บทที่ 69

ไป๋ซื่วฮุ่ยยังคิดว่าจะตามไปอีก แต่เสิ่นจือเชียนเข้ามาขวางแล้วเตือน “ถ้าคุณยังสร้างเรื่องอีก ผมจะแจ้งตำรวจ!”

ไป๋ซิ่วฮุ่ยจึงได้นิ่งสงบลง

“เกิดอะไรขึ้น? ไหนบอกให้พี่ช่วยจัดการเรื่องที่เธอจะออกจากโรงพยาบาลไม่ใช่เหรอ? ทำไมเธอถึงออกจากโรงพยาบาลมาก่อนเองล่ะ?”

เสิ่นจือเชียนพาเธอไปที่รถของตัวเอง

ซ่งอวิ้นอวิ้นก้มหน้าลง “ฉันอยากออกจากโรงพยาบาลให้เร็วขึ้นน่ะ”

ดังนั้นเธอจึงทำเรื่องออกจากโรงพยาบาลด้วยตัวเอง

“งั้นตอนนี้พี่ส่งเธอกลับบ้านเลยนะ?” เขาถาม

ซ่งอวิ้นอวิ้นพยักหน้า “อื้ม”

ระหว่างทางไปคฤหาสน์ ทั้งสองคนไม่ได้พูดอะไรกันเลย

พอไปถึงหน้าประตู เสิ่นจือเชียนจอดรถแล้วลังเลอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็บอกเธอ “เมื่อวาน พี่ทำตามที่เธอบอกแล้ว หาผู้หญิงมาให้เจียงเย่าจิ่ง แต่ว่าเขาไม่แตะต้องผู้หญิงคนนั้นเลย”

ซ่งอวิ้นอวิ้นเงยหน้าขึ้นทันที

ในใจก็ประหลาดใจอยู่บ้าง แล้วก็ยังมีอีกส่วนหนึ่งที่เป็นความดีใจที่แม้แต่ตัวเธอเองก็ไม่ได้สังเกต

แต่ใบหน้าเธอเรียบเฉย “เหรอคะ?”

เสิ่นจือเชียนพยักหน้าหนัก ๆ”ใช่ พี่เองก็ไม่โกหกเธอว่าไม่ใช่หรอกนะ”

แน่นอนว่าซ่งอวิ้นอวิ้นเชื่อเสิ่นจือเชียน จากนั้นเธอก็เปิดประตูลงจากรถ

แต่