บทที่ 342

ไม่รู้ว่าจูบนี้ดำเนินไปนานเท่าไหร่

กระทั่งมีเสียง ‘ปึง ๆ’ ดังขึ้น เขาถึงได้ปล่อยเธออย่างไม่เต็มใจ

นอกหน้าต่างรถ ไมค์กำลังมองเข้ามาด้านในด้วยสีหน้างงงวย

ฉินอันอันตกใจจนหน้าถอดสี!

เธอเปิดประตูรถแล้วหวังจะออกไป

ฟู่สือถิงดึงเธอเอาไว้พูดเสียงแหบพร่า “ติดฟิล์มป้องกันความเป็นส่วนตัวไว้แล้ว เขามองไม่เห็นพวกเราหรอก”

เธอถอนหายใจโล่งอก!

จูบที่เพิ่งเกิดขึ้นทำให้เธอรู้สึกสับสน

แก้มบนหน้าของเธอแดงผิดปกติ ผมเผ้ายุ่งเหยิงอีกต่างหาก นอกจากนี้เขาเพิ่งถอดเสื้อคลุมของเธอออกแล้วโยนลงบนพื้น!

เธอเก็บเสื้อคลุมขึ้นมา

เขาคลายเกลียวฝาขวดน้ำแล้วยื่นให้เธอ

“ฉันไม่เอา!” เธอจ้องเขาอย่างเย็นชา

เมื่อคิดถึงสิ่งที่เขาเพิ่งทำกับเธอ เธอโกรธจนปวดหัว

ถึงแม้จะกระหายน้ำแทบตาย เธอก็ไม่ดื่มน้ำจากเขา

เขาเมินเฉยต่อสายตาเกลียดชังของเธอที่ตวัดใส่เขา

ความโกรธและอารมณ์เดือดดาลในตัวเขาละลายหายไปเพราะจูบเมื่อกี้

ปรากฏว่าความทุกข์ที่มีมายาวนานเกิดจากการคิดถึงรสชาติของเธองั้นเหรอ?

“ฉินอันอัน เมื่อกี้คุณไม่ได้รู้สึกเคลิบเคลิ้มเลยเหรอ?” เขาดื่มน้ำแล้วใช้นิ้วเช็ดคราบน้ำบนริมฝีปากบางของเขาอย่างสง่างาม “คุณไม่ไ