บทที่ 38

เมื่อซ่งอวิ้นอวิ้นรู้สึกตัวก็รีบปรับสีหน้า จากนั้นก็ยิ้มพลางกล่าวว่า "ฉันไม่ได้คิดอะไรสักหน่อย"

ตอนนี้เป็นเวลางาน แถมเฉินเวินเหยียนก็มาแล้วด้วย

เมื่อเห็นซ่งอวิ้นอวิ้นกำลังจะเปิดประตูรถ เจียงเย่าจิ่งก็กุมมือเธอเอาไว้แล้วพูดว่า "ในเมื่อพวกเราจะแสดงทั้งที ก็ต้องแสดงให้ถึงที่สุดไปเลยสิ"

ซ่งอวิ้นอวิ้นมีสีหน้าสับสน

เธอกะพริบดวงตากระจ่างใส

ระหว่างที่พูด เจียงเย่าจิ่งก็โน้มตัวเข้ามาหา

เธอจึงกระถดถอยตามสัญชาตญาณ ส่วนเจียงเย่าจิ่งกลับโอบรอบเอวเธอแล้วดึงรั้งให้เธอเข้ามาสู่อ้อมแขน จากนั้นเขาก็ยิ้มพลางกล่าวว่า "เราเป็นสามีภรรยากัน ก็ต้องทำท่าให้เหมือนสามีภรรยากันสิ"

เมื่อซ่งอวิ้นอวิ้นสบสายตาคลุมเครือ เธอก็กลืนน้ำลายอึกหนึ่งพร้อมแก้มร้อนผะผ่าว

เจียงเย่าจิ่งหลุบเปลือกตาที่มีขนตาดกหนาลง ดวงตาสว่างเจิดจ้าราวกับดวงดาวที่กะพริบอยู่ท่ามกลางท้องฟ้ายามราตรี "จูบฉันสิ"

ซ่งอวิ้นอวิ้นรู้สึกลังเลใจ "..."

ฮั่วซุน "..."

……

บรรยากาศชะงักงันไปชั่วขณะ!

เจียงเย่าจิ่งเอ่ยเตือนว่า "เฉินเวินเหยียนอยู่ที่นี่ เธอไม่อยากให้เขาหึงหรือไง?"

ซ่งอวิ้นอวิ้นเม้มปากพลางใจเต้นแรง จากนั้นเธอก็คล้องลำคอของ