บทที่ 346

‘เคยมีความจริงจากปากของเธอบ้างไหม?’

‘เธอระแวงเขา หรือเธอเห็นเขาเป็นศัตรูกันแน่?’

‘ถ้าระแวง ทำไมถึงต้องระแวงล่ะ?’

‘เธอกลัวอะไร?’

‘ถ้าเห็นเขาเป็นศัตรู งั้นก็ยิ่งเข้าใจยากขึ้นไปอีก!’

‘เขาไม่เคยทำอะไรให้เธอเสียใจ! ทำไมเธอถึงเห็นเขาเป็นศัตรูล่ะ?’

ระหว่างทางกลับบ้าน เขาขมวดคิ้วแน่น

หลังจากถึงบ้าน ป้าหงก็พาอิ๋นอิ๋นไปพักผ่อน

หลังจากที่ฟู่สือถิงรับโทรศัพท์ เขาก็ขับรถออกไป

ที่ไนท์บาร์สุดหรู

เมื่อเซิ่งเป่ยเห็นฟู่สือถิงกำลังมา จึงจูงเขาไปนั่งที่โซฟาทันที

“สือถิง วันนี้ไม่เจอนายทั้งวันเลยนะ หายไปไหนมา?” เซิ่งเป่ยหยิบแก้วไวน์มาแล้วเติมไวน์ให้เขา

“ฉันไปหาจิ้นซือเหนียนมา” เขาหยิบแก้วไวน์ขึ้นมาจิบ “พวกนายคงเดาไม่ออกแน่ว่าใครเป็นคนผ่าตัดให้เขา”

ทุกคนมองไปที่ฟู่สือถิง และรอคำพูดต่อไปของเขา

แต่เขาไม่ได้พูดรายละเอียดอะไรออกมาอีก

“ฉันแย่กับฉินอันอันมากใช่ไหม?” เขาขมวดคิ้วและดื่มไวน์จนหมดแก้ว “เธอเป็นคนยื่นข้อเสนอหย่า ไม่ว่าฉันจะพยายามเกลี้ยกล่อมให้เธออยู่ต่อยังไง เธอก็ยังยืนกรานที่จะเลิกกับฉัน หลังจากหย่า เธอสร้างบริษัทของเธอขึ้นมาใหม่ ส่วนฉันก็ใช้ชีวิตของฉัน พอฉันเห็นเธอลำบาก