บททั้งหมดของ พันธะสัญญา วิวาห์ร้ายรัก: บทที่ 81 - บทที่ 90

ไม่ต้องพูดถึงด้านนอกที่มีคนเฝ้าอยู่เลย ซ่งอวิ้นอวิ้นไม่คิดจะหนี หนีจากเงื้อมมือของกู้ฮว๋ายได้แล้ว แต่ก็ต้องตกไปอยู่ในเงื้อมมือของเจียงเย่าจิ่งเธอไร้เรี่ยวแรงที่จะหนี กู้ฮว๋ายมองมาที่เธอ เธอดูนิ่งสงบมาก ตรงข้ามกลับเขาที่ใจไม่สงบเอาเสียเลย “ซ่งอวิ้นอวิ้น เธอจะมาไม้ไหนอีก?”ซ่งอวิ้นอวิ้นนั่งอยู่บนโซฟาอย่างว่าง่าย “ฉันรู้ว่ายังไงก็หนีไม่ได้ ดังนั้น ฉันเลือกที่จะไม่เปลืองแรงดิ้นรน แต่ว่าถ้าหากคุณจะทำอะไรไม่ดีกับฉันล่ะก็ ฉันยอมฆ่าตัวตายจะดีกว่า”เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่สงบนิ่งกู้ฮว๋ายยิ้ม “ถ้าฉันแตะต้องเธอไม่ได้ ฉันจะพยายามขนาดนั้นเพื่อให้ได้เธอมาทำไม?”ซ่งอวิ้นอวิ้นจ้องมองเขา กู้ฮว๋ายไม่ใช่ตาแก่ตัณหากลับทำนองนั้นเสียหน่อยเขารูปร่างสูงโปร่ง หน้าตาหล่อเหลา เป็นตัวของตัวเอง นัยน์ตาสีดอกท้อใต้คิ้วหนาบ่อยครั้งทำให้คนอื่นรู้สึกไม่ค่อยดี “ที่เธอหนีไปชิงหยาง ไม่ใช่เพราะอยากหนีเจียงเย่าจิ่งหรอกเหรอ? ถ้าหนีก็แสดงว่าเธอไม่ได้ชอบเขานี่ ถ้างั้น ทำไมไม่มากับฉัน…”“นายฝันไปเถอะ!” ไม่ทันที่กู้ฮว๋ายจะพูดจบ ซ่งอวิ้นอวิ้นรีบพูดแทรก ที่เธอหนี ก็เพราะเธอมีลูก เจียงเย่าจิ่งไม่ให้เธอคลอดลูกแน่

ซ่งอวิ้นอวิ้นรู้ ถึงปากจะบอกว่ามาเพื่อดูแล แต่จริง ๆ คือมาจับตาดูมากกว่าล่ะสิ เธอรู้หรอกน่า แต่ก็ไม่ได้แสดงอะไรออกไป มันก็ไม่ได้ผิดที่กู้ฮว๋ายจะทำแบบนี้ “ฉันอยากรู้เรื่อง ความสัมพันธ์ของเธอกับเจี่ยงเย่าจิ่ง เธอเล่าให้ฟังหน่อยได้ไหม?” กู้ฮว๋ายมองไปที่เธอซ่งอวิ้นอวิ้นยัดอาหารเข้าไปเต็มปาก “ฉันกับเจียงเย่าจิ่งเป็นสามีภรรยากัน”กู้ฮว๋าย “…”เขาอ้าปากค้างกรามแทบหลุด“เธอพูดว่าไงนะ?” เขาแทบไม่อยากเชื่อหูตัวเอง“อย่ามาโกหกกันหน่อยเลย! ใคร ๆ ก็รู้ว่าเจียงเย่าจิ่งยังไม่ได้แต่งงาน เขาแต่งงานแล้วหรอ? กับเธอเนี่ยนะ? อย่ามาล้อเล่นน่า”กู้ฮว๋ายไม่เชื่อกู้ฮว๋ายคิดว่าเธอตั้งใจพูดเช่นนี้ คิดว่าเพราะเจียงเย่าจิ่งเขาคงไม่กล้าทำอะไรเธอซ่งอวิ้นอวิ้นเงยหน้าขึ้นมอง “ฉันไม่ได้โกหก เขาก็เลยตามหาฉันไปทุกที่ไง เพราะว่าจะแก้แค้นฉัน”“แก้แค้นเธองั้นเหรอ?” กู้ฮว๋ายรู้สึกสนใจสุด ๆ “ไหน ๆ เล่าให้ฟังหน่อยสิ”“ถึงแม้ว่าพวกเราจะแต่งงานกัน แต่ก็แต่งแบบลับ ๆ ดังนั้นคนที่รู้เรื่องนี้เลยไม่มากนัก คุณจะไม่เชื่อก็ไม่แปลก ที่ฉันหนีมาเพราะฉันนอกใจเจียงเย่าจิ่ง ซ้ำในท้องฉันยังมีลูกของชายอื่นอีก เขาจะรับได้ได

แม้แต่ผู้ช่วยที่มีความสามารถอย่างฮั่วซุนก็ยังต้องตัวสั่นงันงก “จากการค้นหา เบาะแสทั้งหมดชี้ไปที่ชิงหยาง แต่ว่าพวกเราหาที่เมืองชวงหยางตั้งนานแล้ว ก็ยังไม่พบร่องรอยครับ แค่ว่าวันนี้ มีคนโทรมาบอกเบาะแสครับ มีคนเห็นเธอที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่งในชิงหยาง” ฮั่วซุนเข้ามารายงานทันทีที่ได้รับเบาะแสเจียงเย่าจิ่งสวมใส่เสื้อเชิ้ตสีดำ คอเสื้อเปิดออกเล็กน้อย เป็นชุดลำลองที่ดูดี “นายไปเตรียมตัวซะ”ฮั่วซุน “คุณจะไปด้วยตัวเองหรือครับ”เจียงเย่าจิ่งพูดเสียงเย็น “นายตัวคนเดียวหามาตั้งกี่เดือน ก็หาไม่เจอ ฮั่วซุน ความสามารถนายนี่นับวันยิ่งเก่งขึ้นนะ”ฮั่วซุนก้มหน้า “ผมคิดว่าต้องมีคนช่วยซ่งอวิ้นอวิ้นมากกว่าจะเป็นเขาตัวคนเดียว พูดตามเหตุผล เป็นไปไม่ได้เลยที่จะซ่อนอยู่อย่างนั้น คราวก่อนมีคนให้เบาะแสว่าเขาอยู่ที่ชิงหยาง แต่ว่าไม่ว่าเราจะหายังไงก็หาไม่เจอ มันแปลกครับ ครั้งนี้เบาะแสก็บอกว่าอยู่ที่ชิงหยาง ผมคิดว่าซ่งอวิ้นอวิ้นจะต้องอยู่ที่ชิงหยางแน่…”เขาคิดออกทันที “กู้ฮว๋ายอยู่ที่ชิงหยางใช่ไหม?”ฮั่วซุนรู้สึกตกใจ “พวกเรามัวแต่มุ่งเป้าไปที่ซ่งอวิ้นอวิ้น ไม่ทันได้คิดเลยว่ากู้ฮว๋ายอาจจะจับซ่งอวิ้นอวิ้นไป แ

ซ่งอวิ้นอวิ้นเป็นกังวล เจียงเย่าจิ่งมาที่ชิงหยาง เธอยังไม่ทันเตรียมใจเลย “แล้วคุณก็เลยจะก้มหัวให้เจียงเย่าจิ่งงั้นเหรอ?” ซ่งอวิ้นอวิ้นถาม “จะเป็นงั้นได้ไงเล่า!” กู้ฮว๋ายกลั้นหายใจขณะที่ต้องต่อปากต่อคำกับเจียงเย่าจิ่ง “ยิ่งเขาอยากเจอเธอเท่าไหร่ ฉันยิ่งจะทำให้เขาหาไม่เจอ…”“แล้วแม่เธอล่ะ? ลูกเธอด้วย?” กู้ฮว๋ายถาม ซ่งอวิ้นอวิ้นไม่ได้ปิดบัง “เมื่อคืนนี้หนีไปแล้ว”ช่วงหลายเดือนที่ผ่านมา เธอพยายามอยู่เงียบ ๆ และทำความคุ้นเคยกับพวกการ์ด และด้วยความที่กู้ฮว๋ายก็ไม่ได้คุมเข้มขนาดนั้นแล้ว เธอจึงเจอช่องโหว่ “นี่เธอไม่เชื่อใจฉันรึไง?” เขามีสีหน้าโกรธจัด มันเหมือนเขาถูกซ่งอวิ้นอวิ้นหักหลัง เพราะที่ผ่านมาเขาดูแลซ่งอวิ้นอวิ้นดีมาตลอด!ซ่งอวิ้นอวิ้นมองเขา “ไม่ใช่ว่าฉันไม่เชื่อใจคุณ แต่เจียงเย่าจิ่งอยู่ที่นี่ ฉันต้องเตรียมพร้อมก่อน ถ้าเกิดเมื่อคืนคุณไปเจอเขาแล้วแฉฉันล่ะ ฉันจะทำยังไง? เขาจะมาเอาฉันกลับไป ฉันเข้าใจ แต่ถ้าจะมาทำร้ายลูกฉันล่ะฉันจะทำยังไง?”ดังนั้นเธอจึงให้หานซินพาเด็กออกไปก่อน พาไปซ่อนก่อน เธอบอกกับกู้ฮว๋ายว่าคนทั้งคู่เป็นเพื่อนกัน ความจริงแล้วในใจเธอยังคงระแวงอยู่ตลอดม

เจียงเย่าจิ่งพูดด้วยน้ำเสียงนิ่ง ๆ “ไม่ต้องไปยุ่งกับเธอ”พูดเสร็จก็เดินลงไปป้าหวู่ก็ไม่กล้าตัดสินใจโดยที่ไม่รับอนุญาตได้แต่ถอนหายใจแม้ว่าในใจจะรู้สึกเสียใจกับซ่งอวิ้นอวิ้น แต่ก็ไม่กล้าจะไม่เชื่อฟังเจียงเย่าจิ่งอีกทั้งเธอยังคิดว่าเรื่องนี้ ซ่งอวิ้นอวิ้นเป็นคนผิดเธอหนีไปได้อย่างไรกัน?มันก็ถูกแล้วที่เจียงเย่าจิ่งจะโกรธซ่งอวิ้นอวิ้นหายตัวไปไม่กี่เดือน เฉินเวินเหยียนก็พบโอกาสที่จะเอาใจแม้ว่าเจียงเย่าจิ่งจะไม่สนใจเธอ เธอก็จะทำอาหารมาส่งในทุก ๆ วัน เพื่อพยายามที่จะชนะใจเจียงเย่าจิ่งหวังว่าตัวเธอจะสามารถเข้าไปอยู่ในบ้าน กลายเป็นคุณผู้หญิงของบ้านได้วันนี้ก็เช่นกันป้าหวู่ดูเหมือนจะชินกับการปรากฏตัวของเธอเธอมักจะนำของมาให้ เธอพูดขึ้น “ คุณเฉิน คุณก็รู้ว่าคุณผู้ชายบ้านนี้ไม่อยากพบคุณ เชิญคุณกลับไปเถอะค่ะ”เฉินเวินเหยียนไม่ยอมแพ้ “คำพูดนี้คุณเป็นคนพูดหรือว่าเจียงเย่ายิ่งเป็นคนพูดกันแน่?”“คุณผู้ชายพูดหลายครั้งแล้ว ยังจะถามอีกเหรอคะ?” ป้าหวู่ดุเธอจนพูดไม่ออกป้าหวู่ไม่ชอบผู้หญิงอย่างเฉินเวินเหยียนที่ตามราวีไม่เลิก เหมือนกับปลิงที่คอยเกาะคุณผู้ชายมักจะแสดงออกว่าไม่ชอบเ