บททั้งหมดของ พันธะสัญญา วิวาห์ร้ายรัก: บทที่ 31 - บทที่ 40

ซ่งอวิ้นอวิ้นจะติดต่อสัมพันธ์กับเจียงเย่าจิ่งได้อย่างไรกัน? เมื่อสักครู่นี้ เธอได้ยินเจียงเย่าจิ่งเอ่ยถึงเรื่องหย่า เกิดเรื่องบ้าบออะไรขึ้นกันแน่? เธอขยับเข้ามาใกล้และพยายามหาคำตอบจากบทสนทนาของพวกเขา! ซ่งอวิ้นอวิ้นที่กำลังนั่งอยู่ในรถพลันสิ้นไร้เรี่ยวแรง เธอก้มหน้าลงด้วยความสิ้นหวัง ราวกับเหนื่อยใจเกินกว่าจะกล่าว! นี่เป็นการตัดสินใจที่ยากเย็นที่สุดสำหรับเธอเลยก็ว่าได้ ถ้าเธอจากไป ก็จะเป็นการทำลายความเชื่อใจที่นายท่านเจียงมีให้ ถ้าไม่ใช่เพราะนายท่านเจียงแล้วล่ะก็ จนป่านนี้แม่ของเธอก็น่าจะยังไม่ได้เข้ารับการผ่าตัดหรอก! เรื่องนี้ถือได้ว่าเป็นบุญคุณสำหรับเธอ ถ้าหากเธอจากไปเช่นนี้ จะดูเนรคุณหรือเปล่า!? เธอรู้สึกหนักใจ "คุณ..." เธอก็พลันเงยหน้าขึ้น "คุณอยากจะหย่ากับฉันไม่ใช่หรือไง? ฉันยอมหย่าให้แล้ว แต่ทำไมจู่ ๆ คุณก็ไม่ยอมเสียอย่างนั้นล่ะ? หรือว่าคุณจะหลงรักฉันเข้าแล้ว?" สีหน้าของเจียงเย่าจิ่งฉายแววลังเลใจขึ้นมา จากนั้นเขาก็ยิ้มเยาะ "ฉันไม่หย่ากับเธอหรอก แต่ฉันจะเก็บเธอไว้ข้างกายแล้วทรมานเธอเล่น ๆ! อย่างเธอน่ะเหรอ? ฝันไปเถอะ!" ซ่งอวิ้นอวิ้นขบริมฝีปาก ผู้ชายคนนี้เ

เธอก้าวถอยหลังตามสัญชาตญาณ กู้ฮว๋ายมองประเมินเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า ถึงแม้ว่าเธอจะรู้สึกอึดอัดใจอยู่บ้าง แต่ก็ไม่อาจมองข้ามความงามของเธอไปได้ ชุดเดรสสีแดงเผยเสน่ห์ความเป็นหญิงของเธอออกมา แววตาของเขามืดดำอย่างยากจะควบคุมได้ แต่เมื่อนึกถึงเรื่องที่เธอทำร้ายเขาครั้งแล้วครั้งเล่า เขาก็อยากจะจับตัวเธอมาลงโทษนัก! เขาเปิดประตูแล้วลงจจากรถ "ดูเหมือนว่าพวกเราสองคนจะชะตาต้องกันมาทีเดียวนะ?" ซ่งอวิ้นอวิ้นหันหลังวิ่งหนีไป กู้ฮว๋ายมีประสบการณ์จากเมื่อสองครั้งที่ผ่านมาจึงเข้ามาขวางเธอเอาไว้ก่อน "ดูซิว่าเธอจะหนีไปไหน!" ซ่งอวิ้นอวิ้นหวาดกลัวจนหน้าตาซีดขาว เธอรู้ดีว่าชายผู้นี้เป็นคนแบบไหน "ซ่งอวิ้นอวิ้น เธอโตขึ้นมาด้วยการกินโสมหรือไง? รู้ไหมว่าตอนที่เธอกระแทกใส่ฉัน จมูกของฉันเลือดไหลมากขนาดไหน?" กู้ฮว๋ายไม่เคยโดน 'รังแก' เช่นนี้มาก่อนเลย! เธอเป็นคนแรก! ขณะที่เขาพูดก็เดินกดดันเข้ามาทีละก้าว ๆ ซ่งอวิ้นอวิ้นก้าวถอยหลังด้วยเท้าเปล่าพร้อมรองเท้าส้นสูงในมือ สายตาของเธอฉายแววตื่นตระหนก ฮั่วซุนที่กำลังจะกลับบ้านบังเอิญเห็นเหตุการณ์นี้เข้าพอดี เขาจึงรีบลงจากรถแล้วรีบเดินเข้าไปขวางหน้าซ่งอว

ทำอย่างไรดี? เธอยังไม่อยากเชื่อเลยว่าตัวเองจะตั้งครรภ์ ดังนั้นเธอจึงสงบสติอารมณ์แล้วไปตรวจอัลตร้าซาวด์ เธอคิดกับตัวเองว่า อาจจะมีอะไรผิดปกติก็ได้? ผลลัพธ์แสดงออกมาว่าเธอตั้งครรภ์ได้เกือบสองเดือนแล้ว "ขอแสดงความยินดีด้วยค่ะ เป็นฝาแฝด" ซ่งอวิ้นอวิ้นรู้สึกตกตะลึงจนพูดไม่ออก เธอตั้งครรภ์จริง ๆ มิหนำซ้ำเธอยังตั้งครรภ์ฝาแฝดอีกด้วยหรือนี่? "คุณหมอคะ คุณตรวจผิดหรือเปล่าคะ?" น้ำเสียงของเธอแหบแห้ง "ตรวจไม่ผิดหรอกค่ะ คุณตั้งครรภ์ฝาแฝดจริง ๆ เรื่องแบบนี้จะตรวจผิดได้อย่างไรคะ? คุณดูสิคะ มีถุงตั้งครรภ์อยู่สองใบ" แพทย์ผู้ตรวจรักษาเลื่อนเมาส์ให้เธอดู ซ่งอวิ้นอวิ้นยื่นศีรษะเข้ามาดูก็เห็นถุงตั้งครรภ์อยู่สองใบจริง ๆ เธอมีอารมณ์ความรู้สึกสับสน "แต่ฉันเห็นคุณสีหน้าไม่ดีเอามาก ๆ เลย ในเมื่อคุณตั้งครรภ์ก็ต้องพักผ่อนให้มาก ๆ นะคะ" แพทย์คนนั้นบอก ซ่งอวิ้นอวิ้นผงกศีรษะ "ฉันเข้าใจแล้วค่ะ" เธอลุกขึ้นแล้วเดินออกจากห้องตรวจพร้อมผลตรวจในมือ เมื่อเฉินเวินเหยียนเข้าไปในห้องอัลตราซาวด์ ก็ทราบจากแพทย์ผู้ตรวจรักษาว่าอีกฝ่ายตั้งครรภ์ฝาแฝด เธอโกรธเสียจนเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน เพราะอยากจะฆ่าซ่งอวิ้นอ

ซ่งอวิ้นอวิ้นเงยหน้าแล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงหนักแน่นว่า "ไม่" "ระหว่างเราไม่เคยมีความรัก เพียงเพราะเกิดเรื่องบางอย่างเลยทำให้ฉันต้องดูแลเฉินเวินเหยียนก็เท่านั้น" นับเป็นครั้งแรกก็ว่าได้ที่เจียงเย่าจิ่งต้องมาอธิบายเหตุผลให้ใครสักคนฟัง นับตั้งแต่เขารู้ว่าเฉินเวินเหยียนมีแฟน ความรู้สึกดี ๆ และความเสน่หาทั้งหมดที่เจียงเย่าจิ่งมีต่อผู้หญิงคนนั้น ก็สลายไปจนสิ้นในคืนนั้นแล้ว! ที่เหลือก็แค่ยอมให้เพราะเฉินเวินเหยียนช่วยเขาไว้ในคืนนั้น! ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับความรู้สึกเลยสักนิด! ราวกับว่าซ่งอวิ้นอวิ้นได้ล่วงรู้ความลับบางอย่างเข้า ที่แท้น้ำใจที่เจียงเย่าจิ่งมีต่อเฉินเวินเหยียนกลับไม่ใช่ความรักใคร่หรือชอบพอเลย เมื่อเธอคิดหาวิธีดี ๆ ขึ้นมาได้ก็หัวเราะออกมา เจียงเย่าจิ่งขมวดคิ้ว "คุณขำอะไร?" "เปล่าหรอก" น้ำเสียงที่ซ่งอวิ้นอวิ้นใช้พูดกับเจียงเย่าจิ่งนอบน้อมผิดปกติ เจียงเย่าจิ่งรู้สึกแปลกใจโดยสิ้นเชิง! เขามองเธอด้วยสีหน้าชอบกล เธอกินยาผิดมาหรือไง? แต่ความกระตือรือร้นของเธอก็คงอยู่ไปจนถึงเช้าวันรุ่งขึ้น เธอเข้ามาในคฤหาสน์แล้วลงมือทำอาหารเป็นครั้งแรก ทั้งยังถามป้าหวู่เรื่องรสชา

ซ่งอวิ้นอวิ้นออกแรงมากเสียจนฝ่ามือชาหนึบ อีกทั้งดวงตายังเต็มเปี่ยมไปด้วยความโกรธจัด "เธอเองก็เป็นหมอ น่าจะรู้ดีว่าการตั้งครรภ์ในระยะนี้ หากเจาะถุงน้ำคร่ำอาจจะทำให้แท้งบุตรได้ทุกเมื่อ ฉันตบเธอแล้วจะทำไม? นั่นยังเบาไปด้วยซ้ำ!” ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับเด็กล่ะก็ เธอไม่มีทางปล่อยอีกฝ่ายไปแน่! เฉินเวินเหยียนไม่เคยประสบความพ่ายแพ้เช่นนั้นมาก่อน จะทนรับความขายหน้าได้อย่างไรกันเล่า! อีกฝ่ายดวงตาแดงก่ำ "ซ่งอวิ้นอวิ้น!" ขณะที่อีกฝ่ายยกมือขึ้นหมายจะลงไม้ลงมือ ก็ถูกใครสักคนคว้ามือเอาไว้! เมื่อหันไปก็เห็นเสิ่นจือเชียน อีกฝ่ายก็เอ่ยถามเสียงตะกุกตะกักว่า "คุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?" เสิ่นจือเชียนเหวี่ยงเธอไปข้าง ๆ "ถ้าฉันไม่อยู่แถวนี้ล่ะก็ เธออยากจะทำอะไรก็ได้งั้นเหรอ?" เฉินเวินเหยียนชี้นิ้วใส่ซ่งอวิ้นอวิ้น "เธอเป็นคนตบฉันก่อนนะ คุณไม่เห็นหน้าฉันหรือไง?" เสิ่นจือเชียนมองดู แต่กลับพูดว่า "เธอไปทำร้ายลูกในท้องของซ่งอวิ้นอวิ้นก่อนไม่ใช่หรือไงล่ะ?" เฉินเวินเหยียนไม่พูดอะไรอีก! เธอหันหลังเดินจากไปด้วยความเคียดแค้น โดยไม่ลืมที่จะเหลียวหลังกลับมามองซ่งอวิ้นอวิ้น "อย่าได้ใจนักเลย!" เมื่อเฉินเว