เมื่อเจอเจียงเหยาจิงที่สำนักงาน เขาก็รีบเข้าไปหา “คุณเจียง” เจียงเหยาจิงเหลือบมองเขาแล้วพูดด้วยน้ำเสียงไม่ค่อยดีนัก “เรื่องที่ผมให้คุณไปตรวจสอบ ได้เรื่องหรือยัง?” เขารู้ทันฮั่วซุน หรือเขามีญาณทิพย์? วันนี้เพิ่มงานให้เขาดีไหม? “ยัง...ยังครับ ผมกำลังจะไป” เขาพูดเสียงสั่น ในใจคิดว่านี่มันเกิดอะไรขึ้น? ทำไมเขาถึงโกรธมากขนาดนี้? จู่ ๆ เลขาก็เดินเข้ามา “คุณเจียงคะ คุณเฉินมารอพบคุณอยู่ข้างหน้าค่ะ” “คุณเฉิน? หรือว่าจะเป็นเฉินเหวิน…” ก่อนที่ฮั่วซุนจะพูดจบ เขาก็เห็นไปใบหน้าเย็นชาผสมขุ่นเคืองของเจียงเหยาจิง เขาจึงหยุดพูด บรรยากาศอึมครึมอยู่ครู่หนึ่ง เจียงเหยาจิงพูดน้ำเสียงเย็นชา “ฮั่วซุน ไปพาเธอขึ้นมา” “ครับ” หลังจากนั้นไม่นาน ฮั่วซุนก็พาเฉินเหวินเหยียนไปที่ห้องทำงานของท่านประธาน เจียงเหยาจิงยืนอยู่ข้างโต๊ะทำงาน เขาถอดเสื้อสูทออก และวางไว้บนพนักเก้าอี้ด้วยท่าทางสบาย ๆ แล้วค่อย ๆ หันกลับมามอง เฉินเหวินเหยียนยังคงเรียบร้อยสง่างามเหมือนเดิม “ฉันมากะทันหันแบบนี้เป็นการรบกวนคุณหรือเปล่าคะ?” เธอกระซิบเบา ๆ เจียงเหยาจิงทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น และหลังจากเกิดเรื่อง เขาก
Read more