All Chapters of พันธะสัญญา วิวาห์ร้ายรัก: Chapter 61 - Chapter 70

แต่ไม่เคยเข้าใจความคิดของเขาเลย ว่าสิ่งที่เขาต้องการคืออะไรเขาอยากประสบความสำเร็จ จะเหมือนกับที่ตัวเองอยากจะเป็นหมอทหารไหมนะเป็นส่วนหนึ่งในความฝันของพวกเขาด้วยหรือเปล่า?“ฉันอยากจะทำให้ตระกูลซ่งของเราเจริญรุ่งเรือง ฉันคิดว่าลูกสาวของฉันก็เป็นทายาทตระกูลร่ำรวยได้เช่นกัน” ซ่งลี่เฉิงรู้ว่าซ่งอวิ้นอวิ้นค่อนข้างใจอ่อน จึงให้กำลังใจเธอเม้มปาก “พ่อสละลูกไปได้เพื่อความฝันของพ่ออย่างนั้นเหรอ?”ซ่งลี่เฉิงพูดเตือนอย่างหวังดี “จะเรียกว่าสละลูกได้ยังไงกัน? เจียงเย่าจิ่งน่าเกลียดเหรอ? จนหรือเปล่า? ข้างนอกนั่นมีสาว ๆ ตั้งเท่าไหร่ที่อยากจะแต่งงานกับเขาแต่ไม่มีโอกาส ไม่มีหนทาง พวกเรามีโอกาสนี้ ทำไมถึงไม่คว้าไว้ล่ะ? ถึงแกจะไม่แต่งงานกับเจียงเย่าจิ่ง แล้วแกจะไปหาแบบไหนล่ะ? หาคนที่ดีกว่าเขาได้เหรอ?”ซ่งอวิ้นอวิ้นหมดคำพูดเงื่อนไขของเจียงเย่าจิ่งดีแค่ไหน ในจุดนี้เธอรู้ดีเรื่องที่มีหญิงสาวมากมายแห่กันแย่งชิงนั้น เธอก็เคยได้ยินอยู่แต่พอได้อยู่ด้วยกันแล้วถึงได้รู้ว่า นิสัยของเขามันเน่าเฟะแค่ไหนไม่เหมาะที่จะใช้ชีวิตด้วยเลยเขามีรูปลักษณ์ที่ดูดีปกติแล้วกับผู้ชายประเภทนี้แล้ว คงทำได้เพียงแค่มอ

เธอรู้ว่าเฉินเวินเหยียนสนใจเจียงเย่าจิ่งเวลานี้จึงจงใจใช้เจียงเย่าจิ่งมาทำให้เธอโกรธเป็นดังที่คาด พอได้ยินคำพูดของเธอ ความโกรธที่เฉินเวินเหยียนเก็บกดเอาไว้ก็ระเบิดออกมาทันที แล้วพุ่งเข้ามาบีบคอของเธอ “เธอแย่งตำแหน่งของฉันไป ตายซะเถอะ ถ้าเธอตาย เจียงเย่าจิ่งก็จะสนใจฉัน”ซ่งอวิ้นอวิ้นแค่อยากจะยั่วโมโหเธอ ไม่ได้คิดว่าจะลงไม้ลงมือกัน อีกอย่างร่างกายเธอก็ไม่เอื้ออำนวยด้วย“เฉินเวินเหยียน เธอคิดว่าถ้าเจียงเย่าจิ่งเห็นเธอเป็นบ้าแบบนี้ เขาจะชอบเหรอ? ผู้ชายเขาก็ชอบผู้หญิงที่อ่อนโยนกันทั้งนั้น ไม่มีผู้ชายที่ชอบผู้หญิงปากร้ายหรอก”คำพูดของเธอได้ผล เฉินเวินเหยียนเป็นห่วงภาพลักษณ์ของตัวเองในสายตาของเจียงเย่าจิ่ง“คุณผู้หญิง...”ป้าหวู่เอาอาหารเข้ามาให้ เห็นเฉินเวินเหยียนกำลังทำร้ายซ่งอวิ้นอวิ้นอยู่ ก็รีบวางถาดอาหารแล้วเข้าไปจับแยก พร้อมทั้งตำหนิ “คุณรู้ไหมว่าเธอเป็นใครถึงกล้าทำกับเธอแบบนี้? ฉันจะไปบอกคุณผู้ชาย คุณจะได้รับผลของการกระทำของคุณ!”เฉินเวินเหยียนมองป้าหวู่ที่ปกป้องเจ้านาย แล้วสีหน้าก็เปลี่ยนไป ถ้าไม่ใช่เพราะซ่งอวิ้นอวิ้น เธอก็จะเป็นคุณผู้หญิงที่คนใช้คนนี้เรียก!ทุกสิ่งทุกอย่าง

เธอคิดอะไรไม่ได้มากหรอกรู้แค่จะต้องหยุดซ่งอวิ้นอวิ้นกับเจียงเย่าจิ่ง!จู่ ๆ ประตูก็ถูกเปิดออก สีหน้าของเจียงเย่าจิ่งนิ่งไปทันทีเขาลุกขึ้นแล้วจ้องมองคนที่เข้ามาอย่างโกรธเคือง “ใครให้เธอเข้ามา?”พอเห็นว่าเป็นเฉินเวินเหยียน สีหน้าของเขาก็ยิ่งไม่สบอารมณ์เฉินเวินเหยียนตอบสนองอย่างรวดเร็ว เธอบอกทันทีว่า “ฉันมาหาซ่งอวิ้นอวิ้นค่ะ”ซ่งอวิ้นอวิ้นรู้ว่าเฉินเวินเหยียนคิดจะใส่ร้ายตัวเองเธอจึงลุกขึ้นจากเตียง แกล้งทำเป็นไปกอดเจียงเย่าจิ่งจากข้างหลังอย่างสนิทสนมแม้ว่าเจียงเย่าจิ่งจะสูง แต่เธอกำลังคุกเข่าอยู่บนเตียง คางจึงไปเกยอยู่ที่บนไหล่เจียงเย่าจิ่งได้พอดีเธอยิ้มขณะมองเฉินเวินเหยียน “เธอมาหาฉันเหรอ? มาหาฉันมีธุระอะไรล่ะ?”ใบหน้าเธอดูภูมิใจ แต่ในใจภาวนาไม่หยุดว่าเจียงเย่าจิ่งอย่าได้ผลักเธอออกในตอนนี้เป็นอันขาดนะเจียงเย่าจิ่งก็ให้เกียรติเธอมาก ไม่เพียงแต่ให้เกียรติแต่ยังให้ความร่วมมือมาก ๆ ด้วยเขาชอบที่ซ่งอวิ้นอวิ้นใกล้ชิดกับเขากลิ่นกายของเธอทำให้เขาชอบใบหน้าของเฉินเวินเหยียนโกรธจนกลายเป็นสีหน้าดำคล้ำไปแล้ว แต่ไม่กล้าระเบิดอารมณ์ต่อหน้าเจียงเย่าจิ่ง“วันนี้ฉันอยู่เวรกะดึก ก็เ

เธอยื่นมือไปลูบท้อง แล้วพูดกับลูกที่จากไปในใจ ‘ดูสิ คนที่ทำร้ายลูก ได้รับผลกรรมแล้วนะ’เธอปิดประตู เดินไปที่เตียง แล้วสายตาก็หยุดอยู่ที่แก้วน้ำตั้งแต่วันที่เฉินเวินเหยียนปรากฏตัว เธอก็ไม่กินหรือดื่มอะไรของโรงพยาบาลอีกเลย กินแค่ของที่ป้าหวู่เอามาให้เท่านั้นเดิมทีเฉินเวินเหยียนคิดจะทำร้ายเธอ แต่จับพลัดจับผลูกลายเป็นเจียงเย่าจิ่งดื่มเข้าไปก็นับว่าเป็นหายนะสำหรับเธอเลยเธอหยิบมือถือออกมาโทรหาเสิ่นจือเชียน แล้วบอกเขาเรื่องสถานการณ์ของเจียงเย่าจิ่ง “ไม่ได้ พี่หาผู้หญิงให้เขา หรือไม่ก็หายาให้เขากิน”เฉินเวินเหยียนอยากจะใส่ร้ายเธอ ยาที่ใช้จะต้องใช้ยาแรงแน่นอนอาการของเจียงเย่าจิ่งเมื่อกี้ ดูไม่ดีเอามาก ๆ เลยเสิ่นจื่อเชียน “...”“พี่รู้แล้ว” เขาตอบซ่งอวิ้นอวิ้นวางสาย ไม่รู้ว่าเป็นอะไร นอนไม่หลับเลยได้แต่นอนพลิกตัวไปมาอยู่บนเตียง......อีกด้านหนึ่ง เสิ่นจือเชียนก็เร็วมาก เขาจะหาผู้หญิงให้เจียงเย่าจิ่งจริง ๆ“เห็นอวิ้นอวิ้นบอกว่านายถูกวางยา ถ้าไม่แก้ไข นายคงจะต้องอดทนจนแย่ เธอให้ฉันหาผู้หญิงให้นาย นายวางใจได้ เธอสะอาดมาก...”เจียงเย่าจิ่งนั่งอยู่ที่โซฟา แก้มแดงจนผิดปกติ ผมตก

ไป๋ซื่วฮุ่ยยังคิดว่าจะตามไปอีก แต่เสิ่นจือเชียนเข้ามาขวางแล้วเตือน “ถ้าคุณยังสร้างเรื่องอีก ผมจะแจ้งตำรวจ!”ไป๋ซิ่วฮุ่ยจึงได้นิ่งสงบลง“เกิดอะไรขึ้น? ไหนบอกให้พี่ช่วยจัดการเรื่องที่เธอจะออกจากโรงพยาบาลไม่ใช่เหรอ? ทำไมเธอถึงออกจากโรงพยาบาลมาก่อนเองล่ะ?”เสิ่นจือเชียนพาเธอไปที่รถของตัวเองซ่งอวิ้นอวิ้นก้มหน้าลง “ฉันอยากออกจากโรงพยาบาลให้เร็วขึ้นน่ะ”ดังนั้นเธอจึงทำเรื่องออกจากโรงพยาบาลด้วยตัวเอง“งั้นตอนนี้พี่ส่งเธอกลับบ้านเลยนะ?” เขาถามซ่งอวิ้นอวิ้นพยักหน้า “อื้ม”ระหว่างทางไปคฤหาสน์ ทั้งสองคนไม่ได้พูดอะไรกันเลยพอไปถึงหน้าประตู เสิ่นจือเชียนจอดรถแล้วลังเลอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็บอกเธอ “เมื่อวาน พี่ทำตามที่เธอบอกแล้ว หาผู้หญิงมาให้เจียงเย่าจิ่ง แต่ว่าเขาไม่แตะต้องผู้หญิงคนนั้นเลย”ซ่งอวิ้นอวิ้นเงยหน้าขึ้นทันทีในใจก็ประหลาดใจอยู่บ้าง แล้วก็ยังมีอีกส่วนหนึ่งที่เป็นความดีใจที่แม้แต่ตัวเธอเองก็ไม่ได้สังเกตแต่ใบหน้าเธอเรียบเฉย “เหรอคะ?”เสิ่นจือเชียนพยักหน้าหนัก ๆ”ใช่ พี่เองก็ไม่โกหกเธอว่าไม่ใช่หรอกนะ”แน่นอนว่าซ่งอวิ้นอวิ้นเชื่อเสิ่นจือเชียน จากนั้นเธอก็เปิดประตูลงจากรถแต่