All Chapters of รอวันหย่า คุณสามีร้าย: Chapter 151 - Chapter 160

ฟู่สือถิง “ขอบคุณที่เป็นห่วงแต่ผมไม่ต้องการ”ถังเชี่ยนรู้สึกผิดหวังและหันหลังจากไปโทรศัพท์มือถือที่ดังขึ้น ทำลายความเงียบในห้องลงฟู่สือถิงหยิบมือถือขึ้นมาและเห็นสายเรียกเข้าของฉินอันอัน ขมับเขากระตุกทันทีนี่ก็เกือบเที่ยงแล้วเมื่อคืนเขาและฉินอันอันนัดกันว่าจะมาเจอกันเช้านี้ตอนที่เขาเตรียมตัวออกไปเมื่อเช้า เขาก็ได้รับสายจากถังเชี่ยนและลืมนัดนี้ไปเลยเขารับโทรศัพท์ “ขอโทษที วันนี้ผมยุ่ง ไม่มีเวลาไปตามนัด ผมจะสั่งให้ทนายจัดการเรื่องการหย่าของเรา”ฉินอันอันชะงักไปพักหนึ่งและตอบเสียงเรียบ ๆ ว่า “โอเคค่ะ นี่ก็วันหยุดสุดสัปดาห์แล้ว คงจะหย่าไม่ได้ ให้ทนายของคุณติดต่อฉันวันจันทร์ก็แล้วกัน”เขาตอบ “ได้”หลังจากจบธุระ ก็ดูแล้วว่าจะถึงเวลาวางสายแล้ว“ตึกของฉินกรุ๊ป ผมขายให้คุณได้นะ” เขาไม่คิดจะแก้แค้นอะไรฉินอันอันอีกแล้วเขาเพียงหวังให้อาการป่วยของสืออิ๋นได้รับการรักษาเท่านั้นสืออิ๋นคือน้องสาวของเขาพวกเขาเป็นฝาแฝดกันแต่สืออิ๋นมีอาการบกพร่องทางสมองพ่อของพวกเขานั้นเป็นคนเข้มงวดต่อลูก ๆ มากพ่อไม่สามารถทนกับลูกที่ไม่แข็งแรงได้ และเขาก็ทนไม่ได้ที่จะโดนคนในตระกูลฟู่หัวเราะเยาะ

จางเฉวียนปรายตามองกล่องของขวัญและบอกว่า “เย่เฉิน ฉันไม่ใช่เด็กอีกต่อไปแล้วนะคะ ฉันอยากจะเริ่มสร้างครอบครัวแล้วก็มีลูก”“เฉวียนเฉวียน ผมก็เหมือนกัน ผมเองก็อยากสร้างครอบครัว เราลองคบกันก่อน หากว่าไม่มีปัญหาอะไร เราก็จะแต่งงานและมีลูกด้วยกัน” ฟู่เย่เฉินมองจางเฉวียนอย่างกระตือรือร้นจางเฉวียนหลุบตาลง “พ่อของฉันมีเงื่อนไข หากว่าเราแต่งงานกัน ลูกคนแรกที่เกิดขึ้นมาไม่ว่าจะเป็นชายหรือหญิงต้องใช้นามสกุลจาง”สีหน้าของฟู่เย่เฉินเปลี่ยนไปทันใด“หากว่าคุณรับข้อนี้ไม่ได้ มื้อนี้ก็ไม่ต้องกินกันแล้ว” จางเฉวียนคว้ากระเป๋าและเตรียมเดินออกไปฟู่เย่เฉินรีบคว้าแขนเธอไว้ “เฉวียนเฉวียน ผมไม่มีปัญหา ไม่ว่าลูกจะนามสกุลอะไรพวกเขาก็เป็นลูกของผม แต่ว่าพ่อแม่ของผมอาจจะใส่ใจกับเรื่องนี้… เอาแบบนี้ดีไหม เรื่องนี้จัดการได้ หลังแต่งงานเราก็มีลูกสองคน คนแรกก็ให้ใช้นามสกุลของคุณ ส่วนคนที่สองก็ใช้นามสกุลของผม”จางเฉวียนถอนใจโล่งอกหลังจากได้ยินที่เขาพูด“พ่อแม่คุณจะยอมเหรอคะ?”ฟู่เย่เฉิน “ผมจะคุยกับพวกเขาให้ดี เฉวียนเฉวียนตั้งแต่ที่ได้ใช้เวลาหลายวันนี้กับคุณ ผมก็รู้แล้วว่าผมหลงใหลคุณมาก คุณทั้งสง่างาม มีรสนิยมและ

เสี่ยวหานไม่ได้พูดอะไร แต่ก็มีความเชื่อผุดขึ้นในใจ เขาต้องแข็งแกร่งขึ้น เพื่อปกป้องน้องสาว แม่แล้วก็ยาย…..วันจันทร์ที่สำนักงานเขตฉินอันอันก็มาเจอกับทนายของฟู่สือถิงหลังผ่านกระบวนการหย่าเสร็จเรียบร้อย ทนายก็บอกกับฉินอันอันว่า “คุณฉิน ผมได้ร่างสัญญาของตึกที่คุณจะซื้อมาให้แล้ว”ฉินอันอันอึ้งไป “เขามอบหมายคุณเรื่องนี้ด้วยเหรอคะ?”ทนายพยักหน้าแล้วหยิบเอกสารมาจากกระเป๋า ก่อนส่งให้เธอ “คุณดูสัญญาก่อน หลัก ๆ ก็เป็นเรื่องราคา”ฉินอันอันหยิบสัญญามาแล้วเปิดออกดูราคาทันทีสองร้อยห้าสิบล้านนี่เป็นราคาที่ฟู่สือถิงซื้อมาหากว่าเขาขายให้ฉินอันอันราคานี้ก็เท่ากับว่าเขาขาดทุนเพราะว่าสี่ปีที่ผ่านมา แม้จะแค่เอาเงินสองร้อยห้าสิบล้านนี้ฝากธนาคารไว้เฉย ๆ ก็ยังได้ดอกเบี้ยไม่น้อย“เขาหมายความว่ายังไง?” ฉินอันอันสับสนทนายอธิบาย “ผมเดาว่าเขาขายให้คุณราคาเดิมเพราะเห็นแก่ความสัมพันธ์ของพวกคุณสองคน”“ฉันไม่ต้องการความเห็นใจของเขา ได้ยินมาว่าราคาตลาดของตึกนี้อยู่ที่ห้าร้อยล้าน” ฉินอันอันบอก “ฉันจะไม่ให้เขาเสียเปรียบหรอก ฉันจะให้เขาหกร้อยล้าน”ทนาย “... ผมจะโทรหาคุณฟู่ปรึกษาเขาก่อน”ฉินอันอัน

พี่เลี้ยงพยักหน้าอย่างเศร้าสร้อย “ฉันจะไปหาเธอ”ครึ่งชั่วโมงต่อมารถคันหรูของฟู่สือถิงก็เข้ามาที่โรงเรียนนานาชาติแองเจลาหลังจากจอดรถที่ลานจอด ฟู่สือถิงก็พาเสิ่นอวี๋เดินไปที่ตึกสีชมพูที่ฟู่สืออิ๋นอยู่ฟู่สืออิ๋นอยู่คนเดียวในตึกนี้มีคนที่คอยดูแลเธอในเรื่องชีวิตประจำวัน การเรียน และเรื่องสุขภาพฟู่สือถิงเปิดประตูเข้าไป และห้องนั้นก็เงียบจนแทบได้ยินเสียงเข็มตกคิ้วได้รูปของเขาขมวดแน่นพี่เลี้ยงเมื่อได้รู้ว่าเขามาก็รีบวิ่งมาทันที“คุณฟู่คะ คุณอิ๋นอิ๋นหายไปค่ะ” พี่เลี้ยงร้องไห้จนตาแดงก่ำ “เราหาไปทั่วทั้งโรงเรียนแล้วแต่ก็หาเธอไม่เจอ กล้องวงจรปิดก็เสียอีก ฉันไม่รู้ว่าเธอไปไหน… คุณอิ๋นอิ๋นของดิฉัน… ดิฉันตะโกนจนเสียงแหบแล้ว หากว่าเธอได้ยินเสียงดิฉันเธอต้องออกมาแน่”ร่างของฟู่สือถิงแข็งทื่อทันทีและเขาก็กำมือเป็นหมัดแน่น“เมื่อคืนฉันบอกเธอว่าคุณเจอหมอที่เก่งมาก และตราบใดที่การผ่าตัดเป็นไปด้วยดีเธอก็จะหายได้… เธอถามว่าการผ่าตัดเป็นยังไง… ดิฉันไม่น่าบอกความจริงเธอเลย คำตอบคงทำให้เธอกลัวแล้วเมื่อคืนเธอก็ฝันร้ายจนร้องไห้ ดิฉันเดาว่าเธอคงไปซ่อนเพราะว่ากลัว” พี่เลี้ยงคุกเข่าลงกับพื้นอย่างสำ

เธอเคยคิดถึงความเป็นไปได้หลายอย่าง แต่เธอไม่เคยคิดเลยว่าศัตรูหัวใจจะเป็นคนสติไม่สมประกอบอาจจะเพราะเหตุผลนี้รึเปล่า ที่ทำให้ฟู่สือถิงไม่ยอมพูดถึงเรื่องนี้กับเธอ?ฉินอันอันเดินไปที่โซฟาอย่างหดหู่และนั่งลง เธอยกมือขึ้นมาปิดหน้า ไม่สามารถจะเข้าใจเรื่องราวได้“อันอัน เป็นอะไรไป?” จางหยุนเดินไปนั่งข้างลูกสาวและถาม“ลูกรู้จักเธอเหรอ? เพราะว่าที่ลูกพูดออกมาเมื่อครู่มันแปลกมาก”ฉินอันอัน “แม่คะ ตอนนี้หนูปวดหัว ขอหนูอยู่คนเดียวเถอะ”จางหยุน “ได้ แม่จะไปทำความสะอาดห้องพักแขก”ฉินอันอันคว้าแขนแม่ของเธอ “แม่คะ ไม่ต้องหรอก เธอรู้จักกับฟู่สือถิง พวกเขาสนิทสนมกัน… เดี๋ยวหนูจะส่งเธอกลับไป”จางหยุนตกตะลึงฟู่สืออิ๋นเองก็สีหน้าเปลี่ยนเมื่อเธอได้ยินคำว่า “ฟู่สือถิง” เธอก็หวาดกลัวขึ้นมาทันทีเธอร้องไห้อีกครั้งและส่ายหัวไปด้วยจางหยุนจับมือเธอไว้และพยายามปลอบ “ไม่ต้องกลัว หนูรู้จักฟู่สือถิงไหม?”ฟู่สืออิ๋นส่ายหัวอย่างแรงหากว่าไม่ส่ายหน้าปฏิเสธ ก็จะโดนส่งกลับไปหากว่าโดนส่งกลับไป ก็จะโดนเปิดสมองเธอไม่ต้องการแบบนั้นเธอยอมอยู่ในที่ซึ่งไม่คุ้นเคยนี่เลยยังดีกว่ากลับไปโดนผ่าตัดฉินอันอันมอง