ำเสียงของเธอสงบมาก “ฉันเห็นแล้วจะแสร้งทำเป็นไม่เห็นได้ยังไง? ฉันกำลังสาดคำด่าใส่พวกนั้นบนอินเทอร์เน็ตอยู่
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 338
เมื่อสักครู่นี้ จิ้นซือเหนียนที่ฟู่สือถิงตามหาอย่างหนักปรากฏตัวบนเว่ยปั๋วแล้ว! ในฐานะไอดอลที่เคยโด่งดังราวกับราชาครั้งหนึ่ง แต่อุบัติเหตุบนเวทีเมื่อสามปีก่อน กลายเป็นโศกนาฏกรรมที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของเขา! หลังจากนั้นมา เขาก็หายตัวไปจากสายตาของสาธารณชน ทุกคนคิดว่าเขาตายไปแล้วโดยปริยาย มีเพียงแฟนคลับจำนวนมากของเขาที่โพสต์ข้อความลงบนเว่ยปั๋วของเขา สตรีมเพลงของเขาวันแล้ววันเล่า เฝ้ารอคอยปาฎิหารย์! คิดไม่ถึงว่า ปาฎิหารย์จะเกิดขึ้นแล้ว! เขาโพสต์เว่ยปั๋วอีกครั้ง เช้าวันนี้เวลาหกโมงห้าสิบห้านาที - เพื่อน ๆ ที่รัก ห่างกันไปสามปี พวกคุณสบายดีหรือเปล่า? ผมสบายดี แค่เหงานิดหน่อย ปีที่แล้ว ผมซื้อโดรนชื่อรุ่นสายลมมา มันบินไปยังสถานที่ไกล ๆ ทุกวัน นำคลิปต่าง ๆ ที่แสนมหัศจรรย์กลับมาให้ผมดู ทำให้ผมรู้สึกเหมือนได้เดินทางผ่านเมืองต่าง ๆ ที่เต็มไปด้วยดอกไม้ไฟ ผมรู้สึกซาบซึ้งใจที่มันคอยอยู่เป็นเพื่อนผมมาก สำหรับผมแล้ว มันไม่ใช่แค่อุปกรณ์ไร้หัวใจชิ้นหนึ่งเท่านั้น มันเป็นเหมือนเพื่อนเก่าคนหนึ่ง ตอนนี้มันกำลังเจอกับช่วงเวลาที่มืดมนที่สุดเพราะมันไม่สมบูรณ์แบบ ผมไม่สามารถนิ่งเงียบได้อีกต่อไป
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 339
“ผู้อำนวยการไมค์ ทำไมโทรศัพท์ของคุณกับประธานถึงโทรไม่ติดเลยล่ะ?” รองประธานมองไมค์แล้วพูดอย่างร้อนใจ “เกิดเรื่องใหญ่แล้ว! คุณรีบปลุกประธานเร็วเข้า!” ไมค์ดูเพิ่งตื่น เอื้อมมือเกาหัวแล้วหันหลังเดินกลับเข้าไปในบ้าน “บริษัทยังไม่ปิดตัวนี่นา มีเรื่องใหญ่อะไรเหรอ?” รองประธานรีบถอดรองเท้าตามเข้าไป “คุณกับประธานหาดารามาโฆษณาอยู่ทั้งคืนหรือเปล่า? บนเว่ยปั๋วมีดาราชื่อจิ้นซือเหนียนพูดถึงผลิตภัณฑ์ของเรา ยิ่งไปกว่านั้นเขายังเป็นดาราดังด้วย!” ความง่วงงุนบนหน้าไมค์จางหายไป แปรเปลี่ยนเป็นความตกใจ “ทำไมผมไม่เข้าใจเลยว่าคุณกำลังพูดอะไร” “โถ่พระเจ้า! ในเว่ยปั๋วมีดาราใหญ่ชื่อจิ้นซือเหนียนโพสต์เว่ยปั๋วขอให้ทุกคนช่วยสนับสนุนโดรนรุ่นสายลมของพวกเรา หลังจากที่เขาโพสต์บนเว่ยปั๋วแล้ว ฝ่ายบริการลูกค้าของบริษัทต้องรับสายไม่หยุดเลย ที่น่ากลัวยิ่งกว่านั้นคือ คำสั่งซื้อยังเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วด้วย… ไม่เคยเห็นภาพแบบนี้มาก่อนเลย!” รองประธานพูดใบหน้าแดงไปถึงหู เพราะว่าโทรหาฉินอันอันและไมค์ไม่ติด ดังนั้นเขาจึงมาหาที่นี่ ไมค์ได้ยินเช่นนี้ ก็รู้สึกว่าสิ่งต่าง ๆ ไม่ใช่เรื่องเล็ก จึงเดินไปทางห้องนอนใหญ่ทันที เข
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 340
ภายในรถโรลโรลส์รอยซ์สีดำ ประตูรถถูกล็อก ฉินอันอันรู้สึกเสียใจ เธอคงตื่นไม่เต็มที่ในตอนเช้า ถึงได้ขึ้นรถของเขา หลังจากที่เธอขึ้นรถมาแล้ว เขาก็ล็อกประตูทันที ‘นี่มันอะไรกัน?’‘ลักพาตัวเหรอ?’“ฟู่สือถิง คุณคิดจะทำอะไร?” ฉินอันอันขมวดคิ้วแล้วเผชิญหน้ากับเขา ‘วันนี้เป็นงานหมั้นของเขาเหรอ?’ ‘ทำไมยังว่างมาหาเธอ?’ “ฉินอันอัน คุณรู้จักจิ้นซือเหนียนใช่ไหม?” เขาเงยหน้าขึ้นมองไปทางเธอ มีแสงจาง ๆ ในดวงตาของเขา “อย่าโกหกผม!” หลังจากฉินอันอันรับสายเขาตอนเช้า แบตเตอรี่โทรศัพท์ก็หมดไปดังนั้นตอนนี้เธอไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้นบนอินเทอร์เน็ต จู่ ๆ เขาพูดถึงจิ้นซือเหนียน ทำให้ระฆังในใจเธอส่งเสียงเตือน“ไม่รู้จัก เกิดอะไรขึ้น?” เธอมองดูใบหน้าคุ้นเคยแต่ห่างเหินของเขาแล้วบังคับให้ตัวเองระงับสติอารมณ์ “ถ้าไม่รู้จักแล้วเขาจะช่วยคุณทำไม?” เขาพูดเร็วขึ้นและเน้นทีละคำ “ครั้งก่อนผมเห็นรูปเขาในโทรศัพท์ของคุณ คุณไม่เคยไล่ตามดารา แต่กลับชอบแค่เขาเพียงคนเดียว คุณบอกว่าไม่รู้จักกัน คุณคิดว่าผมโง่หรือไง?!” น้ำเสียงของเขาทำให้ฉินอันอันโมโห เธอโต้กลับอย่างรุนแรง “ฉันจะรู้จักเขาหรือไม่ ก็ไม่ใช่เร
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 341
“แม่ครับ สือถิงบอกว่าจะยกเลิกพิธีหมั้น เขาไม่มาแล้วครับ” ฟู่ฮั่นพูดจบก็เข้าไปประคองแม่ทันที แม่เฒ่าฟู่มีใบหน้าประหลาดใจ “เขาเป็นอะไร? เกิดเรื่องกับเขาเหรอ?” ฟู่ฮั่นส่ายหน้า “ไม่รู้ครับ พูดจบเขาก็วางสายไปเลย อาจเกิดเรื่องบางอย่าง! ผมจะให้คนขับรถส่งแม่กลับไปก่อน ผมจะอธิบายให้ทุกคนทราบเอง เลี้ยงอาหารแล้วค่อยส่งทุกคนกลับครับ” เรื่องนี้น่าอายเกินไปแล้ว! เพียงแต่ไม่มีใครกล้าพูดอะไร แขกที่อยู่รอบ ๆ บริเวณเห็นเสิ่นอวี๋ร้องไห้ ต่างพากันมองมาที่เธอ เธอไม่เคยเจอเรื่องที่น่าอับอายแบบนี้มาก่อน! เธออยู่ที่นี่ต่อไปไม่ไหวแม้อีกวินาทีเดียว เธอยกกระโปรงยาวขึ้นแล้ววิ่งออกจากห้องจัดเลี้ยงทั้งน้ำตา! ‘ฉินอันอัน เธอจะจดจำแค้นนี้เอาไว้!’ ……ที่โรงเรียนอนุบาลสตาร์ริเวอร์ เสี่ยวหานเปิดแล็ปท็อป เดิมจะดูความตื่นเต้น ใครจะรู้ เสิ่นอวี๋กลับวิ่งหนีไปแล้ว! สิ่งนี้ทำให้เขาขมวดคิ้ว ‘ตอนนี้ฟู่สือถิงยังมาไม่ถึงห้องจัดเลี้ยง เขาไม่มาแล้วงั้นเหรอ?’ ‘ไม่อย่างนั้น ทำไมเสิ่นอวี๋ต้องวิ่งหนีไปล่ะ?’ ‘พวกเขาสองคนไม่จัดงานหมั้นแล้วเหรอ?’ หัวใจที่ตึงเครียดของเสี่ยวหานผ่อนคลายลง เขาถอนใจโล่งอก เขาเกลี
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 342
ไม่รู้ว่าจูบนี้ดำเนินไปนานเท่าไหร่ กระทั่งมีเสียง ‘ปึง ๆ’ ดังขึ้น เขาถึงได้ปล่อยเธออย่างไม่เต็มใจ นอกหน้าต่างรถ ไมค์กำลังมองเข้ามาด้านในด้วยสีหน้างงงวยฉินอันอันตกใจจนหน้าถอดสี! เธอเปิดประตูรถแล้วหวังจะออกไป ฟู่สือถิงดึงเธอเอาไว้พูดเสียงแหบพร่า “ติดฟิล์มป้องกันความเป็นส่วนตัวไว้แล้ว เขามองไม่เห็นพวกเราหรอก” เธอถอนหายใจโล่งอก! จูบที่เพิ่งเกิดขึ้นทำให้เธอรู้สึกสับสน แก้มบนหน้าของเธอแดงผิดปกติ ผมเผ้ายุ่งเหยิงอีกต่างหาก นอกจากนี้เขาเพิ่งถอดเสื้อคลุมของเธอออกแล้วโยนลงบนพื้น! เธอเก็บเสื้อคลุมขึ้นมา เขาคลายเกลียวฝาขวดน้ำแล้วยื่นให้เธอ “ฉันไม่เอา!” เธอจ้องเขาอย่างเย็นชา เมื่อคิดถึงสิ่งที่เขาเพิ่งทำกับเธอ เธอโกรธจนปวดหัว ถึงแม้จะกระหายน้ำแทบตาย เธอก็ไม่ดื่มน้ำจากเขา เขาเมินเฉยต่อสายตาเกลียดชังของเธอที่ตวัดใส่เขา ความโกรธและอารมณ์เดือดดาลในตัวเขาละลายหายไปเพราะจูบเมื่อกี้ปรากฏว่าความทุกข์ที่มีมายาวนานเกิดจากการคิดถึงรสชาติของเธองั้นเหรอ? “ฉินอันอัน เมื่อกี้คุณไม่ได้รู้สึกเคลิบเคลิ้มเลยเหรอ?” เขาดื่มน้ำแล้วใช้นิ้วเช็ดคราบน้ำบนริมฝีปากบางของเขาอย่างสง่างาม “คุณไม่ไ
Latest chapter
